Ukkie blijft maar kwakkelen. Alweer 2 gasbuiken gehad dit voorjaar. Was “blij” dat het 2 weken voor m’n vakantie was, met het idee beter nu, dan als ik er niet ben.
Kom gisteravond laat terug van vakantie, Ukkie schoot meteen weg toen ik aankwam. Foute boel. Wilde niet eten, lag in een hoekje te knarsen helemaal angstig. M’n moeder gevraagd of ze gegeten had. Zegt ze doodleuk: eergisteren wilde ze niks, met heel veel klieren wat peterselie op en gister heeft ze het m’n stiefvader laten doen en die heeft er alleen wat eten ingegooid en niet opgelet 🤦🏼♀️ dus in het beste geval zat ze 24 uur zonder eten, maar waarschijnlijker is dat ze al langer niet of nauwelijks heeft gegeten.
Alle alarmbellen af en ben zo boos op ze. Had het hele stappenplan aan medicatie klaargezet en doorgenomen en ze laten beloven te checken op komen eten en anders mij bellen. En dan dit 😞
Ukkie meteen naar binnen. Hele nacht opgebleven, medicatie erin, om de paar uur dwangvoeren. Het is een wonder dat ze überhaupt nog leeft, maar vraag me af hoelang nog 😱 getemperatuurd: 37,2, binnen gehouden met snugger safe en is nu langzaam aan het oplopen, inmiddels 38 graden, maar nog steeds niks gegeten. Blijf dwangvoeren, maar dat laat ze nu ook uit haar bek lopen, enige dat ze nog binnenkrijgt is wat ze aflikt van haar vacht. Ben inmiddels doodop van de slaap, maar vrees het ergste. Vaste konijnkundige dierenarts is gesloten en hebben ook geen Spoeddienst, dus dan moet ik echt al een eind met haar gaan rijden naar een vervangende praktijk en de vorige keren konden ze ook niet echt meer doen dan wat ik nu zelf doe. Je hoort haar buikje ook echt borrelen zo erg nu. Meestal hou ik ze samen, maar nu voor het eerst maar apart, zodat ik kan zien of ze iets eet. Maar vind het een lastige, als ze overlijdt is ze helemaal alleen 😢