bang konijn

[jip2]

Hallo,

Ik heb pas een nieuw konijn. Hij heet Jip. Hij is ongeveer 2 jaar oud en komt uit een opvang.

Als ik kom zit hij altijd erg verstijfd achter in het hokje of achter in het nachtverblijf. Hij verzet dan geen stap.

Ik ga er steeds heen en houd dan in mijn hand iets lekkers maar hij komt nooit naar me toe.

Hij is absoluut niet nieuwsgierig of heel actief.

Ik hoop dat hij vrolijk door zijn hokje gaat springen en een gelukkig konijn wordt.

Het is echt een prachtbeestje.

Uiteindelijk mag hij ook in huis lopen maar daarvoor moet ik hem oppakken dus dat doe ik nog maar niet. Ik heb hem een keer in de kamer gezet maar ook daar bleef hij hij stijf zitten en verzette hij geen stap.

Hebben jullie misschien wat tips voor me hoe ik hem tam kan krijgen?

Alvast bedankt!!

[Domino]

Hey welkom hier:)

Allereerst moet je heel veel geduld hebben. Geef je konijntje de tijd om rustig aan jou en z'n nieuwe omgeving te wennen.

Ik heb hier ook 2 konijnen die heel bang waren. De ene gaat nu best wel goed en wordt steeds minder angstig en de ander gaat ook steeds beter. Die pakt nu steeds vaker wat uit m'n handen en ik kon haar pas heel voorzichtig aaien. Ze vond het wel eng, maar liet het wel toe.

Heb je je konijntje alleen wonen? Of wil je daar binnenkort nog een maatje bij zoeken? Als je dat van plan bent, zoek dan naar een maatje die niet bang is van mensen, en ondernemend is. Die kan Jip dan stimuleren en helpen om minder bang te worden.

Mijn konijn heeft vorige week zijn vriendinnetje verloren. Hij is ook behoorlijk bang van mensen en ik ben nu dus ook op zoek naar een goed benaderbaar maatje voor hem. Zodat hij niet weer terug bang wordt.

Als je Jip alleen hebt wonen, is het allerbelangrijkste, GEDULD en geef hem rustig de tijd. Het duurt misschien even, maar als het goed is zal hij wel bijdraaien. Misschien dat hij altijd wel een beetje angstig blijft, maar als ie jou op den duur kent, en weet dat je niks kwaad doet, zal het vast wel beter worden.

[Elvje]

Beweegt Jip wel als je er niet bent? eet hij goed? Is hij niet ziek?

Heeft hij een maatje?

Ik heb zelf ook een zeer angstig voedstertje gekregen, ontzettend bang voor mensen. Zoiets kun je alleen verbeteren als je erg veel geduld en respect hebt. Ik heb dagenlang naast haar gezeten en niets gedaan, echt helemaal niets. Gewoon gelegen. Ik heb haar laten ervaren dat ik niet eng ben. Pas toen ze begon te ontspannen in mijn omgeving, ben ik pas verder gegaan. Dat was op het moment dat ze gewoon naast me kwam liggen. Niet tegen me aan, maar op 10cm afstand.

Ik was daarvoor gewoon te eng om iets uit de hand te eten, ook al is het een klein vreetzakje en deed ze alles voor eten.... maar niet bij mensen. Toen ze eenmaal had ervaren dat ik niet eng was, ben ik voorzichtig begonnen met uit de hand voeren. Was natuurlijk verschrikkelijk spannend voor haar, maar met veel geduld is dat verbeterd.

En zo hebben we dat steeds verder uitgebouwd, nu is ze helemaal ontspannen in mijn omgeving. Heeft ze praatjes naar mij toe. Oppakken en iets van haar willen, blijft verschrikkelijk. Aaien weet ze absoluut niet te waarderen, maar genoeg konijnen die dat ook niet op prijs stellen. In ieder geval iets om in je achterhoofd te houden.

Oppakken zou ik zeker niet doen, dan bevestig je zijn angst helemaal. Net zoals een aai opdringen, dat is dan onprettig voor hem, waardoor hij dus weer de bevestiging krijgt dat jij eng bent. En dat wil je natuurlijk niet. Sowieso is het niet erg fijn dat je een konijn uit z'n verblijf moet plukken om z'n pootjes te laten strekken. Wellicht is het verstandig om naar een oplossing daarvoor te zoeken. Een opstapje, een trapje... zodat hij zelf z'n verblijf in en uit kan.

Zeker voor angstige konijntjes is een nieuwe omgeving erg spannend. Laat ze de boel maar op eigen tempo onderzoeken.

Even ter indicatie. Ik ben maanden bezig geweest met mijn Maaike, maar uiteindelijk gaat het om het resultaat natuurlijk. En de vele jaren die nog gaan komen.

[jip2]

Hartelijk bedankt voor jullie reacties!

Hij eet wel hoor. Best veel zelfs. Hij ziet er gelukkig hartstikke gezond uit.

Ik zit er wel over te denken om er misschien nog een konijn bij te nemen zodat hij niet zo alleen is.

Maar ik hoop dat Jip me eerst wat beter vertrouwd. Het hok staat buiten. Jip moet wel een paar keer per week opgepakt worden omdat hij dan geborsteld moet worden. Daar zal hij toch echt aan moeten wennen denk ik..

(nog een foto van Jip ik hoop dat ie het doet!)

[jip2]

Uploaded with ImageShack.us

poging 2

[jrjsieben]

Ach wat een lieverd

Je moet wel een band opbouwen met je konijn en zijn vertrouwen winnen

[kikiricky]

aaah wat een scheetje..

Ik heb zelf ook twee voedsters en hebben hun moeder met de leeftijd van zes weken verloren. Ik heb ze kort daarna gekocht en ik heb ze nog wat melk van stichting konijnen belangen gegeven, maar al snel hoefde ze het niet meer en gingen ze naar het hardere voer.

Ze waren op het begin ook heel schuw, maar elke keer als ik eten kwam brengen gingen ze er wel naartoe en ben ik er steeds er blijven bij kijken zodat ze weten dat ik de persoon ben wie voor ze zorgt.

Nu weten ze wel dat als ik er aan kom dat ze eten krijgen en dan zijn ze door de dolle heen. Ze springen, ze rennen zo veel dat het lijkt dat ze jaren geen eten hebben gehad:p.

Dus het is een kwestie van een band met hem opbouwen, ik zou het ook eng vinden als ik ergens in een vreemd huis moest wonen als ik een konijn was.

groetjes aan mij en de nijnen:love:

[Anjo]

Jip moet wel een paar keer per week opgepakt worden omdat hij dan geborsteld moet worden.

optillen vinden bijna alle konijnen niet prettig. misschien kan je Jip gewoon met zijn pootjes op de grond/tafel laten als je hem borstelt?

succes met je konijntje, soms heb je echt veel geduld nodig, een maatje zou hem zeker kunnen helpen hierbij! praten tegen hem kan ook helpen, hij gaat je dan herkennen aan je stem en weet zo dat jij het bent.

[Evee]

Mijn ervaring is dat het al heel wat helpt door gewoon veel bij je konijn te zitten. Dan hoef je niet met je handen in het hok of wat dan ook. Ik lees meestal gewoon een boek op een stoel in de konijnenren of voor het hok. Op die manier went je konijn aan jouw aanwezigheid. Als hij een beetje gewend is aan jou in zijn buurt, kun je elke keer een stapje verder gaan.

Sommige konijnen moeten nou eenmaal wat langer wennen aan een nieuw huisje dan anderen. En wie weet wat jouw konijn in het verleden allemaal heeft meegemaakt.

Probeer zo veel mogelijk geduld op te brengen in de omgang met je konijn, doe alleen het hoognodige wat betreft optillen en kammen. Geef ook duidelijk aan wanneer je dat gaat doen, zodat je konijn het gaat herkennen. Zo weten mijn konijnen dat als ik de vuilnisbak voor het hok zet, ik ga verschonen en herkennen ze precies het geluid van de metalen bakjes waar ze groenvoer in krijgen. Probeer regelmaat te krijgen in het leven van je konijn, dus wanneer voer je hem, wanneer verschoon je het hok en wanneer kom je hem pakken om te kammen. Als hij na verloop van tijd gewend is aan jouw gewoontes, zal het steeds beter gaan. Verwacht geen wonderen in dagen, eerder in weken, misschien zelfs maanden. Geduld, rustig tegen hem praten en probeer op zoek te gaan naar iets van beloning waar hij wel moeite voor wil doen.

[wendy1981]

ga er helemaal in mee met de bovenstaande tips, alleen wel even een volgende opmerking: je hebt je konijn uit een opvang hebben ze daar niet geadviseerd om een koppel te nemen? Zo te lezen heeft die bij jullie een heel goed leventje hoor maar als die idd op termijn een maatje erbij heeft dan zou die denk ik ook gelukkiger van worden.

[jip2]

optillen vinden bijna alle konijnen niet prettig. misschien kan je Jip gewoon met zijn pootjes op de grond/tafel laten als je hem borstelt?

succes met je konijntje, soms heb je echt veel geduld nodig, een maatje zou hem zeker kunnen helpen hierbij! praten tegen hem kan ook helpen, hij gaat je dan herkennen aan je stem en weet zo dat jij het bent.

Als ik jip borstel zet ik hem neer op zijn hok. Daarvoor moet ik hem wel even oppakken.

[ShinLi]

Ik zou oppakken e.d tot een minimum beperken.

Hier heb ik ook nog een best bang konijntje zitten, dit is Li. Ze was gedumpt in een bos, heb haar hier weggevangen samen met een ander vriendinnetje en is toen naar de opvang gegaan. Toch verliefd op haar geworden en ze is gekoppeld aan een jong rammetje, Cooper. Cooper is heel nieuwsgierig en een erg sociaal konijn (ook vooral naar mensen toe). En heb wel vernomen dat Li dit gedrag wel wat heeft overgenomen. Maar het is vooral geduld hebben en tijd in het konijn steken. Gewoon er al bij gaan zitten kan helpen om het konijn nieuwsgierig te maken zodat het naar je toe komt. Laat ze maar lekker snuffelen en probeer haar neit te aaien. Dit kun je langzaamaan uitbreiden met haar iets lekkers aan te bieden (biks, stukje fruit of groenten) zodat ze ook aan je handen went. Li durft nu al biksjes uit mijn hand te eten, maar aanraken vind ze nog maar niks.

Dus misschien is het een optie om een maatje erbij te gaan zoeken die wel socialer naar mensen toe is, zodat je konijntje die nieuwsgierigheid en het vertrouwen in mensen wat kan overnemen. Zowieso geen slecht idee om je konijn dan een maatje te geven, want ze heeft door haar bangigheid ook niet zoveel aan jou. Dan heeft ze 24/7 een vriendje voor steun.

[saskiaa]

Om eerlijk te zeggen is het funest om hem op te tillen. Vaak zijn angstige konijnen helemaal bang voor optillen. Als je hem dan tam probeert te krijgen ben je hier echt lang mee bezig als het al gaat lukken om hem echt goed tam te krijgen als je hem altijd een paar keer per week op moet pakken. (ik denk van niet...)

Maar ik weet ook niet hóe tam je hem wilt krijgen natuurlijk Een vriendinnetje is echt een hele goede tip, dan wel een tam konijn anders schiet het niet op. Maar dat is echt het halve werk. Ik heb vorige week maandag ook een vrij angstig konijn uit de opvang gehaald. Die rende ook weg als ik het hok in kwam met m'n hand en de eerste dagen zat hij nog alleen. Nu zit hij sinds een paar dagen met mijn konijn die wel tam is en ik heb nog vrij weinig aandacht aan hem besteed maar hij komt nu al samen met het andere konijn aanlopen als ik aan kom.

Wat je kunt doen is al het voer, brok de hele maaltijd uit de hand geven en als dat nog niet lukt leg je je hand in de buurt van z'n voerbakje en doe je verder niks, dan leert hij alleen te wennen aan je aanwezigheid. Als hij niet eet, dan hoef je er geen uren te gaan zitten, ga je weg, neem je het bakje mee, probeer je het een uur later weer. Wat belangrijk is dat je dan wel doorzet en niet elke keer weg gaat en het laat zitten. Want dan leert het konijn, ze gaat toch wel weg dus ik wacht wel even.

Geef ook niet teveel voer want dan heeft hij geen motivatie.