Gedrag Voedster

[Linda Musters]

Hallo Allemaal!

Ik ben nieuw hier op het forum en heb al een aantal topics bekeken. Echter, de vragen waar ik mee zit, worden heel verschillend beantwoord, omdat de situatie steeds anders is. Vandaar dat ik hoop hier wat duidelijkere antwoorden te krijgen.

Wij hebben sinds 1,5 maand een schat van een konijn in huis. Ze is ongeveer 1,5 tot 2 jaar oud en erg aanhankelijk. De eerste 2 weken stond ze in mijn zoontjes kamer, maar mevrouw maakte heel duidelijk dat ze het daar veel te stil vond! We hebben haar dus nu gezellig beneden gezet.

Ze mag elke ochtend lekker uit haar kooi en gaat er dan pas weer in als ik moet gaan stofzuigen e.d.. Ze loopt dan een uurtje of 2 lekker rond en ploft het liefst op de bank neer. Vaak ook tegen mij aan 'S avonds na het eten mag ze er wat langer uit. Ze veegt heel vaak met haar kinnetje langs de spullen die ze tegenkomt, ook langs onze handen bijvoorbeeld. Ze laat zich graag aaien en gaat dan languit liggen.

Het punt is alleen dat zodra ik stop met kriebelen, ze me bijt. Eerst knabbelde ze aan m'n kleren zo van; "Hallo? Ga eens door!" Maar de laatste tijd bijt ze harder en heeft ze regelmatig m'n velletje te pakken. Als ze rondwandelt, knort ze en de katten (die nog steeds niet snappen wat dat nou voor pluizebolletje is) negeert ze. Als ik opsta om naar de keuken te wandelen, rent ze achter me aan en als ik stilsta rent ze rondjes om m'n voeten. Nu heb ik gelezen dat ze dat waarschijnlijk doet omdat ze denkt dat mijn voeten misschien wel een geschikte partner kunnen zijn. Hormonen dus. De tip was haar een knuffelbeestje te geven. Uit de hele rits knuffels, heeft ze zelf haar favoriet gekozen, te zien op de foto Ze rotzooit wat af met haar "Locomokipkanariefant", maar rijdt er ook op. Zodra ze dat doet, haal ik de knuffel weg en probeer ik haar af te leiden met een geluidje.

Een aantal tips die ik heb gevonden op het net en uitgeprobeerd heb:

- Heel hard AU! roepen.

Resultaat: Ze kijkt even op en bijt vervolgens opnieuw.

- Een hele harde gil geven.

Resultaat: Twee kinderen compleet in een deuk en een konijn wat me aankijkt alsof ik gek ben, vervolgens weer bijten.

- Plantenspuit.

Resultaat: Ze poetst zich even, draait zich om en molesteert de knuffel... Om vervolgens weer langs me heen te lopen

en een knauw te geven.

- Kartonnen doosjes, rolletjes, speeltjes.

Resultaat: Ze gooit even met een rolletje, maar kijkt verder nergens naar om.

Ik heb niet het idee dat ze bijt uit agressie, maar puur om aandacht of omdat ze last heeft van haar hormonen. Laten helpen vind ik een behoorlijke ingreep en ik heb begrepen dat dat bij Voedsters veel risico's met zich mee brengt. Mijn vriendin d'r dochter heeft sinds vorige week een rammetje, maar ik heb niet het idee dat Bugs anders doet als ik daar geweest ben, dus ik denk niet dat de geur van een ander konijntje een rol speelt. Ook las ik ergens dat het gedrag van Bugs kan veranderen (ten goede) als we haar laten dekken, maar dat zie ik niet zo zitten. Ik heb niet de middelen om meer konijntjes te huisvesten tot ze weg mogen en er staan er al veel te veel op marktplaats e.d.. Laat staan als er complicaties optreden, dierenartskosten schud ik ook niet even zo uit de knip

Ik hoop dat ik hier nog wat andere tips kan krijgen, wegdoen is geen optie, en laten helpen is laatste optie. Een konijntje erbij kan helaas niet. Het is gewoon een scheet van een beest, afgezien van de tandjes hihi

[LovelyNijn]

Mijn voedster doet dat "bijten"ook en dat is ook puur een aandachtkwestie, je kunt dit ook niet afleren denk ik want het is gewoon haar manier om iets duidelijk te maken. Ik ga zelf wel voor een maatje (niet daardoor want wilde die van begin af aan) en ik denk dat dit alles oplost en haar veel gelukkiger maakt. Hoe je dit wel op kunt lossen weet ik niet. Castratie is toch wel te overwegen ook met de risico's die ze loopt op baamoederproblemen denk ik..maar er zijn hier meer ervaren mensen dus wacht vooral hun antwoord noge ven af..

[Eefje]

Als ik dit zo lees denk ik toch dat je konijntje laat merken dat ze een maatje nodig heeft. Ze eist aandacht van je op, dat is toch een teken dat ze zich verveelt of eenzaam voelt, problemen die allebei eenvoudig op te lossen zijn door haar een vriendje te geven. Waarom is het geen optie een gecastreerde ram erbij te nemen voor haar? Je hebt er echt niet meer zorg aan, minder zelfs, want ze vermaken elkaar wel en hebben jouw aandacht dan minder nodig!

Aan nesten moet je inderdaad niet beginnen hoor, de opvangen puilen al uit en er zitten al veel te veel konijnen in te kleine hokjes in achtertuinen weg te kwijnen..

16 maart 2013 aangepast door Eefje

[Linda Musters]

Dankjulliewel alvast voor de reacties

Tja, een maatje erbij zou op zich wel heel leuk zijn, maar ik heb niet zoveel ruimte voor een grotere kooi helaas.

De kooi waarin ze nu zit vind ik eigenlijk al een beetje aan de krappe kant :( Ik wil een dubbele kooi zien te vinden, zodat ze met een trapje naar boven kan zeg maar. De kooi waarin ze nu zit is 100cm bij 50cm. Dus een maatje erbij, betekent sowieso een grotere kooi.

Wat het helpen betreft; ik heb inderdaad ook gelezen dat het risico op baarmoederproblemen bij voedsters ook hoog ligt als je ze niet laat helpen... Maar de risico's op overlijden bij castratie liggen ook vrij hoog begreep ik, of dat klopt weet ik niet, maar het is wel het afwegen waard..

Zou een gecastreerd mannetje niet zorgen voor nog meer hormoondrift bij Bugs? En mocht het zover komen dat er toch een maatje bij moet; wat is dan beter? Rammetje? Voedster? Hoe kies ik het best een maatje uit? Ik las dat je bij het kiezen van een maatje het beste je konijntje mee kan nemen en dat ze zelf kan kiezen.. Er staat zoveel informatie op internet dat het moeilijk bepalen is wat nou klopt en wat niet

[Eefje]

De beste combinatie is een voedster met een gecastreerde ram. 2 rammen of 2 voedsters eindigt toch vaak in een lelijke knokpartij, beter begin je daar niet aan als je de keuze hebt. Je kunt inderdaad het beste je voedster meenemen naar een opvang en haar daar te laten 'speeddaten', zodat je niet thuiskomt met een konijn dat zij helemaal niet ziet zitten. Opvangen kunnen je ook helpen met koppelen, soms kun je zelfs je eigen konijn een paar dagen daar laten en krijg je een koppeltje mee naar huis! Het kan zijn dat ze meer last krijgt van haar hormonen, maar de aandacht is dan van jou af, het vriendje is dan de pineut . Was bij mij wel zo als ik eerlijk ben, mijn voedster werd als heeeel rustig omschreven door de opvang, toen kwam ze hier met haar nieuwe vriend, beest ging helemaal op hol! Ze leefde helemaal op en werd hyperactief, maar ook haar hormonen gingen op hol, daarom heb ik haar laten castreren. Hyperactief is ze nog steeds, rijden en sproeien doet ze nu niet meer . Castreren kan altijd nog in jouw geval, misschien waaien die hormoonaanvallen wel weer over, dat kan ook. Zo vaak hoor je het niet hoor, dat een voedster overlijdt bij een castratie. Het is een zware ingreep waar ze zich best even beroerd van kunnen voelen. Mijn voedster had het best zwaar, moest haar dwangvoeren en fikse doses medicatie geven, maar na 2-3 dagen knapte ze ineens razendsnel weer op!

Over je verblijf. Je hok is ook te klein voor 1 konijn, maar je hoeft geen groter hok te kopen. Als je thuis bent mag ze loslopen toch? Dan kun je als je niet thuis bent en voor 's nachts een panelenren aan het hok maken om haar meer ruimte te geven, je hebt dan ook voldoende ruimte voor een vriendje erbij. De richtlijn is 1m2 permanente ruimte per (klein) konijn, dus voor 2 heb je 2m2 nodig, hoewel ik 1 konijn op 1m2 toch een heel ander verhaal vind dan 2 op 2m2. 1m2 is natuurlijk geen loopruimte, 2 wel. Anyway, een panelenren dus, of een andere inklapbare ren, maar de goedkoopste oplossing is de panelenren. Kost ongeveer 20 euro bij petsplace en je kunt het gemakkelijk opbergen als je thuis bent en ze lekker los kunnen lopen, zit je zelf niet tegen dat ding aan te kijken als je er eigenlijk de ruimte niet voor hebt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt!

16 maart 2013 aangepast door Eefje

[ShinLi]

Hoi Linda! Goed dat je hier komt met je vragen, het is soms nogal moeilijk antwoorden te vinden op jouw specifieke situatie. Eerst even wat fabeltjes uit de lucht halen:

>Het laten dekken van je konijn zal verder niks veranderen aan het gedrag, het enigste waarvoor je zorgt is dat er jonge konijnen komen, die uitgeplaatst moeten worden, terwijl er al een konijnenoverschot is. Plus er kunnen veel nare dingen gebeuren bij de geboorte, plus jouw konijn is ook niet de jongste meer. De jongen kunnen vast komen te zitten, en jou konijn kan dan dus ook komen te overlijden. Niet doen dus.

>De risicio's van castratie bij een voedster zijn lang niet zo groot als wel vaak genoemd worden. Natuurlijk blijft het een redelijke ingrijpende operatie. Vaak wordt de Narcose als grootste risico genoemd. Maar bij gezonde konijnen is dit risico maar 0.8%, bij een al ziek konijn is dit al bijna 8%. Dit zijn cijfers die bij de UKG van Universiteit Utrecht vandaan komen. Castratie is in principe een voordeel in dat je het risico op baarmoederkanker weghaalt (wat een groot risico is hoe ouder het konijn wordt +evt uitzaaingen die het kan veroorzaken). Plus dat het het hormonaal gedrag ook beïnvloed in de positieve zin, je voedster kan rustiger worden.

> Uiteindelijk zou castratie een goede optie zijn, maar het is geen oplossing voor het feit dat ze alleen zit. En zoals boven genoemd, is het gedrag naast hormonaal, toch ook wel een teken dat ze eenzaam/verveeld is. Een gecastreerd rammetje zou niet zorgen voor nog meer hormoondrift hoor. Dat zit er gewoon in, als er nu een ram/voedster of niks bij zit XD.

De beste optie is altijd een ex-ram+ (ex) voedster. Twee voedsters gaat vaker mis dan goed. En het beste is naar een konijnenopvang te gaan. Zij helpen jou om het beste maatje voor jou konijn uit te zoeken, die kwa gedrag ook bij elkaar passen! Ze helpen je ook met koppelen. Ook nog een bijkomend voordeel is dat de rammen in de opvang allemaal al zijn gecastreerd, dus dit hoef je zelf niet meer te doen. Je neemt dan inderdaad je eigen konijn mee zodat ze kunnen speeddaten .

Als je een permanente ruimte zou kunnen realiseren van minimaal 4m2 (kooi + ren eraan) en je konijntjes zijn niet zo groot, zou dit goed genoeg zijn als ze daarnaast genoeg uren op de dag lekker kunnen loslopen in de huiskamer. Zowieso zou ik dit ook al realiseren voor je konijntje alleen nu, want 100x50cm is voor één konijn eigenlijk ook te weinig om in opgesloten te zitten. Zo kunnen ze hun energie ook niet kwijt, en heb je ook niet veel ruimte voor speelgoed zoals een tunnel etc.

Veel succes met alles .

[Eefje]

Een gecastreerd rammetje zou niet zorgen voor nog meer hormoondrift hoor. Dat zit er gewoon in, als er nu een ram/voedster of niks bij zit XD.

Daar ben ik het niet mee eens, bij mijn voedster is dat gedrag wel degelijk begonnen toen er een ex-ram bij is gekomen. Het is echt een trigger geweest bij haar, maar in dit geval heeft ze nu al last van hormonen, dat zal dan wel niet ineens nog erger worden, ze zal het alleen gaan botvieren op haar vriendje

16 maart 2013 aangepast door Eefje

[ShinLi]

Ok haha, ja ik heb het zelf hier niet echt meegemaakt. Maar nu je het zo zegt, daar heb je helemaal gelijk in ^^.

[Linda Musters]

Dankjullie wel voor alle tips en informatie

Helaas kreeg ik vlak na mijn laatste bericht vervelend nieuws en zal ik even niet actief zijn.

Ik heb alles gelezen, maar het gaat nu allemaal een beetje langs me heen... Ik kom hier later

zeer zeker weer terug! Maar voor nu moet ik er even voor mijn kinderen zijn..

Dankjulliewel en tot gauw!