Konijn gilde, leek te stikken?

[Lonja]

Hoi allemaal,

Ik ben nieuw hier maar lees wel al sinds een paar weken af en toe mee. Wilde me nog voor gaan stellen maar nu heb ik eerst een vraag omdat ik net iets engs meemaakte.

Sinds een paar weken heb ik een konijntje, Hazel. Hij is vandaag 12 weken en doet het hartstikke goed, we zijn superblij met hem. Over een maand of 2, 3 gaat hij onder het mes en dan krijgt hij ook een vriendinnetje.

Tot zo ver alles goed en wel, maar vanmiddag ben ik me echt helemaal kapot geschrokken van hem.

Hij lag al ongeveer een uurtje lekker in een een van zijn vaste hoekjes te dutten (hij loopt overdag vrij in huis rond) en ineens hoorden mijn vriend en ik een vreemd geluid. We snelden naar Hazel en die zat te schokken, met die schokken kwam een geluid dat klonk als een combinatie van hoesten en niesen, door zijn neus. We vonden dat al eng om te zien, maar toen begon hij keihard te gillen. Ik stond echt als verlamd en ik weet achteraf ook niet meer precies hoe lang het duurde, misschien maar 10 seconden, maar daarna stond ik te trillen op mijn benen, zo ontzettend akelig! Verder was er niets aan hem te zien en bleef hij rustig in zijn hoekje zitten, maar wel héél rustig.

Ik heb in paniek de dierenarts gebeld en die vroeg of hij gevallen was of zo, maar we zijn vandaag de hele dag niet verder dan 5 meter uit zijn buurt geweest en van zoiets was geen sprake. We konden meteen langskomen, dan zouden ze hem checken. Dus ik een doos gepakt, dierenartsboekje zoeken, handdoek in de doos, pinpas gezocht etc. terwijl mijn vriend bij Hazel bleef.

Maar toen ik de doos op de grond zette kwam hij daar nieuwsgierig op af om hem te markeren, toen we hem in de doos zetten was hij nieuwsgierig over de rand aan het kijken en we dachten toen pas een 2e keer na, misschien was er niks?

Brokjes gegeven: Brokes buiten etenstijd!? Zo baasje, dat laat ik me geen tweede keer zeggen! Daarna ook nog eens een uitgebreide aai-sessie, Hazel kon zijn geluk niet op en ging er lekker voor liggen, achterpoten naar achteren en plof! Ik heb aan alle kanten aan hem gevoeld of bijv, zijn buik hard was of zijn temperatuur misschien niet goed, maar kon werkelijk niets ontdekken. Dus heb ik de dierenarts maar gebeld dat we toch niet kwamen, want vorige week is hij ingeënt en is daarna nog 2 dagen van slag geweestvan zijn grote reis. Zoveel stress doet denk ik in dit geval meer kwaad dan goed.

Hierna is Hazel lekker even zelf naar buiten gegaan, lekker gras gegeten en rondgehupst en binkies gemaakt. Nu ligt hij weer in hetzelfde hoekje te dutten. Hij lijkt kerngezond en vrolijk, maar ik pieker me suf waardoor het kwam dat hij in doodsangst leek? Kunnen konijnen zich verslikken of ergens in stikken? Hij was niet aan het eten (zijn eten is in het hok, in een andere kamer waar hij niet net was geweest of zo) en hij had ook nergens aan geknaagd of zo, maar misschien een pluisje of een keuteltje of zo? Heeft iemand dit wel eens meegemaakt? Wat kan ik doen, mocht het weer gebeuren? Kan je een Heimlich-greep doen bij een konijn??

[jrjsieben]

Zo dat was schrikken

Als ze zo gillen dan is het echt doodsangst

Ik denk dat er misschien toch wat in zijn keeltje gezeten heeft of in zijn neus

Hou hem goed in de gaten

Ik denk niet dat je een Heimlich-greep kan doen bij een konijn

[Stamper2011]

Jeetje wat zal je geschrokken zijn!

Ik heb zoiets zelf gelukkig nog nooit meegemaakt.

Waarschijnlijk is hij inderdaad enorm geschrokken van iets.

Het zou best kunnen dat er iets in zijn keeltje/ neus gezeten heeft.

[ZaZa]

Zoals je het omschrijft is goed in te beelden wat er gaande was en hoe jij dat ervaren hebt..Wat een schrik joh !

Zou ook niet goed weten hoe anders te reageren dan jullie al hebben gedaan...De dierenarts bellen..konijntje controleren...

Je hebt volgens mij prima gereageerd....

Hij hoest en niest verder niet ?

Geen nat neusje o.i.d ?

Keutels, urine...eten, drinken ..alles normaal ?

[Lonja]

Bedankt voor de reacties!

Hazel is gewoon weer helemaal Hazel, nieuwsgierig, ondernemend, lief. Geen kuchje komt eruit gelukkig Geen natte neus, keutels perfect zoals altijd, urine weet ik zo niet maar ik ga nu even zijn toilet verschonen zodat ik dat nog iets beter in de gaten kan houden, dat alles wat er vanaf nu inkomt 'nieuw' is, maar daar maak ik me eigenlijk geen zorgen over, naast de inenting heeft hij vorige week algehele check gehad (en ik was zeer te spreken over de kennis van de DA, ze vroegen van alles over hem om te weten te komen of hij de juiste verzorging kreeg) en hij was kerngezond.

Het enige waar ik bang voor ben is dat het weer gebeurt...Ik durf hem nog geen half uur alleen te laten, maar ja, beetje onrealistisch om de rest van zijn leven niet van zijn zijde te wijken!

Verder heb ik nog een tijdje gegoogled want ik wil me niet meer zo machteloos voelen mocht het weer gebeuren, en ik vond nota bene hier op het forum de Heimlich-manoeuvre voor konijnen:

Heimlich manouvre

Til het konijn op en zorg dat het staartje hoger is dan de kop. Door de zwaartekracht zal nu een voorwerp al richting de mond zakken. Hou het konijn met de rug naar je toe en omvat de buik met beide armen. Knijp 5x achter elkaar zo hard als mogelijk is de buik samen. Pas de kracht wel aan aan het formaat en de leeftijd van het konijn. Door het knijpen wordt de lucht uit het lijfje geperst, en daarmee hopelijk ook het voorwerp. Na 5 keer knijpen leg je het konijn neer en inspecteer je de keel goed. Als de luchtwegen nog niet vrij zijn kun je de heimlich manouvre nogmaals herhalen.

Ik weet niet of ik zoiets zo maar onthou als ik zo in paniek ben dat ik zo precies weet hoe het moet, maar ik denk dat je als je konijn bijna doodgaat het niet gauw erger kan maken door het verkeerd te doen en dat je zoiets ook wel op gevoel kan doen. Ik ga iig niet op hem oefenen :mdr:

[ZaZa]

Je hebt hem nog kort..Alles ging rooskleurig...en dan ineens is er paniek.

En nu..

Je gaat inderdaad een onzekere periode tegemoet waarin je het vertrouwen hoopt te krijgen dat dit éénmalig was, een toeval(..)streffer die nooit meer voorbij komt.

Kortom; vertrouwen terugkrijgen duurt even....maar hoe langer het goed gaat, hoe makkelijker het ook gaat....

Het leverde je in ieder geval wel info op over het bestaan van de Heimlichgreep bij konijnen.....

[Lonja]

Hihi ja dat is waar, en doordat ik de instructies hier nu weer neerzet weten jullie het ook weer! Hopelijk hoef je ze niet toe te passen!

Ik heb Hazel in ieder geval verteld dat ik dat akelige gegil van hem nooit meer wil horen! Ik had al een keer eerder een konijn horen gillen, toen we hier in de zomer 's avonds buiten zaten kwam er ver vanuit de wei naast ons huis een lange gil, ik dacht toen al dat een konijn was die door een vos of zo gepakt werd, maar nu weet ik het zeker. Het gaat echt door merg en been.

[jolanda1965]

is het geen epileptische aanval geweest, bij mijn hond ging het ook zo, vallen schokken, heel hard gillen en dan kwam hij gewoon weer bij en na een uurtje was er niks meer aan de hand

[MichelleloveElmo]

Hoe gaat het nu??

[Lonja]

Hij doet het nog Prima zelfs Niks aan het handje gelukkig!

Bij mijn ouders vroeger hadden we ook een hond met epilepsie. Dat zag er toch wel anders uit, die viel echt om, was helemaal 'weg' en maakte daar geen hoestend/ niesend geluid bij, en trapte wild met zijn poten. Hazel viel niet om of zo en zette zich echt schrap. Maar het had goed zo kunnen zijn ja, ik snap je idee!

[JvdV]

Ik heb precies hetzelfde gehad met mijn konijntje toen hij ook nog heel jong was! Stond daarna ook weer op en nooit weer gezien gelukkig. Het enige wat er anders was dan normaal was dat ik hem des tijds een takje tijm had gegeven voor het eerst. Geen idee of het daar door kwam, maar ze krijgen het hier in ieder geval niet meer. Weet niet of jou konijntje iets anders te eten kregen dan normaal?

[Gast]

Jeetje, dat is echt schrikken! Het eerste wat inderdaad bij mij opkwam is dat hij zich verslikte in een brokje, tot ik las dat hij helemaal niet aan het eten was. Lastig en eng zeg. Er is wel een vorm van Heimlich die je bij konijnen toe kunt passen meen ik, maar je moet echt weten waar je mee bezig bent dan, want die konijnenlijfjes zijn zo teer...

Ik zal eens kijken of het stukje kan vinden voor je.

[Gast]

http://www.bunnybunch.nl/konijnen/konijnen-ehbo.html

Stukje naar onder scrollen. De methode die daar beschreven wordt lijkt mij eerder kwaad te kunnen doen dan goed, maar er bestaat dus in ieder geval wel zoiets als Heimlich bij konijnen.

[Lonja]

Ja, ik had het inderdaad al gevonden en zelf ook al neergezet hier in dit topic, bedankt

Ook al was hij niet aan het eten, hij kan natuurlijk wel gewoon tussendoor een keutel aan het eten geweest zijn, of een pluisje stof in het hoekje gevonden hebben wat hij dan ophapte, of zich aan het wassen geweest zijn en een haar in zijn luchtweg hebben gekregen of zo.

Ik heb precies hetzelfde gehad met mijn konijntje toen hij ook nog heel jong was! Stond daarna ook weer op en nooit weer gezien gelukkig. Het enige wat er anders was dan normaal was dat ik hem des tijds een takje tijm had gegeven voor het eerst. Geen idee of het daar door kwam, maar ze krijgen het hier in ieder geval niet meer. Weet niet of jou konijntje iets anders te eten kregen dan normaal?

Nee, hij had niets anders dan anders op. Fijn dat de jouwe het nooit meer gedaan heeft! Kan me voorstellen dat zo'n scherp blaadje tijm in je keel ook zo'n reactie uitlokt...

[kirstenplat]

ik hoop dat dit mijn konijn nooit overkomt. Ik heb voor alle zekerheid dat stukje tekst over de heimlich manouvre een paar keer overgelezen.

[Lonja]

Hij heeft het weer gedaan. Gegild. Heel kort, en er was nu echt NIETS aan de hand daarvoor of erna.

Hij lag weer lekker in z'n hoekje te slapen en ineens schiet ie als een speer achter de bank vandaan met een kort hard gilletje en er aan de andere kant weer achter.

Wij gelijk de bank naar voren geschoven, en daar kwam meneer gewoon vrolijk naar ons toe. Al zijn gedrag helemaal normaal, niet zoals de vorige keer dat ie even in zijn hoekje tot rust moest komen of zo, nee, gewoon echt zo van 'haha, waar hebben jullie het over, ik? Gegild?' Nou, wij waren echt 10 keer zo hard geschrokken als hij want hij deed echt 100% normaal, gewoon rustig met z'n neus op en neer, normale ademhaling etc. gewoon actief.

Ik keek in dat hoekje of ik iets zag en er liep een kevertje. We denken dat hij daar misschien van geschrokken is, dat die over zijn kop liep toen hij sliep of zo, maar toen ik het kevertje op een papiertje deed kwam hij nieuwsgierig kijken en leek er niet bang van. Ook dat hoekje waar hij lag vermijdt hij nu niet. Dus zo erg kan hij nooit geschrokken zijn, en misschien heeft dat kevertje gebeten maar dat kan nooit zo hard zijn dat hij gilt van de pijn. Dus ik weet niet eens of dat kevertje er iets mee te maken had.

Ik denk dat ik gewoon een drama-konijn heb. Beetje emotioneel beest of zo?

2 april 2012 aangepast door Lonja

[Polomeisje]

Goh, wat zul je geschrokken zijn.

Lijkt me verschrikkelijk om te horen, dat geluid. Meestal doen konijnen dat toch niet zomaar.

Of hij vond het leuk om geluid te maken en dacht: "Dat doe ik nog een keer, dan krijg ik aandacht en extra brokjes!"

[Lonja]

Haha, dat denk ik niet, ik was wel een uur daarvoor boos op hem geweest omdat hij op de bank had geplast. Dat boos zijn hield eigenlijk ook niet meer in dan hem van de bank af tillen en negeren, hij probeerde wel heel erg aandacht te trekken toen hij weer terug op de bank zat, maar dat heb ik genegeerd. Maar ik denk niet dat hij die situatie van 2 weken geleden nog weet en dat een uur later gaat zitten bedenken nadat hij al lang weer lag te dutten.

Hier vond ik net ook een topic van iemand wiens konijn ook om onduidelijke redenen gilt: http://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?56460-Gillen&highlight=gillen

[Sharon uit Nijmegen]

Dat is hier bij mij, ik weet hoe verschrikkelijk het klinkt helaas.

Ook zomaar uit het niets, je begrijpt er niets van hé?

Het duurt een tijd eer je weer gerust bent en het van je af kunt zetten, wij hebben er meer last van als de konijnen!

Ben stiekem toch wel blij dat er hier nu iemand is die weet waar ik over praat, dat het dus wél vaker voor komt.

Hier denken we nu net als jij dat we een drama-nijn hebben, een andere verklaring hebben we niet.

[Lonja]

Ja ik vond het ook fijn om te lezen van jou, ik weet dat het heel ongebruikelijk is voor een konijn en daardoor schrik je er heel erg van. Plus dat het een geluid is waarvan als je al geen achtergrond kende je toch wel gealarmeerd raakt, net zoals wanneer een mens gilt eigenlijk. Maar zoals de een al de longen uit zijn lijf gilt als ie in de achtbaan over de kop gaat zal de ander nog geen kik geven als ie vermoord wordt, misschien heb je bij konijnen er ook tussen zitten die wat emotioneler aangelegd zijn. In de natuur worden die er natuurlijk gauw uitgefilterd want ze stellen roofdieren op de hoogte van hun aanwezigheid, maar bij tamme konijnen staat op zomaar gillen geen doodstraf. Sterker nog, ik zie nu ook wel dat we zijn gedrag in principe heel erg beloond hebben de vorige keer (in zijn ogen) en nu weer.

Nu ik er zo over nadenk is Hazel in alle gevoelens vrij uitdrukkelijk. Als hij blij is blijft hij ook echt minuten lang achter elkaar binkies maken en bunnyflops doet ie denk ik ook wel minstens 10 keer achter elkaar, hij is ook heel excessief in het liefkozen van mijn vriend, zoals ik nog nooit bij een konijn gezien heb (over zijn hele hoofd en haar met zoemen en alles erbij), als hij aandacht wil, eten wil, naar buiten wil, boos is, dat ontgaat je allemaal echt niet bij hem. De meeste konijnen zijn toch wat minder duidelijk in hun emoties als Hazel heb ik het idee. Is dat bij Dille ook zo?

[Sharon uit Nijmegen]

Idd, nu je het zegt.... hier werd na zo'n 'aanval' uitbundig geknuffeld, iets lekkers gegeven, dus uiteindelijk het gedrag beloond!

Zoals jij het nu stelt herken ik een hoop... Dille is óók een konijn met overdreven uitingen van zijn gemoedstoestand, extreme blijdschap en overdreven 'verliefdheid' én ik heb nog nooit een konijn gehad dat zich zo duidelijk uitte als dat hij doet.

Andere opvallende overeenkomst, het zijn allebei vlamen!

[belleke]

Dat gillen is inderdaad hartverscheurend en dat is ook de bedoeling dat de vijand er zo van schrikt zodat hij hem meteen loslaat.

Maar waarom jouw konijntje dat doet zonder reden weet ik niet. Ik heb het wel vaak gehoord bij konijnen die hier gebracht werden als ik ze wilde oppakken. Vaak waren ze dan bang en/of hadden ook pijn. Maar zomaar uit het niets heb ik nog niet meegemaakt.

Zou het toch maar even in de gaten houden.

[Lonja]

Ja tuurlijk hou ik het in de gaten, je schrikt je vanzelf rot, dat is niet te negeren. Vorige keer stond ik dan ook helemaal klaar om al naar de dierenarts te racen. Maar ik weet echt zeker dat ie zich hartstikke in orde voelt hoor. Ik weet dat ze het niet gauw laten merken als er iets mis is, maar vrolijk rondrennen en binkies maken en lekker eten en alles vind ik dan weer het andere uiterste. Ik hou 'm in de gaten, tuurlijk, maar ik maak me nu inmiddels geen zorgen meer.

Ik heb veel andere konijnen gekend, en ik had het ook echt nog nooit meegemaakt. 1 konijn van mij vroeger heeft het eens gedaan, ik was er niet bij, maar mijn moeder en zusje wel, en dat konijn was achterna gezeten door een kat, en op het moment dat hij stierf door inwendige bloedingen gilde hij. De eerste keer dacht ik dus ook echt dat hij ter plekke voor mijn neus dood neer zou vallen.

Maar ik vertrouw op m'n eigen gevoel en dat gevoel zegt dat ik me in dit geval nu geen zorgen hoef te maken. De volgende keer dat hij gilt sta ik er weer binnen een halve seconde bij, dat weet ik zeker hoor

Idd, nu je het zegt.... hier werd na zo'n 'aanval' uitbundig geknuffeld, iets lekkers gegeven, dus uiteindelijk het gedrag beloond!

Zoals jij het nu stelt herken ik een hoop... Dille is óók een konijn met overdreven uitingen van zijn gemoedstoestand, extreme blijdschap en overdreven 'verliefdheid' én ik heb nog nooit een konijn gehad dat zich zo duidelijk uitte als dat hij doet.

Andere opvallende overeenkomst, het zijn allebei vlamen!

Zo, wat apart zeg! Dat vind ik echt fijn om te horen. Ik denk dat we dus wel kunnen stellen dat we ervan uit kunnen gaan dat er vast wel iets aan de hand is als ons konijn gilt, maar dat het niet automatisch betekent dat hij doodsbang is of vergaat van de pijn. Of ja, misschien voelt dat voor hen even zo, maar gezien ze zo op gaan in hun emoties ze het ook 3 seconden later alweer vergeten zijn.

Wat grappig dat het juist allebei Vlamen zijn (mijne is geen volbloed Vlaam hoor, zijn moeder wel, maar zijn vader heeft er ook wat anders tussen zitten) terwijl ze zeggen dat dat zulke rustige konijnen zijn. Hij is inderdaad wel lief en geduldig van aard, heeft ook nog nooit agressief gedrag vertoond, maar toch zo sterk en lichtelijk overdreven in het uiten van emoties!

[Sharon uit Nijmegen]

Sterker nog.... Ik heb al 12 jaar konijnen, maar Dille is de meest lieve, zachtaardige en knuffelbare die ik ooit gehad heb.

Hiervoor hadden we een vrouwtjes vlaam en die was ook lief, maar vol temperament.

[Lonja]

Dille en Hazel zullen wel soulmates zijn dan

Ik zag dat hij gekoppeld is aan Puk. Over een maand of 4 krijgt Hazel na zijn castratie natuurlijk ook een vriendin. Ik vroeg me af wat voor karakter bij hem zou passen, wat voor karakter heeft Puk?