Ga naar inhoud

Duimen voor Siebe


Caroline

Aanbevolen berichten

  • Reacties 204
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Zo te lezen is er al een foto gemaakt en was daarop geen duidelijke oorzaak te zien.

Als het inderdaad een beknelling is geweest, en als dit tijdelijk was en nu niet meer is, dan is er goede hoop op herstel. Ik wil je geen valse hoop geven natuurlijk, maar het zou zomaar kunnen dat door een verkeerde beweging een zenuw klem is komen te zitten. Misschien dat die vernauwing daar ook wat mee te maken heeft. Als een zenuw bekneld raakt kunnen er twee dingen gebeuren:

A. de zenuwuitlopers, de axonen, raken tijdelijk uitgeschakeld. Dit zou vrij snel weer over moeten zijn. Dat is wat bijvoorbeeld gebeurd als je een tijdje in een verkeerde houding hebt gezeten/gelegen en je hebt een slapende arm/been.

B. De axonen sterven af. In dat geval duurt het herstel een stuk langer. De axonen groeien weer terug want de zenuwcel zelf blijft leven. Dit gaat met ongeveer een centimeter per maand bij mensen, bij konijnen weet ik het niet maar zal niet heel veel verschillen. Omdat de zenuwbundel nog intact is, komen de uitlopers ook netjes weer aan waar ze horen.

Ik hoop echt voor je dat dit het is en niet iets ernstigers, dan moet je nijn er met goede zorg weer bovenop komen. Juist ook omdat hij nog zo jong is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het zo zielig voor hem, hij wordt overmorgen pas negen maanden...

Zijn leeftijd zal in zijn voordeel werken....

Het zou ook zielig zijn als hij 6 zou wezen toch ?

Maar dan is alles oud, stijf en stram..

Nu is het nog een lekker jong ding !

Hij is toch niet ten dode opgeschreven, dat 'ouder zijn' daarom minder erg zou wezen omdat hij dan wellicht een 'mooi leven' gehad heeft ?

(en dan zou je het niet minder erg vinden)

Link naar reactie
Delen op andere sites

goed, zo ver zijn we nu. Niks is dus zeker, behalve dat het geen E.Cuniculi is.

Nu ben ik geen dokter, nog minder een DA, maar ik ga je dit wel meegeven :

Een katje van mij van een maand of 6 was destijds van de vierde verdieping naar beneden gevallen. De eerste DA zei : "3 maand in een doos, zodat ze kan genezen". Ik pikte dit niet, een jong katje moet kunnen spelen. De tweede DA maakte een radiografie. Ze had een bekkenbreuk, maar deze kon uiteraard zien hoe ernstig of niet het was. Twee dagen later sprong ze al op tafel!!!

Een jong dier geneest wellicht sneller en zal ook meer moed hebben om verder te gaan.

De moed niet opgeven!!! Begin voorzichtig met die oefeningen en je zal wel merken wanneer hij vertrouwen heeft.

Dit MOET gewoon goed gaan!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb in mijn vaders atelier het rennetje klaargezet. Op de grond een grote plastiek (een opengeknipte aubiosezak - perfect formaat) en daar drie tapijtjes op. En dan het rennetje, alle panelen aan elkaar vastgebonden met metalen binddraad voor tuinen. Nu moet ik nog een oud laken of zo, om erover te doen, zodat Savannah er niet uit springt...

En een wc (onderkant van een hok), maar ik weet eigenlijk niet of Siebe daar in kan... Dat moet ik nog uitzoeken...

En nu ga ik vertrekken...

Link naar reactie
Delen op andere sites

We zijn dus weer thuis. Ik zal straks wat foto's maken van hoe ze geïnstalleerd zijn...

De komende 14 dagen moet Siebe metacam, bactrim en vitamine B1 en B12 krijgen. De bactrim heeft als bedoeling een eventuele andere parasiet (toxoplasma, meer gekend van bij katten en de gevaren bij zwangere vrouwen) die zulke verlammingsverschijnselen kan veroorzaken te bestrijden. Het is niet zeker dat Siebe besmet is daarmee, en Inge vond het op dit moment niet raadzaam om daar bloedonderzoek naar te doen. Baat de bactrim niet, hij schaadt ook niet.

Inge heeft er nog steeds hoop op dat het goedkomt met Siebe.

Ik vind het erg zielig om hem zo te zien rondscharrelen met zijn verlamde pootjes... Maar hij is erg actief en was al volop de ren aan het verkennen. Eten doet hij goed en hij laat zich de lekkere hapjes niet van zijn bord pikken door Savannah.

Ik dacht dat Savannah de baas was in het koppel, maar bij nader inzien is het volgens mij toch Siebe. Toen Savannah van Siebes stukje selder wilde eten, beet hij haar in haar kont, waarop zij kwaad met haar achterpoten stampte en de aftocht blies. Ik denk dat Savannah ergens wel bang is voor Siebe als hij zich zo gedraagt, en dat hij op dit moment moet bewijzen dat hij, ondanks zijn handicap, de baas is.

Ik zag ook Savannah uitgebreid Siebes koppie wassen. Wel lief...

Dus ja... Na "turnen met Toendra", wordt het nu "stretchen met Siebe" (zoals Kelly het zei). Want ik moet inderdaad stretch-oefeningen doen met zijn poten, Inge heeft het me voorgetoond.

Ik hoop dat de band tussen hem en mij wat zal verbeteren, want hij is echt een angstig en schrikkerig konijn...

[siebe moet trouwens minstens 300 gram aankomen.... wordt ook nog een klus...]

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hey Martine,

Ik ben deze week regelmatig komen kijken naar nieuws, maar het is een erg drukke en bewogen week geweest en heb dus ook niet gerageerd.

Ik hoopte met jou dat het EC was, om dezelfde reden...

Heb je Inge nog gevraagd nr hormonen?

Ik bel je morgen wel even voor meer nieuws.

Enneuh ik denk idd dat het moeilijk gaat zijn in het begin, maar jullie band gaat ongewtijfeld versterken zo!

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Caro: Ik ben in het topic van Kerel gaan kijken, omdat dat was waar je naar verwees. Wat Kerel gekregen heeft, was volgens mij geen testosteron, maar waren corticosteroïden. De namen lijken een beetje op elkaar, vandaar denk ik jouw verwarring. Corticosteroïden zijn de cortisone die Siebe ook gekregen heeft. Alleen heeft dat bij hem dus geen spectaculaire effecten teweeg gebracht...

Ik heb daarnet nog even bij hen gezeten en nog oefeningen gedaan. Hij laat het wel goed toe, moet ik zeggen. Maar hij kan moeilijk anders, hij is niet echt mobiel...

Maar inderdaad, hij laat zich niet op z'n kop zitten en hij WIL nog, als ik hem bezig zie.

En zolang hij verder wil, geef ik hem die kans...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is vooral Siebes rechter achterpootje dat niet mee wil. Het linker protesteert ook, maar gehoorzaamt iets beter aan wat hij zegt. Het rechter pootje kan hij niet goed onder zich houden.

Niettemin is hij erin geslaagd het eetbakje om te kieperen...

DSC04179.jpg

Mijn moeder (die niet erg konijnerig is ingesteld) heeft haar plastieken-flessen-vergaarbak-van-de-badkamer opgeofferd om te dienen als huisje. Siebe kan met zijn achterpoten niet over de rand van een hok springen (heb ik geprobeerd, maar hij bleef hangen :( ) en nu heeft hij een huisje waar hij op het gelijkvloers in kan stappen. Lief van mijn moeder he!

DSC04180.jpg

Zo zitten ze gehuisvest nu. Ik heb de panelen van het rennetje aan elkaar vastgebonden met ijzerdraad, waardoor het in een rechthoek kan staan. Het blauwe laken is er wel helemaal over en zit met wasknijpers vast, maar voor de foto even weggeplooid.

DSC04182.jpg

Lekkere groenteschotel om de thuiskomst te vieren...

DSC04184.jpg

Ondanks zijn handicap is Siebe erg verzorgend ingesteld. Hij blijft zich uitgebreid wassen (en op de plekjes waar hij niet bij kan, helpt Savannah).

DSC04190.jpg

Samen in het huisje.... (Savannah is de lichtbruine vlek achterin...)

DSC04192.jpg

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ahhh, die foto's...die arme Siebe. Toch ziet het er wel hoopvol uit, dat hij goed wast (wat lief dat Sav hem helpt) en eet. Wel vreemd zo'n verlamming en er niet achter kunnen komen wat het is. Hopelijk helpen de oefeningen en komt er snel verbetering!

Veel sterkte ermee, dikke knuf voor Siebe!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Martine, ik had al gehoord wat er aan de hand was, maar ik ben zelf niet meer zo vaak op BB, omdat ik zelf genoeg aan mijn hoofd heb de laatste tijd, maar ik wil je even laten weten dat ik het verschrikkelijk vind wat jou en Siebe is overkomen, en dat ik heel hard duim dat alles goed komt. Ik weet hoe het is als je konijn verlamd raakt, mijn Muppietje was ook verlamd geraakt, maar ze ging steeds vooruit en kreeg ook weer gevoel, maar ja, ze is helaas toch overleden. Maar dat betekent niet dat Siebe ook overlijdt, helemaal niet. Heb je fysiotherapie al overwogen?

NOU ik wil je zeggen dat ik aan jullie denk, en dat ik voor jullie duim dat alles goed komt, want jullie verdienen dit niet

Sterkte meid, en als er iets is, je weet mij te vinden he?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben er eigenlijk niet gerust in... Volgens mij eet Siebe echt niet genoeg. Zou ik hem gaan dwangvoeren? (daarnet medicijnen toedienen was geen pretje... met Toendra gaat het makkelijker...)

Ik zou ook nog erwten halen om hem te geven, maar als hij uit zichzelf niet eet, wat dan.....

Ik was naar de apotheek om vitamine B, maar zoals ik dus dacht, bestaat dat niet in siroop-vorm. Inge gebeld vanuit de apotheek, maar ze moest de concentratie opzoeken voor konijnen, zodat de apotheker het zelf kan maken, en ze ging me terugbellen. Nog steeds niets gehoord...

Klote klote klote

Jullie zeggen dat ik de moed niet mag verliezen, maar zoals hij met z'n poten sleept is echt wel ontmoedigend...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Trouwens, nog een vraagje... Savannah is echt bang van hem... Ze probeert hem gunstig te stemmen met wasjes (ook IN zijn oren :blink:), maar hij apprecieert dat niet echt en bijt regelmatig... Hij moet zijn kop nog maar bewegen en Savannah spurt naar de andere kant van het rennetje...

Ik weet echt niet wat ik moet doen voor best... Samen laten of uit elkaar?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .