Ga naar inhoud

De houdingen van een konijn


mafdaf

Aanbevolen berichten

Hoewel ik vrij nieuw ben met konijnen ken ik toch al wel wat gedragingen van mijn nijnen waaruit ik een beetje kan aflezen hoe ze zich voelen. Maar ik heb eens lopen zoeken op het forum naar een lijstje van houdingen en de bijbehorende gemoedstoestand van konijnen, maar niet gevonden. Vandaar dat ik dit topic heb geopend.

Wat is de houding van een konijn dat:

  • Blij is
  • Pijn heeft
  • Moe is
  • ...

Of omgekeerd, wat als een konijn lang op 1 plek blijft zitten, of steeds heen en weer huppelt, enz...

Hebben konijnen bijvoorbeeld vaste plekjes waar ze graag zitten, of hebben ze gewoontes en dingen die ze graag doen.

Brand maar los!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zal eerst maar zeggen dat het toch ook nog per konijn verschilt. Niet alleen hóe ze reageren, maar ook wanneer ze reageren. Konijnen laten nooit snel merken dat ze pijn hebben bijv. maar het ene konijn gaat nog weer veel langer door dan het andere.

Binkies zijn natuurlijk hét teken dat je konijn blij is! Maar dat je konijn geen binkies maakt, wil ook weer niet zeggen dat ie niet blij is..

Bij pijn en/of als ze zich niet goed voelen, zie je vaak dat ze lusteloos, apatisch zijn, stil in een hoekje zitten of juist heel onrustig telkens languit gaan liggen, en weer zitten, en weer liggen.. "Het niet echt kunnen vinden" zeg maar, net als je zelf ook wel eens ligt te draaien in bed ofzo. Ze knarsen ook wel als ze pijn hebben. Maar dit kan ook als ze iets heel fijn vinden, alleen dan knarsen ze zachter. Niet op eten aanvallen/met lange tanden eten/niet eten is ook een teken van pijn.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn Swiebertje zit veel in een bepaalde hoek bij het gaas. Doet hij vanaf het begin al. Maar hij heeft zeker eetlust en hij zit ook wel regelmatig ergens anders. Vandaar mijn vraag of ze bijvoorbeeld ook vaste plekjes hebben waar ze graag zitten. De opvang waar hij vandaan komt zei al dat het een heel lief en rustig konijn is, en dat klopt wel. Ik maak me er ook niet meteen zorgen over, maar hij is wel heel anders dan zijn brutale en actieve wederhelft...:mdr:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn konijnen zitten ook graag in een hoekje, vaak ergens achter verstopt, vanwaar ze de situatie goed kunnen observeren. Handig natuurlijk als je een prooidier bent. Doet Swiebertje dit ook of staan zijn oren waakzaam met de openingen naar voren?

Toen ik voor het eerst een konijn in huis had, vond ik dit heel boeiend om te lezen. Ik voelde me echt een nitwit, want ik zag het verschil tussen staan en zitten niet eens.... Inmiddels redelijk ervaren ben ik het niet met alles eens en heb mijn konijnen ook nooit zien kwispelen :neutral: , maar ik vind het een aardig beginpunt om verder wegwijs te raken uit lichaamstaal.

aangepast door Suuzi
spelling
Link naar reactie
Delen op andere sites

Het verschilt ook gewoon écht per konijn. Indy zat heel graag als een "bolletje" in elkaar gedoken, soms zelfs zo dat het leek of hij alleen een bolletje met een hoofdje was, zonder pootjes. Oogjes half dicht, oortjes op zijn rug. Ik weet dat hij dan gewoon rustig, ontspannen was. Beetje dutten.

Feline doet dat ook, dat dutten, maar die ligt op haar zij of zelfs haast op haar rug, alsof ze dood is, helemaal slap, oogjes (bijna) dicht.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Suuzi:

Leuke link! Dank je! Swiebertje zit niet in een schuilhoekje (soms ook wel hoor, maar de plek die ik bedoel is volledig open). De stand van de oren vind ik een beetje lastig bij een hangoor, maar ik zal er eens op letten.

@Dollie:

Swiebertje zit dus ook heel dromerig in dat hoekje. Hij straalt geen spanning uit, geen rare houding. Als het echtpaar tegen elkaar aan zit dan is er in houding geen verschil. Alleen kan Swiebertje dat dus veel langer volhouden dan Saartje. Maar dat is zijn hele voorkomen ook. Als de kinderen hun handjes door het gaas doen om ze te aaien dan hupt Saartje na twee seconden weg, en Swiebertje blijft nog een poosje rustig zitten. Hij is ook degene die ik al wel regelmatig eens op schoot neem, omdat hij ook daar gewoon heel rustig is. Als ik Saartje wel eens op schoot neem is ze wel lief, maar veel ondernemender. Duidelijk twee verschillende types dus.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Twee dingen zijn hier belangrijk denk ik.

Ten eerste is het heel belangrijk om te beseffen dat het zien of er iets met je konijn is of niet echt in hele kleine dingen zit. Dus als je twijfelt of er iets is, is de kans groot dát er iets is.

Ten tweede is het daarbij wel onmisbaar dat je je konijn heel erg goed kent. Dus wat jij nu beschrijft Mafdaf, wil niet zeggen dat er iets is met Zwabbertje, want je weet nog niet precies wat zijn 'normaal'-stand is.

Mijn Zoë bijvoorbeeld zat altijd op een bolletje, dat vond ze het fijnste. Dus als ze languit lag was dat omdat er iets mis was. Ofwel dat het heel heet was, ofwel dat ze pijn had. Ik krijg nog steeds rillingen als ik een foto zie van een konijn wat lang gestrekt op de buik ligt met het achterwerk iets omhoog, want zo lag Zoë alleen als het helemaal fout was. Terwijl er blijkbaar toch ook konijnen zijn die dat gewoon prettig vinden.

Maar ik kende haar op den duur zo goed (en ze had al zoveel gezondheidsproblemen gehad) dat ze soms gewoon ergens zat en dat ik toch het gevoel had dat er iets niet klopte. Dat het gewoon net een beetje anders was. Maar dat het zo vaag was dat ik zelf twijfelde. Ik heb wel eens aan bezoek gevraagd wat die vonden, maar die zagen alleen maar een konijn wat zat te slapen. Snapte niet wat ik dan dacht te zien. Maar een paar uur later zag dus inderdaad iets waaruit bleek dat het niet goed was.

Dus het kan heel erg klein zijn. Want als het iets groots is, is het meestal al heel erg.

Maar alles wat anders of minder is dan normaal kan een teken zijn dat het niet goed gaat. Dus stiller zijn dan normaal, minder enthousiast op het eten aanvallen als normaal, langzamer huppen dan normaal, etc.

Maar dus eerst de 'normaalstand' van je vagebond en zijn dienstmeid leren kennen, dat is het belangrijkste. En het zou best kunnen dat Sara een wilde is, en Zwervertje gewoon een hele rustige. :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja, het zal dan wel zijn normaalstand zijn, want ik heb ze nu ruim 3 weken en er is niet veel veranderd. Ik neem aan dat als er wel iets mis zou zijn dat er dan in die tijd wel een verandering plaats zou hebben gevonden...

Zwabbertje, Zwervertje...hahaha!:mdr::P

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn konijnen hebben vaste plekjes waar ze vaak liggen of zitten. Lien ligt graag op haar buik met haar achterwerk omhoog voor de haard (die overigens de bewaarplek voor hooi is, geen functionerende haard). Nanu ligt dan weer regelmatig te chillen onder mijn bureau. Allebei gaan ze overdag in hun hok slapen, ook al staan de deurtjes daarvan altijd open en kunnen ze dus in principe overal slapen.

Nanu kwispelt regelmatig als het hem gelukt is de keuken binnen te komen. Dit wordt meestal gevolgd door een binkie, dus ik ben het niet eens met de interpretatie van bovengenoemde website dat het een teken van irritatie zou zijn.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bij mij slapen ze ook beide anders. Joey ligt ook als een bolletje in elkaar zodat je z'n pootjes niet meer ziet. Z'n oogjes zijn dan dicht of bijna dicht. Fluffy ligt eigenlijk altijd languit door het hele hok heen.

Ze hebben allebei wel hun vaste plekjes om te zitten, maar zitten ook regelmatig ergens anders. Ik denk dat het ook belangrijk is om je konijn te leren kennen dan weet je snel genoeg welke houding wat inhoud.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Twee dingen zijn hier belangrijk denk ik.

Ten eerste is het heel belangrijk om te beseffen dat het zien of er iets met je konijn is of niet echt in hele kleine dingen zit. Dus als je twijfelt of er iets is, is de kans groot dát er iets is.

Ten tweede is het daarbij wel onmisbaar dat je je konijn heel erg goed kent. Dus wat jij nu beschrijft Mafdaf, wil niet zeggen dat er iets is met Zwabbertje, want je weet nog niet precies wat zijn 'normaal'-stand is.

Mijn Zoë bijvoorbeeld zat altijd op een bolletje, dat vond ze het fijnste. Dus als ze languit lag was dat omdat er iets mis was. Ofwel dat het heel heet was, ofwel dat ze pijn had. Ik krijg nog steeds rillingen als ik een foto zie van een konijn wat lang gestrekt op de buik ligt met het achterwerk iets omhoog, want zo lag Zoë alleen als het helemaal fout was. Terwijl er blijkbaar toch ook konijnen zijn die dat gewoon prettig vinden.

Maar ik kende haar op den duur zo goed (en ze had al zoveel gezondheidsproblemen gehad) dat ze soms gewoon ergens zat en dat ik toch het gevoel had dat er iets niet klopte. Dat het gewoon net een beetje anders was. Maar dat het zo vaag was dat ik zelf twijfelde. Ik heb wel eens aan bezoek gevraagd wat die vonden, maar die zagen alleen maar een konijn wat zat te slapen. Snapte niet wat ik dan dacht te zien. Maar een paar uur later zag dus inderdaad iets waaruit bleek dat het niet goed was.

Dus het kan heel erg klein zijn. Want als het iets groots is, is het meestal al heel erg.

Maar alles wat anders of minder is dan normaal kan een teken zijn dat het niet goed gaat. Dus stiller zijn dan normaal, minder enthousiast op het eten aanvallen als normaal, langzamer huppen dan normaal, etc.

Maar dus eerst de 'normaalstand' van je vagebond en zijn dienstmeid leren kennen, dat is het belangrijkste. En het zou best kunnen dat Sara een wilde is, en Zwervertje gewoon een hele rustige. :)

Ja, zo is het hier ook.. Ik had dat met Indy ook, je vóélt gewoon wanneer het mis is.. Ook dat languit liggen, dat was met Indy precies zo. Althans, hij lag ook wel eens languit, soms.. Maar dat was dan inderdaad op een warme dag of als ie heerlijk in de tuin of kamer had gespeelt en dan even lekker lag bij te komen.

Indy is uiteindelijk hoogstwaarschijnlijk aan een acute bloath overleden. 's Ochtends was alles helemaal normaal, hij at gewoon (ik gaf hem hele kleine porties, elk uur een beetje biks, 25 gram verdeeld over de dag) zijn eerste portie en toen zou ik naar school gaan. Dat was in februari en het sneeuwde en ijzelde verschrikkelijk en aangezien ik toch maar voor de vorm naar school ging (had al veel te veel gemist) ben ik halverwege de weg naar de bushalte maar uit de auto gestapt en terug gelopen, mijn moeder wilde niet dat ik met de bus zou gaan als het niet hoefde en er knaagde iets.... Zo tegen elf uur was het mis, compleet mis, hij ging telkens languit liggen en dan schoot ie weer overeind.. Ik voelde duidelijk gas in zijn buikje. Uiteindelijk kalmeerde hij wat (DA was al gebelt natuurlijk en we konden 's middags terecht) en zat ie weer gewoon. Heb zijn buikje weer gemasseerd en plots voelde ik iets heel raars, durfde ook niet verder te masseren heb hem gewoon op schoot gehouden. Toen ik hem terug zette, ging hij weer languit liggen, ging hij weer zitten, rolde hij opeens om, hij was niet in staat om echt overeind te komen, verschrikkelijk om te zien, hij moet zo veel pijn gehad hebben.. Was er ook van overtuigd dat dit het was, ookal was hij alweer maanden ziek.. Zou met mijn opa naar de DA gaan maar heb mijn vader toen gelijk huilend op gebeld want ik wilde niet degene zijn die moest zeggen, laat hem maar gaan, ik wist dat dat er aan zat te komen.. (Dat bleek niet zo te zijn en hij knapte zelfs nog wat op, we waren zo trots op hem, ons vechtertje! Maar hij is 's nachts overleden. Toen heeft mijn vader hem opgehaalt en hij lag op zijn zij, zoals Feline nu zo graag doet....... Voor hem was dat volkomen tegennatuurlijk en ik blijf schrikken van Feline..)

Nog een tip.. Voel regelmatig de buikjes van je konijnen, oefen een beetje met masseren. Het ene konijnenbuikje is het andere niet en ook als ze allebei gezond waren, voelde Indy's buikje wat steviger dan die van Fred, terwijl Fred écht een zacht teddyberenbuikje (zo noem ik het graag.. :he:) heeft. Bij hem had ik een paar weken geleden eigenlijk ook gelijk door dat er iets mis was en dat zijn buikje niet zo zacht voelde als normaal, was nog eens een bevestiging toen.

Uiteindelijk is het gewoon van belang het normale gedrag van je konijnen te (her)kennen en bij alles wat daar vanaf wijkt moeten er alarmbelletjes gaan rinkelen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja, ik zal ze blijven observeren zodat ik een beter beeld krijg van hun houdingen.

@ Dollie:

Wat een verhaal zeg! Erg hoor. Gaat je niet in de koude kleren zitten zoiets...

Ik zal de buikjes eens voelen. Geen idee hoe mijn konijntjes dat vinden, maar dat zien we dan wel weer...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb ooit toen ik voor het eerst een nijn had erg gezocht naar konijnentaal enzo! en dit document staat al jaren op mijn pc dus misschien leuk om te delen met jullie, voor wie het nog niet wist overigens:P veel leesplezier! :D

Konijnen taal

Net als de meeste dieren maken konijnen gebruik van lichaamstaal om te communiceren. De stand van de oren en de houding van het lichaam zijn signalen die ons iets vertelen over zijn gemoedstoestand en intenties. Voor een goede relatie met uw konijn is het dan ook zeker belangrijk dat u zijn ‘taal’ leert herkennen. Zo leert u hem zo begrijpen, en kunt u beter inspelen op zijn gedrag. Een echt samenspel tussen u en uw konijn wordt mogelijk.

Konijnen moeten als prooidier hun uiterste best moeten doen om zo weinig mogelijk op te vallen in hun omgeving. Konijnentaal is dan ook behoorlijk subtiel als we het bijvoorbeeld vergelijken met een hond of kat. En hoewel geluiden ook zeker deel uitmaken van konijnentaal, communiceren konijnen voornamelijk middels lichaamstaal. Vooral de oren van uw konijn vertellen u veel. Een konijn met rechtopstaande oren is dan ook iets makkelijker te lezen dan een hangoorkonijn.

Net als de meeste dieren maken konijnen gebruik van lichaamstaal om te communiceren. De stand van de oren en de houding van het lichaam zijn signalen die ons iets vertelen over zijn gemoedstoestand en intenties. Voor een goede relatie met uw konijn is het dan ook zeker belangrijk dat u zijn ‘taal’ leert herkennen. Zo leert u hem zo begrijpen, en kunt u beter inspelen op zijn gedrag. Een echt samenspel tussen u en uw konijn wordt mogelijk.
Konijnen moeten als prooidier hun uiterste best moeten doen om zo weinig mogelijk op te vallen in hun omgeving. Konijnentaal is dan ook behoorlijk subtiel als we het bijvoorbeeld vergelijken met een hond of kat. En hoewel geluiden ook zeker deel uitmaken van konijnentaal, communiceren konijnen voornamelijk middels lichaamstaal. Vooral de oren van uw konijn vertellen u veel. Een konijn met rechtopstaande oren is dan ook iets makkelijker te lezen dan een hangoorkonijn.

Geluiden

Zachtjes met de tanden knarsen (soort maalgeluid)
Een zacht geluid wat gebruik wordt als het konijn zich prettig voelt. Het is een positief teken bijvoorbeeld wanneer u uw konijn aait.

Hard met de tanden knarsen.
 Dit geluid is harder en vaak wat langzamer. Meestal zie je dat zijn ogen groot zijn. Dit is een stress signaal gebruikt wanneer het dier angstig, nerveus of pijn heeft.

Grommen of brommen 
“Ga weg, ik ben bang van je of ik wil dit niet”. Bijvoorbeeld bij nagels knippen, of in de buurt komen van het hok.

Niezen 
Vaak in stress situaties of iets waar uw konijn het niet mee eens is.

Stampen
 Het konijn is bang, of boos, vindt dat er gevaar dreigt of is het er niet mee eens. Kan soms ook voor aandacht zijn. Wanneer een konijn stampt voor aandacht zal hij andere lichaamstaal laten zien.
Een bang of angstig konijn zal meer in elkaar gedrukt zitten en grotere ogen hebben.

Fluitend/blazend kort geluid, 
Teken ongenoegen

Zoemend rondjes om je heen lopen. 
Verliefdheid, aandacht trekken, hormonaal bepaalt. Soms laten ze ook wat stinkende keutels vallen

Gillen/krijsen
 Voor iets doodsbang zijn

Houdingen

Neus tegen lichaam duwen/stoten
:Aandachttrekken

Plat op de grond liggen, gespannen, oren naar achter.
Het dier vindt iets of een situatie onveilig.

Op drie poten staan/zitten, en 1 poot opheffen
Alert en het niet volledig vertrouwen

Het konijn staat op vier poten. Achterpoten zijn aangespannen en oren plat in de nek :
Aanvallen. Eventueel kan het dier van te voren grommen of brommen.

Hoofd en eventueel nek uitgestrekt, soms met ogen dicht, hoofd meestal laag bij de grond
Aandacht vragen/eisen. Een konijn kan dit zowel bij mensen als andere konijnen doen. Wanneer ze dit bij andere konijnen vragen, willen ze vaak gewassen worden of tegen elkaar aanliggen.

Op de zijkant of rug rollen
: Het dier is heel erg op zijn gemak en relaxt. Ogen zijn dan half gesloten nadat hij op zijn zij of rug is gerold.

Plat op de grond liggen, ontspannen houding, kop/kin op de grond, oren ontspannen naar zijkant
Het dier is ontspannen

Oren naar voren en alert kijken 
Iets interessants zien

Rechtop staan op twee achterpoten 
Alert, rondkijken wat er gaande is, nieuwsgierig. onderzoekend, ontdekkend.

Op vier poten staan waarbij de achterste poten een beetje uitstrekt en kop omhoog: 
Alert, rondkijken wat er gaande is, nieuwsgierig

Met zijn onderkin ergens over heen wrijven :(Chinning)
Territorium afzetten. Een konijn zijn geurklieren over dingen heen wrijven, daarmee zeggende dat een item, dier of mens van hem is.

Achter elkaar rennen/jagen: 
Konijnen rennen achter elkaar als onderdeel van seksueel gedrag. Daarbij staat de staart vaak omhoog. Er kan ook onenigheid tussen twee individuen zijn. Daarnaast kunnen ze dit ook voor de lol doen. Soms ontaard dit in problemen omdat een konijn dan achter mensen voeten of andere huisdieren aangaat.

Op elkaar rijden:
Hiermee bepalen ze o.a. de rangorde. Dit kan zowel vanaf de voor- als achterkant. Zowel de voedster als de ram kan dit doen. Indien er een stress situatie is, zullen ze dit gedrag vaker vertonen. Bijvoorbeeld bij een (te) klein hok.

Een konijn welke verstijfd/bevriest en in elkaar duikt
: Het konijn is bang of kan ziek zijn.

Het schudden van de voorpoot 
:Het met een korte beweging afschudden van de voorpoot, terwijl het konijn recht overeind zit. Meestal opgevolgd door wassen.

Sproeien
:Konijnen kunnen elkaar besproeien met urine. De mannen doen dit vaker dan de vrouwen, maar ook de vrouwtjes kunnen dit doen. Soms gebeurt dit ook naar mensen toe. Het kan seksueel zijn, maar het kan ook agressief gedrag zijn.

Gespannen de kop,oren en nek naar voren, grote ogen. De poten staan meestal ver uit elkaar en het konijn leunt naar voren. 
Het dier is nieuwsgierig, maar wel voorzichtig en ontdekt een nieuw gebied of een nieuw ding/dier.

Luchtdraai (Binkie)
Tijdens het rennen, springt het konijn in de lucht en draait zich. Het konijn is dan in een vrolijke, actieve bui.


Divers

Rond je voeten draaien (vooral als je beweegt), staart is vaak omhoog.
Seksueele gedrag. Het dier vindt een ander dier (of mens) leuk. Soms kan het zijn dat ze daarna op een persoon of konijn gaan rijden. Soms kan het ontaarden in een nip.

Likken:
Bijvoorbeeld hand/arm/hoofd. Verzorging, een teken van vriendschap en vertrouwen. Indien uw konijn bij u likt is dat een goed teken. Voor konijnen kan het wassen ook met hiërarchie te maken hebben. Degenen die gewassen wordt kan de dominante zijn.

Zachtjes bijten (nippen)
Schiet nou eens op, aandacht eisen (en soms hebben geleerd dat dit werkt)

Overal keutels achterlaten
Dit is mijn territorium
Bijvoorbeeld als er iets nieuws in de woonkamer is of in de kooi
Of er is visite (ander dier, ander konijn, ander mens)

Met dingen gooien
Het dier wil iets uit de weg hebben. Het kan een boze emotie zijn. Het dier kan ook baldadig zijn. Een jong konijn zal dit vaker doen, dan een volwassen konijn.

Haren uit het lichaam trekken
Een voedster die zwanger is en een nest wil maken of een voedster die schijnzwanger. (Ze legt het meestal in een hoek of in het nachthok). Soms gedragsmatig gedrag door bijvoorbeeld eenzaamheid/verveling

Kop schudden
Het konijn is vrolijk en schudt zijn kop heen en weer. Lijkt een beetje op een Binkie, maar dan zonder te springen. Soms komen de poten wel los van de grond. Het is blijdschap, gek doen. kan ook een teken van jeuk zijn, controleer de oren als het vaak voorkomt

Kwispelen
Opwinding, bijvoorbeeld als er lekker eten aankomt. Soms ook wanneer een dier geïrriteerd is.

Smal neusje
Het konijn trekt zijn wangen een beetje naar binnen waardoor hij een smal neusje krijgt. Vaak is dit bij angst of pijn of stress. Een ontspannen neus is breed.

aangepast door Boseetje
Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh das inderdaad een hele goeie, Dollie. Ben ik pas later een pro in geworden, in het 'buikjes voelen' omdat het bij Zoë toen zo vaak mis was. Maar je kan er inderdaad beter mee in de 'normaalstand' beginnen. Kunnen ze er meteen aan wennen dat je aan hun buik zit want de meeste konijnen vinden dat om te beginnen maar raar en willen het niet. Maar ik gaf Zoë ook gewoon hele lichaamsmassages als een soort knuffeltherapie en dan wennen ze er ook aan dat je de buik meeneemt :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hier zijn ook alle dieren anders, Bruce ligt altijd languit te slapen compleet op zijn gemak. Als hij zittend slaapt, maar ik me zorgen. Zotje zit altijd als een bolletje, als zij languit ligt is het mis.

De standaard beschrijvingen kloppen aardig hoor, maar gelden niet voor elke nijn. Zo is het met mensen ook :-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Even afgezien van het feit dat je op zo'n moment met een (dood)ziek konijn zit, vind ik het wel leuk om dat verschil te kunnen voelen. Zo voelde ik bij Fred op een gegeven moment geen gas meer, maar zijn buikje voelde wel vreemd. Hij at en keutelde wel, matig, maar het was wel op gang, stasis/verstopping voelt nog weer anders, dat heeft Indy vaak genoeg gehad, maar dat was het dus ook niet. Toen kwam ik bij de DA en die legde uit dat zijn maagje eigenlijk bijna leeg was. Weer wat geleerd dus!

Nou ja en bij Indy voelde ik echt een knoop zitten toen... En zoiets gaat je inderdaad niet in de koude kleren zitten, ik heb Indy meerdere malen (vele malen...) ziek gehad en ook Joy is behoorlijk ziek geweest, maar ik heb nog nooit een konijn, dier met zo veel pijn gezien.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb dat helaas wel veel meegemaakt. Mijn eerste had af en toe pijnaanvallen waarbij ze op haar zij lag te stuipen en te rillen (maar toen kwam ik nog bij Pijnappel en die wist niet wat het was dus deed ie niks) en Zoë had ook af en toe pijnaanvallen van haar blaasstenen. Die aanvallen duurde tussen de 2 en de 8 uur. Ik zag dan dat ze in een specifiek hoekje kroop (waar zo anders nooit zat) en steeds languit op haar buik ging liggen, met haar oogjes half dicht en heel snel ademde. Ik gaf haar dan pijnstilling maar zag echt geen verschil, dus kon alleen maar hopen dat in ieder geval een beetje hielp. Als je haar dan zachtjes aanraakte voelde je haar rillen onder je handen. Echt heel zielig. Maar op een bepaald punt ging ze dan ineens weer overeind zitten en zich wassen. En als ik dan wat te eten voor haar neerlegde, dan at ze het meteen op en dan wist ik dat het weer over was.

Maar er alleen maar bij zitten en afwachten is zooooo moeilijk. Als het nog was wanneer ik naar bed ging, dan sliep ik bij haar in de kamer of stond elke zoveel uur op om te kijken of ze alweer rechtop zat. Pas als dat zo was kon ik rustig gaan slapen.

gelukkig heb ik haar met de Eurologist van die blaasstenen af kunnen helpen, maar later kreeg ze ook vaak problemen met haar darmpjes en dan had ze ook van die 'aanvallen'. Het zijn allebei 'koliek'-pijnen en aangezien ik zelf galstenen en darmkolieken heb gehad weet ik zelf ook hoe verschrikkelijk veel pijn dat doet. Ik had daar hele zware pijnstillers voor die na zo'n 20 minuten ook echt hielpen. Dus ik snap niet waarom er voor konijnen maar een paar soorten pijnstillers zijn die altijd maar in dezelfde dosis mogen worden gegeven (want afdoende zijn ze dus blijkbaar niet!) Waarom is er geen konijnen-morfine of iets dergelijks?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Indy heeft gelijk een injectie Tolfedine, ook een vrij sterke pijnstiller, gehad toen. Ik heb hem nooit meer gezien, maar toen ik een aantal uur later belde, zat hij weer helder om zich heen te kijken, keutelde hij weer goed. We waren er eigenlijk ook haast van overtuigd dat hij het zou halen toen we dat hoorden.

Ik denk idd ook niet dat je aan Carprofen en Metacam genoeg hebt, bij zoveel pijn..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Okay dan zal ik dat onthouden voor als ik nog eens zoiets bij de hand heb. Mijn toenmalige DA had alleen maar Carprofen en iets wat ze met een injectie gaf, maar wat volgens haar ongeveer hetzelfde was als Carprofen. Maar die injecties deden ook niks zichtbaars...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik geloof dat Metacam, wat je ook gewoon oraal toedient, ook iets sterker is dan Carprofen maar dat weet ik niet zeker. Alleen mijn DA had het er wel over dat ze dat liever niet gaf omdat het erg belastend is voor de nieren, bij konijnen die veel Metacam gehad hebben heeft ze ook wel vaak nierschade gezien.

Maar mijn DA geeft meestal Tolfendine, na castraties etc ook.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heb zojuist even "buikjes gevoeld". Swieber leek het zelfs leuk te vinden, Saar keek me alleen een beetje angstig aan. Zo stoer als ze op de grond doet, zo stilletjes is het op schoot. Maar ik voel geen verschil tussen de buiken, behalve dat Swieber behoorlijk forser lijkt te zijn. Beide buikjes voelen nogal stevig aan, weet niet of dat normaal moet zijn of dat ze altijd zacht zijn? Kan natuurlijk ook dat ze hun spieren spannen omdat het onbekend is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb nog niet aan Lizzie's buikje gevoeld, maar vandaag lukte het wel om zittend op de grond haar met snoepjes op schoot te lokken waar ik haar vervolgens een minuut of vijf mocht aaien terwijl ze lekker ging liggen! Das de eerste keer zonder enige vorm van dwang! :party::party::party:

Helemaal OT, maar moest er ERGENS even over vertellen!! :he:

Blijf wel moeilijk vinden om haar languit te zien liggen.. maar Dollie horend zal dat voorlopig nog wel niet over gaan (als jij het ook nog steeds hebt bij Feline)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .