DebJj

Even een kleine update... Op dit moment eet ze vrijwillig broccoli, wortelloof, komkommer, basilicum en witlof. Brokken zijn nog steeds een no go. Hooi kan ik slecht meten. Het lijkt of ze stro eet maar voor nu ben ik daar wel blij mee, want vezels. De critical care vind ze eigenlijk echt niet lekker, ze doet haar best om het niet op te eten zeg maar. Hebben jullie ideetjes om het lekkerder te maken? Dankjewel voor al jullie tips en sterkte wensen 🥰

Juul was slechtziend en Linn was juist zijn 'blindengeleidehond'. De dierenarts heeft Linn binnenste buiten gekeerd zo ongeveer. Oogjes zijn oké, oortjes, tandjes, urine allemaal oké. Ontlasting is natuurlijk slecht, maar wat wil je als je niks binnen krijgt. Drie weken geleden had ze nog super ontlasting en was ze er echt nog voor Juul. Misschien mist ze dat ook, zijn steun zijn ofzo. Haar nieuwe maatje is wat zelfstandiger en levendiger natuurlijk dan Juul.

Ja hij heeft nog een aantal uren bij haar gelegen. Ze heeft hem gewassen, is naast hem gaan liggen en daarna is ze ook bij hem weg gegaan. Ik dacht toen zelf dat ze het wel besefte. Wil natuurlijk niet zeggen dat het accepteert. Want de eerste nachten heeft ze haar hok zowat afgebrokken uit frustratie/verdriet denk ik. Ik heb heel bewust het hok verder niet schoongemaakt inderdaad. Het dekentje waarin hij is ingeslapen ligt nog bij haar. Ook alle speeltjes etc liggen er nog. En haar nieuwe maatje is gelukkig zo vriendelijk dat hij totaal niet agressief of extreem dominant doet ondanks dat de geur van Juul nog aanwezig is. Ze krijgt nu antidepressiva in tabletvorm die ik ook onder het dwangvoer mag mengen. De dierenarts gaf het in haar mond en ze at het gelukkig wel op. Ze is bijna 25% van haar lichaamsgewicht kwijt, ze is echt broodmager. Maar wat ik ook doe ik krijg haar niet aan het eten. Bizar wat verdriet kan doen, zelfs met diertjes.. Dankjewel voor je reactie!

Heel veel sterkte met je verlies. Wij hebben soortgelijke situatie gehad twee weken geleden. Ik heb geen echte tips, behalve hou het eetpatroon van je konijn goed in de gaten. Bij ons gaat het nu niet goed met het achterblijvertje. En ik denk dat zo snel mogelijk weer een konijnenvriendje het beste is. Je mag ze bijna altijd terug brengen naar de opvang/het asiel, dat heb ik nu ook afgesproken. Ook senior konijntjes vinden wel weer een thuis hoor. Wij hebben een 7 jarige erbij genomen in de hoop dat Linn hem leuk genoeg gaat vinden. Succes met alles, ik zal voor je duimen!

De titel is een beetje beknopt. Twee weken geleden is ons rammetje Juul op 11 jarige leeftijd overleden, we hebben hem moeten laten inslapen omdat zijn lijfje gewoonweg op was. Hierover ben ik zelf natuurlijk erg verdrietig, maar mijn 9 jaar geschatte voedster Linn is echt heel erg van slag. We hebben een nieuw maatje voor haar gezocht, ze accepteert hem wel maar blijft heel lusteloos en bijna depressief voor zich uit kijken. Hij zoekt haar op maar ze weet nog niet goed wat ze met hem moet. Ik tref ze wel vaker samen aan in hun hokje, maar ze zijn nog niet echt maatjes zeg maar. Haar eetlust wil maar niet bijtrekken. Ze krijgt nu dwangvoer en ciseral. Ook hebben we vanuit de dierenarts pijnstilling/vitamine injecties gekregen en een antidepressiva in de hoop dat haar eetlust weer terug komt. Ze eet heel slecht hooi, geen brokken. Krijgt critical care zo veel en vaak mogelijk als het lukt. Eet met momenten wel wat verse basilicum of peterselie. Soms wil ze wat selderij aannemen maar verder is haar trek gewoon weg. Vroeger was het een buldozertje dat als eerste de bak om gooide zo ongeveer om te eten te krijgen. At alles wat los en vast zat en at ook nonstop. De dierenarts gaf aan dat als ze niet gaat eten dat het na het weekend het eerlijkst is om haar te laten gaan. Haar lijfje heeft heel veel te lijden nu. Ze kunnen geen medische verklaring vinden. Tanden zijn goed, urine is goed, geen tekenen van EC. Hebben jullie nog ideeën of tips? Ik ben echt de wanhoop nabij. Ik wil haar niet ook nog verliezen.

Uiteindelijk hebben we Juul niet binnen gehaald maar met zijn vriendin buiten gelaten. Hij heeft ups en downs gehad, op het laatste ging het minder. Z'n blaaszand verergerde en z'n ontlasting werd steeds slechter. Na lang zorgen, wassen en medicijnen hebben we gisteren besloten dat dit geen konijn waardig leven meer was. Hij is thuis in m'n armen vredig ingeslapen. Hij heeft de leeftijd van 11 jaar mogen bereiken. We missen hem zo ontzettend erg. Dankjewel voor jullie adviezen.

Ik ben na zijn eerste EC 'aanval' gestopt met vaccinaties. In overleg met de dierenarts uiteraard. Hij was toen 7 jaar oud. Zij gaf toen ook aan daar nooit eerder over nagedacht te hebben en ook nog nooit nadelige gevolgen bij andere patiënten gezien te hebben. Maar mijn gevoel zei zelf dat ik liever heb dat hij overlijdt door iets wat hij oploopt dan dat ik de EC weer trigger en hij daardoor uiteindelijk ingeslapen moet. Hij krijgt nu al bijna 4 jaar geen vaccinaties meer. Zijn hokgenootje uiteraard wel nog.

Ze zitten inderdaad nog altijd buiten. De dierenarts vond naar binnen halen tot nu toe geen noodzaak. Het lastige met binnen halen in huis is dat er geen plek is en we ook een kat hebben. Buiten gaat dat goed omdat onze kat de konijntjes meestal vermijd. Of de voedster Linn gaat boven zitten. Zij is bang voor hem. Met klein bedoel ik ook echt klein helaas. Plek voor een kattenbak en wat ruimte ernaast om te liggen. Onze garage is helaas echt klein. In hun hok kan ik een warmtelamp veilig ophangen, kabels weg en ook kunnen ze dan kiezen of ze eronder willen of niet. In de garage is die ruimte beperkter. Het is een lastig dillema, ik wil echt het beste voor ze. Het voelt als kiezen tussen twee kwaden zeg maar.

Even een korte samenvatting... Juul is bijna 11 en heeft ruim 2 jaar geleden EC klachten gehad. Dat is weer in rust gegaan dus de afgelopen 2 jaar gingen heel goed! Nu is hij helaas weer de klos, flink afgevallen, blaaszand en urinebrand. Bij de dierenarts gelijk weer medicatie voor EC gekregen en pijnstiller. Ze hebben urine onderzoek gedaan en een röntgenfoto gemaakt. Voeding aangepast en meneer ging met sprongen vooruit. In een week van 1,4 naar 1,6 zijn oude gewicht. Verder eet hij alsof hij nooit wat krijgt, dus ook dat is positief. Z'n blaas was soepeler. Dus naar huis en door met medicatie. Vandaag is hij geschoren van onder omdat het schoon krijgen en houden geen doen was. Het zijn buiten konijntjes, Juul en zijn vriendin Linn. En het hok is bijna helemaal afgedekt met plexiglas. Ze hebben het nachthok van de grond af. Ik ben bang dat het nu wat koud is voor hem. Maar binnen zetten zou betekenen dat ze in een heel kleine ren moeten tot het voorjaar die in de garage staat. Ik weet dat een warmtelamp niet goed is voor ze, maar zou het in deze casus wel een optie zijn? Zodat ze lekker buiten in hun grote hok en vertrouwde omgeving kunnen blijven? Graag hoor ik jullie mening.