De konijnenpsyche.

[Maggy]

Hallo BB!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik actief ben geweest op bunnybunch, maar er speelt nu toch wel constant een vraag in mijn hoofd.

Ik ga volgend jaar de opleiding paraveterinair (duur woord voor dierenartsassistent ^^) doen. 

Hierna wil ik graag een opleiding dierpsychologie gaan volgen.

Wat mij duidelijk is geworden is dat zodra je de taal van een dier spreekt, alle communicatie vanzelf gaat en het alleen maar leuker wordt om te begrijpen wat een dier bedoelt.

Nu vind ik het ook leuk om uren in de tuin naar de konijntjes te zitten kijken, hoe ze met elkaar en met mij omgaan.

Ik vraag me alleen af of ik hun 'taal' beter zou kunnen leren kennen, en dan vooral door hun denkwijze te begrijpen.

Is er op het forum iemand die me meer kan uitleggen over hoe de hersenen van een konijn werken?

(:

[Maggy]

Oh, oeps, vergeten;

ik had daar ook nog een specifieke vraag over.

Ik heb twee koppels (ram/voedster) die apart zitten, maar wel naast elkaar waardoor ze elkaar gewoon kunnen zien en ruiken, als ze heel veel moeite doen misschien zelfs aanraken.

Dit gaat altijd goed. 

Wanneer een van de koppels door de tuin los mag lopen begint de onrust pas.

Het rammetje van het koppel dat nog binnen zit begint dan de voedster op te jagen en naar het hek te rennen om de loslopende konijntjes in de gaten te houden.

Ik snap dat best, ze lopen buiten hun terrein en dat accepteert het andere koppel niet zomaar. Maar waarom valt het rammetje dan 'zijn eigen' voedster aan?

[Bart lover]

Ik heb er verder niet echt verstand van. Maar komt dit misschien omdat de ram zich 'afreageert' op zijn eigen voedster? Omdat hij zijn frustratie kwijt wil en er niets 'beters' voor handen is?

[Iris Q]

Wat leuk! Ik ga volgend jaar ook de opleiding paraveterinair doen. Op je vraag kan ik helaas geen antwoord geven.

[Sonja1990]

Oh, oeps, vergeten;

ik had daar ook nog een specifieke vraag over.

Ik heb twee koppels (ram/voedster) die apart zitten, maar wel naast elkaar waardoor ze elkaar gewoon kunnen zien en ruiken, als ze heel veel moeite doen misschien zelfs aanraken.

Dit gaat altijd goed. 

Wanneer een van de koppels door de tuin los mag lopen begint de onrust pas.

Het rammetje van het koppel dat nog binnen zit begint dan de voedster op te jagen en naar het hek te rennen om de loslopende konijntjes in de gaten te houden.

Ik snap dat best, ze lopen buiten hun terrein en dat accepteert het andere koppel niet zomaar. Maar waarom valt het rammetje dan 'zijn eigen' voedster aan?

Dit is gedrag wat ik op de opvang regelmatig tegen kom. Zodra er een konijn losloopt in de opvang begint het bij de koppels te rommelen. Ineens gaan ze jagen en rijden terwijl ze dat niet doen als er niks los loopt. Waar dit vandaan komt? Geen idee, ik zou bijna denken dat het is om te 'bewijzen' jij bent van mij.

 

Wat betreft de taal. 

Elk dier is uniek met zijn karakter en ik denk als je geen dierentolk bent dat het moeilijk is de denkwijze te begrijpen van een konijn. 

[Gast]

Wat taal betreft is dit een hele leuke site:http://language.rabbitspeak.com

[Lonja]

Wat betreft je eerste vraag: Ik kan je het boek 'the private life of the rabbit' van R.M. Lockley zeker aanraden om meer te leren over konijnengedrag.

Het gaat niet alleen over gedrag, het is een jarenlang onderzoek over wilde konijnen en er komt ook wel het eea medisch in voor, nou ja, niet echt medisch maar de basis, voortplanting, spijsvertering en dergelijke, maar uiteindelijk gaat het toch voornamelijk over gedrag. Heel interessant als je hier meer over wilt weten!

[StamperPluis]

Je kan natuurlijk uit de lichaamshouding van een dier veel opmaken. Hierover is al het e.e.a. geschreven. Op internet kan je hier heel veel over terugvinden. Maar als je echt wil weten wat een dier denkt dan heeft dit meer met een dierentolk te maken. Je moet maar zo denken, een konijn, en elk ander dier, denkt feitelijk op dezelfde wijze als wij mensen. Alleen een dier staat dicht bij de natuur, hetgeen wij als mens zijn afgeleerd. Een dier kan hierdoor dingen veel beter relativeren en accepteren. Wij mensen kunnen van kleine zaken grote problemen maken. Een dier doet dit niet. Dieren denken heel rechtlijnig. Recht is recht, en krom is krom. Helaas wordt er te weinig bij stil gestaan dat een dier ook z'n gedachte over bepaalde zaken heeft. Sommige problemen met dieren, waar een dierenarts zich geen raad mee weet, zijn soms op zo'n eenvoudige wijze op te lossen door naar het dier te "luisteren".

Heel leuk van je dat je je meer wil verdiepen in de denkwijze van een konijn. Dit zal een een meerwaarde gaan geven aan je opleiding.

[Lonja]

 Een dier kan hierdoor dingen veel beter relativeren en accepteren. Wij mensen kunnen van kleine zaken grote problemen maken. Een dier doet dit niet..

Grotendeels ben ik het met je eens, maar deze zin is in mijn ogen toch niet helemaal waar. Als er opeens een vreemde door mijn huis loopt is toch niet het eerste wat ik doe hem aanvliegen zonder dat ik weet of hij kwaad komt doen of niet. Zet maar eens een vreemd konijn in een ander konijn z'n territorium. Denk toch dat dat over het algemeen weinig gerelativeerd en geaccepteerd wordt, en dat er wel degelijk een groot probleem gemaakt wordt.

Mijn konijnen kunnen over de onbenulligste dingen vreselijk boos worden. Ik heb een konijn, dat beest heeft zijn hele leven nooit in een hokje gehoeven. Nou die moet je eens tekeer zien gaan als hij even voor een minuutje in een kooi moet hoor.

Niet dat ik ze dat kwalijk neem, en ik begrijp het ook wel van het konijn uit, want instinctief kan iets voor een konijn onacceptabel zijn en relativeren hebben ze juist het vermogen niet voor omdat ze zo intuïtief werken.

Ik snap eigenlijk niet hoe je bedoelt dat een dier kan relativeren, je moet daarvoor dingen in context kunnen plaatsen, maar een konijn weet de context juist niet. Hij kan niet denken: 'We moeten nu even naar de dierenarts, ik haat het, maar het is voor mijn eigen bestwil' of zoiets dergelijks.

Of: 'Ik krijg nu eten, eten is het belangrijkste voor mij want anders ga ik dood, maar als ik rustig doe krijg ik mijn eten net zo goed, bovendien krijg ik iedere dag eten, dus eigenlijk is er niets bijzonders aan de hand en kan ik ook gewoon lekker blijven zitten waar ik zit.' Dat vind ik relativeren. Misschien heb ik hele domme konijnen, maar ik zie ze niet echt relativeren

[StamperPluis]

Het relativeren en accepteren bedoelde ik eigenlijk op medisch vlak.

Verder moeten we niet vergeten dat konijnen vanuit hun instinct handelen, het zijn immers prooidieren. Een konijn die altijd de vrijheid heeft, en dan plotseling opgesloten wordt kan alleen maar aangeven dat hij het er niet mee eens is door tekeer te gaan. Het konijn kan zich wel drie keer in de rondte gaan zitten roepen, maar de meeste mensen horen hem niet, dus enige optie, tekeer gaan.

Het relativeren en accepteren is natuurlijk ook niet op alles van toepassing. Een dier heeft ook zijn mening over het hoe of wat, en mag dit ook aangeven. Op dat moment staat het instinct boven het relativeren.

Ik ben het niet met je eens dat een konijn niet kan denken. Als je aan je konijn aangeeft waarom hij naar de dierenarts moet zal hij echt wel begrijpen waarvoor het is. Maar de meeste mensen stoppen hun konijn in de vervoersmand zonder iets aan het konijn uit te leggen. Ja gek hè dat het konijn niet begrijpt wat er gaat gebeuren.

Verder relativeert een konijn wat z'n eten betreft wel. Ik heb zelf vorig jaar een zwerfkonijn in huis genomen. Ze had gigantische voernijd omdat ze heel veel honger geleden heeft. Na van loop van tijd is dat voernijd verdwenen en blijft ze echt wel rustig als ze te eten krijgt. Ze weet nu gewoon dat er altijd eten is, dus relativeert ze in mijn ogen.

Maar goed, we mogen van mening verschillen. Dat houdt de mens scherp. Ieder z'n eigen gedachte over zaken.

[Lonja]

Ik ben het niet met je eens dat een konijn niet kan denken. Als je aan je konijn aangeeft waarom hij naar de dierenarts moet zal hij echt wel begrijpen waarvoor het is. Maar de meeste mensen stoppen hun konijn in de vervoersmand zonder iets aan het konijn uit te leggen. Ja gek hè dat het konijn niet begrijpt wat er gaat gebeuren.

Ik zeg niet dat een konijn niet kan denken, ik zeg ook niet dat een konijn geen mensen kan verstaan, ze begrijpen tot op bepaalde hoogte wat je zegt, maar je konijn uitleggen dat hij even naar de dierenarts moet om een prikje te halen omdat ie anders myxomatose of VHD krijgt? Daar begrijpen ze echt niks van hoor. Je kan vertellen wat je wilt maar echt niet dat ze dan denken: tuurlijk baas, doen we.

Zou ideaal zijn, maar zoiets verwachten lijkt mij niet reëel.

3 van mijn 4 konijnen hebben nooit honger hoeven hebben, de vierde denk ik wel, maar toch zijn ze alle 4 hyper als ze eten krijgen. Ik geloof dat ik niet de enige ben wiens konijnen dat doen.

Medische dingen relativeren, hm, nu snap ik beter wat je daarmee bedoelt. Dat prooidieren hun ziekte niet laten zien. Ik weet niet of ze het relativeren hoor, ik denk dat überhaupt de mogelijkheid om daaraan toe te geven niet in dat koppie zit.

[Cathedral]

Ik ben het met Lonja eens, ik zie zelf eigenlijk echt niet in hoe je aan een konijn kan uitleggen dat je naar de da gaat, laat staan dat ik kan uitleggen waarom. En dat eten hm, ik denk dat dat een kwestie van gewoonte is en niet van relativeren eigenlijk. Als je weet dat er altijd eten is, ga je niet aanvallen op je eten omdat je nooit heel hongerig bent. Ik ben de laatste die zal zeggen dat een dier een soort robot is, maar ik vind dat je wel ver gaat met het vermenselijken. Relativeren is volgens mij toch echt iets typisch menselijks. Een dier kan pijn verbergen of overdrijven, maar dat heeft volgens mij meer te maken met overlevingsinstinct. Waarmee ik niet wil zeggen dat dieren niet kunnen denken of iets dergelijks, maar ze zijn nu eenmaal anders dan mensen en denken dus ook niet zoals mensen. Vind ik.

[StamperPluis]

Lonja, prima hoor als jij er zo over denkt. Het is niet mijn bedoeling om je op een andere gedachte te brengen. Ik respecteer andermans mening, als anderen ook maar mijn mening respecteren. Ik heb blijkbaar andere ervaringen dan jij, en dat kan uiteraard. Ik weet uit eigen ervaringen dat er met dieren te communiceren is, maar een hoop mensen staan daar sceptisch tegenover, en dat is ook hun goed recht.

Maar waar deze topic eigenlijk voor geopend is, is dat Maggy op zoek is naar info omtrent de denkwijze van konijnen. Ik hoop dat zij de door haar gewenste info zal vinden.

[Lonja]

Hier haal ik een beetje uit dat je het gevoel hebt dat je mening niet gerespecteerd wordt. Dat is niet zo hoor! Ik begrijp je gewoon niet helemaal goed misschien, en jij hebt inderdaad waarschijnlijk andere ervaringen dan ik. 

Ik weet ook dat er met dieren prima te communiceren valt, praat ook veel tegen mijn konijnen, ze kennen hun namen, de twee die ik als eerste had luisteren daar ook goed naar, de andere 2 heb ik nog geen jaar en begrijpen eigenlijk pas sinds kort hoe ze heten en luisteren nog niet altijd even goed en snappen nog maar heel weinig van wat ik zeg. 

 

1 van de 2 die ik al langer heb begrijpt soms mijn bedoelingen zó goed dat ik er versteld van sta. Zij hangt altijd al erg aan mij. Heb echt een band met haar. 

Maar ik wil juist meer horen van jou hoe jij het ziet, wat jouw ervaringen zijn. Want mijn ervaring is dat zij altijd donders goed weet wat de bedoeling is, maar tot op bepaalde hoogte. Ze weer wát ik wil, niet waaróm.

 

Toen ze gedwangvoerd moest worden was dat een hel terwijl ik zó vaak heb gezegd dat ze dood ging als ze niet zou eten. Toen ze om de dag een injectie moest was ze het daar gewoon niet mee eens, echt niet. En ik heb ook toen tegen haar gepraat. Ze wist gewoon wanneer ik de ren in kwam met een spuit, als ik haar geen injectie moest geven was alles prima, en vertrouwde ze mij volledig. Maar na verloop van weken begon dat zelfs te verdwijnen. Heel erg vond ik dat. Ik krijg het gewoon niet uitgelegd hoor.

Zij is super hyperactief en met eten storen de andere konijnen er zich zo aan dat zij niet stil kan blijven zitten dat ze niet meer mee mag eten soms. Dan doen ze agressief naar haar, en is zij natuurlijk bang en durft ook weer niet meer, waardoor ze nóg zenuwachtiger gaat doen. Ik krijg het haar niet uitgelegd, de andere konijnen ook niet. Terwijl ze ontzettend slim is.

 

Ik hoop dat ik hiermee duidelijk maak dat ik niet sceptisch sta tegenover het communiceren met dieren, en dat ik ook de konijnenpsyche niet onderschat volgens mij. Maar ik hoor wel graag meer over hoe jij dat dan wel voor elkaar krijgt, om meer te kunnen overbrengen dan je directe bedoelingen, dus ook de achterliggende gedachtengang waarom voor hun eigen bestwil soms iets moet wat ze niet leuk vinden. Ik zie het niet voor me namelijk, jij wil me niet op andere gedachten brengen, dat vind ik juist jammer! 

 

En dit gaat toch allemaal ook over de psyche van het konijn?

[StamperPluis]

Lonja, ik heb niet het gevoel hoor dat je mijn mening niet respecteert. Sorry als dit zo overgekomen is. Het is soms moeilijk om zaken op een juiste manier over te brengen. Wat ik ermee bedoelde was eigenlijk algemeen. Ik ben zelf nl dierentolk en heb vaak moeten ervaren dat mensen mijn mening niet respecteren, terwijl ik hun mening wel respecteer. Dat vind ik jammer. Hoop mensen vinden het zweverig en daarom probeer ik voorzichtig te zijn met wat ik zeg. Maar dit had op jou geen betrekking.

Ik begrijp nu jouw gedachtengang in het verhaal. Ik zal je morgen een antwoord proberen te geven op je verhaal van je konijn. Ik ben nu nl aan het werk, maar kijk zo af en toe eventjes op het forum. Ik wil er wel even de tijd voor nemen om het goed te verwoorden. En ja, dit gaat ook over de psyche van het konijn, wellicht helpt het Maggy een beetje in haar zoektocht naar info.

Je hoort nog van me.

[Lonja]

Gelukkig dat je niet het gevoel had dat ik je mening niet respecteerde. Kreeg zelf ook niet helemaal goed uitgelegd waarom ik vind dat je maar tot op bepaalde hoogte kan communiceren met dieren. Nu dus gelukkig wel.

Ben benieuwd naar je antwoord, heeft geen haast

[Maggy]

Haha, rustig aan mensen. Wat fijn om te zien dat er zoveel mensen reageren! Heb de site bekeken, erg handig idd!

En naar het boek zal ik ook eens gaan zoeken, die zal ik zeker bestellen als ik hem tegenkom

[StamperPluis]

Lonja, ik zal proberen mijn visie duidelijk te maken. Het is de manier zoals ik het aanpak, maar daar hoeft uiteraard een ander het niet mee eens te zijn.

Dieren zijn, net zoals wij, denkende, begrijpende en voelende wezens. De denkwijze van dieren verschilt van de onze, maar dat wil niet zeggen dat ze niet kunnen denken, begrijpen en voelen. Dieren kennen ook emoties als vreugde, verdriet, etc.

De manier waarop dieren op ons reageren wordt ook bepaald door de manier waarop wij hun benaderen.

Voorbeeld: als mijn hoofd vol zit met allerlei gedachten over dingen die ik nog moet doen etc, en ik wil dan een van mijn konijnen, bijv. Roos, oppakken, dan vindt ze dit niet prettig. Wanneer ik ervoor zorg dat mijn hoofd "leeg" is, dus gedachteloos, dan kan ik Roos zo oppakken en is er niets aan de hand. Roos is nl een gevoelig konijn, en reageert direct op mijn emotie.

Je heb uiteraard ook konijnen die minder gevoelig zijn.

Dieren vangen onze gedachten en gevoelens op, en reageren hier ook op. Zo werkt het ook bij bijv. dwangvoederen. Omdat je weet of denkt dat het weer een gevecht gaat worden om het dwangvoer binnen te krijgen, breng je deze gedachte al over op je konijn. Ik probeer mijn konijn altijd gedachteloos te benaderen en te dwangvoederen. Mocht het dwangvoederen dan toch niet helemaal rustig verlopen, dan wacht ik altijd rustig af en praat rustig tegen mijn konijn, en dan na een paar minuten kan ik zonder problemen dwangvoederen. De rust die ik zelf heb probeer ik over te brengen op mijn konijn.

Dit geldt dus ook voor injecties geven. Omdat je al weet, of ervan uitgaat dat je konijn moeilijk gaat doen, benader je je konijn al met die gedachte. Dit merkt het konijn direct op, met het gevolg, problemen om die injectie toe te dienen. Die gedachte hoeft nog niet eens bewust zo te zijn, vaak doe je zoiets onbewust.

Mijn ervaring is dus om alles met rust en een "leeg" hoofd te benaderen, waardoor je die rust ook op je dier overbrengt. Ik heb er in ieder geval goede ervaringen mee. Door de rust over te brengen accepteren dieren dingen makkelijker.

Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd. Vind het altijd moeilijk om zoiets op schrift te zetten.

[Lonja]

Bedankt voor je uitgebreide reactie!
Ik snap wat je bedoelt en ben het ook met je eens. Het is logisch, als jij niet rustig bent is je konijn dat waarschijnlijk ook niet. Dat is verder ook helemaal niet zweverig of zo vind ik.

 

Mijn ervaring is wel zo dat ook al ben jij nog zo rustig, je konijn er ook wel eens anders over kan denken

Sommige konijnen zijn nu eenmaal wat makkelijker tot rust te brengen dan anderen denk ik zo.

 

En die ene van mij dus helemaal niet, en dat is echt niet iets wat ik van te voren onbewust gedacht heb. Zoals ik al aangaf was het in het begin met injecties geven nog wel te doen, dat ontstond gewoon pas na verloop van tijd omdat ze het helemaal beu was. Kan dus niet mijn idee zijn geweest van 'o jee dat gaat niet lukken'.

Na een paar minuten rustig zijn en praten kunnen dwangvoeren zal met sommige konijnen ook wel werken ja, dat geloof ik best. Die waar ik het over heb kun je 3 uur tegenaan gaan kletsen tot ze erbij in slaap valt en dan nog zal ze niet willen. Ach ja, het heet ook niet voor niets dwangvoeren

 

Ik snap dus wel wat je bedoelt, als je vertrouwen uitstraalt en rust dan nemen dieren dat over. Zo zijn mijn andere 3 konijnen ook wel. Als je die bijvoorbeeld oppakt (ze willen het absoluut niet, dat maken ze wel duidelijk, maar moet nu eenmaal soms) dan gewoon snel en zeker. Dan voel je ook gelijk dat ze zich overgeven en weten dat het is zoals het is, die acceptatie, en houden ze zich stil. Als je zelf dat vertrouwen niet hebt dan wordt het moeilijk. Mijn vriend kan daarom ook niet helpen daarmee bijvoorbeeld, hij heeft dat vertrouwen niet en de zekerheid en rust dus ook niet. Dat werkt dus niet.

Maar dat geldt dus niet bij alle konijnen. Dat vierde konijn is daar echt anders in. Die is het er gewoon niet mee eens, en zal zich nooit overgeven zo lang ze het er niet mee eens is, of jij nou sterker bent of niet.

Je kan haar wel pakken hoor, als je het normaal aanpakt, maar de 'klik' van OK, jij bent de baas, ik zal je maar vertrouwen, die maakt zij niet. Ze kan je wel zo goed als volledig vertrouwen, dat is het punt niet. Het gebeurt alleen als er niks tegen haar zin in gebeurt, en dat is niet te manipuleren.

[femmeke]

Intressante discussie, ik moet alleen wel zeggen dat ik het niet helemaal eens ben met bepaalde vertalingen van konijnentaal op de site die Lonja heeft gegeven. (Nu ben ik pas halverwege met lezen dus kan best zijn dat er nog dingen gaan volgen die wel kloppen hoor) maar ik heb het idee dat heek veel daarop als "negatief" gedrag van een konijn gezien wordt terwijl het hier juist bijna altijd positief gedrag is.

Over de discussie tussen Lonja en Stamperpluis: tja ik kan allebei de kanten wel begrijpen maar ik heb ook van allebei de kanten een konijn Otje kan ik heel goed uitleggen waarom iets gebeurt of waarom iets niet mag, haar "straffen" heeft ook effect, daarnaast is ze ook een ster in slijmen en wil zij de band tussen ons niet beschadigen door stoute dingen te doen dus als ze stout is hoef ik maar 1x te roepen en ze komt gelijk der excuses aan bieden. Tos daarentegen, en dat zal vast met zijn verleden te maken hebben, krijg ik niet veel "duidelijk gemaakt" hij begrijpt zn naam dondersgoed maar is ten eerste ontzettend eigenwijs en aan de andere kant ontzettend angstig. Daarnaast krijg ik bij hem ook niet uitgelegd dat medicijntjes bij pijn goed voor hem zijn, ook niet als daarna wat lekkers volgt. Ik denk dat het ook veelal te maken heeft met het karakter van een nijn en je eigen houding tegenover hen.

[StamperPluis]

Er zullen ongetwijfeld ook konijnen zijn die een sterk willetje hebben. Gelukkig heb ik er nog niet één gehad die daarin bleef volharden. Mijn Nijntje, die afgelopen 12 januari is overleden, was wel een dametje met een sterke wil, maar gelukkig kreeg ik haar uiteindelijk wel zover dat ze het allemaal accepteerde. Dus diverse keren dwangvoederen per dag, maar ook een paar keer per dag een injectie. 

 

Vaak zie je ook dat konijnen, doordat ze een nare ervaring in het verleden hebben gehad, toch meer argwanend zijn. En met die nare ervaring bedoel ik dus konijnen die bijv. altijd opgehokt hebben gezeten, of op een andere manier slecht behandeld zijn. Als zulke konijnen daarna een goed thuis krijgen laten ze vaak ander gedrag zien. 

 

Wellicht is het een idee om je konijn, wanneer je de strijd van het dwangvoederen of injectie achter de rug heb, met iets lekkers te belonen. Misschien geeft dit op den duur een positieve draai aan de, voor het konijn, negatieve ervaring. 

 

En Lonja, met dat zweverige bedoel ik eigen het contact dat ik, als dierentolk, op telepatische wijze met dieren maak. Een hoop mensen vinden dat zweverig, en dat is hun goed recht.

Het op een rustige manier benaderen van je konijn is feitelijk ook een vorm van telepathie, want je konijn pikt toch jouw gemoedstoestand op, maar over het algemeen wordt dat niet als zodanig gezien. 

[Lonja]

Soms kan gedrag ook komen door verleden, inderdaad, maar dan valt er wellicht soms ook weer nieuw gedrag aan te leren, het gedrag zelf is in dat geval namelijk ook aangeleerd.

Denk ook dat het karakter van het konijn dus belangrijk is hierin.

Donders eigenwijze konijnen hoeven niks raars meegemaakt te hebben om ze eigenwijs te maken.

Intressante discussie, ik moet alleen wel zeggen dat ik het niet helemaal eens ben met bepaalde vertalingen van konijnentaal op de site die Lonja heeft gegeven.

Ik heb geen link gegeven hoor

Heb een boek genoemd

[Gast]

De link was van mij.

Ik vind het wel een heel leuk geschreven stuk over konijnentaal. Dat twee konijnen die in huis wonen niet helemaal in het verhaal passen wil in mijn ogen ook niet zeggen dat het stuk niet klopt, maar eerder dat die konijnen hun taal kwijt zijn geraakt.

[femmeke]

Oh sorry Lonja ik hd jullie reacties even door elkaar gegooid excuus!

Emilyrose ik bedoelde ook niet dat het niet klopt hoor, alleen zijn er een aantal punten waar ik het tot nu toe niet echt mee eens ben, maar misschien staat dat ook wel in verband dat het naar mijn mening vooral gebaseerd is op een konijn dat boos of beledigd is. Ik zie mijn konijntjes sowieso bijna nooit boos of beledigd en als ze dat wel zijn merk ik dat aan andere dingen dan op de site beschreven staat. Maar nogmaals ik heb pas de helft gelezen en dit is tot nu toe hoe ik het opvat. Misschien veranderd dat als ik de rest ook gelezen heb.

[Gast]

Misschien dan eerst het hele bestandje lezen en dan pas commentaar hebben?