Ga naar inhoud

Gaan we weer....


docentje

Aanbevolen berichten

Sinds gisteren eet Rufus weer slecht. Ik denk dat zijn kiesjes weer opspelen. Vanmorgen nam ie één hapje van zijn appeltje en daarna negeerde hij het totaal. Heb nu maar op voorhand wat voor gepureerd zodat ik, indien hij vanavond nog niets wil, kan dwangvoeren.

En als ie morgen niet uit zichzelf wil eten (hij knabbelt nog wel wat aan hooi en het telefoonboek) dan maar weer de DA bellen. Dan zal hij wel weer onder narcose moeten komende week om zijn gebit weer op orde te brengen.

Bij de laatste controle (3 wkn terug) had de DA gezegd dat het waarschijnlijk pas bij de volgende inentingbeurt zou moeten gebeuren. Maar als ik Ruuf nu zo zie, dan denk ik dat het eerder moet.

Hebben jullie nog tips om Ruuf toch te verleiden tot eten?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat papje wat je gemaakt hebt, heb je hem dat al voor gezet?

Fred deed een paar weekjes terug ook zo, ik heb hem een dosis pijnstilling gegeven en Critical Care voor z'n neus gezet, dat wilde hij wel eten, een beetje groente ook wel trouwens. Was ook bang dat het zijn kiezen weer waren maar de dag daarna wist meneer niet hoe snel hij weer aan moest vallen op de brokken dus tsja..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Natuurlijk kan dat Boseetje. Maar weet je wat het is? Je weet pas als hij de volgende dag blij weer rond springt, dat dat zo was. Of dat het niet zo was, als hij de volgende morgen dood in zijn hok ligt. Snap je wat ik bedoel? Bovendien slaat het zo makkelijk door van "gewoon even niet lekker" naar "stasis en op het randje van de dood" omdat ze vaak stoppen met eten als ze zich niet goed voelen. Daarom heb ik zoiets van, altijd ingrijpen bij dergelijk gedrag. Neem nu het voorbeeld van Fred in mijn vorige bericht. Hij wilde niet eten, hij was een beetje suffig, geirriteerd. Omdat ik aan zijn kiezen dacht, heb ik hem pijnstilling gegeven. Gezien het feit dat hij nu al weken weer als een bouwvakker loopt te vreten, sluit ik uit dat het zijn kiezen zijn. Blijven er talloze opties over natuurlijk, maar twee liggen echt voor de hand: A) Hij had gewoon niets en ik heb hem voor niets pijnstilling gegeven. B) Hij had een beetje last van zijn darmpjes maar doordat ik gelijk pijnstilling heb gegeven, is hij weer gaan eten en was het probleem weer opgelost. En in dat laatste geval is de kans groot dat ik erger heb voorkomen door één dosis pijnstilling.

edit: Wil ik nog wel even duidelijk bij vermelden dat je niet te pas en te onpas pijnstilling moet gaan geven natuurlijk! Fred wilde nog wel wat eten (witlof, Critical Care) en keutelde ook nog en uiteraard had ik er weinig trek in om op zondagmiddag naar de dierenarts te gaan.. Zeker aangezien ik er van overtuigd was dat die zou zeggen dat het zijn kiezen weer waren, dat ik pijnstilling kon geven en dat ik maandag maar een afspraak bij mijn eigen DA moest maken.

aangepast door Dollie
Link naar reactie
Delen op andere sites

ja klopt Iris het is zo lastig met konijnen omdat ze zo kwetsbaar zijn.... ga ook nooit lekker slapen maar heb wel eens vaker dat een van de 2 niet helemaal 100% is maar een beetje knorrig... vooral Miep maar dat is tot nu toe altijd over de volgende dag... lastig heur want slapen is niet fijn zo maar anders kon ik elke maand midden in de nacht naar een DA.... Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als intuitie en heb ik het tot nu toe altijd goed gehad als het echt ernstig was... maar het blijft soms vaag...

Ik ga wel weer mijn voorraad pijnstilling bijkopen na de kerst. Wat kan ik het beste op voorraad hebben? metacam? en voor de darmen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Persoonlijk zou ik voor Carprofen gaan, Metacam is wat sterker maar ook slechter voor de nieren. Mijn ervaring met Carprofen is goed tot nu toe. En voor de darmen heb ik Ciseral in huis. (Al moet er ook nog ergens Primperan liggen trouwens.)

't Is mij nog niet gebeurt dat ik bij de dierenarts zat met een konijn dat niks mankeerde. En het is ook vaak genoeg voorgekomen dat ik door gelijk zelf in te grijpen niet heen hoefde. Indy had heel vaak last van zijn darmpjes, ik denk dat dat komt omdat hij geen hooi at. Nu kreeg hij wel drie keer op een dag eten, maar andere (normale -.-') konijnen eten in principe 24/7. Ik denk dat Indy's darmpjes bij het minste geringste trager - te traag - gingen werken omdat het al met moeite op gang kwam. Gelijk als ik wat merkte masseren, dwingen te eten.. En dan was het een dagje later wel weer ok.

aangepast door Dollie
Link naar reactie
Delen op andere sites

Tja, die nukkige bui is alweer over hoor, geloof ik. Maar hij zit het merendeel van de dag in een hoekje te slapen. Als ik lekkere hapjes voorzet ruikt hij er aan en neemt gretig een hap om die vervolgens met lange tanden weg te werken en weer in elkaar te duiken. Omdat ik het vorige keer niet goed in de gaten had en ik bijna een dood konijn had wil ik dat nu voorkomen.

Uiteraard zit ik niet iedere seconden boven op Rufus om te zien of ie wat eet. Maar ik ken mijn beessie en als ie doet zoals ie nu doet is er wel degelijk iets aan de hand. Een dagje kniesoren ziet er bij hem heel anders uit.

Het papje dat ik heb gemaakt heb ik voorgeschoteld, maar dat wil hij niet. Wel heeft hij daarnet wat witlof en een stukje cracker (zonder melk en zout uiteraard) gegeten.

In ieder geval heb ik het voedspuitje weer tevoorschijn gehaald en heb ik nog een potje Eerstje Wortelhapje in huis. Mijn grootste zorg is eigenlijk dat ik geen pijnstilling in huis heb en meneer heeft duidelijk last van zijn gebit. Hij trekt soms met zijn bekje alsof er iets vast zit (of zoals je soms op tv ziet als ze een paard willen laten praten met een toffee). Morgen maar proberen of ik bij de spoedarts wat kan krijgen. En dan maandag naar zijn eigen DA.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zou hem eerder met dat bikspapje dwangvoeren dan met het wortelhapje vanwege de suikers en het gebrek aan vezels. (En nee, niet omdat ie er dik van wordt maar omdat de suikers voor gasvorming kunnen zorgen, zeker als de darmen al wat vertraagd werken. Bovendien heeft ie meer aan vezels.)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Vanmorgen toen ie onder mijn bed kroop en ik wat biks voor hem neerlegde vloog hij er op af en heeft ze alle 7 gegeten. Keek me aan alsof ie wou zeggen "ik kan het wel!". Ik hoop dat ie, als ie straks de trap af hupst zich ook stort op het groenvoer dat op hem ligt te wachten. Gelukkig is ie nog wel levendig en wil hij nog steeds tikkertje met me spelen. Gisteravond heeft ie niets anders gedaan dan proberen mijn voeten aan te tikken en dan snel weg te rennen. En maandagmorgen gelijk de DA bellen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Rufie is weer thuis. Hij is nog erg wobbelig van de narcose maar wil alweer zijn hok uit. Pas als ie op vier pootjes kan blijven staan en wat gegeten heeft mag dat. De dierenarts noemde zijn gebit "ronduit waardeloos". Rufus zal regelmatig gebitsonderhoud moeten hebben.

Heb gevraagd of de kwaliteit van leven goed was. De DA zei dat het beestje een prima leventje had als het gebit regelmatig wordt bijgehouden. Het hangt van mij af of ik de kosten wil ophoesten. Nou, da's voor mij geen vraag. Ik heb het er graag voor over.

Wel zei de DA dat hij het zo jammer vind dat dwergkonijntjes door sommigen zo doorgefokt worden ook als ze gebitsproblemen hebben.

Ben in ieder geval blij dat ik Rufus nog een goed leventje kan bieden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .