Ga naar inhoud

Wat een pech heeft Hupje..


Samiera

Aanbevolen berichten

Hallo dierenvrienden,

Het leek me makkelijker een nieuw topic te openen over mijn lieve voedster Hupje, Hupje word 1 oktober alwéér 1 jaar, de tijd gaat zo snel. Dit word natuurlijk gevierd. Want ik ben ERG trots op mijn kleine meid, ze heeft veel meegemaakt het eerste jaar. Toen we er kregen van ze heel schuw, moest niks van mensen weten. Vermoedelijk is ze in het tuincentrum weleens door kleine kindjes ‘gemept’. Ze stond natuurlijk, zoals in veel dierenwinkels/tuincentrums in een open bak, waar iedereen vrolijk met de handen in kon. Ik heb er rond november/december gekocht, en ging zoals veel mensen, even voor wat kerstspulletjes kijken. Totdat ik haar zag zitten, ik moest en zou dit mooie lieve schatje hebben en haar een goed tehuis geven. Ik had thuis al een voedster, Hummeltje, waaraan ik haar graag wou proberen te koppelen. En dit ging KEI goed! Ze waren zo lief voor elkaar, echt de dikste vriendinnen. Totdat.. Op een dag mijn lieve Hummeltje ziek werd, ze had Ecuniculi en naar alles geprobeerd te hebben, hebben we er toch moeten laten inslapen. In de tijd dat Hummeltje ziek was, was Hupje nog extra lief voor haar! Hummeltje kon zichzelf niet meer wassen, dat deed Hupje de hele dag door. Ook gingen ze nog dichter dan dicht tegen elkaar aan liggen. Soms werd Hummeltje zelf een beetje kwaad van de aanvallen, en dat uitte ze dan ook door lekker op de handdoeken te bijten en te graven. En alsof Hupje dit door had, sprong ze altijd even uit het hok om allebei een momentje voor zichzelf te hebben. Sinds die tijd is de band tussen Hupje en mij zo sterk geworden.

Toen vond ik het tijd voor een nieuw vriendinnetje. Dat werd Brownie, zo’n gek ADHD konijn, die geen moment stil kan zitten. Ik heb haar toen laten inenten en ook de dierenarts bevestigde, dat dit een gezond meisje was. Omdat meiden gewoon niet zonder een lekkere stoere vent kunnen, besloot ik Hunter te kopen, een ram die zo verdomd veel op mijn lieve Hummeltje leek. Hij kreeg een mooi plekje voor zichzelf alleen totdat hij gecastreerd werd. Toen ben ik Hupje en Brownie gaan koppelen, en dit ging ook vrijwel meteen goed! Totdat.. Hupje dikker werd, opgezette tepels kreeg, heel knorrig werd en zelfs een nestje ging bouwen. Ik dacht ‘HET ZAL TOCH NIET?’ Ik ben toen met beide konijnen naar een andere dierenarts geweest, en ja hoor.. naar een hele zoektocht bleek het, Brownie was wel degelijk een man. Toen voelde ik de grond onder me weg zakken. Ik was boos en verdrietig tegelijk. Ik had een echo laten maken van Hupje. Maar gelukkig, ze was niet drachtig. Omdat Brownie nog te jong was en/of te zwak zaad heeft gehad is ze gelukkig niet drachtig geworden. Maar omdat er natuurlijk wel een ram op had gezeten, dacht ze dat dit wel zo was. Goed.. Even denken.. Inmiddels zijn de mannen beide gecastreerd en heeft Hupje nu gezelschap van Hunter. Over 2 weken word Brownie erbij gekoppeld als ze in een pension zijn (ik ga ondertussen lekker genieten van ±35 graden in Turkije).

Totdat Hupje rare bewegingen begon te maken met er bekkie, maar ik zocht er nog niks achter omdat ze gewoon nog goed at, en lekker levendig was. De volgende ochtend ging ik bij het hok kijken en had ze nog steeds niks gegeten, en toen ik goed keek zag ik dat ze kwijlde.. ‘Daar gaan we weer’ dacht ik bij mezelf. Alsof ik nog niet genoeg dierenarts heb gezien de afgelopen maanden. Maar we gingen toch maar weer.. De dierenarts kon zo snel niks geks zien in der mond maar Hupje werkte ook niet lekker mee. Ze dacht eerst dat er misschien iets in der gehemelte had geprikt wat is gaan irriteren en misschien pijn deed. Hierdoor kregen we een 5 daags pijnstilling kuurtje. Kuurtje afgemaakt, maar Hupje maakte nog steeds die beweging. Weer langs de dierenarts en die besloot onder narcose te gaan kijken, en ze bleek haakjes te hebben. Die hebben ze weg geraspt en eenmaal thuis begon ze gelukkig al snel weer te eten en der vriendje was erg lief voor der. En nu.. 5 daagse kuurtje pijnstilling weer over na de narcose. En ze begint telkens te kokhalzen. Nou echt, ik baal als een stekker! Nu dit weer! Gisteravond, wéér langs de dierenarts, nu blijkt ze misschien een wondje of abses in der keel te hebben, mogelijk van de haakjes. Nu heb ik dus weer een antibiotica kuurtje voor 5 dagen.. En hoe dit gaat aflopen? Geen idee, ben net 1 dag bezig. Maar alsjeblieft mensen, zeg nou zelf, dit allemaal in nog geen 1 jaar tijd? Duim alsjeblieft dat het ophoud en de antibiotica aanslaat.

De lieve meid;

attachment.php?attachmentid=62533&d=1344116989

Filmpje 1, de rare bewegingen van er bekkie;

View My Video

Filmpje 2, het kokhalze;

View My Video

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ach natuurlijk gaat dat helemaal goedkomen! En geloof me ik heb wat afgelopen met nijnemans. Ook hij had een keer haakjes tot bloedens toe in het bekje. Ook nijnemans is pas 1,5. Goed de ab gegeven en een grondige nacontrole. De volgende keer herken je veel sneller de symptomen met haakjes. Alleen weet ik niet hoe het zit met een abces. Sterkte!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is inderdaad wel heel veel pech in een korte tijd. Helaas zit het hier ook niet bepaald mee.

Mijn voedster word in februari pas een jaar maar het is vanaf het begin af aan wat haar gezondheid betreft een en al ellende.

Ik word er niet goed van. Voor mijn gevoel kan ik wel een abonnement op de dierenarts nemen.

Ik hoop voor jou dat Hupje er weer helemaal bovenop komt en dat het vanaf nou een beetje mee zal zitten.

Heel veel sterkte met de hele situatie!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hmm, ik weet niet of dit echt kokhalzen is? Mij is altijd verteld dat een konijn dit niet kan. (als iemand anders dit beter weet, zeker zeggen hoor; dit is wat mijn DA me vertelde) het lijkt eerder dat er iets in het bekje zit wat ze eruit wil hebben.. Ook steeds dat kauwen wat ze doet, zonder dat er eten in zit.

Aangezien ze die rare eetbewegingen ging maken op het moment dat ze haakjes had, zou je kunnen denken dat ze er nu nog aan moet wennen dat haar tanden zijn afgesleten. Ook die 'kokhalzende' trek, alsof er iets in haar bekkie zit wat er niet hoort te zitten. Maar als die beweging doorgaat denk ik dat het of nog haakjes zijn (niet alles weggehaald of niet op de juiste manier?) Of iets anders dan haakjes.

In iedergeval heel veel succes!! De naam is zo lief 'hupje', ik hoop voor haar het allerbeste.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Konijnen kunnen inderdaad niet spugen/overgeven, vandaar dat ze dus wel kunnen kokhalzen zonder dat er iets uitkomt. Dit is wat mijn KKDA mij vertelde. Gelukkig slaat de antibiotica aan, en ze is weer flink aan het smikkelen van het hooi, biks en de lekkere verse groentes, GELUKKIG! Morgenavond is het kuurtje voorbij dus hopelijk blijft het natuurlijk zo. De DA zei dat als het net wel/net niet over was, ik nog 'n kuurtje moest halen voor 5 dagen. Maar op het moment doet ze het heel goed, heb nog amper die 'gekke' bewegingen gezien, dus ik ben helemaal blij! Vooral als we bijna op vakantie gaan is het natuurlijk prettig dat ze gezond zijn.

Ja lief hé, Hupje. Heeft mijn vriend bedacht, het was eigenlijk Hupke, maar dat vond ik niet lekker klinken haha.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 1 maand later...

Pff.. Nu dit weer..

Ik vond al een paar dagen dat het hoofdje van Hupje af en toe 'omviel'. Gisteravond de dierenarts een mail gestuurd of hun eventueel een bloed of urine onderzoek kunnen doen, waaruit het bevestigd word of ze Ecuniculi heeft. Net de dierenarts aan de telefoon gehad, maar die vertelde dat die test vaak niet betrouwbaar is. En mag met een kuur beginnen.. Panacur en Metacam. Daar gaan we weer.. Het is ook elke keer wat!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Tjonge jonge, wat heeft Hupje (en jij) toch enorm veel pech :s, maar het hoeft niet per se EC te zijn, kan ook een oorontsteking zijn. Of heeft ze meer EC symptomen?

Sterkte ermee in ieder geval, scheelt natuurlijk wel dat het zo'n makkelijk konijn is ;)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou.. Toen we eenmaal thuis waren van jou. En ik nog eens lekker uitgebreid met er ging kroelen, vond ik er wat mager geworden. Ik voelde haar ribben veel duidelijker als voorheen (dat valt natuurlijk ook meer op als je er 2 weken niet gezien hebt). Maar heb er niet veel achter gezocht. Dacht dat ze misschien toch wat minder gegeten had ivm de stress van de autorit, koppeling etc. Maar ze is nu ruim 2 weken thuis en ze eet en drinkt echt kei goed, dus beetje vreemd.

Maar nu het me ook nog opvalt dat er hoofdje omvalt, maak ik me toch wel zorgen. Ben blij dat de dierenarts me goed vertrouwd en dat ik niet nog eens een autorit hoef te maken met er. Want dat had er wéér stress gegeven. Ze gaat nog even overleggen, want ik heb nog een aantal medicijnen thuis van Hummeltje die overleden is aan Ec. En anders kan ik straks andere medicijnen halen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jeetje nu dit weer! Wat een ellende allemaal zeg! Ik heb in het begin ook zoveel problemen gehad met mijn Bobo, ook elke keer mee naar de dierenarts... Eerst voor zijn oogje welke heel erg ontstoken was en later zelfs operatief verwijderd moest worden. Toen voor zijn tanden, deze groeiden scheef en werden elke keer veel te lang. 2 keer geknipt en toen kreeg ik te horen dat het misschien maar beter was om ze er uit te laten halen. Deze operatie heb ik toen maar gecombineerd met de castratie zodat Bobo een vriendinnetje kon krijgen. Ik heb een leuk vriendinnetje voor hem uitgezocht en toen we haar gingen ophalen geloof het of niet... een ontstoken oogje. Gelukkig had de zalf bij haar wel aangeslagen en was zij na een paar dagen helemaal opgeknapt!

Maar ik ga zeker voor jullie duimen dat het nu allemaal goed komt! Ik hou dit topic in de gaten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja het is echt niet leuk.. Elke keer wanneer je denkt dat je alles wel gehad hebt, komt er weer iets bij. Nog even en ik werk alleen nog maar om de gezondheid van m'n beestjes. :eek: Ben iniedergeval niet de enige met altijd pech dus haha. Gaat het nu wel goed met hun allebei?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Valt ze nu dan nog steeds af of niet?

Hier heeft ze verder wel heel goed gegeten, tenminste ik vond d'r goed eten, maar tis natuurlijk altijd lastig bij pensiondieren omdat ik niet weet hoe ze thuis doen, hoeveel snoepjes ze krijgen etc. etc.

Hopelijk slaan de medicijnen aan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ga het straks eens proberen om er te wegen, het vervelende is, is dat ik niet echt een betrouwbare (keuken) weegschaal heb. Toen ze haar haakjes hebben geslepen woog ze 2,2 kilo.

Ja is natuurlijk ook moeilijk, je kent ze niet, en wat voor jou 'normaal' lijkt is voor een ander misschien heel 'gek' haha. Maar ik verwijt jou niks hoor. :) Als het werkelijk Ec is, vermoed ik dat het komt door de stress de afgelopen maand. Onder narcose haar tandjes laten slijpen, een autorit, een koppeling, een vreemde logeerplek etc. Kan het me ook wel voorstellen dat ze er overstuur van is geraakt. Ik zelf heb voor ik natuurlijk kan zien, wel even in der oortje gekeken, heb in eerste opzicht niks geks of vies gezien.

Haar hoofdje valt ook echt lichtelijk een beetje om als ze staat te suffen. Maar dit valt natuurlijk nu extra op omdat je dit eerder hebt meegemaakt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Succes met Hupje!

Wat een pech!

ik ken het gevoel hoor!

In januari al m'n caafs doodziek (letterlijk), toen zat ik er al doorheen.

Toen koppelingen die niet wilde, ene konijn op andere konijn ziek (allemaal wat anders)

Guus weg moeten doen, Annie dood.

Gaat nu eindelijk weer een beetje lekker!

Hoop dat er voor jou zo een eind aan de vervelende periode komt en je lekker kunt genieten van je dieren!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou Juud jij hebt ook het een en ander voor je kiezen gehad dus. soms is het inderdaad stressen met die beestjes ook hier lukt het koppelen (weer) niet. Ik ga nog steeds gespannen naar beneden in de ochtend terwijl de nijnen nu harstikke gezond zijn maar kan er niets aan doen ik blijf me er druk om maken. Ik hoop Fuerza dat je weer lekker van je nijnen kan genieten binnenkort.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hupje at en eet nog steeds ontzettend goed ook drinkt ze ontzettend veel (dit herken ik ook van mijn vorige voedster met Ecuniculi). Ik heb nog niet uitgebreid goed naar der kunnen kijken vandaag en ze lag ook veel te slapen. Dus ik ga zo goed kijken met voeren etc. 's avonds geef ik ze altijd voer uit de hand. Vind ik altijd wel gezellig, op de grond zitten, konijntjes die tegen je aan komen staan van 'Heeee! Vergeet mij niet!'. En natuurlijk een mooie gelegenheid om allemaal tussendoor een beetje te controleren.

Medicijnen gaan er gelukkig bij Hupje goed in, zoals altijd. Alleen de mannen die ik mee behandel zijn wat moeilijker, maar ik geef ze 's ochtends een stukje cracker, waar ze dol op zijn, waar de Fenbendrops op zit. Dit gaat in de loop van de ochtend wel op. :) Lekker makkelijk dus.

Maar voor zover nog niet veel nieuws, als er nieuws is, horen jullie het snel! En Juud, ik las net dat Eefje lekker bij je lag, werd toch wel even jaloers hoor. :$ Ik kan niet wachten op het kleine kroeleke hihi.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .