Ga naar inhoud

Konijn is erg schuw


Margaritha

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal,

Sinds anderhalve maand hebben wij een konijn van iemand overgenomen die er graag vanaf wilde. Het is een voedster en is een jaar en een paar maanden oud. We waren helemaal enthousiast, hebben een mooi hok aangeschaft en het konijn is voorzien van alles wat hij zich kan wensen. We hebben een groot balkon waar ze lekker kan rennen, lopen en luiwammessen. Dat doet ze ook goed, mits wij er niet bij zijn. Als we er niet bij zijn doet ze alles waar ze zin in heeft. Als we maar in de buurt komen sprint ze weg, het liefst dr hok in. Als we haar heel zachtjes lopend benaderen wil ze nog weleens wat lekkers uit ons hand eten maar dan hebben we geluk ;). Aaien is absoluut niet mogelijk, laat staan oppakken of knuffelen. Heb haar weleens gepakt, maar dan moet ik haar echt in een hoekje 'drijven', dat vind ik erg zielig. Maar ik zou het leuk vinden als ze automatisch het huis inhobbelt of bij me op de bank springt. (balkondeuren staan vaak open, zeker met dit weer). Hoe krijg ik dr ooit tam?

Trouwens, we hebben haar van iemand overgenomen die ook een ander konijntje had en het konijntje wat wij hebben beet het andere konijntje vaak, daarom wilde de vorige persoon er vanaf.

Alvast dank voor de tips :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

weet je wat voor geslacht het andere konijntje was? Twee vrouwtjes gaan bijvoorbeeld niet altijd goed samen, dat hoeft zeker niet te betekenen dat het konijn dat bijt meteen een 'lastig' dier ofzo is. Mocht je je dat stiekem afvragen.

Wat je doet is prima.. rustig uit de hand voeren en verder niet dwingen tot aaien of oppakken. Wat enorm kan helpen is haar te koppelen aan een hele rustige gecastreerde ram. Ik heb zelf ook een bangerik die nog wel eens wil wegschieten van schrik, maar omdat het ventje dan gewoon blijft zitten komt ze meestal ook weer snel terug. Bij de opvang kunnen ze je helpen met koppelen, je neemt dan jouw nijn mee naar de opvang en daar kiest zij zelf een vent uit.. stel jij hebt de voorkeur voor twee heren dan ontmoet zij ze beiden en je ziet dan vanzelf met welke er de beste klik is.

Zelf heb ik trouwens het idee dat geluid wel helpt... je zou haar voerbrokjes in een bakje kunnen doen dat lekker rammelt. Als je haar dan eten gaat geven rammel je er eerst mee zodat ze dat leert herkennen als 'jee eten!'. Verder moet je echt niet op je tenen gaan lopen om haar heen hoor, gewoon lekker je ding doen en ook gewoon tegen haar aankletsen enzo. Ze zal er toch aan moeten wennen ook.

Veel succes hoor en welkom op het forum!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weken later...

Ik heb hier nog steeds niet op gereageerd :$. Bedankt voor je reactie!

Het andere konijntje was een vrouwtje, dus dat is wel iets wat me gerust stelt.

Tot nog toe is er geen teken van verbetering. Soms eet ze wel uit mn hand maar dan moet ik wel met een wortel komen ofzo. Soms heb ik zelfs het idee dat ze wat wild is. Ze rent heel veel, vooral 's avonds als het gaat schemeren en donker wordt. Ze lijkt ook niet echt bang te zijn voor ons, als ik stil blijf staan komt ze aan mn voet snuffelen, maar zodra ik contact maak door oogcontact of haar wil aaien draait ze helemaal door. Rennen van hot naar her of trillend in een hoekje zitten.

Misschien is een gecastreerde man wel een goed idee ja, dan heeft ze ook een maatje. Ik zal het eens voorleggen thuis ;). Wat betreft geluid, ik probeer dat nu steeds te doen als ik voer in haar bakje doe.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb ook koppeltje ex-ram en voedtser maar beiden laten zich niet oppakken en knuffelen.

Ze hebben ook een giga hok en alles wat een konijn wensen kan.

Ik lig vaak bij ze op de grond en speel en praat tegen ze en het mannetje springt ook boven op me en pakt snoepjes uit mijn mond, alleen het vrouwtje blijft erg schuw en oppakken en knuffelen kunnen we bij beide niet.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oppakken is sowieso verschrikkelijk eng voor een konijn en kun je beter niet doen, alleen als het echt nodig is om medische redenen. Met geduld kom je heel ver. Mijn koppel liet zich heel lang niet aaien en vooral mijn voedster was in het begin erg verlegen. Dat werd echt beter met veel geduld, ik mag haar nu soms zelfs even over haar koppie aaien! Maar dit is pas zo sinds een maand of twee, ze zijn sinds augustus hier. Soms komt het ook pas na een jaar, of nooit.. Mijn ram is niet bang, maar vindt het gewoon niet leuk om aangeraakt te worden, nou ja, dan niet, als het niet per se noodzakelijk is. Het klinkt niet als een wild of half wild konijn, maar als een tam konijn dat een beetje schuw is, niet dol is op aanhalen en lekker actief is, net zoals die van mij ;) Laat het idee van een konijn als knuffelbeest los en zie het beestje voor wat het echt is: een prooidier waar je met heel veel geduld wat vertrouwen van kan winnen. Dan heb je er het meeste plezier van :yes:

aangepast door Eefje
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .