castratie of sterilisatie?

[Woudje]

Hoi,

Gister zei de dierenarts dat als ik Woudje koppel aan een voedster, het beter was de voedster te steriliseren dan de ram te castreren. Dit omdat als er niet met de voedster wordt gefokt, ze een grotere kans heeft op tumoren in de baarmoeder (en dus sterilisatie en niet castratie waarbij alleen de eileiders worden afgesloten). Daarbij meldde ze dat narcose en konijnen niet altijd even goed samengaan (wat mij logisch in de oren klinkt, namelijk hoe lager het lichaamsgewicht van de patient, mens of dier, hoe moeilijker een narcose is).

Wat vinden jullie: Woudje laten castreren of zorgen dat hij met een gesteriliseerde dame wordt gekoppeld? Of beide? En waarom?

Benieuwd naar jullie ervaringen en kennis!

Overigens heb ik niets dan goede ervaringen met deze dierenartsenpraktijk en de individuele artsen daar. Geen idee hoe konijnvaardig ze zijn maar ik weet dat de arts die me gister hielp zelf ook konijnen houdt. Ze staan niet in de dierenartsenlijst hiero, maar dat kan kloppen, want er staan helemaal geen dierenartsen uit de provincie drenthe op die lijst.

[bench]

sowieso als je een ram en een voedster wilt koppelen moet je de ram laten castreren. anders gaan de hormonen niet uit z'n lijfje en blijft hij op de voedster rijden. later kan je altijd de voedster laten steriliseren, als ze bijvoorbeeld heel vaak schijnzwanger is. (dan denkt ze dat ze gaat bevallen maar ze is niet zwanger en dan gaat ze een nest maken) of als ze agressief wordt. net als castratie bij rammen gaan dan ook de hormonen uit het lijfje. of je het om de baarmoederkanker wilt doen moet je natuurlijk zelf weten.

[Catelootje!]

Het probleem is vooral dat de ram zal blijven rijden op de voedster, omdat zijn hormonen gewoon hun werk blijven doen. De voedster kan dan weliswaar niet meer zwanger worden, maar fijn zal ze het niet vinden om constant bereden te worden.. logisch toch?

Enkele weken na een castratie van een ram zullen zijn paringsdriften afnemen (de ratio overheerst dan weer ipv de drang om te paren), tot een 'leefbare' graad. Er zal wel worden gereden bij een koppeling, om de rangorde te bepalen, maar constant rijden omdat de ram gewoonweg niks anders wil doen dan rijden zou weg moeten zijn.

Was het geen fabeltje dat als je voedster een nest heeft gehad de kans op baarmoedertumoren kleiner zijn? Sowieso is castratie beter bij de voedster, maar niet zo noodzakelijk als bij een ram die je wil koppelen.

[Laura2]

Ik zou als eerste je rammetje laten castreren, inderdaad voor de hormonen.

Daarna zou ik mn voedstertje laten steriliseren

[raylaatje]

Hoi,

Gister zei de dierenarts dat als ik Woudje koppel aan een voedster, het beter was de voedster te steriliseren dan de ram te castreren. Dit omdat als er niet met de voedster wordt gefokt, ze een grotere kans heeft op tumoren in de baarmoeder (en dus sterilisatie en niet castratie waarbij alleen de eileiders worden afgesloten).

Bij castratie word alles eruitgehaald, bij sterilisatie alleen de eileiders afgesloten, net andersom dus;)

Zoals al gezegt is: Als alleen de voedster gecastreerd is, en de ram niet, zal de ram blijven rijden. Beter kan je ze dus allebij laten castreren.

[Woudje]

Bedankt voor al jullie reacties!

Bij castratie word alles eruitgehaald, bij sterilisatie alleen de eileiders afgesloten, net andersom dus;)

klopt sorry oeps

Was het geen fabeltje dat als je voedster een nest heeft gehad de kans op baarmoedertumoren kleiner zijn?

Nope, geen fabeltje. Bij mensen is er sterke aanwijzing dat vrouwen die meerdere kinderen gehad hebben een lagere kans hebben op baarmoedertumoren. Dat heeft te maken met de oestrogeenspiegel, die tijdens een zwangerschap stukken lager ligt. Vrouwen met overgewicht hebben juist meer oestrogeen in hun bloed, zij (wij :he:) hebben een verhoogde kans op baarmoedertumoren.

Nijntjes doen ook aan oestrogeen. Verwijderen van de eierstokken stopt die productie maar alleen hysterectomie voorkomt natuurlijk baarmoederproblemen

Eh, gewoon Woudje laten castreren dus. Een voedster gewoon goed in de gaten houden, net als bij onszelf en al onze huisdieren. Ik zie op de site van de opvang dat vele voedsters daar zowiezo al gesteriliseerd zijn (of gecastreerd, want ik kan mij zo voorstellen dat ik niet de enige ben die dit door elkaar haalt )

En koppelen, dat kan dan natuurlijk pas als hij gecastreerd is. Dierenarts bellen dus.

Iemand nog tips, of op- of aanmerkingen?

[Catelootje!]

Hmm zolang er geen eenduidig bewijs is dat een zwangerschap echt baarmoederkanker kan voorkomen geloof ik het niet. Er zijn genoeg dierenartsen die anders beweren.

Woudje sowieso castreren inderdaad, en de voedster zou ik ook doen maar dat hoeft niet à la minute gelukkig.

[Woudje]

zo, afspraak gemaakt, volgende week donderdag issie de klos.

[Catelootje!]

arm ding

Je zal je wel inlezen over alles neem ik aan.. maar toch even. Bij rammen gaat het meestal snel weer goed, het is een minder ingrijpende operatie dan bij voedsters. Zorg voor handdoeken in het hok, zaagsel, stro of hooi kan gaan irriteren in de wond. Vaak wordt pijnstilling ingespoten en is het niet meer nodig na de castratie. Zorg wel dat je een telefoonnummer bij de hand hebt waar je evt. meteen pijnstilling en darmstimulerende middelen kan krijgen (bij wijze van spreken echt 24/7) mocht het mis gaan (castratie doet pijn, pijn = niet eten). En heb in ieder geval een spuit klaar om ook te dwangvoeren (kan gewoon wat opgeloste biksjes zijn hoor). En zorg dat zijn favoriete groenten klaar liggen als hij thuis is, en natuurlijk wel wat hooi (zolang het maar niet de wond kan irriteren).

[Dollie]

Hmm zolang er geen eenduidig bewijs is dat een zwangerschap echt baarmoederkanker kan voorkomen geloof ik het niet. Er zijn genoeg dierenartsen die anders beweren.

Woudje sowieso castreren inderdaad, en de voedster zou ik ook doen maar dat hoeft niet à la minute gelukkig.

Ik geloof dat ook niet. Mini van Lilian is fokvoedster geweest en kortgeleden op 3jarige leeftijd gecastreerd, als zij niet gecastreerd was zou zij later zeker problemen gekregen hebben, de baarmoeder was duidelijk niet goed meer. Natuurlijk is dat niet gelijk bewijs, het gaat om slechts één voedster. Maar het zegt mij wel iets.

Ik heb beide laten castreren en twijfel er niet aan om dat in de toekomst weer te doen. :-) Succes met Woudje alvast.

[Woudje]

arm ding

Je zal je wel inlezen over alles neem ik aan.. maar toch even. Bij rammen gaat het meestal snel weer goed, het is een minder ingrijpende operatie dan bij voedsters. Zorg voor handdoeken in het hok, zaagsel, stro of hooi kan gaan irriteren in de wond. Vaak wordt pijnstilling ingespoten en is het niet meer nodig na de castratie. Zorg wel dat je een telefoonnummer bij de hand hebt waar je evt. meteen pijnstilling en darmstimulerende middelen kan krijgen (bij wijze van spreken echt 24/7) mocht het mis gaan (castratie doet pijn, pijn = niet eten). En heb in ieder geval een spuit klaar om ook te dwangvoeren (kan gewoon wat opgeloste biksjes zijn hoor). En zorg dat zijn favoriete groenten klaar liggen als hij thuis is, en natuurlijk wel wat hooi (zolang het maar niet de wond kan irriteren).

Thanks voor de info! (Zucht... ik weet echt geen drol van konijnen...) Ik weet nog van mijn hondje (9 kilo, maar toch) dat het vrij snel over was en dat hij er weinig last van gehad heeft. We hebben een goede dierenarts, ik maak me er niet zo zorgen om, hoewel een operatie natuurlijk erg vervelend is voor het arme kleine ding. Ik wist niet dat konijnen problemen kregen als ze een poosje niet eten? Is dat net als dat als je bij een paard aan de buik luisterd en geen darmgeluiden meer hoort dat het dan niet goed is?

[Catelootje!]

Ik weet niets van paarden, maar als er geen darmgeluiden zijn, of juist overdreven darmgeluiden is er inderdaad iets niet goed. Konijnen zouden in principe de hele dag door moeten eten (vandaar dat hooi altijd aanwezig moet zijn), misschien is dat bij paarden ook zo?

Ik had trouwens geen pijnmedicatie, darmstimulatie of dwangvoer mee, en het was ook niet nodig gelukkig. Zou ik het nog eens doen dan zou ik wel rekening houden dat ik het nodig kan hebben. Maar nogmaals, bij rammen is het vaak onnodig.

[Dollie]

Thanks voor de info! (Zucht... ik weet echt geen drol van konijnen...) Ik weet nog van mijn hondje (9 kilo, maar toch) dat het vrij snel over was en dat hij er weinig last van gehad heeft. We hebben een goede dierenarts, ik maak me er niet zo zorgen om, hoewel een operatie natuurlijk erg vervelend is voor het arme kleine ding. Ik wist niet dat konijnen problemen kregen als ze een poosje niet eten? Is dat net als dat als je bij een paard aan de buik luisterd en geen darmgeluiden meer hoort dat het dan niet goed is?

Het verschil met honden en konijnen is dat de narcose voor een hond toch minder zwaar/veiliger is en dat het voor een hond niet heel erg is als hij niet wil eten de eerste dag. Een konijn MOET zsm weer eten. De darmen worden op gang gehouden door wat er in de maag zit, zit daar niks in vallen de darmen stil.

Heb nog nooit een hond laten castreren, maar met mijn kat vond ik het ook een peuleschil. En met mijn konijn viel het ook mee hoor. Komt wel goed :yes:

[ella86]

Ik zou zeker de ram laten castreren, geen twijfel over mogelijk. Je wilt niet dat je voedster dag in dag uit "verkracht" word. Daarnaast zou ik ook mijn voedster castreren ivm baarmoederhalskanker en de hormonen. Wel vind ik dat mensen er niet al te lichtzinnig over moeten nadenken. Ikzelf heb een aantal jaar geleden een rammetje laten castreren en die is midden in de nacht gillend overleden. Heel naar om mee te maken. Ik had ook geen pijnmedicatie mee, wel om gevraagd, maar vond de dierenarts niet nodig. Je voorbereiden op de operatie is dus erg belangrijk. Kooi in orde maken, zorgen dat je vers voer hebt en medicijnen meevragen als je die niet al automatisch meekrijgt. Ook hebben wij een mannetjesrat laten castreren en ook die heeft het niet overleefd. Vorige week hebben wij ons voedstertje laten castreren en dat is gelukkig wel een succes, die dartelt alweer vrolijk rond alsof er niets gebeurd is, een van onze overwegingen om het te doen was baarmoederhalskanker en omdat ze heel vaak dacht zwanger te zijn. Ze reed heel vaak op ons andere konijn en elke keer als ze een "hoogtepunt" bereikte dacht ze zelf zwanger te zijn. Dan trok ze allemaal haren uit haar vachtje en stampte ze heel hard omdat ze zichzelf pijn deed.

Anyway, conclusie van mijn verhaal is beide laten castreren omdat het hormonaal beter voor ze is en je goed voorbereiden op de castratie, het gaat niet vanzelfsprekend goed. Je moet je konijntjes goed in de gaten houden en ook weten wanneer ze welk gedrag vertonen. Dus nog even goed inlezen! Veel succes en vooral veel plezier met je nijnies .

[Catelootje!]

@ella86, was die dierenarts dan wel konijn- en kleindierkundig? De meeste rammen hier op het forum bij een kundige arts zijn snel weer op de been.

[Woudje]

Hoi allemaal,

nou de castratie van Woud is prima verlopen hoor. Ze hebben gewacht tot hij weer at en toen gebeld dat alles in orde was maar ik was niet thuis en kon hem pas uren later ophalen. Hij heeft dus lekker lang veilig bij de dierenarts gezeten. Ik mocht bellen als hij pijn leek te hebben, dan zou hij extra verdoving krijgen.

Bij een hond maken ze een gaatje in de penis buis boven de teelballen en halen ze daarlangs er uit. Dat kan dan ook gewoon gehecht worden. Bij katten en konijnen maken ze een sneetje in elke balzak en halen de ballen er die weg uit. Omdat de balzak er gevoelig is geen hechting en ook geen lijm (ivm bacterien). Alleen beetje wondspray!

Woudje is vrolijk aan het hupsen, ook gisteravond toen we hem net ophaalden. Ik heb een hondebench in de woonkamer gezet met handdoeken er in en voer, hooi, water. Vanmorgen de panelenren er voor gezet heeft hij wat ruimte. Is ook poos op het gras geweest. Op aanraden van medeforummers en de da zet ik hem nog niet weer op zaagsel/stro. Eerst nog een nachtje bench en dan morgen of zo handdoeken in zijn nachthok, ik laat het even afhangen van hoe de wond er uit ziet.

Verder dus vrolijk gehups, hij eet en keutelt en plast ook goed. Extra verdoving niet nodig geweest.

[Chani]

Bedankt voor al jullie reacties!

klopt sorry oeps

Nope, geen fabeltje. Bij mensen is er sterke aanwijzing dat vrouwen die meerdere kinderen gehad hebben een lagere kans hebben op baarmoedertumoren. Dat heeft te maken met de oestrogeenspiegel, die tijdens een zwangerschap stukken lager ligt. Vrouwen met overgewicht hebben juist meer oestrogeen in hun bloed, zij (wij :he:) hebben een verhoogde kans op baarmoedertumoren.

Nijntjes doen ook aan oestrogeen. Verwijderen van de eierstokken stopt die productie maar alleen hysterectomie voorkomt natuurlijk baarmoederproblemen

helaas voor alle mensen die dit niet geloven: het is WEL waar. Maarrrrrr zwangerschap voorkomt bij mensen alleen tumoren (niet alleen baarmoedertumoren, ook borstkanker!) als de vrouw over een lange periode (10 jaar of meer) echt regelmatig zwanger is. Ik meen mij te herinneren dat mijn vriend (=arts die zich bezighoudt met onder andere borsttumoren) laats zei dat je gemiddeld 9 keer zwanger moet zijn geweest en borstvoeding moet hebben gegeven om het risico echt significant te doen afnemen.

bij dieren geldt dat ook, maar ik zou niet weten hoevaak zij dan zwanger zouden moeten zijn etc.

[Dollie]

Met andere woorden, zwangerschap helpt WEL om tumoren te voorkomen maar één nestje nemen gaat geen (of niet veel) verschil maken? Begrijp ik het zo goed?

[ella86]

@ catelootje volgens mij waren ze niet gespecialiseerd in kleine huisdieren dus dat was ook een grove fout van mijn kant. Nu heb ik een da die er wel heel kundig in zijn.

http://www.daphorst.nl/konijnsterilisatiecastratie.html --> Hierin staat dat ook fokvrouwtjes (dus die meerdere nestjes hebben gehad) ook risico lopen op baarmoederhalskanker. --> 3e alinea onder "sterilisatie"

[ella86]

dat is trouwens niet mijn dierenatrs hoor, die zit in Groningen.

[Woudje]

oei ik wil helemaal geen 9 kinderen!

En ook geen negen nestjes, ik wil nul nestjes. Nou ja aan Woudje zal het straks niet meer liggen.

Grappig beest, we hadden de buitenren af en met die ren en de panelen ren een heel stuk tuin afgezet nooit zo'n blij konijn gezien! Maar maf is hij wel, hij mag namelijk erg graag in de stromende regen zitten. Plensbui maar onder dak gaan ho maar terwijl hij echt wel voldoende onderdak heeft.

Nu voedster zoeken!