Een moeilijk dilemma

[docentje]

Ben hier heel lang niet geweest, maar wil nu toch even mijn ei kwijt.

Straks om kwart voor elf ga ik met Rufus naar de dierenarts. Afgelopen week is hij weer aan zijn mondje geholpen (haakjes). Hij heeft een misvormde kaak waardoor dit iedere 8 weken moet gebeuren. De week ervoor en de week erna zijn altijd ellendig. Hij voelt zich ellendig, ik voel me machteloos. De voorgaande keer kreeg meneer na de operatie last van zijn darmen. Drie dagen in de weer geweest met medicijnen en een doodziek konijn. Gelukkig is ie er toen weer bovenop gekomen.

Maar nu is het weer hetzelfde liedje. Aanvankelijk ging het goed na de ingreep. Langzaam aan ging meneer weer wat eten. Gisterochtend heeft ie als van ouds gegeten, maar s middags stagneerde het. 's avonds at ie niet meer en nu vanochtend helemaal niets meer. Lekkere hapjes waar ie anders een moord voor deed draait ie nu z'n kop om. Gefrustreerd zit ie nu hooitjes en strootjes te versnipperen, maar eten ho maar.

Voor mezelf heb ik een besluit genomen. Dit kan gewoon niet meer. Ik kan hem nu weer helemaal op laten fixen door de dierenarts, maar dan zit ik over 6 weken weer met een ellendig voelend konijn. Zelf ga ik er ook emotioneel aan onderdoor. Schuldgevoelens, onzekerheid of ie wel weer opknapt.

Als dit zijn hele leventje zo door moet gaan pas ik er voor. Rufus verdient beter.

Straks ga ik dus naar de dierenarts om naar hem te laten kijken. Zijn vacht ziet er ook niet uit en hij verhaart als de pest. Hele plukken.

Straks als ik weer full-time werk kan ik niet dezelfde zorg aan ruuf geven als nu. En dat wil ik niet. Hij heeft me door een rot periode geholpen, maar ik mag ook niet onnodig aan hem blijven hangen.

Door de telefoon zei ik al dat ik er aan dacht om Ruuf te laten inslapen. De DA zei: "dat zien we straks wel". Dus nu is het maar eindeloos wachten.

Sorry voor het geratel, maar ik moest even mijn ei kwijt

[katoentje]

nou vind een behoorlijke ei en die mag je gerust hier neerleggen.

he! bah wat een rot verhaal,

doe gewoon wat jou het beste lijkt, als het arme ziel al zo moet leiden elke keer, tja dan zou ik dat ook overwegen.

ik wens je heel veel sterkte, in deze rot situatie

[jrjsieben]

Ja dat is heel moeilijk :frown:

De emotionele last is zwaar als je een ziek konijn hebt omdat je het zo moeilijk is om te weten wat ze schelen en om ze te behandelen :(

Je moet voor jezelf beslissen is het een konijnwaardig leventje

Kan hij alles doen wat hij normaal zou doen ?

Moeilijk maar alleen jij kan de knoop doorhakken

En natuurlijk wat zegt de dierenarts

Is hij kk

Sterkte en succes

Ik hoop dat hij weer mee naar huis gaat:p

[mijnJohanna]

Heel veel succes. Doe wat je hart je ingeeft!

[JOEPENKOOS]

Weet niet wat ik moet zeggen...

je moet idd gewoon doen wat jij het beste vind voor Rufus,want jij bent ook de enigste die dat weet.

Heel veel sterkte!

[docentje]

Net terug van de DA. Met een nog levende Ruuf. DE DA begrijpt het dilemma heel goed. Maar hij wil niet zomaar de strijd opgeven. Rufus heeft zich waarschijnlijk na de gebitsbehandeling zo hongerig gevoeld dat hij, toen dat eenmaal weer kon, helemaal klem heeft gegeten om de schade in te halen. De DA vroeg om het nog drie dagen te geven voordat ik een definitief besluit neem. RUfus heeft weer carprofen en metocloral gekregen en zou zich met een dag of twee weer de oude moeten voelen. IS dat niet het geval, dan ga ik weer naar de DA.

Mijn zorgen over de zorg voor hem in de toekomst is ook weggenomen. Als Ruuf weer aan zijn gebit geholpen moet worden mag hij bij de DA blijven tot het beter gaat. Dus nu maar hopen dat Rufusbeest ook de vechtlust nog bezit.

Bedankt voor de lieve berichtjes. Je voelt je altijd zooooo wanhopig als je beestje zo loopt te kwakkelen.

[Aniek]

Ik vind het dapper hoe je erover denkt.

Als ik een konijntje in de opvang heb wat regelmatig onder narcose moet geeft mijn dierenarts wel het advies het konijntje in te laten slapen, omdat die elke keer weer om de 6 a 8 weken onder behandeling moet en dat een hele aanslag is op een konijntje en of het dan wel konijnwaardig is. Voel je in ieder geval niet schuldig als je toch een keer zegt dit kan niet meer.. Jij doet alles wat je in je macht hebt dat is hier wel uit te lezen. Sterkte en ik hoop dat je hupsel snel weer opknapt.

[docentje]

Dank je Aniek. Ik denk dat Ruuf er wel snel weer bovenop komt. Toch denk ik dat, zodra hij weer voor zijn gebit moet definitief de knoop doorhak. Maar goed, da's gelukkig nog wat verder in de toekomst. En zoals de dierenarts zegt (overigens een zeer konijnkundige): "met nijnen bekijk ik het per dag. Niet aan de toekomst denken, want die beesten zijn daar té eigenwijs voor."

[jrjsieben]

Ja ik snap het helemaal

Je kan er zo van in de stress raken

Fijn ik hoop dat het nu alleen maar beter gaat

Net terug van de DA. Met een nog levende Ruuf. DE DA begrijpt het dilemma heel goed. Maar hij wil niet zomaar de strijd opgeven. Rufus heeft zich waarschijnlijk na de gebitsbehandeling zo hongerig gevoeld dat hij, toen dat eenmaal weer kon, helemaal klem heeft gegeten om de schade in te halen. De DA vroeg om het nog drie dagen te geven voordat ik een definitief besluit neem. RUfus heeft weer carprofen en metocloral gekregen en zou zich met een dag of twee weer de oude moeten voelen. IS dat niet het geval, dan ga ik weer naar de DA.

Mijn zorgen over de zorg voor hem in de toekomst is ook weggenomen. Als Ruuf weer aan zijn gebit geholpen moet worden mag hij bij de DA blijven tot het beter gaat. Dus nu maar hopen dat Rufusbeest ook de vechtlust nog bezit.

Bedankt voor de lieve berichtjes. Je voelt je altijd zooooo wanhopig als je beestje zo loopt te kwakkelen.

[Suuzi]

Ik val even binnen in je topic. Ik neem aan dat je (dieet-)adviezen krijgt van je konijnkundige dierenarts? Sommige BB'ers hebben de periodes tussen de ingrepen aan haakjes op kiezen flink weten te verlengen door het aanpassen van het dieet. Moderator Lianne bijvoorbeeld. Je zult er vast aan gedacht hebben. Ik weet ook niet of dit in het geval van Rufus zou kunnen helpen.

Heel veel sterkte hoor. Het is moeilijk om je dierbare konijn zo ziek te zien.

[docentje]

Thanks Suuzi. Rufus heeft een misvormd kaakje. Dus welk dieet ik hem ook geef, de haken komen met 8 weken weer terug. Dank je voor je advies.

[Suuzi]

Jammer dat een dieet bij een misvormd kaakje geen soelaas biedt.

Wel heel fijn om te horen dat je een konijnkundige, aardige en betrokken dierenarts hebt die een duidelijke mening geeft over de situatie. Zo te horen heb je daar veel aan, ook voor eventuele nazorg. Sterkte en beterschap voor Rufus!

[roomie]

ben zelf ook niet vaak meer online, maar nu ik dit lees,het zat er aan te komen he,

en je doet alles wat je kan voor ruuf, maarja wat jij zegt ooit houd het op, en een konijnwaardig leven is het bealngrijkste,

dit had ikmet flo ook, wanneer ze echt de hele dag stilzat en nie meer wou eten of iets, greep ik in, en toen die dag kwam tja dan voel je je machteloos, en wie ben ik om dit te bepalen, maar ik sta nog steeds achter de keuze dat ik mijn kleine flo toen heb laten gaan, misschien had ik het eerder moeten doen, maar ik blijf er dus ook bij zodra een konijn geen konijnwaardig leven heeft, wie zijn wij dan om het konijn te houden als een hoopje ellende, alleen maar omdat we bang zijn om afscheid te nemen, en ons maatje niet meer bij ons te helpen, en geloof me nu denk je als die tijd komt dat je bang bent dat je denkt, jamaar hij/zij had nog kunnen leven, en heb ik de goede beslissing gemaakt, geloof me achterafdenk je daar niet bij naar, ik heb dat bij flo althans gelukkig niet gehad, waarom omdat ik uiteindelijk zag dat flo wel leefde maar het leven nietmeer in flo zat.

en toch kom ik aan met me makkelijke denken, kunne ze helemaal niets doen aan zijn kaak? want dit is ook elke keer een gesjoebat, en natuurlijk lopen de kosten op, en ik geloof en weet dat jij het er voor over hebt, maar kunnen ze nie een ingreep doen?

heel veel succes, en geef jezelf en rufus een flikke knuffel

[Sharon uit Nijmegen]

En toch..... Puk heeft ook haakjes doordat de stand van de kiezen niet goed is en daardoor niet goed slijten (plus dat ze amper hooi at)

Haar haakjes kwamen tussen de 8 en de 10 weken en nu... morgen is het 27 weken geleden!

De eerste keer na overstappen was er maar 1 week verschil, daarna een aantal meer en zo is het steeds verder opgelopen tot aan nu.

Ik heb je al eens eerder mijn verhaal verteld over het Trovet voer en wil het nog eens aanhalen.

Probeer het toch eens, nee heb je, ja kun je krijgen en je weet dat je dan alles hebt geprobeerd.

[Bianca]

Waar haal je Trovet voer?

[Sharon uit Nijmegen]

Waar haal je Trovet voer?

Ik haal het bij de dierenarts, maar weet van Dollie dat je het ook via internet kunt bestellen. (prijs ligt volgens mij redelijk gelijk)

Ik betaal voor 2,5 kilo 15,80

[docentje]

Hey Roomie,

Dank je voor je berichtje. Het gaat nu weer redelijk goed met Ruuf. Heeft 2x zijn medicijn gehad en daarnet kwamen de eerste piep-kleine keuteltjes weer. De dierenarts is echt een goeie en ook iemand die niet snel opgeeft. Hij behandelt veel nijnen met haakjes en gebitsproblemen en weet welke problemen er kunnen ontstaan, maar ook hoe lang het duurt eer het voorbij is. Tot nu toe heeft ie niet willen opgeven wat Ruuf betreft. En vandaag heeft ie alleen maar de medicijnen in rekening gebracht en niet het duurdere weekendtarief.

Een operatie aan zijn kaakje zie ik niet zitten. (Al wel besproken met DA). Kiezen trekken is moeilijk omdat de wortels zo lang zijn en je het kaakje zou breken. En daarna zou het helemaal een ramp zijn om Ruuf weer aan het eten te krijgen. Ben je zelf al eens aan een verstandskies geholpen? Nee, als Ruuf hier doorheen komt kijken we het gewoon per keer aan.

Re: Sharon, heb ook al voedingsadviezen aan DA gevraagd, maar omdat één kies maar half aansluit op een andere kies zal welk soort voer daar niets mee uithalen. Alleen door zo optimaal mogelijk te slijpen hoopt de DA de tussenpozen te vergroten. Maar dank voor je tip.

[docentje]

Gisteravond ging het wel aardig met Rufus, maar vanmorgen was het weer één hoopje ellende. Vandaag is het de erop of eronder dag. Hij krijgt zo zijn pijnstilling, medicijn en wat bijvoer. Toen ik hem vanmorgen in zijn oogjes keek leek het net of ie zei: ik wil niet meer. Ik hoop dat hij straks met de pijnstilling zich wat beter voelt. Dat vind ik momenteel de hoogte prioriteit, geen pijn. De DA vroeg me om hem 2 tot 3 dagen te geven voor mijn definitieve beslissing. Maar als hij vanmiddag nog zo ellendig in zijn hok ligt hak ik de knoop door.