Konijntje bang?

[Elvvg]

Hallo,

 

Ik heb al ongeveer een half jaar een rammetje. Hij is in zijn hok altijd heel lief en laat zich altijd aaien (hij gaat er ook helemaal voor liggen) maar ik merk echter dat hij buiten zijn hok niet geaaid wil worden. Ook is hij heel bang en rent hij gelijk zijn hok in wanneer ik maar een beetje dichtbij hem kom terwijl hij in zijn hok gewoon rustig blijft. Ik vraag me dus af of mijn konijn me niet helemaal vertrouwt of gewoon met rust gelaten wil worden?

[Evee]

Hij vind je eng, hij is waarschijnlijk ook eenzaam, wat hem ook bang maakt.

 

Mijn advies is dus om hem te laten castreren en dan 2 weken na de castratie naar een konijnenopvang gaan voor een speed-date met een leuk konijnenvriendinnetje. Zorg ook wel dat het verblijf groot genoeg is voor een koppel, alleen een hok is niet genoeg, je ontkomt er niet aan om er ook een ruime ren aan te koppelen.

 

Bij opvangen kun je ook voorkeur doorgeven voor wat voor konijntje je zoekt, als je dan aangeeft dat je graag een iets meer mens-gericht konijntje voor erbij zoekt, hebben ze vast wel wat leuke dames zitten die zowel voldoen aan wat jij zoekt, als wat jouw konijntje een leuke dame vind. Grote kans dat hij met een dapper dametje aan zijn zijde wel naar buiten durft te komen, en compleet op zal leven :)

[Elvvg]

2 minuten geleden zei Evee:

Hij vind je eng, hij is waarschijnlijk ook eenzaam, wat hem ook bang maakt.

 

Mijn advies is dus om hem te laten castreren en dan 2 weken na de castratie naar een konijnenopvang gaan voor een speed-date met een leuk konijnenvriendinnetje. Zorg ook wel dat het verblijf groot genoeg is voor een koppel, alleen een hok is niet genoeg, je ontkomt er niet aan om er ook een ruime ren aan te koppelen.

 

Bij opvangen kun je ook voorkeur doorgeven voor wat voor konijntje je zoekt, als je dan aangeeft dat je graag een iets meer mens-gericht konijntje voor erbij zoekt, hebben ze vast wel wat leuke dames zitten die zowel voldoen aan wat jij zoekt, als wat jouw konijntje een leuke dame vind. Grote kans dat hij met een dapper dametje aan zijn zijde wel naar buiten durft te komen, en compleet op zal leven :)

Hij is al gecastreerd en heeft ook al een maatje, dat was ik even vergeten te zeggen!

[Elvvg]

Mijn voedster heb ik veel langer en zij is wel erg aanhankelijk en mensgericht maar helaas wordt mijn rammetje er niet dapperder van.

[Rian]

Ik heb er ook zo eentje ertussen zitten. Echt een bangeschijterd, begint al te stampen en weg te rennen als ik aan kom lopen. Sommige konijnen zijn nou eenmaal zo, respecteer het en laat hem lekker met rust, misschien dat hij ooit wat minder bang wordt en anders is het nou eenmaal zo. 

[Evee]

Ik zou in dat geval simpel beginnen en heel veel geduld hebben ;) En de lat niet te hoog leggen. Sommige konijnen zijn gewoon angstig van karakter, houden niet van aanrakingen ,menselijke aanwezigheid. Niet dat je daar niets mee kan, maar je moet het wel respecteren en accepteren dat het is zoals het konijn is en daar ook rekening mee houden.

 

Zelf vind ik het wel prettig dat mijn konijnen brokjes uit de hand aanpakken. 's ochtends krijgen ze hier de brokken, en ze komen er eerst een paar bij mij halen, voor ik het restant in de voerbak doe. Bij nieuwe konijnen kan het best even tijd kosten voor ze het aanpakken. Geduld is erg belangrijk. Het ene konijn heeft het na een paar dagen door, de ander na een paar weken of maanden.  Wacht geduldig of het konijn naar je toe komt. In het begin leg ik het brokje een stukje voor mij neer, zodat ze niet al te dichtbij hoeven, en wacht ik geduldig tot ze het opeten. Met een koppel is dat soms wat lastig omdat je dan kans hebt dat telkens het konijn wat wel durft het op eet haha. Die moet je dus een beetje afleiden. Elke dag leg ik de brokjes dan wat dichter bij mij, tot ze het uit de hand durven aan te pakken. Vaak blijf ik dan ook in de ren zitten tot ze de brokken uit de voerbak op hebben, zodat ze wennen dat ik er ben als ze lekkere dingen krijgen. Steeds een beetje dichter bij de voerbak. Met groenvoer kan het ook, maar meestal geef ik dat bij nieuwe konijnen pas als ze hier wat langer zijn. Op die manier wennen ze aan je aanwezigheid in positieve zin, jij hoort dan bij het voedsel. De konijnen zo min mogelijk aanraken of optillen (tenzij medisch noodzakelijk), en op deze manier rustig het vertrouwen opbouwen. 

 

Joris, een van mijn konijnen, is ook zo een bangerik. Toch komt hij wel gewoon naar mij toe, zet hij zijn voorpootjes op mijn been om een brokje aan te pakken etc. Ik mag over zijn rug strijken om zijn conditie te  voelen, en onder zijn kontje voelen of het schoon is, zolang hij maar wel op vier pootjes blijft staan en het niet meer is dan dat. Maar zodra ik hem wil vastpakken, of losse haren uit zijn vachtje haal, dan heb ik het echt gedaan. Dat heeft hij al zijn hele leven, en dat zal er ook echt nooit uit gaan. Maar ik vind het wel belangrijk dat ik zijn conditie kan controleren, in de zomer kan zien of hij geen diarree heeft en dat soort dingen. Het liefst zou ik hem ook willen kammen, omdat hij verschrikkelijk verhaart, maar ja, daar blijft hij niet stil voor zitten dus dan moet ik hem nog optillen. En dan is hij echt weer een tijdje boos op mij ;)