Marcovka
-
Items
114 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Marcovka
-
-
Ik zag gisteren op TV toevallig een reclame over zo'n muizen/insectenverjager die ultrasone geluiden produceert.
Onmiddelijk dacht ik eraan hoeveel onwetende mensen zo'n ding kopen terwijl ze konijnen binnen hebben zitten. De geluidsfrequenties van zo'n apparaat vallen binnen het gehoorbereik van konijnen, en moet een ware marteling zijn.
Ik heb eens op sites van verschillende aanbieders zitten kijken, maar de meesten zeggen helemaal niets over huisdieren 😡
-
Ik denk niet dat ze daar doorheen bijten. De coating komt er natuurlijk relatief makkelijk af met die scherpe knaagtandjes.
Ik denk dat die tralies dikker zijn dan antiknaagstrips 😋
Ik weet niet of je knaagspeeltjes gebruikt? Misschien doen ze het omdat ze niet voldoende dingen hebben om lekker aan te knagen. Die houten bruggetjes doen het bij mijn konijntjes goed, die zijn in een paar weken helemaal kaal geknaagd.
-
Op 19-5-2021 at 21:20 zei JokeC:
Zou het niet te overwegen zijn om hem nog wat langer de tijd te geven? Piemeltje kan nog best kwetsbaar zijn. Het kan tot 2 maanden duren voor zijn hormoonniveau na castratie lekker gezakt is en hij niet meer een hupsende zak hormonen is toch? Dat zou dan nog een week of drie zijn toch? Moeilijk wat nu wijsheid is. Of zou het een idee zijn om hem met tralies er tussen zijn vriendinnetje te laten zien en ruiken en kijken of hij als een mak schaap of als een dolle stier reageert op haar?
Ik denk dat je beter kunt wachten tot die 2 maanden na castratie erop zitten. Onder invloed van hormonen kan hij meer gaan rijden en ben je misschien weer terug bij af. Het herstel van zo'n zwelling lijkt me ook wel even te duren. Ook al zie je aan de buitenkant niets, het kan nog steeds 'op scherp' staan.
Als je nog even 3 weken extra wacht, is het herstel veel beter en rijdt hij minder. Dus heb je minder kans op een recidief. Het is zielig, maar als het terugkomt moet je ze nog langer scheiden.
Dat is wat ik zou doen denk ik.
Maar wel een trieste gebeurtenis. Ik kan me voorstellen dat dit een hoop stress geeft.
-
Gezorgd dat ze me niet kon raken door ze even apart te houden. Maar ze heeft zich goed gedragen😉.
Wel zag ik echt overal urinedruppels rondom de het verblijf, dus ze is vrij actief. Ik heb de muren al voorzien van bescherming, want dat krijg je moeilijk uit het behang.
Nog even en ze kunnen naar buiten, dan mag ze los gaan 😅
-
Hmm, ik ga toch extra voorzorgsmaatregelen nemen als ik hun verblijf ga uitmesten dit weekend 😁
-
3 minuten geleden zei Max & Bo:
Heb ik toevallig gisteravond gedaan, het scheelde inderdaad een stuk irritatie bij haar! Ja ik geef ze ook regelmatig iets uit de hand. Nou ja, vooral de kinderen doen dat 😉
Het is ook gewoon leuk om te zien, hoe ze als kleine stofzuigertjes alles nalopen 😇 Ze hebben geen plan, lopen gewoon kriskras door het verblijf en vinden alles vrij snel. Ik verstop het ook in hun bodembedekking en onder dingetjes in hun verblijf, zodat ze echt op zoek moeten.
Ze zijn sowieso vaak bezig met snuffelen in hun bodembedekking en vinden dan af en toe iets waar ze op knabbelen, dus is het ook beter je daarop aan te passen. Ik denk alleen dat brokjes een te sterke geur/smaak hebben waardoor ze alles binnen een paar minuten gevonden hebben.
-
Ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar als ik mijn konijnen voer dan zet ik nooit een bakje voor hun neus. Als het gaat om brokjes, dan strooi ik de brokjes overal in hun verblijf zodat ze ernaar op zoek moeten gaan. Dat houdt ze een paar minuten bezig. Volgens mij is dit beter voor ze omdat dit meer hun graasgedrag nabootst.
De eerste paar brokjes geef ik door de tralies omdat ze meestal tegen de tralies omhoog staan en hun neus door de tralies duwen omdat ze weten dat ze voer krijgen 😁
Af en toe voer ik ze een beetje uit de hand zodat ze mijn handen blijven associeren met iets positiefs (naast het aaien😍)
-
Mijn konijntjes (~6 maand oud) zijn (nog) binnen, maar de laatste twee weken valt me inderdaad jaag-gedrag vd voedster op, dat dan de volgende dag weer over is. En 1 vd 2 sproeit. Het rammetje is gecastreerd, dus ik denk dat het de voedster is. Maar ik heb het niet zien gebeuren. Behoorlijk vervelend, want soms ligt het net na de deur opening, als ik dan de kamer binnenloop, stap ik er recht in 🙄
En ik ruik ze ook vrij goed. Waarschijnlijk doordat de urine overal ligt.
-
Hmmm, verklaard misschien ook waarom het rammetje zijn huisje in vluchtte toen ik een paar dagen geleden met een grote bak in mijn handen voorbij zijn kooi liep. Ik dacht dat hij dit deed omdat hij dacht dat het de reismand was en ik hem er weer in wou stoppen voor een ritje naar de dierenarts😎
Als ik normaal voorbij loop komt hij vaak naar de tralies omdat hij denkt dat ik iets lekkers kom geven, of hij negeert me, maar vluchten nooit.
-
Ik heb besloten om hem toch volgende week ter controle mee te nemen naar de dierenarts. Dan begin ik daarna wel weer met vertrouwen winnen. Dat lijkt me beter dan eerst vertrouwen winnen en dan over een maand ofzo hem weer meenemen. Maar ik vind het echt sneu.
-
Bedankt voor de tip. Ik zat zelf ook al met de gedachte te spelen om te vragen of het echt nodig is. Want hij zal inderdaad weer denken dat hij al die stress moet ondergaan. Je kan het hem niet uitleggen. Straks vertrouwd hij me helemaal niet als ie steeds in de reismand wordt gestopt, dat zou dan al de vierde keer zijn in 2 maanden.
Als hij rechtop staat zie ik de wond niet. Hij heeft teveel haar. En hij blijft niet stil staan😄Daarvoor moet ik hem echt optillen. En dat vind hij op dit moment helemaal niet leuk.
Ik heb hun hooi in een grote opslagbak zitten (makkelijker met bijvullen dan uit een zak). Gister liep ik met die bak voorbij zijn kooi en hij schoot gelijk zijn huisje in, misschien dacht hij dat het die reismand was. Dus dat wordt nog wat als ik hem weer mee moet nemen.
Probleem is wel dat ze hem gelijk zouden vaccineren. Maar ja dat kan ook worden uitgesteld.
Ik zal het eens met ze overleggen.
-
Mijn rammetje is vorige week vrijdag gecastreerd op een leeftijd van ca. 13 weken. Ik kan je wel mijn ervaring vertellen, maar dat is mijn enige. Ik ben bij een 'konijnkundige' dierenarts geweest (van de lijst op dit forum). Castratie is gebeurd onder narcose.
Het viel me zwaar om hem daar achter te laten. Ik heb hem om 9:00 gebracht en om 17:00 kon ik hem weer halen. Ze wachten tot hij weer helemaal bij is van de narcose. Maar toen ik hem ging halen zag hij er erg gestressed uit. Ze smeren voor de narcose zalf op zijn oogjes en kopje, en hij zag er daardoor wat verwilderd uit. Doordat de haartjes nat zijn komen zijn oogjes wat boller over. Allemaal niet zo fijn om te zien, maar ook weer niet een groot drama.
's avonds at hij wel uit zichzelf, maar stopte na een paar happen en het enthousiasme was eruit. Hij lag ook veel te staren. Hij zag er een beetje zielig uit. Lopen kon hij wel zelf, ik had niet het idee dat ie daarin belemmerd was door pijn.
Ongeveer 2 dagen later was hij weer bijna de oude, en nu 5 dagen later rent en springt hij weer, maakt ook af en toe binkies, dus ik denk niet dat hij veel last van heeft. Dit is de laatste dag dat hij pijnstilling krijgt, dus misschien is het morgen anders. Ze raden aan geen stro in de kooi te leggen. Ik had in zijn huisje stro gelegd, zodat hij zelf de keuze had, en hij lag het liefst daar 😏
Drinken deed hij 2 dagen niet veel of helemaal niet. Maar ik gaf veel verse groenten zodat hij toch wel vocht binnen kreeg. Witlof at hij goed, en gebruikte ik om zijn pijnstilling op te smeren.
Al bij al vond ik het meevallen, maar ik weet niet hoe hij daar zelf over denkt 😎
Maar dit is zo bij mij gegaan, kan bij jouw konijn(en) anders zijn.Je krijgt bv ook dwangvoeding mee. Voor mij gelukkig niet nodig geweest, maar had gekund. En jij hebt er 2, dus dubbel zoveel kans dat het anders loopt. Die van jou zijn ook ouder, ik weet niet of dat een voordeel of nadeel is.
Wat ik wel vervelend vind is dat ik voor de operatie hem makkelijk kon aaien en hij heel aanhankelijk was, hij was een echt knuffelkontje. En nu lijkt het wel of hij me niet vertrouwd, zodra ik hem aanraak rent ie weg.😢 Ik moet weer helemaal opnieuw beginnen met vertrouwen wekken. En ik moet hem volgende week weer meenemen ter controle☹️
-
Als ze vechten, hoor je het ook. Wij werden toen 's nachts wakker van het kabaal. Dan weet je gelijk dat er iets aan de hand is.
Ik had anderhalve maand geleden ook twee rammetjes, dacht ik. Maar eentje bleek een voedster.😮
Op langere termijn gunstig, maar nu moeten ze voorlopig apart zitten. Dat is ook niet fijn.
En ik mijn slaapkamerdeur maar open laten zodat ik het kon horen als ze zouden vechten😁
Nu denk ik dat je na 9 maanden wel zeker weet je dat twee rammetjes hebt 🤓
-
Volgens mij zijn ze met 9 maanden toch al wel in de pubertijd. Weet je zeker dat ze niet vechten?
Wij hadden voorheen twee voedsters, gekocht in de dierenwinkel (ik weet nu dat ik dat niet moet doen, maar toen nog niet).
Ze waren ca 6 weken. Het waren ook dikke vriendinnetjes, altijd samen, leek wel een Siamese tweeling. Ik kon me ook niet voorstellen dat die ooit gingen vechten. Maar rond 5 maanden sloeg het om en konden ze niet meer bij elkaar in het hok. Dat was echt niet prettig om te zien. Een konijn was ook dominant, en het andere konijn was echt heel erg bang. Ik kon het hartje gewoon horen op twee meter afstand. Ze zaten toen nog binnen. 's nachts deden we ze in een aparte kooi. Als wij erbij waren konden ze in een ren, maar dat was steeds opletten. Ik wil er niet aan denken wat er zou zijn gebeurd als we ze gewoon in een kooi zouden laten.
Rond 8 maanden hebben we ze buiten gedaan (was toen voorjaar) in een groot hok met veel grotere ren (ca. 10 m2) met veel loopplankjes en schuilplaatsen. En daar ging het prima. Het werden weer dikke vriendinnen, altijd samen. Af en toe renden ze achter elkaar of vlogen mekaar aan, maar ze konden aan elkaar ontsnappen. Na een paar rondjes werden ze moe en gaven ze het op. Maar geen heftige gevechten meer. Later is er nog een rammetje bijgekomen, maar ze zijn meer geinteresseerd in elkaar dan in dat rammetje.
Nu weet ik dat voedsters geen rammen zijn, maar misschien is heel veel ruimte een oplossing. De meeste mensen hebben die ruimte niet.
-
5 uur geleden zei Punky🐰:
Huh? Hoe bedoel je?
Punky is toch een week geleden gecastreerd?
-
1 uur geleden zei elliebel:
Eens! Ik heb dit sowieso qua geur en geluid ook herkend bij mijn voorgaande konijntjes. Ze kijken je ook altijd zo aan haha. Bij "vreemde" mensen waren ze wat bang, maar als ze vaker kwamen, steeds relaxter. Terwijl ze op mij en mijn vriend kwamen afrennen en knuffelen to the max.
Maar nu heb ik sinds kort een doof konijntje en merk precies dit. Als ik zomaar een deur open, kan ze zich helemaal kapot schrikken. Maar als ik zorg dat ik eerst licht aan doe en met een boog naar haar toe loop, dan ziet ze mij en blijft ze liggen. Of zodra ze doorheeft dat ik het ben, komt ze achter de bank vandaan gehuppeld hehe. Ze wordt er gelukkig al relaxter in.
Ik had het afgelopen weekend. Momenteel heb ik jonge konijnen binnen. De kooi staat naast de bank. Ik lag al een uurtje onder een deken vrij stil te lezen en stond plots op, dus deed de deken omhoog van mij af. Ze schrokken zich helemaal wezenloos😨 waren waarschijnlijk vergeten dat ik daar lag.
-
4
-
-
7 uur geleden zei Punky🐰:
Fantastisch! Hij is weer helemaal de oude!
Nog geen weekje dus 😉
Mooi konijntje Kenijn😍
Ik denk alleen niet dat konijnen zelf de zalf eraf kunnen likken. Misschien wanneer ze hun gezicht 'wassen' met de voorpootjes, dat het langzaam verdwijnt.
-
Wij hadden een tijd terug twee voedsters in de tuin. De tuin heeft een hoge schutting dus kun je niemand aan zien komen. Als we thuis kwamen roepten we altijd de namen van ze voordat we de sleutel in het sleutelgat deden. We vroegen ons af of ze zich daar iets van aan trokken en hadden het getest. Een van ons bleef in de tuin en ik deed zonder iets te zeggen de sleutel in het sleutelgat en deed hem open. Zodra de sleutel in het sleutelgat ging keken ze verschrikt op en verstijfden helemaal, klaar om weg te rennen. Maar als ik eerst hun namen zei, trokken ze zich er niets van aan dat de poort open ging.
-
2
-
-
Dank je Kenijn. Hij wordt al wat meer de oude, nog maar een beetje maar er zit vooruitgang in.
Hij had dat tweede witlofblaadje met medicijn een uurtje later nog opgegeten.
Daarnet heb ik al het medicijn op 1 witlof blaadje gedaan en die bovenaan in zijn bakje gelegd, maar nu at hij ze allemaal. Waarschijnlijk proeft hij er niet veel van.
Kan het ook eens proberen met puree of banaan misschien. Maar voor vandaag heeft hij zijn dosis binnen.🙂
Vraag me wel af hoe lang het duurt voor de haartjes op zijn kopje weer normaal zijn. Nu lijkt het net of ie continu nat is (van die zalf). Hij heeft al een paar keer zijn kopje 'gewassen' met zijn pootjes, maar het blijft. Ik kan ze nog niet samen zetten, anders kon zijn zusje het doen 😇 Misschien moeten de haartjes vervangen worden (dus uitgroeien)?
-
In principe heb je geen groot kamertje nodig om konijnenmandjes weg te zetten. Moet wel een deur in, anders hoor je dat gepiep en gejank nog steeds. Blaffen komt er toch wel doorheen.
Het valt me op dat het vooral misgaat als er meerdere honden tegelijk binnen zijn. En het ligt aan de opvoeding vd hond. Gisteren was er ook een hond bij de dierenarts, maar die was gewoon rustig. Geen probleem. Maar er zijn honden die echt helemaal uit hun dak gaan binnen. Niet alleen konijnen vinden dat niet leuk, hun baasjes evenmin. Ik zit ook niet voor de lol bij de dierenarts en wil dat gejank ook niet aan mijn kop. Sommige mensen vinden het misschien leuk en schattig, ik kan alleen voor mezelf spreken.
Ik weet nog wel van vroeger toen ik als kind met de hond van ons naar de dierenarts moest. Die hond had binnen in het verleden niet zulke goeie ervaringen gehad en zat de hele tijd te piepen. Hij wou niet eens over de drempel van de deur, we moesten hem echt naar binnen duwen en trekken. Op zich begrijpelijk, je kan het een hond net zo min uitleggen als een konijn.
Misschien is het meestal dringend Kolino. Ik ben niet zo vaak bij de dierenarts geweest, maar al die keren kon het wachten. De jaarlijkse controle en vaccinaties is misschien het meest voorkomend, dat weet ik niet. In dat geval maakt twee weken uitstel niets uit.
-
Misschien is het praktisch moeilijker uitvoerbaar dan ik denk. Ik ben geen dierenarts, en heb geen ervaring met een eigen praktijk.
Ik heb dus geen inzicht hoeveel konijnen er per maand op spreekuur komen, maar je zou misschien 2 keer per 4 weken een tijdsblok kunnen reserveren voor konijnen/knaagdieren. Je kan dat op de site zetten of aangeven als mensen bellen voor een afspraak voor een konijn of knaagdier. Desnoods vraag je er een hoger tarief voor. Je plant dan de afspraken allemaal aansluitend en als een week van te voren het tijdsblok niet vol zit, dan plan je daarna honden/katten in. Of andere werkzaamheden. Duimen draaien lijkt me ook wat sterk, er zijn volgens mij altijd wel dingen te doen als er geen patienten zijn.
Er zullen dan nog genoeg klanten overblijven die gewoon op andere tijdstippen komen, maar dat is dan hun beslissing.
Als dierenarts weet je wel hoeveel konijnen er gemiddeld per maand op bezoek komen, dus kun je daarop anticiperen in het ontwerp van zo'n plan. En je kunt het altijd aanpassen. Dat doe je ook met inkopen van produkten en inplannen van personeel.
Je zou dan ook tijdens die blokken kunnen zorgen voor de aanwezigheid van een assistent(e) die ook veel bijscholing van konijnen heeft genoten en misschien wat duurder is. Dat ontlast de dierenarts een beetje. Of iets dergelijks. Bij huisartsen zie je ook vaak dat tijdens bepaalde tijdsblokken een specialist zoals een dietist aanwezig is.
Als de dierenarts mij zou vertellen dat als ik over twee weken op maandagochtend kom, er alleen konijnen zullen zijn, dan kom ik die dag, of twee weken later. Ben zelfs bereid er meer voor te betalen. Tenzij het dringend is natuurlijk, dan wil ik zo snel mogelijk.
Ik heb het hier ook over gehad met enkele collega's die konijnen hebben en eentje had niet die ervaring, maar drie anderen vonden al die honden ook niet zo prettig. Ik weet dat een n = 4 te weinig is om conclusies te trekken, en in dit draadje lijken er ook veel mensen niet dezelfde ervaring te hebben. Maar mijn inschatting is dat er wel animo voor is. Je zou eens een proefballonnetje op kunnen laten. Maar, ik ben een leek en spreek meer uit eigen belang en gevoel.
-
Ik heb mijn rammetje Milky gisteren laten castreren. Hij zag er wel zielig uit toen ik hem weer ophaalde. Ze hadden zalf op zijn oogjes (en kopje) gesmeerd om uitdrogen te voorkomen tijdens de narcose, daardoor ziet hij er wat verwilderd uit en lijken zijn ogen wat boller. Niet echt fijn.
Maar hij at wel witlof en brokjes 's avonds en keutelt ook. Alleen hooi eet hij niet volgens mij. Af en toe trekt hij wel een sprietje uit de bodembedekking. En hij knaagt aan zijn wilgenbrug en eet de bast op. Zijn eetlust is wel minder. Hij laat de helft liggen. En het enthousiasme is eruit, hij pakt het heel voorzichtig en een beetje sloom.
Hij zit ook vnl op hetzelfde plekje. Ik heb een dubbele kooi en de bovenkant helemaal schoongemaakt en Back-to-nature papierkorrels erin gedaan toen ik thuis kwam. Ik had niet verwacht dat hij het trapje af zou lopen, maar hij ging gelijk in de benedenverdieping zitten in het stro en hooi. Dus ik hem hem daar maar gelaten.
HIj heeft volgens mij alleen nog niet gedronken sinds hij thuis kwam. Hij heeft wel vocht via witlof binnen maar ik maak me wel wat zorgen. Ook zijn pijnstiller+ontstekingsremmer had ik op twee blaadjes witlof verdeeld, maar hij at er maar eentje. Dus hij heeft maar de helft binnen. Hij ligt alleen nu zo lekker te slapen, ik ga hem niet lastig vallen daarmee. Slaap is het beste medicijn voor mensen, dus misschien ook voor konijnen😎
-
Ik weet wel zeker dat de stress hoger is door die honden in de wachtkamer. Ze hebben al stress, zitten in een kleine reismand, waar ze niet uitkunnen (dus niet in hun vertrouwde kooi waar ze zich veilig voelen) en dan horen ze die enge geluiden van roofdieren.
Evee, jouw konijnen zijn dus eigenlijk al gewend aan honden. Ik heb zelf geen hond, dus dit is de enige keer dat ze die beesten tegenkomen. En wat ik al zei, mijn vorige konijnen schoten zelfs na twee jaar nog steeds in de stress wanneer ze een hond bij een vd buren hoorden. En die hoorden ze iedere dag.
Ik weet zeker dat er wel een oplossing voor is met tijdsblokken. Noodgevallen daargelaten. En waarom moeten mensen hun hond perse mee naar binnen nemen als ze even iets op komen halen?
Ik gedraag me niet gestressed bij de dierenarts Jacintha, ik spreek mijn konijntjes rustig toe. Ik zorg ervoor dat ze weten dat ik er bij ben en dat ze mijn stem regelmatig horen. Maar ik heb wel met ze te doen. Ik kan er slecht tegen om mijn konijnen bang te zien.
Anyway, de volgende keer blijven mijn konijnen gewoon in de auto tot ze aan de beurt zijn. Dan gaat er maar tijd van het consult af om ze te halen.
Pakyakker, ik weet wat je bedoeld. Mensen denken over het algemeen zoiets van 'het is maar een konijn'. Hoe vaak ik al die grap heb gehoord van dat ik mijn konijnen wel kan eten met kerst. Als je dat van hun hond of kat zou zeggen zouden ze je vreemd aankijken.
-
Dat is wat ik bedoel. Als je als dierenarts allerlei cursussen doet voor konijnen/knaagdieren en ervaring met die beestjes hebt, dan is dat een van de eerste dingen die je in je praktijk aanpast lijkt me. Een reden dat ik een konijnkundige dierenarts opzoek is om te voorkomen dat mijn konijnen meer stress hebben dan noodzakelijk is tijdens het consult en tijdens de behandeling. En ik denk dat ik niet de enige ben.
Ik was al bij twee 'normale' dierenartsen geweest, en nu dus een konijnkundige dierenarts in de hoop dat hiermee dan rekening zou worden gehouden. Maar ja, als het daar ook niet is, dan heb ik geen andere keuze, ik zal toch af en toe moeten gaan.
Een paar jaar terug hadden we konijnen buiten. De buren hadden een grote herdershond. Maar als dat beest begon te blaffen in hun tuin, waren mijn konijnen flink gestressed (oortjes spitsen, grote ogen, versnelde ademhaling, stampen met voetjes) en renden vaak hun kooi in. Ik heb dat beest al vaak vervloekt. En er staat een grote schutting tussen onze tuinen, dus ze zagen die hond niet.
Dat is ook de reden dat ik ook alleen voor strict noodzakelijke dingen met mijn konijnen naar de dierenarts ga. Maar als ik mijn konijn daar volgende week moet achterlaten, ben ik er niet gerust op. Ik krijg misschien een getraumatiseerd konijn mee terug naar huis😥
Marjoleink: wat heb ik aan een plankje om de reismand op te zetten? Dan horen ze toch nog steeds die honden?
Het algemene konijnen en warm weer topic 2021
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Ik heb mijn konijnen 10 dagen geleden naar buiten verhuisd omdat de nachttemperatuur eindelijk acceptabel was, nu gelijk een hittegolf op de planning 🙄 (waar ik al bang voor was).
Het wordt hier woensdag en donderdag boven de 30 graden. Mijn vorige konijnen deden niets met koelpads/flessen etc. Ik weet niet hoe deze konijnen zich zullen gedragen, maar is het niet beter ze uit voorzorg weer even een paar dagen binnen te zetten? Ik moet werken dus kan ze niet in de gaten houden.
Het hok staat tussen 12-3 uur in de zon, maar het is een enorm hok met veel schaduw en een afgesloten opslagruimte op de 'zolder', waar ze niet kunnen komen, maar wat mooi als een isolatielaag fungeert. Het hok is vrij hoog en open (dus voldoende ventilatie) en ze hebben een tralieren zodat ze kunnen kiezen waar ze gaan liggen.