Gedrag Blacky

[LiesbethBlacky]

Onze Blacky is erg lastig sinds de jonge baby's hier zijn geboren!

Nu, ik wist al dat hij fel reageerde op de geur van Rosalie.

Dus, telkens ik van mijn studio kom, kleed ik mij uit bij ons in de badkamer, was me handen, gezicht en voeten en schone kleren aan.

Tot nu toe was dat voldoende en reageerde onze Blacky niet meer door zachtjes te knorren en constant om me heen lopen en overal een keutel te droppen en alles obsessief te gaan markeren met zijn kin.

Sinds de geboorte van de jonge nijnen echter is het een ramp geworden!

Ik mag me ontsmetten van kop tot teen en schone kledij uit de kast nemen (dus nog nooit met ons Rosalie in contact gekomen), onze Blacky blijft om me heen lopen, knorren, markeren, likken, noem maar op.

De keutels blijven vallen als was hij aan het oefenen voor paashaas!

Op zich kan ik met het keutelen nog leven; 't Is ff lastig voor het ventje en dat kan ik hem goed vergeven natuurlijk.

Voorheen herstelde hij ook steeds snel en dan was het oké. Effe keutels rapen en voila, het was weer rustig in huis;

Nu dus niet!

Het duurt minstens een uur eer hij beetje herstelt, wat van zijn groenten wil eten en gewoon weer normaal doet!

Gisteren is dat zelfs niet gelukt.

Hij is meermaals op bed gesprongen en steeds mijn gezicht aflikken en kinmarkeringen zetten.

De laatste 2 x deed hij er een plasje en poepje achterna op ons donsdeken!

Hij was niet van ons bed weg te slaan vanaf dat ik erin ging...

Waar ik ook ging en stond, meneer was daar.

Op zich erg lief, begrijp me niet verkeerd, dat hij aanhankelijk is en lief komt doen, is allemaal oké. Een keuteltje dat es valt omdat hij toch nog wat ruikt, daar kan ik mee leven, ff oprapen en tis voorbij.

Maar ik heb 't idee dat 't ventje er echt wel last van heeft!

Voorbeeld, gisteren heeft hij meer dan 20x cirkeltjes om mijn benen heen gedraaid (ik zat in de zetel met benen languit gestrekt) en ook meer dan 20x is hij dan over mijn voeten heen gesprongen om dat toch maar te kunnen blijven doen. Telkens al knorrend.

Dat hij zijn groenten laat staan, is ook helemaal niks voor hem en doet me mij zorgen maken.

Is er een manier waarop ik het hem makkelijker kan maken zodat hij niet zoveel 'last' heeft van de geur van Rosalie en haar jongen?

[manon24]

dat van de cirkeltjes rond jou lopen is voor mij wel herkenbaar. Flap heeft het een hele tijd gedaan bij mij. Ik kon geen stap verzetten of hij liep achter me en deed pogingen om rondjes rond me te lopen en keutels vielen ook hier en daar. Hierbij maakte hij een zoemend geluid dat te maken heeft met hormonen die wat op hol slagen. Hij is eigenlijk heel erg "verliefd" op je nu en het is inderdaad frustrerend voor hem. Als ik het ergens goed heb gelezen dan is Blacky gecastreerd geweest? Na 6 weken zullen de hormonen er uit zijn en zal dat waarschijnlijk stoppen.

Hij loopt ook zo erg met je mee omdat hij alleen is op dit ogenblik, vanaf dat Flap bij Amber zat is dat minder geworden. Hij komt af en toe nog aandacht vragen maar het is niet meer dwingend .

[lovepluis]

Moeilijk te zeggen. Mijn konijn had er ook heel lang last van, omdat er een ram in de keuken had gelopen.

Als zij dan in de keuken kwam plaste en poepte ze alles onder.

Ik heb toen heel de keuken met een sterk ruikende zeep gepoetst, en haar een hele poos niet in de keuken laten lopen.

Daarna was het over.

Maar in jouw geval is het moeilijker, omdat Blacky Rosalie aan jou ruikt.

Je kunt moeilijk steeds gaan douchen

[LiesbethBlacky]

@Manon: goh ja, hij is wel heel erg verliefd nu!! Ik vind het echt zo jammer voor hem, want ik kan hem niet geven wat hij nu eigenlijk wil.

Hij is inderdaad gecastreerd, vorige week donderdag.

Toch al iets om naar uit te kijken, dat hij over een 5-tal weekjes al niet zo'n last meer van de hormonen zal hebben.

Ik ga het achterna lopen mee als argument gebruiken bij mijn vriend om een partner voor hem.

Want op zich vindt Blacky het niet zo erg dat hij het bij ons moet halen, omdat hij nu niet beter weet natuurlijk en het is voor hem allemaal oké. Geen moeilijk konijn verder hoor.

Maar kan me zo inbeelden als je graag gezelschap hebt en de ander begrijpt maar niet wat je bedoelt, dat enorm frustrerend is, terwijl hij alleen maar gezellig samen met iemand wil zijn, knuffelen en spelen en samen slapen.

@lovepluis: Het is zover dat ik me effectief douche als ik van haar kom!

Sinds ze bevallen is, is zijn gedrag niet te doen.

Het houdt niet op en hij blijft rondjes draaien en zich ongemakkelijk voelen.

Komt al aan me been krabben als een hondje.

En de keutels blijven vallen natuurlijk.

Hoe ik me ook was en schrob, er blijft geur hangen! Zo vervelend voor het ventje.

En het is nog ff doorbijten he, want het nest vervoeren onder 8 weken is toch echt niet aan te raden.

In hoeverre kan hij hier nog meer hinder van gaan ondervinden als hij nu al zo fel reageert? En is er iets dat ik kan doen? Een bepaald geurtje spuiten ofzo dat hij Rosalie en de jonkies niet meer ruikt fzo? Mij anders gedragen, weet ik veel? Zit ff met mijn handen in het haar natuurlijk.

Straks gaat hij ook nog slopen of ander naar gedrag vertonen uit frustratie en dat is dan vervelend voor hemzelf en voor ons en dan is het uiteindelijk voor niemand nog fijn.

Dat is niet de bedoeling.

Was al aan't denken, worst case scenario, als hij er écht enorme last van heeft... Zou het dan iets zijn om hem in een opvang of elders te laten logeren tot het nestje weg is? (wat ik liever niet wil natuurlijk, zou hem zo missen!!)

Momenteel 'gaat het' wel. Er valt mee te leven als het dit blijft. Hier en daar een aanpassing, mezelf wat meer wassen, meer aandacht aan hem schenken (dat heeft hij nu echt wel nodig) en iedereen hier thuis gaat es vaker bij hem op de grond zitten en praat aldoor tegen hem, dus dat is goed, kan hij niet direct wegkwijnen van eenzaamheid.

Heb ook al wat wilgentakken gekocht in de winkel, verschillende hooi soorten etc en wat speeltjes, zodat hij ook niet gelijk enorm verveeld wordt.

Ik heb zelf ergens wel enorme bedenkingen met uit huis laten logeren... Hij heeft toch al wat meegemaakt, is zo mooi opengebloeit en ik zie het dan liever niet gebeuren dat hij weer elders naartoe moet, daarna weer hier moet wennen etc.

Maar als het erger wordt en er is niet bepaald iets anders te doen om hem het makkelijker te maken, is het dan iets dat mogelijk 'moet'?

Mijn zorgen kindjes toch

[manon24]

Ik denk dat die rondjes rennen niet veel te maken heeft met de geur die op je hangt, het triggert hem misschien een beetje? Flap deed het enorm veel en ik kwam niet in aanraking met andere konijnen.. gewoon nog paar weken wachten dan heeft hij er geen last meer van. Eventjes ergens anders naartoe brengen zou ik niet doen als je toch van plan bent om hem te houden aangezien hij al veel heeft meegemaakt de laatste tijd is het wel fijn voor hem als hij wat constante in zijn leven heeft. Bovendien als je hem even naar de opvang brengt zit hij daar in een veel onrustigere omgeving en zitten daar ook enorm veel konijnen he .

Graven aan mijn voeten deed Flap ook, vooral bij mijn vriend eigenlijk, uit frustratie of omdat hij in de weg liep .

[LiesbethBlacky]

Ai, dan is hij gewoon ook heel erg verliefd op mij haha (ach, ik ook op hem hoor, wie kan nu niet op zo'n leuk beesje verliefd worden , we zijn alleen op een andere manier verliefd op elkaar vrees ik haha).

Een opvang vind ik inderdaad ook niet gelijk het beste idee. De geur alleen al van andere konijnen.

Uit logeren zou ik dan een beter idee vinden, maar ja, waar he?

Zo lang het blijft zoals het nu is, dan rapen we wel een keuteltje meer, kijken uit waar we onze voeten zetten en was ik me wat beter.

Dat valt te doen en er is vooruitzicht dat het straks ook weer ophoudt en hij gewoon weer zijn rustige zelf wordt natuurlijk.

En als er een maatje voor hem is, zal hij inderdaad niet meer opdringerig naar ons toe zijn.

Hij verdient de stabiliteit op en top natuurlijk.

Dan even op onze tandjes bijten en het hem zo goed mogelijk te maken, al kost het wel ff wat moeite.

Het is de moeite zeker wel waard.

[Lonja]

Ik denk ook dat het het beste is om er maar even doorheen te bijten ja, hoe vervelend ook.

Mijn konijn was vóór z'n castratie ook zo, verschrikkelijk. Er zitten hier buiten veel wilde konijnen en het leek alsof hij die kon ruiken. Hij was hele dagen alleen nog maar daar mee bezig. Zo hormonaal, zoemen, rondjes rennen, op de bank plassen en op een gegeven moment ook sproeien, je zag dat hij er zelf gewoon gek van werd eigenlijk.

Eigenlijk moesten wij van de dierenarts wachten tot hij 5 maanden was en ik heb me toen misgerekend met zijn leeftijd, en hem per ongeluk met 4 maanden gebracht, besefte ik achteraf, maar het duurde me al allemaal lang zat en voor hem was het ook niet leuk zo.

Gelukkig is het hormonale gedrag heel erg verbeterd door castratie en toen hij 3 weken later een vriendinnetje had hoefden we hem ook niet meer continu aandacht te geven gelukkig, alleen nog wanneer we wilden of vroeg hij er nog maar af en toe om, zo 1 of 2 keer per dag. Dat maakt het leven met een konijn toch wel makkelijker

[LiesbethBlacky]

De aandacht op zich, zolang het niet echt dwingend is of constant rondjes draaien rond je, valt nog mee.

Het zoemen inderdaad en daarbij wél het dwingende en ook het vragende, dat is lastig! Je voelt en hoort en ziet dat het dier wat mist, iets wil en je kan het hem niet geven en hij is er echt vervelend door ocharme.

De keutels, achja, denk ik maar dat het wat langer pasen is

Even doorbijten;)

Blij wel te lezen dat dit nog voorvalt en er een vooruitzicht is, dat het niet blijvend is of wat drastisch voor dient te gebeuren.

Hele opluchting!