Bobbi_

Ja voor de natuur zeker wel, het weer is zo door de war de afgelopen jaren. We gaan het zien!

Klopt hier ook lekker chillen bij het raam, maar op avontuur in de tuin is ook wel erg leuk. De ene naar de andere binky 🥰 Vooral als het weer langer geleden is. Maar nog even geduld.

Duidelijk, heel erg bedankt voor je heldere uitleg. En ach binnen is het ook nog leuk 😉

Dacht ik idd ergens al wel, maar misschien kon het bij nijntjes geen kwaad. Maar logisch wel ja. Bedankt voor je reactie! Wacht ik nog even en laat die lente maar komen 😅

Hoi, laten jullie je binnenkonijnen buiten spelen in de winter? Met de sneeuw (flinke kou) zitten ze natuurlijk binnen, maar nu is het 7 graden en het zonnetje schijnt dus twijfel ik. Hier binnen is het 20 graden. Zou het kwaad kunnen om even een uurtje buiten te spelen?

Wat een verdriet, heel veel sterkte! Ik herken je schuldgevoel wel hoor. Wij hadden onze voedster laten steriliseren waarna zij ook hele nare complicaties kreeg. Het heeft bij ons konijntje heel lang geduurd, maar ze is er gelukkig van hersteld. Maar dat schuldgevoel na de operatie zal ik nooit meer vergeten en is vreselijk. Wij waren ervan overtuigd dat ons konijntje er niet bovenop zou komen, en ik dacht alleen maar “hadden we maar niet”, “wat als” en 100 gedachtes met mogelijke oorzaken. Maar je hebt het beste gewild voor je konijntje en kan er niks aan doen. Achteraf ga je altijd denken waarom heb ik dit of dat nou wel of niet gedaan. Maar je hebt er niks aan. Ik hoop dat je het los kan laten en met een fijn gevoel aan je konijntje kan terugdenken. Aan de mooie herinneringen en niet alleen aan hoe het is afgelopen. Want er was natuurlijk veel meer dan dat ❤️

Haha als dat toch eens zou kunnen hè, dat we ze zooooo lang bij ons kunnen houden. 10 jaar zou ik al voor tekenen 🥰 Balen van je allergie, maar zo te lezen heeft je konijntje een heel lief baasje en krijgt hij veel liefde. Mooi toch. Jij ook bedankt en ook voor jullie natuurlijk. Ons konijntje Bobbi springt en rent ook weer als een ware Speedy Gonzales, maar toch is het zeker (nog) niet zoals het hoort. Last lijkt ze niet (veel) te hebben. Hopelijk komt het goed, want fijn is het niet die onzekerheid.

En wat een mooie leeftijd heeft jullie konijntje, 10 jaar ❤️. Ik hoop dat jullie snel meer duidelijkheid en rust hebben.

Hoi, ik heb eerder een topic aangemaakt omdat er bij de sterilisatie iets bij de dierenarts is voorgevallen waarna wij ons konijntje terug kregen met een soort van mank pootje. Ze denken dat het vanzelf kan wegtrekken en krijgen het advies af te wachten. Het gaat met ons konijntje al veel beter, maar het pootje staat nog wel anders en met liggen gaat het nog wel eens glijden waarna het ook zo lang ligt. Hierbij een foto van 2 weken terug. We moeten overigens nog steeds opletten met gladde ondergronden. En ook rechtop staan doet ons konijntje niet, maar wassen gaat al best goed.

Bobbi springt dus ook van de behandeltafel af, vandaar dat ze haar “erg springerig” en een “spring in het veld” noemen. Ze zeggen desondanks dat dit niet is gebeurd voor de operatie. En als dat wel was gebeurd, dat ze dat dan eerlijk zouden zeggen. Daar probeer ik dan maar op te vertrouwen. Bobbi is trouwens geen half wild konijn verder qua gedrag ondanks het springen 😅 Is enorm tam en komt thuis naar alle visite gehuppeld.

Bedankt allemaal! Een second opinion hebben we zeker overwogen. Ik heb ook met een andere dierenarts gebeld die gespecialiseerd is in konijnen. Die zei wel in grote lijnen hetzelfde als onze eigen dierenarts. Dat het een paar weken kan duren. Als we zouden zien dat er echt geen verbetering is, zouden we hier zonder twijfel voor gaan. Maar we zien Bobbi wel vooruitgaan. Als we een snoepje hoog houden, dan kan ze deze zelfs weer hoog op 2 achterpoten pakken. Ze is vrolijk en ontspannen. En juist omdat ze zo ontspannen is, wachten we even af. Ze is echt doodsbang bij de dierenarts. De laatste keer zette de dierenarts haar op de grond om te kijken hoe ze liep, en van angst wilde ze zelfs proberen tegen de muur omhoog te klimmen. Dat willen we Bobbi liever niet aandoen na alle stress. Mocht het pootje echt anders blijven staan, dan gaan we zeker terug. Maar voor nu kijken we het even aan. Het viel ons trouwens wel op dat 1 nagel van het achterpootje soort van rechtop lijkt te staan. Misschien dat daar iets mee is?

Let niet op de spelfouten, snel getypt 🙈

We hebben weer contact gehad met de dierenarts en we mogen op hen kosten een foto laten maken op breuk uit te sluiten, maar dit was niet iets wat zij aanraden. Omdat ze er niet vanuit gaan dat het een breuk is en dat het Bobbi weer veel stress zal geven omdat ze haar dan strak moeten houden, omdat Bobbi zo springerig is, of onder narcose en er dan eventueel dingen nog verder beschadigd raken. Het herstel zou een paar weken kunnen duren en ook EC sluiten ze dus nog niet uit. Bobbi is ondertussen qua gedrag weer de oude. Kan ook in huis weer rennen. Maar dat pootje blijft gek staan (in een andere positie en glijdt snel weg) en ook heb ik haar nog steeds niet hoog op 2 achterpoten zien staan. Wassen gaat wel veel soepeler.

Dus ik twijfel nu of ik eerst terug zal gaan naar de dierenarts of meteen naar de fysio.

Bedankt voor de tip en vertaling 😁 Slim, had ik zelf niet aan gedacht. Ik zit nu met haar in de tuin en ze rent, springt en maakt binkies. Maar dat pootje blijft anders staan en ze heeft nog moeite met rechtop staan zonder steun. Wassen lukt redelijk goed, maar wel met gebogen rugje. Ik heb haar nog niet hoog rechtop zien staan op 2 pootjes zoals konijntjes dat altijd doen als ze iets horen of wantrouwen. Vooral binnen in huis gaat ze glijden met het pootje. De arts dacht zelf niet aan een breuk. Maar als er na een week geen verbetering was moesten we opnieuw contact opnemen en zou ze een foto maken om breuk uit te sluiten. Zou een foto maken schadelijk zijn voor Bobbi, wat straling betreft? Want liever dan ook niet zomaar blootstellen daaraan. Maar aan de andere kant willen we alles uitsluiten.

Dankjewel. De zorgen blijven. Oogje is mooi hersteld en ze is vrolijk en speels (wel nog sneller moe). En ze lijkt er een weg in gevonden te hebben met het “slepende” pootje. Maar dit is natuurlijk helemaal niet bedoeling.

Sinds gisterenavond zien we opeens steeds meer van haar oude gedrag terug. Speelser. Springen op kratten etc. Proberen hekjes aan de kant te schuiven. Nieuwsgierig. Maar alles nog wel met dat gekke slepende pootje.

De pijnstilling vind ze trouwens erg lekker 😅 Ze komt er voor schooien en probeert het pipetje uit je hand te trekken.

Dankjewel ik ga dat voorleggen aan de arts. Gisteren ervaarde ik het gesprek met de arts nog als prettig en hoopvol maar vandaag maak ik me dan toch weer meer zorgen. Ze ligt zoveel terwijl ze altijd erg actief en speels was. Buiten in de tuin wel rennen en op zoek naar lekkere blaadjes enzo, maar ze is zo snel moe. De arts had een vermoeden dat het goed gaat komen, kan wel weken duren, maar als ik Bobbi dan weer zo zie twijfel ik. Gisteren had ze een betere dag dan vandaag. Na die spuit voor het geval van zenuwschade lijkt ze weer even van slag. Maar weer even kijken hoe ze morgen doet. Eten en drinken gaat nog steeds goed.

Nee waren we van plan na de sterilisatie. Hopelijk kan het alsnog snel.

Enorm bedankt voor al je nuttige reacties waarmee we echt geholpen zijn. Dat klopt ja. Eigenlijk had de arts dus beter meteen kunnen uitsluiten geen EC? Gaat dat via een kweekje?

Het blijft een vreemd verhaal ja. Mijn vermoeden zegt niet EC maar je weet nooit.

Wat enorm zielig, maar gelukkig is het goedgekomen bij jullie 🍀 Wat voel je je dan hè. Wij zijn met Bobbi geweest en daarvoor had ik nog bij toeval de assistente aan de telefoon die erbij was toen Bobbi werd geopereerd. Ze benoemde elke keer dat Bobbi heel springerig is en een echte spring in het veld, dus mijn alarm bellen gingen al rinkelen of daar niet iets is mis gegaan. Met zetten injectie gesprongen of wat dan ook? Maar ze zei van niet. Wel zou kunnen iets met spieren teveel aanspannen en inbinden. Daarna bij de dierenarts geweest. Zij heeft Bobbi niet geopereerd. Ze verwacht zelf dat het goed gaat komen, maar kan even duren. Voor het geval van zenuwschade, heeft ze Bobbi een spuit gegeven die herstellend werkt. Mocht er na een week geen enkele verbetering zijn dan opnieuw contact opnemen en gaat ze een foto maken om breuk uit te sluiten. Maar zij vermoed geen breuk. Die konijnenziekte sluit ze niet 100% uit omdat dat soms eruit komt na een operatie dat dat dan net de druppel is. Het was wel een fijn gesprek. Het oogje van Bobbi is grotendeels hersteld en ze rent weer door de tuin. Maar dat ene achterpootje doet niet mee en ze kan nog steeds niet op haar achterpootjes staan. Ook ligt ze nog meer dan normaal (snel moe) Maar ze is weer levendiger. Pijn lijkt ze niet te hebben, eet en drinkt goed, maarja een konijn zal dat niet altijd laten merken. We hebben het medicijn Meloxidyl gekregen waarvan we sinds vorige week woensdag 2x per dag 6 kg mogen geven in de mond. De dierenarts zei dat we hiermee door mogen gaan. Zouden jullie dat doen? Ben zo bang dat ik haar niertjes beschadig. Maar aan de andere kant, als dit haar herstel helpt? Blijkbaar zijn er konijnen die het nog veel langer krijgen. Bedankt allemaal voor jullie reacties!!! 💕

Ja we zijn wel benieuwd wat de dierenarts er nog over gaat zeggen, en indien we het niet vertrouwen, dan gaan we op zoek naar een andere dierenarts voor een second opinion. Dat ze er maar bovenop mag komen. Net ging ze gapen en ik dacht te zien dat de teentjes een heel klein beetje uit elkaar gingen. Maar het is lastig te zien omdat het pootje zo krampachtig is. Het oogje ziet er beter uit dan de afgelopen dagen maar nog steeds niet zoals het hoort en het is zeker nog niet helemaal genezen. Op de bijgevoegde printscreen van het filmpje zie je dat het wat kalig is.

Bedankt voor het meedenken. Hier kan ik wat mee en zal ik morgen meenemen als we langs de dierenarts gaan. Die teentjes staan enorm krampachtig. Dat valt mij ook op. Ik heb wel het gevoel dat ze de teentjes niet echt uit elkaar doet. Meer een soort vuistje. Het is zo frustrerend en doet echt pijn dat je een gezond en fit konijntje naar de dierenarts brengt, en het zo weer terug krijgt. Ik weet dat een operatie altijd risico’s met zich mee kan brengen, maar wie verwacht dit? En wat is het? Vrijdag nog naar huis gestuurd door de dierenarts toen we extra op controle gingen. Onder het mom van kan door de narcose nog komen en afwachten. Ze wil heel graag haar kopje en oortjes wassen maar plat staan op dat ene achterpootje lukt dus niet. En daardoor kan ze zich niet echt wassen. Want dat deed ze altijd op 2 pootjes rechtopstaand. Kan ik haar hierbij helpen?