Zorg na sterilisatie

[Suus85]

Mijn konijn (voedster, 9 maanden) is afgelopen maandag gesteriliseerd. 24 uur na de operatie is ze al weer helemaal opgeleefd. Ze eet, drinkt, keutelt goed, is erg levendig. 

 

Nu heb ik haar apart van haar vriendinnetje zitten. Ze hebben een hok met twee verdiepingen in de woonkamer. Het trapje heb ik vastgezet. Ze zit nu boven, lekker zacht op handdoeken. Haar vriendinnetje zit beneden zodat die ook er uit kan om vrij in huis te lopen. 

 

Ik zou graag van anderen willen horen hoe lang zij hebben gewacht met het weer bij elkaar zetten van de konijnen en wanneer ze het gesteriliseerde konijn weer haar gewone dingen hebben laten doen (los lopen, springen etc.). Was er eigenlijk vanuit gegaan dat ze wel zeker een week nodig had om te herstellen maar doordat ze zo levendig is en ook de hele tijd met haar poten tegen het gaas staat begin ik nu te twijfelen. 

[Evee]

Meestal zijn ze na een paar dagen (3a 4 dagen) weer een beetje zichzelf, de eetlust, energie en keutels zijn allemaal weer in orde. Dat is mijn ervaring. Konijnen die een hecht koppel vormen, zet ik na die herstelperiode ook weer samen.

 

Wil je met een net gecastreerde voedster echt een koppeling gaan doen, betreft het een onrustig / nieuw koppel, dan zou ik wel langer wachten. De wond / binnenkant van het konijn is niet met een weekje hersteld na een castratie. Daar is wel een week of 4 voor nodig. Als je hebt laten castreren om hormonale redenen, dan kan het zijn dat je nog langer moet wachten, het duurt wel tot een maand of 3 voor dat gedrag echt minder zal worden.

 

Met twee voedsters zou ik de eerste kennismaking wel op neutraal terrein doen, ook al hebben ze eerder al wel samen gezeten. Je ziet dan snel genoeg hoe het gaat, of je het aandurft ze in het uiteindelijke verblijf te zetten of niet.

 

Een hok met verdiepingen is te klein voor het huisvesten van een koppel. Daar moet echt wel een flinke ren aan vast gemaakt worden wil je voldoende ruimte hebben. Voor een koppel voedsters zou ik zeker wel 4-6 vierkante meter permanente leefruimte regelen, op vlak terrein, waar ze altijd dus echt 24 uur per dag alle dagen van de week in kunnen. Op klein terrein zullen ze vrijwel zeker gaan vechten. Twee voedsters zijn meestal niet de meest ideale combinatie, voldoende leefruimte is dan extra belangrijk.

 

Misschien dat er hier nog tips voor je in staan over nazorg:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-medischeinformatie/post/zorg-voor-na-operatie/

[Suus85]

Hm dan loopt ze dus een beetje voor qua levendigheid.

 

Ze lopen gewoon los in huis. Ze gaan alleen zelf regelmatig de kooi in om daar met stro te rommelen, eten, drinken, poepen, plassen en ze zoeken er ook regelmatig rust op om te gaan liggen. En eigenlijk gaat vooral zij juist vaak boven liggen. Kan ze alles overzien. Vandaar dat ik twijfel of ik het trapje weer los haal. Bovendien springt ze in huis ook overal bovenop. 

[Evee]

Ah prima, als ze altijd los kunnen lopen zal er inderdaad genoeg leefruimte zijn. Ik weet niet of je bijvoorbeeld in de keuken of hal (of andere plek waar ze niet komen) even kan laten kennismaken? Dan zie je gelijk hoe het gaat. Als ze elkaar lekker wassen en verzorgen, helemaal prima. Als het veel rijden en onrust is (vreemde geurtjes na castratie!) zou ik ze nog wel eventjes apart houden. 

 

Ik zou wel wat voorzichtig zijn met hoge sprongen nu, heb bij een ram wel eens gehad dat de hechtingen los gingen door een sprong een paar dagen na castratie (hij sprong echt hoog en belandde met z'n "niet meer aanwezige" ballen precies op een rand, au au) nou dat was echt een bloedbad wat ik niet meer mee wil maken. Dus ik zou wel even nalopen dat er geen risico volle sprongen zijn, evt een extra opstapje ergens tussenin zetten, zodat het meer huppen is om ergens op te komen dan een hoge sprong.

[Suus85]

Qua koppelen hebben de keuken en hal wel een gladde ondergrond. Zou dat niet gevaarlijk zijn qua wegglijden? Misschien is boven op de overloop wel een idee. Daar ligt vloerbedekking en staan ook geen dingen waar ze op kunnen springen (zet de trap wel even af). Maar daar wacht ik dan nog wel even mee tot het weekend als ik jou zo hoor. Als het dan goed gaat dan kunnen ze ook weer samen in huis rondlopen en zou ze ook wel in de kooi kunnen denk ik. Het is zo’n loopplankje die omhoog gaat maar ze rennen daar soms in zo’n hoog tempo op en af. Zet ik nog wel een stukje in de woonkamer af zodat ze niet op de bank kan springen. 

 

Ik zit nu ook aan de graafbak te denken. Daar springt ze natuurlijk ook in en uit en die heeft ook zo’n enge rand. Misschien die ook maar even weg zetten. 

[Evee]

Het gaat maar om een korte kennismaking op neutraal terrein, even peilen hoe ze naar elkaar zijn. Als je een badlaken of kleed of iets op de keukenvloer kan leggen voor grip (niet iets waar ze normaal op lopen) is dat ook prima.

 

Ik denk dat de bank qua sprongen nog wel mee valt, banken zijn meestal zacht en ook niet overdreven hoog, of ze moeten op de rugleuning springen vanaf de grond. Graafbakken zijn meestal ook maar een hupje om in te komen. Het gaat echt wel om de wat hogere sprongen waarbij ze zich echt uitrekken.

[Suus85]

Ah oke. Dan ga ik in het weekend eerst proberen rustig weer te koppelen en dan kunnen ze daarna ook hopelijk weer samen in huis. Heeft ze weekje rust gehad om echt goed te herstellen. 

 

Dankjewel voor het delen van je ervaringen! Ik laat het nog wel weten of het koppelen lukt dit weekend en ze weer samen in huis kunnen lopen en de kooi kunnen delen. 

[Suus85]

Vandaag op neutraal terrein gekoppeld. Eerste poging mislukte (vechten, iets wat ze nooit eerder hebben gedaan). Tweede poging ging beter. Ze hebben aan elkaar gesnuffeld en met de hoofden tegen elkaar aan gelegen. Ze snauwde nog wel wat naar haar vriendinnetje en rende er achteraan. Ze lopen nu samen in de woonkamer. Vechten doen ze niet. Het snauwen en achter elkaar aan rennen is er nog steeds (gedrag wat er voor de operatie soms ook was) en ik heb ze in de woonkamer nog niet tegen elkaar zien liggen/elkaar zien likken (wat ze voor de operatie wel regelmatig deden). 

 

Ik twijfel nu over vannacht. Samen in de woonkamer laten of ze nog even apart in een kooi zetten ‘s nachts tot ze overdag meer affectie naar elkaar tonen? Wat zouden jullie doen? 

 

Je ziet nu trouwens wel dat haar conditie nog niet 100% is. Ze ligt veel meer. Wat natuurlijk ook logisch is één week na de operatie. 

[Evee]

Heb je ze uiteindelijk nog samen gelaten of niet? Hoe gaat het nu?

 

Mijn advies zou zijn geweest ze toch samen te laten. Voor een koppeling is het over het algemeen echt beter om dat in één sessie te doen. Als ze een hele dag samen gezeten hebben op het neutrale terrein zonder grote problemen is de kans dat het in de nacht mis loopt zeer klein, meestal helpt het juist echt goed om ze in de nacht samen te laten, merk je 's ochtends dat de koppeling een stuk verder gevorderd is. 

 

De affectie komt vanzelf wel weer, maar na een castratie heeft dat toch weer eventjes tijd nodig. 

[Suus85]

Ik heb ze samen gelaten. Gisterenavond lagen ze beiden op een halve meter afstand van elkaar zonder dat ze elkaar wegjaagden. 

Maar de affectie is er nog niet zoals die was. Geduld dan maar inderdaad. 

[Suus85]

Ze liggen nu ook tegen elkaar aan en likken elkaar! Geluksmomentje. Prachtig om te zien.