Ga naar inhoud

voernijd en knorrend achter elkaar rennen


Miss-kaatje

Aanbevolen berichten

Mijn bejaarde koppel zit sinds oktober bij elkaar (nadat mijn rammetje overleden was)

De voedster is 7 jaar en de ram is gevonden op straat, de dierenarts schat hem tussen de 6 en 8 jaar. Hij was toen nog niet gecastreerd en is nadat hij gecastreerd was gekoppeld aan mijn voedster. 

In het begin ha hij nog echt last van zijn hormonen en wilde veel achterop, maar dit nam af en ik dacht koppeling geslaagd. 

 

Alleen de laatste 3 a 4 maanden merk ik gedragsverandering bij beide. Mijn voedster werd heel onrustig graaft haar wc hok uit en richt hun hele ren anders in en knort als de ram in de buurt komt. eerst dacht ik aan schijnzwangerschap, maar 3 maanden lang lijkt me voor een schijnzwangerschap echt te lang. 

ondertussen heeft ze nu ook voernijd en soms moet ik ze apart voeren omdat de ene dag de ram niet mag eten en de andere dag de voedster niet. de voedster valt mij ook aan wanneer er eten komt (niet bijten, maar dat knorren en stampen met de voorpootjes) hier ben ik niet bang voor en laat mijn hand gewoon liggen. Dat gaat vanzelf wel weer over, maar het gedrag naar elkaar toe baart me zorgen. 

in de ren jagen ze elkaar meerdere malen per dag al knorrend op. de ene keer zit de voedster achter de ram aan en de andere keer andersom. Heel af en toe willen ze even achterop elkaar springen, dus lijkt me dat ze weer aan het bepalen zijn wie de dominante is. Voornamelijk wanneer ze eten krijgen gebeurd dit, maar ook meerdere keren per dag hoor ik ze knorrend achter elkaar rennen, ook 's nachts wordt ik er wakker van. ik vind soms plukken haar, maar nog geen wondje oid. 

Ze liggen overigens ook heel lief naast elkaar en likken elkaar. 

Dus waar dit gedrag vandaan komt weet ik niet. 

 

Ik heb het gevoel dat het aan mijn voedster ligt aangezien zij ook het hele hok verbouwd, onwijze graaf behoeftes heeft en gisteren en eergisteren zag ik haar ook tralieknagen (nog nooit gedaan). 

 

Ze hebben altijd beschikking over 3m2. overdag mogen ze regelmatig los in de tuin. van de week het hele hok opnieuw ingericht in de hoop dat ze hier wat rustiger van werden maar dit hielp niet. 

Wat zou dit kunnen zijn? en wat kan ik ertegen doen? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Soms vinden konijnen het stressvol als hun omgeving verandert. Ze zien de tuin elke keer dat je ze loslaat als nieuw territorium en kunnen daar strijd om krijgen, vooral als ze nog niet zo lang samen zitten. Als je je de optie hebt zou ik proberen de permanente leefruimte van je konijnen iets vergroten en ze een tijdje niet meer loslaten in de tuin. 

Wat bij mijn konijnen helpt is om ze een project te geven waar ze wat langer mee bezig zijn, zoals een berg papier die ze kunnen verscheuren of een doos met twee uitgangen waar ze aan kunnen knagen of een dikke verse tak (van een veilige boom).

Tegen voernijd zou je kunnen proberen om het voer door het hok te strooien in plaats van in een pakje te doen. Dan is het moeilijker voor het konijn om alles te 'beschermen' en zijn ze wat langer bezig met eten.

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Even een vraag over bovenstaande ... bij ons hebben ze een permanente ren op steen en regelmatig (iedere avond tijdens het koken en soms extra) zetten we de ren open en betrekken we er een stuk gras bij, dit kan iedere keer een ander stukje gras zijn. Kan dit dus stressvol zijn? Omdat ze dat dan steeds als nieuw territorium zien?  
Ze zijn nu 1 week en 2 dagen bij ons en zitten al 4 jaar samen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja, dat zou stressvol kunnen zijn, ik zou zelf denk ik iets langer wachten dan een week voor ik het terrein zou veranderen, zodat ze eerst goed aan het gewone verblijf gewend zijn.

 

Koppeltjes die wat hechter zijn, wat langer samen zitten, hebben er meestal niet zo veel stress van hoor. Maar nieuwere koppeltjes, of in dit geval, als ze net verhuisd zijn, daar kan het wel wat stressvol voor zijn en onrust geven.

Link naar reactie
Delen op andere sites

De konijnen zitten nu al een half jaar samen en lopen sinds dat ze een paar maanden samen zaten (en goed met elkaar omgingen en gewend waren) los in de tuin. Het lijkt mij dan toch niet dat ze dat als nieuw terrein zien? Daarbij gaat het loslopen in de tuin altijd goed en in het hok hebben ze ruzie. 

Hun eigen leefruimte kan ik helaas niet uitbreiden, ze hebben 3m2 tot hun beschikking en dit is precies op maat gemaakt tussen ons huis en de schuur in. Ze krijgen regelmatig wat afleiding/leuke dingen/uitdaging in hun hok. de laatste periode doe ik dat wat meer omdat ze meer ruzie hebben. 

van de week zag ik dat ze elkaar probeerde te bereiden idd. Ik merk nu dat wanneer ik met eten geven eerst haar een brokje geef, haar aandacht geef, of haar eerst een aaitje geef dat ze wat rustiger is tijdens het voeren. er wordt nog kort geknort, maar ze eten weer uit 1 bakje.

Link naar reactie
Delen op andere sites

10 uur geleden zei Miss-kaatje:

De konijnen zitten nu al een half jaar samen en lopen sinds dat ze een paar maanden samen zaten (en goed met elkaar omgingen en gewend waren) los in de tuin. Het lijkt mij dan toch niet dat ze dat als nieuw terrein zien? Daarbij gaat het loslopen in de tuin altijd goed en in het hok hebben ze ruzie. 

Hun eigen leefruimte kan ik helaas niet uitbreiden, ze hebben 3m2 tot hun beschikking en dit is precies op maat gemaakt tussen ons huis en de schuur in. Ze krijgen regelmatig wat afleiding/leuke dingen/uitdaging in hun hok. de laatste periode doe ik dat wat meer omdat ze meer ruzie hebben. 

van de week zag ik dat ze elkaar probeerde te bereiden idd. Ik merk nu dat wanneer ik met eten geven eerst haar een brokje geef, haar aandacht geef, of haar eerst een aaitje geef dat ze wat rustiger is tijdens het voeren. er wordt nog kort geknort, maar ze eten weer uit 1 bakje.

Ik reageerde op de vraag van @MvdW In dat geval zaten ze kort samen ;)

 

In jouw geval denk ik dat het toch hormonaal gedrag is van de voedster. Naast schijnzwangerschappen, kun je in het voorjaar ook humeurschommelingen en territoriaal gedrag zien bij ongecastreerde dames. Daarnaast kan bijvoorbeeld een baarmoederontsteking ook invloed hebben op het gedrag, ik wil je niet bang maken, maar er is een hele kleine kans dat er zo iets aan de hand is, waardoor haar gedrag veranderd. 

Ik denk dat ik in jouw geval een castratie van de voedster zou overwegen. 100% garantie dat dat helpt is er niet, omdat bepaalde gedragingen ook in het karakter kunnen zitten en je ook niet alle hormonen wegneemt met castratie. Aan de andere kant helpt het wel baarmoederkanker/ baarmoederontsteking voorkomen (of oplossen, als daar al wat aan het rommelen zou zijn), en de kans dat wat oudere dames last van krijgen van ontstekingen/ baarmoederkanker is best aanwezig.  Dus als ik jouw verhaal lees, zou ik persoonlijk de voedster laten castreren.  En nee, 7 jaar is niet te oud voor zo een operatie. Zorg wel dat ze er fit en gezond in gaat, maar dat is altijd bij narcose, of het nou een jong of oud konijn betreft.

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .