Ga naar inhoud

E Cuniculi


Es Dp

Aanbevolen berichten

Ik heb 2 konijnen. 1 ervan heeft E. Cuniculie.

Vorige week woensdag openbaarde dat zich pas. Het konijn waar het om gaat heet knuffel. De ziekte heeft zich kwa zichtbare dingen niet langzaam ontwikkeld. Juist heel snel.

Hij at slecht tot niet en dat baarde mij natuurlijk enorme zorgen. De DA's dachten in de eerste instantie haakjes aan de kiezen. En die heeft hij ook. Vorige week ben ik op woensdag naar de DA gegaan om te kijken of dat het zou kunnen zijn.

Nog geen 3 uur nadat ik terug was van de DA kwijnde knuffel totaal weg. Hij was 2 keer dunner...oogjes dicht en pootjes verlamd. Zijn hoofdje kon hij ook niet meer rechtop houden.

Het tijdsbestek waarin dit gebeurde was abnormaal. Hij was wel super gestressed bij de DA. Die stress kun je bij konijnen echt niet onderschatten. Dat heb ik inmiddels wel heel hard begrepen.

De hele nacht ben ik bij hem geweest en heb hem om het kwartier soms half uur sondevoeding gegeven. Ik zat echt met de klok naast me dat ik de dierenarts kon bellen. Dat heb ik toen gedaan. Hij was er zo erg aan toe dat ik dacht dat hij zelfs dat niet meer zou halen.

Bij de dierenarts dachten we eerst dat hij verzwakt was. Hij had slecht gegeten

De dierenarts gaf hem een soort suikershot en vitamine. Ze wilde hem daar houden en contact houden.

Dat hebben we zo gedaan. in de middag belde ik en ging het stukken beter met hem. Het leek hoopvol. Ze zou me later in de middag terugbellen. Toen ze terugbelde had hij weer een enorme terugval gehad. Ik stond op het punt om hem een spuitje te geven. Ik wist het ook niet meer.

Maar ze begon over "Misschien is het E.cuniculie"

Ze vertelde me dat ze daar medicijnen voor kon geven en de kans 10 procent zou zijn dat hij het overleefde.

Ik heb gekozen voor de medicijnen. Dat ging overigens niet zonder slag of stoot. Als je hem had zien liggen had je hem ook uit zijn leiden willen verlossen. Het was een moeilijke keuze. Doorslag gaf dat de medicijnen hem ook erdoofde en niet zoveel pijn gaven, en de snelheid waarmee alles was gegaan waarin het zo moeilijk was om zomaar zonder te vechten voor een spuitje te kiezen.

Hij reageerde heel erg goed hierop! Hij kon zijn lijf en poten niet bewegen maar wel zijn kopje. En dat was heel levendig. Het was inmiddels vrijdag. Vervelende dag want in het weekend is er geen dierenarts. Ik heb alle info gevraagd, alle medicatie meegenomen in de hoop dat hij het weekend zou overleven.

Ik hem in de kamer gezet op een plek dat hij zonder al te veel te bewegen alles kon overzien, om de stress te vermijden. Hij was aan de sondevoeding en medicijnen. Hij zat in de onderkant van zijn reismandje met 2 fleecedekens die ik steeds verschoonde. Hij kon niks. Hij had geen kooi nodig. Hij kon behalve zijn kop niks bewegen. Maar dat lieve kopje van hem ging wel steeds meer bewegen. Zijn levenslust kwam weer terug. (Hij had trouwens...vergeet ik te zeggen nog met 2 prikken gehad bij de DA voor hij mee ging. Ontstekingsremmers zowiezo en vitamineshot volgens mij)

Maar op zich was ik heel gelukkig toen. Hij bewoog zijn kop weer en was alert. Dat was niet zo toen we hem woensdagochtend brachten. Het weekend was dus heel belangrijk. Het was erop of eronder. We begonnen met ferbenzol drops. (Hij kreeg ook darmmedicatie trouwens daarnaast)

Hij overleefde het weekend. Maandagochtend zat hij nog steeds in de onderkant van zo'n reismandje. Maar hij begon eruit te "springen". Ik kan het niet echt springen noemen. Maar er was kracht terug in de pootjes en hij wilde eruit.

Maandagmiddag heb ik zijn kooi in orde gemaakt met dekens want wat hij kon bewegen bleek lastig te zijn op de ondergrond van de kooi

-------------------------------------------

(Ik ga dit stukje nu opnieuw schrijven, ik had dat niet op mijn schijf opgelagen, heel verhaal maar toen ik wilde posten was het weg en ging het posten fout)

Dus in het kort nu:

Knuffel kan alles weer. Eind goed al goed zou je misschien zeggen. Nee, hij is nog niet de oude. Misschien mag ik dit niet verwachten zo snel maar hij heeft nu kale oortjes een ontstoken oog? Hij heeft in korte tijd wel veel vordering gemaakt, maar is niet op en top gezond nog. Ik ben bang voor een terugslag.

Hij heeft een oogje dat ettert en kale oortjes.

Heeft iemand ervaring met deze ziekte en ook met na stabilissatie weer kijken wat er nog scheelt?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Sterkte!! Ook wij zijn aan het behandelen voor ec. Zo zielig z'n hulpeloos konijntje. Maar overal hoor en lees je dat het tijd nodig heeft. Positief nieuws was dat hij vanavond voor het eerst spartelde bij het oppakken om medicijnen te geven. Fijn om dat weer te zien. Succes en sterkte!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Ja en nu lukt het wel....

Nou hier mij berichtje:

We zijn inmiddels 10 dagen verder. Ik ben zo trots op mijn lieverd. Het gaat nog steeds goed.

Ik hoop dat het zo blijft. Ik heb zoveel verhalen gelezen dat ik er eng van word.

Knuffel was eigenlijk zeer snel ineens verlamd. Dat was binnen een paar uur. Dat heb ik nergens online eerder terug gelezen. Het is ook geen pretje om te vertellen. Hij kan alles weer en word weer net zo dik als ie voorheen was. Dat is nu de laatste week. Als ik hem aai en voel dan heeft ie nu niet meer dat ik de botjes zo voel. Hij begint nu echt de 2e fase van aansterken. Ze hebben zoveel haar dat je moet voelen hoe dik ze echt zijn. Ik heb bijna mijn oude konijn weer terug. Zijn oren zijn stabiel, zijn oog nog niet. Gaat wel goed maar heel langzaam vooruit.

Ik heb de Jan smit kruiden elixer naast de medicijnen in gebruik, en geef naast wortels andijvie en witlof heel veel basilicum en peterselie. Ik heb vanaf het begin dat hij ziek werd veel basilicum gegeven. Peterselie later. Dat hielp enorm als hij weinig at, kreeg hij eetlust van. Verder geef ik wortels andijvie en witlof. Geen sla meer of andere dingen.

We zitten op de 20ste dag van de fenbendrops.

Verder krijgt hij nog ontstekingsremmers.

Het gaat supergoed met hem!

Hij zit naast me en doet alsof er niks is...

Zo heel stoer...zo van wat maak jij je zorgen dan...

Ja wel lief en stoer. Maar als de medicijnen komen ...Das geen feest.

Dat wil hij niet.

Ik moet dat echt forceren. De fenbenzol. Het is niet anders. Ik geef hem gelijk daarna heel veel peterselie of basilicum. Dat helpt wel tegen de stress. Maar het is best een gevecht die medicijnen. Nou ja fenbenzol. Die andere daar had hij geen aversie tegen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...
Fijn om te horen dat je vooruitgang merkt en dat je je oude konijntje weer herkent!! Wij hebben helaas onze Pherb in moeten laten slapen....ging heel erg achteruit. Succes en sterkte met het geven van medicatie!!

Ik vind het heel erg dat je je konijn hebt moeten laten inslapen.

Het gaat met knuffel heel erg goed, maar dat maakt me juist zo bang. Ik ben natuurlijk heel blij! Dat zowiezo. Maar omdat ik weet dat die parasiet er nog steeds is....blijf ik denken dat het nooit helemaal opgelost is. Ik ga niet graag op vakantie dit jaar. Ik heb zelf niks geboekt...hierdoor. Maar met familie was al wat geplanned in mei.

Ik zie dat hij het heel goed doet maaar...

Als het dan mis zou gaan dan ..wat dan.

Ik zit er heel erg mee in mijn maag.

Hij vertrouwt geen buitenstaanders. Dan is hij totaal bang. En mij vertrouwde de konijnen wel, maar sinds de fenbenzol zijn ze ook wel weer banger van mij.Ik heb 2 konijnen en de andere krijgt helemaal geen fenbenzol. Maar als ik hem wil aaien is het al mis. En dat was nooit zo.

Hij ziet wel het andere konijn en als ik die medicijnen moet geven. Maar fenbenzol geven is geen pretje.

En ik heb zoiets van beter snel en wel doen en vasthouden en dan beloning. Dan gaat het sneller. De hele tijd opjagen en een lang verhaal ervan maken vind ik dan een minder goeie optie. Door eten heen doen werkte helemaal niet.

Dat had ie gelijk door.

Maar zijn vertrouwen in mij is natuurlijk nu gedaald. Ik ben de boeman met de fenbenzol.

Hij heeft het nu 28 dagen gehad, was na een week al weer redelijk oke, en nu doen we een week de helft van de medicatie. Dat is tot aankomende vrijdag. En dan heb ik weer overleg met de dierenarts hoe verder.

Er is wel meer om te vertellen maar ik blijf even to the point.

Het globale verhaal.

Ik hoop dat hij genoeg is aangesterkt om nog jaren vooruit te kunnen.

En ben voornamelijk bang voor de vakanties. We zullen zien in mei. Ik heb zelf niks geboekt nog...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ken je zorgen... Ons konijntje had ook EC, heeft het gelukkig ook overleefd! Op het begin was ik net zo angstig als jij, maar we zijn nu 2 jaar verder en het gaat nog steeds goed met haar. Als we gaan enten, koppelen of wat voor stressvols dan ook, ga ik meteen prefentief 2 weken aan de panacur. Dat gaat hier heel goed. Ik schraaf een peentje en roer het daar doorheen. Ze heeft niks door, eet het hele schaaltje leeg. Maar alleen bij worteltjes, want doe ik het door iets anders, dan eet ze het niet! Slim hoor ;)

Maar ik ga wel gewoon op vakantie. Natuurlijk heb je het altijd in je achterhoofd. Gelukkig heb ik hele lieve buren die ook van dieren houden en goed in de gaten houden hoe het gaat. Zodra er iets mis lijkt te zijn, mogen ze van mij naar de DA. Dus ik kan dan met een gerust hart weg.

Maar ik snap je wel, ik houdt onze Nessi altijd extra goed in de gaten..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik snap je angst. Ook hier veel ervaring met EC helaas. Maar ook mijn konijnen hebben vaak na de eerste keer nog jaren geleefd. Soms door stress van inenting dat ze een terug val kregen. Maar omdat je er snel bij bent en meteen behandeld komt het wel weer goed.

Laatst toen ik Samson heb laten koppelen dacht ik ook dat zijn koppie iets scheef stond en meteen gaan behandelen. Het diertjes is zo vrolijk en rent en graaft heerlijk.

Ik ga ook niet graag op vakantie hoor. Maar ja soms moet je ook even gewoon voor jezelf zorgen.

Bij ons is het dan ook nog dat onze ouders/familie aan de andere kant van het land wonen dus we moeten echt af en toe daarheen.

Zorg maar goed voor je nijntjes. Straks zijn we ze weer vrolijk en komen ze weer naar je toe.

Komt allemaal weer goed.

Knuffels Belleke

Link naar reactie
Delen op andere sites

Even hier op inhaken: Wij hebben de afgelopen week een heel ziek konijn gehad (Balou) en ondanks dat de dokter dacht dat hij het niet zou redden (temperatuur 32 graden en meer dan 15% gewicht verloren) is hij weer vrijwel de oude. Alleen eet hij zijn bak nu in 2 of 3 keer leeg in plaats van in 2 minuten.

Maar mijn vraag: We zijn bang dat hij doordat hij verzwakt is e cuniculi heeft gekregen. Een eerder konijn (die met hem in zijn hok zat) is daar aan overleden. We denken dat hij heel misschien zijn kop een klein beetje scheef houdt. De dierenarts vond tot nu toe dat dit niet zo was.

Als hij zijn kop scheef houdt zie je dat dan meteen duidelijk? Of kan het ook heel geleidelijk gaan?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .