Schijnzwangere voedster

[Jill85]

Mijn voedster Ruby van 8 maanden is de laaste tijd onrustig. Ze maakt constant nestjes van stro, graaft veel en nu heeft ze veel pels uitgetrokken en allemaal in haar wc gelegd voor een nestje. Zou dit gedrag zelf overgaan? Ze zit samen met een gecastreerd rammetje van een jaar. Meestal gaat dit zeer goed en liggen ze vaak tegen elkaar aan.

Wat zou ik moeten doenp? Castreren of wachten tot het overgaat? Ik vind het nogal een zware operatie en ze houdt er helemaal niet van om vastgenomen te worden. Laat staan dat ik ze zou kunnen dwangvoederen. Het is nogal een karaktertje. Als ik daarna de garantie heb dat dit gedrag verdwijnt en ze ook rustiger wordt wil ik dit overwegen.

Groetjes jill

[Domino]

Mijn ervaring is dat het wel absoluut heeft geholpen, maar er zijn ook verhalen dat het weinig heeft geholpen.

Van mijn 4 huidige voedsters zijn er 3 geholpen en ik zie het rijgedrag niet of nauwelijks meer bij ze. Ook een vorig konijntje wat enorm veel reed op haar mannetje is daarmee gestopt nadat ik haar heb laten helpen.

Plus dat ze geen baarmoederkanker meer kunnen krijgen, en dat vind ik zelf ook een groot voordeel. Heb daar ook al meerdere malen mee te maken gehad.

Maar je moet wel volledig achter je keuze staan vind ik, het is prijzig en een flinke operatie maar meestal knappen ze vrij snel weer op.

[Eefje91]

Ik zou het ook zeker overwegen om haar te laten castreren. Dit is inderdaad een flinke operatie. Mijn voedster was ook nogal een karaktertje en dwangvoeren is een probleem met haar wanneer ze niet al te zwak is. Echter was ze de nacht na de castratie zo slapjes dat ik haar twee keer heb kunnen dwangvoeren. Meer was ook niet nodig want mevr. begon 's ochtends alweer met hooi eten. Ik denk dus ook dat zodra je konijn genoeg krachten heeft om tegen te stribbelen, het de goede kant op gaat en ze ook vanzelf weer zal gaan eten (meestal als eerste hooi of wat lekkere groente en even later ook weer biks).

Verdiep je een beetje in de zwaarte van de operatie en of je dat aandurft. Het is een flinke ingreep, maar bedenk wel dat het meestal gewoon goed afloopt (die gedachte helpt mij meestal )!

Ik heb mijn voedster laten castreren met 11 maanden om dezelfde reden. Ze was ook schijnzwanger en trok veel haren uit. Dit vond ik zielig voor haar. Ook was ze een stuk feller geworden sinds haar puberteit.

De castratie heeft dit voor haar allemaal veranderd. Ze is sindsdien nooit meer schijnzwanger geweest en is ook iets rustiger geworden qua karakter. Nu is castratie geen garantie hiervoor, maar ik geloof toch wel dat de kans groot is dat ze een wat minder pittig karakter zal krijgen na de castratie. Gijsje (mijn konijn) heeft nog steeds hetzelfde karakter (een castratie zal het karakter niet totaal veranderen namelijk), maar de scherpe randjes zijn eraf zeg maar.

Daarnaast kan ze, zoals Domino ook al benoemt, geen baarmoederkanker meer krijgen wanneer je de baarmoeder geheel laat verwijderen. Dit is ook een reden waarom ik mijn nijn heb laten castreren.

Benoem dit trouwens ook bij je DA, want een DA kan ook alleen je voedster steriliseren (alleen de eierstokken afbinden of verwijderen) en dan kan je konijn alsnog baarmoederkanker krijgen...

[Charita]

Ik heb er momenteel ook 1 zitten, heeft in het nachthok een nest gebouwd.

Ze is vreselijk onrustig, begint al te piepen als m'n andere konijntje in de buurt komt, graaf het hele hok overhoop, nouja je kent het wel

Ik heb zoiets van: het is de eerste keer, ik kijk het eerst nog even aan.

Als ik haar doe, moet ik haar zus ook doen namelijk en het zijn allebei van die types die niet graag vastgehouden worden, dus als het even kan liever niet in mijn geval.

Maar het blijft lastig hoor, k ben ook continu aan het twijfelen.

8 februari 2014 aangepast door Charita

[Nemolientje]

Onze voedster was laatst ook schijnzwanger we hebben toen besloten om het aan te kijken omdat het toch een zware operatie is en ons vorige vrouwtje overleden is tijdens een operatie. Ze plast inmiddels gemiddeld 6x per dag m'n mooie houten vloer onder (deze moet helemaal opnieuw gedaan worden en we hopen dat het er niet diep in zit...) en begint steeds meer te rijden op Mars en feller te worden. Ze word aankomende vrijdag gecastreerd. Ik kijk er erg tegenop maar ben blij als het achter de rug is. Hoop heel erg dat ze net als ik hier boven al lees wat minder fel gaat worden en dat het plassen en sproeien ook echt gaat stoppen want dit is geen doen meer.

[Domino]

De kans is wel vrij groot dat het een stuk minder wordt. Maar verwacht dat niet binnen een week hoor. Het kan wel 6 tot zo'n 8 weken duren voordat de hormonen een beetje zijn verdwenen.

[ZaZa]

Mocht je iets vernemen over een verhaal van de grote kans op baarmoederkanker, dat is behoorlijk achterhaald.... http://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?73190-Wel-of-niet-voedster-laten-castreren

Het schijnt wel zo te zijn dat voedster die regelmatig schijnzwanger zijn, een grotere kans hebben op baarmoederproblemen...

En DAT is voor jouw konijn misschien wel van toepassing.

Het is sowieso wel voor te stellen dat je besluit om een voedster die zó vaak schijnzwanger is, te laten helpen.

Of het haar karakter ook positief zal beïnvloeden, dat is niet te zeggen...het kan, maar het hoeft niet.

10 februari 2014 aangepast door ZaZa

[Gast]

Als dit de eerste keer is dat het gebeurt zou ik nog even afwachten hoe het zich verder ontwikkelt. De afgelopen paar dagen/weken zijn er veel mensen die op het forum aangeven dat de voedster onrustig is. Blijkbaar is het de tijd van het jaar. Ik zou even afwachten tot deze periode voorbij is en kijken of het dan overgaat.

[ZaZa]

Daar heb je zeker een punt Pocoloco !

Bij 'constant nestjes' in 'de laatste tijd', denk ik aan meermalen schijnzwanger binnen een tijdsbestek van een paar maanden ...

Maar inderdaad; Dat hóeft Jill85 niet eens zo te bedoelen....

[Domino]

Mocht je iets vernemen over een verhaal van de grote kans op baarmoederkanker, dat is behoorlijk achterhaald.... http://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?73190-Wel-of-niet-voedster-laten-castreren

Het schijnt wel zo te zijn dat voedster die regelmatig schijnzwanger zijn, een grotere kans hebben op baarmoederproblemen...

En DAT is voor jouw konijn misschien wel van toepassing.

Het is sowieso wel voor te stellen dat je besluit om een voedster die zó vaak schijnzwanger is, te laten helpen.

Of het haar karakter ook positief zal beïnvloeden, dat is niet te zeggen...het kan, maar het hoeft niet.

Dit ben ik niet met je eens. Ik heb nu bij 3 voedsters meegemaakt dat ze een groot probleem met hun baarmoeder hadden. Bij 1 was ik te laat en de andere twee verloren bloed en heb ik met spoed laten opereren. Maar geen van 3 maakten regelmatig een nest. Dat was echt sporadisch een keer in het voorjaar ofzo.

Dus dat konijnen die veel schijnzwanger zijn een grotere kans hebben vind ik niet waar. En als ik lees wat bv aniek en dollie hun ervaringen zijn, hoeveel konijnen al beginnende tumoren hebben op jonge leeftijd....

[Laura020]

Voorheen had ik 2 voedsters samen zitten, hun heb ik op 8 jarige leeftijd laten helpen vanwege klachten. Beide hadden al tumoren. Beide nooit schijnzwanger geweest, maar dat komt misschien ook omdat er nooit een ram bij gezeten heeft.

Castratie/sterilisatie van een voedster is ook heviger dan bij een ram omdat ze toch het lichaam in moeten, daar zitten meer risico's aan maar een goed konijnkundige da doet het regelmatig dus die hebben veel ervaring ermee.

2 weken geleden mijn voedster laten helpen, die houdt van aaien maar meer ook niet. De eerste 2 dagen was ze nog wat suffer en gaat het dwangvoeren en medicijnen geven toch makkelijker en de wondcontrole. Ik vind haar nu wel makker als daarvoor. ( ik heb haar nog niet zolang en was niet veel gewend daarvoor)

Verandering van het gedrag is denk niet te voorspellen... Het is de tijd van het jaar, zoals als eerder werd benoemd zijn veel voedsters onrustig deze tijd van het jaar.

Succes met de beslissing.

[Aniek]

Ik laat inderdaad zeer geregeld voedsters castreren en diverse malen ook tumoren verwijderd. Ook een keer een voedster van twee jaar met een melkkliertumor die haar fataal is geworden.

Moeten we het dan perse preventief doen? Dat is een eigen keus, want het is en blijft een operatie. Ik heb mezelf ook is voor de kop geslagen toen ik een cavia beertje heb laten castreren en die het niet gered heeft terwijl die zonder castratie ook prima met zijn broertje samen kon leven. Je slaat jezelf waarschijnlijk ook voor de kop als je voedster komt te overlijden tijdens of na de operatie, maar waarschijnlijk ook als ze later baarmoederproblemen krijgt en daarbij te laat bent om iets te kunnen doen. Maar alles wat je doet, doe je in belang van het dier en het is niet zo dat je ze laat lijden.

Het is zo dat ik nog geen gezonde voedster heb gehad die bij mij is overleden aan de operatie. Wel een keer een voedster van 8 jaar + die twee flinke gezwellen had en die het daarna niet gered heeft. Zware operatie en niks doen was gezien haar gedragsverandering ook geen optie. Ook is mijn eigen dametje Merle een maand na de operatie overleden, ze was 8 jaar oud en de tumoren waren al uitgezaaid naar de longen. Voor de rest met voedsters is het allemaal goed gegaan met een vlot herstel. De zwaarte van de operatie wordt dan ook nogal vaak overtrokken, het grootste risico zit hem in de narcose, maar dat is voor castratie van een ram niet anders. Ik ben wel eens een ram of zelfs twee rammen verloren aan de gevolgen van narcose, maar een kennis zelfs familie van haarzelf, een mens.. die alleen voor een heupoperatie ging. Ja, narcose is altijd risicovol. Het herstel gaat eigenlijk bijna altijd vlot hier. Ik heb afgelopen vrijdag 4 voedsters laten castreren waarvan één ook een flinke tumor op haar borst tegelijk laten verwijderen. Deze dame at dezelfde avond alweer wat wortelloof en andijvie en twee dagen later alweer alles normaal. Natuurlijk de eerste dagen wat minder, maar dat mag. De andere drie voedsters, waren er twee die een iets zwaardere operatie hadden ook deze aten vrijwel direct weer. De enige keren dat heb ik heb moeten dwangvoeren waren oudere voedsters die een zwaardere operatie hadden, lees tumoren hadden. En ik heb inmiddels een stuk of 40 - 50 voedsters laten castreren.

Ik ben zelf dan in deze altijd zo van dames die veel last hebben van de hormonen, met regelmaat een nestje maken of op de ram rijden laat ik sowieso helpen. Mijn eigen voedsters worden sowieso geholpen, dit is ook stabieler vind ik.

Wil je het preventief doen tegen baarmoederproblemen? Denk er dan gewoon heel goed over na en sta achter deze keus, welke je ook maakt. Niet achteraf had ik haar maar niet laten helpen, want met de operatie ging het mis of had ik haar maar laten helpen, want nu heeft ze baarmoederkanker. Ik denk wel dat er minder voedsters overlijden aan deze operatie dan uiteindelijk aan baarmoederkanker, wel hebben ze dit vaak op een respectabele leeftijd.