Ga naar inhoud

mintaka

Members
  • Items

    7.589
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Berichten die geplaatst zijn door mintaka

  1. :happy:

    Toendra is er weer doorheen gekomen. :) Drie hoeraatjes voor mijn meisje!

    Een hele resem kleine kleine keuteltjes (nog niet de helft van normaal), en mevrouw heeft al de groentjes opgegeten die ik haar gegeven had en de biksjes zijn ook weg. En toen ik net ging kijken (middagdutje gedaan :$) zat ze vrolijk hooi te snoepen.

    Jullie kunnen je niet voorstellen hoe blij ik ben! Dat is me toch wat met die meid van me!

    Het dwangvoeren zal dus echt geholpen hebben om de zaak wat in beweging te zetten. Ik ben blij dat ik daarmee in actie ben geschoten...

    Bedankt voor de kaarsjes allemaal!!!

  2. Hey lieve mensen,

    een kleine update... Toendra heeft heel de nacht op mijn kamer gestaan, af en toe ben ik wakker geworden omdat ze zich verlegde of zat te krabben in de aubiose. Maar vanochtend zat ze er maar sufjes bij. Ze had van heel de nacht niet gegeten en ook geen keuteltjes...

    Ben dan om 8u aan de slag gegaan, met Toendra naar beneden, potje olvarit worteltjes geopend, haar 12 ml gedwangvoerd (ze at het goed op) en nog 4 ml water bijgegeven. Ik heb ook 10 minuten lang haar buik zitten masseren.

    Toen ik ze weer in haar hok zette, ging ze gelijk wat drinken aan haar fles. Vind ik al een goed teken.

    En daarnet drie keuteltjes, hoera! Wel geen mooie ronde, zoals gewoonlijk, maar in elk geval keuteltjes, da's beter dan niks.

    Ik had gisteravond om middernacht nog naar DA Inge Thas gebeld, met de vraag of ik Sili-Met-San zou gaan geven (antigasmiddel), maar ze vond dat niet nodig, beter gewoon zorgen dat haar maagdarmstelsel aan de gang blijft. En haar niet te veel stresseren. Dus ja, dat heb ik nu gedaan.

    Nu zit ze weer beneden, in haar vertrouwde omgeving, Savannah loopt rond, zij zit in haar hok met een minuscuul beetje biks en een beetje groentes. Ik zet de deur niet open omdat Savannah anders alles bij haar gaat opeten en dan heb ik er weer geen zicht op...

    Ik hoop dat ze zich straks al wat beter voelt, anders ga ik over een uur of drie weer aan de slag met olvarit....

  3. Ze zit nu in haar schuilhuisje, ik laat ze maar met rust, DA Inge Thas zei van haar niet te veel stress te bezorgen. Ik had nog eens teruggebeld om te vragen of ik haar een antigasmiddel zou geven, maar ze zei van dat nog maar niet te doen.

    Ik ga nu slapen, ben doodmoe...

    Toendra staat naast mijn bed. Ik hoop dat het goedkomt...

  4. Ok, guys en girls, steek allemaal maar weer alle kaarsjes aan die jullie hebben, want er is weer iets niet in de haak met mijn zorgenkindje Toendra... Ik weet niet wat er is, vandaag heeft ze wel een nieuwe groente gehad, maar vanmiddag was nog alles ok en toen ik haar vanavond haar medicatie wilde geven, is ze meestal suf, soms eens alert, zit in een hoekje, wel met de ogen open, maar soms ook dicht.

    Ik heb al naar Inge Thas gebeld, die zegt van het even aan te kijken... Ze sprak van misschien wat gas in Toendra's buik, maar hoe kan ik dat zeker weten? Toendra laat me niet aan haar buik komen om te voelen.

    Toendra staat nu met kooi en al op mijn kamer (net alles ververst, zodat ik duidelijk kan blijven volgen of er keutels komen), maar ik moet nog studeren en ik kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Mijn moeder killt me als ze het te weten komt...

    Toendra ligt hier nu op haar buik, ogen open, suf te wezen.

    Oh shit! :(

  5. Ervaring heb ik nog niet, maar ik kan wel even mijn eigen bedenkingen hier neerzetten.

    Eerst was ik van plan om enkel Snoet (ram) te laten castreren. Mijn argumenten hiervoor waren dat ik hem en de twee dames samen wil huisvesten in het voorjaar en dat het voor een ram een veel kleinere operatie is dan bij een voedster.

    Ik zag het niet zitten om, zelfs al was ik op de hoogte van het erg grote risico op baarmoederkanker, mijn meisjes te laten helpen. Het is een erg zware operatie en waarom snijden in een gezond konijn?

    Sinds kort ben ik echter aan het twijfelen gegaan, net omwille van dat hoge risico. Toen ik laatst bij DA Inge Thas was, heb ik het er met haar even over gehad. Zij uitte toen de voorkeur voor het castreren van voedsters, omdat er bij een ram geen medische indicatie is voor een castratie en bij voedsters wel.

    Ik heb toen ook even geïnformeerd naar haar werkwijze. Zij gebruikt gasnarcose en de nijnen krijgen een baxter (vocht en pijnmedicatie, veronderstel ik) tijdens de operatie. Ze houdt ze een dag daar, zodat ze er zeker van is dat het konijn weer zelfstandig eet. Dan kan nijnlief weer naar huis, met medicatie meegegeven. En in totaal kost het 135 euro, alles inbegrepen.

    Ik ben nog niet zeker over wat ik ga doen. Met Toendra ligt het allemaal wat moeilijker, omdat ik bang ben voor een heropflakkering van de e. cuniculi, als haar weerstand verzwakt. Op dit moment komt het helemaal nog niet ter sprake dat ze zou geopereerd worden, ze moet eerst helemaal hersteld zijn van die ziekte.

    Ook financieel is het nogal een opgave, want ik heb twee dames rondlopen, dus dat is dan 270 euro in totaal. Terwijl Snoet zou kunnen geholpen worden voor zowat een vierde van die prijs... Het is dan afwegen: neem ik het risico dat ze misschien baarmoederkanker krijgen, of besteed ik er zoveel geld aan met het risico voor Toendra dat ze er weer ziek door wordt. In elk geval moet ik dat nog eens bespreken met DA Inge.

    Voor Toendra is de beslissing sneller te nemen dan voor Savannah. Zo'n operatie gebeurt immers best tussen 1 en 2 jaar, en dat is voor haar dus nu. Savannah is nog maar 5 maand, dus dat kan nog even wachten.

    Ik denk trouwens dat ik sowieso Snoet ga laten helpen, want anders is het toch ook maar niks, dat de dames hun seksuele drift kwijt zijn door de castratie en dat hij maar lustig zijn gangetje kan blijven gaan... Het moet een beetje evenwichtig blijven....

    Als iemand bedenkingen of aanvullingen heeft, of tips, dan zijn die altijd welkom!

  6. Vandaag ga ik het met de medicatie proberen op een andere manier. Gisteren heb ik ze alle drie een beetje geprakte banaan gegeven om te kijken of ze het lusten. Alleen Snoet eet er niet van (verwondert me niet, hij is een moeilijke eter). Maar bij Savannah en Toendra was de banaan weg toen ik later ging checken.

    Ik ga dus vandaag de medicatie onder de banaan mengen. :) Voor Savannah zal dat wel vanzelf lukken, die eet alles :P En met Toendra wordt het afwachten. Ik hoop (vooral voor haar maar ook een beetje voor mezelf) dat het lukt op deze manier. Dat zal haar een hoop stress besparen...

  7. ze heeft haar knuffel gehad hoor! :)

    daarnet was het toch zo zielig toen ze haar medicatie moest krijgen, ze piepte als een puppy van de schrik :( ik wil het best proberen op een meer konijnvriendelijke manier, maar ze neemt gewoon niks aan als je het aanreikt...

    heb ze nadien uitgebreid geaaid en geknuffeld, en daar geniet ze wel van. hopelijk maakt het de schrik van het geven van de medicatie een beetje goed.....

  8. @ Danielle : ja, dat andere nijntje is Savannah inderdaad :) het zijn dikke vriendinnetjes, Savannah was de eerste dagen dat Toendra bij de DA was echt verloren, maar nadien heeft ze toch wat kunnen genieten van haar nieuw ontdekte zelfstandigheid (Toendra is de baas he...)

    Het geven van de medicatie blijft een gevecht. Maar we beginnen er handig in te worden. Mijn vader pakt haar op bij haar rugvel (vind ik zelf intriest :( maar het is de enige manier waarop je met haar kan omgaan zonder dat ze dreigt haar rug te breken door het spartelen), hij zet ze bij mij op schoot, handdoek erover, goed vasthouden, koppie vastnemen, bekje open en spuit erin.

    Ze moet 2 ml krijgen en je zou denken dat dat weinig is, maar het is erg veel, vind ik zelf. Ik geef het in twee of drie keer, want anders laat ze het toch gewoon uit haar mond lopen en kan ik herbeginnen... En nadien wordt ze in de handdoeken door mij naar haar hok gedragen (dan spartelt ze niet) en laat ik ze ter hoogte van de grond uit mijn handen springen. Vandaag verliep dat allemaal vrij rustig (dwz vanaf het moment dat mijn vader haar te pakken heeft, want dat is niet zo eenvoudig), dus daar ben ik blij om. Ze sloeg achteraf wel weer een keer met haar achterpoten :) Maar het voornaamste is dat ze haar medicatie krijgt.

    Ze stelt het trouwens erg goed hoor, vind ik. Is helemaal de oude. Brutaal en eigenwijs. En ik ben ook erg blij dat ze ons niet agressief bejegent nadat ze haar medicatie heeft gekregen. Ze houdt nog steeds erg van knuffelen en is een lieve schat. :wub:

    Je denkt altijd dat zoiets niet met jouw konijn zal gebeuren, maar het gebeurt sneller dan je denkt. Had ik vorige week niet zo snel ingegrepen, dan zou Toendra er nu niet meer geweest zijn... Ze is nu natuurlijk wel een duur konijn geworden :lol:

  9. ze gedraagt zich helemaal normaal hoor :) alleen valt ze af en toe om, maar ze lijkt daar niet onder te lijden...

    het medicatiegevecht is daarnet vrij vlot verlopen, al was ze er duidelijk niet mee opgezet, grommen, kreunen, spartelen, maar wij hebben gewonnen :P en nadien heeft ze drie rozijntjes gekregen ;-)

    en na die zes weken... tja, dan zou de parasiet de wereld uit geholpen moeten zijn en Toendra normaal gezien genezen...

    over een maandje zouden we nog eens op controle moeten gaan bij DA Inge, maar dat valt net in mijn examens :(( dus misschien gaat mijn vader alleen moeten gaan, dat zien we dan nog wel...

  10. update-je (hoe schrijf je dat? :blink: )

    Vanochtend trof ik een blije Toendra aan! :)

    Ze hebben alle drie een boel groenten gekregen: andijvie, wortel, selder, witlof en mevrouw was zeer enthousiast! Ik heb alleen haar effe uit het hok gelaten, kwestie dat het ietofwat rustig blijft en ze Savannah niet weer gelijk in de haren vliegt (lief bedoeld, maar kom) want dat is voor Safje ook niet al te leuk...

    Toen ik gehurkt met de selder op schoot stukjes zat te snijden voor de andere twee nijnies, kwam Toendra de blaadjes van de stengels trekken :$ Wat moet je nu met zo'n brutaal nest :lol:

    Straks medicatie :P ik ga me alvast inschrijven voor het wereldkampioenschap konijnworstelen! :lol:

  11. Ik ben weer thuis, maar nog niet zo lang... we hebben een hele tijd moeten wachten (een uur) voordat het onze beurt was, niettegenstaande we een afspraak hadden...

    Toendra is totaal hyper op dit moment, racete als gek door de gang, sprong overal op en onder en achter. De ontmoeting met Savannah was heel erg ontstuimig, dat ik me zelfs afvroeg of ze niet aan het vechten waren... Maar toen werd er gelikt, dus het zal gewoon enthousiasme zijn.

    Nu zit ze in haar hok, waar ze overactief van links naar rechts springt. Ik hoop dat, nu het donker is waar de nijnen zitten, ze een beetje kalmeert en morgen gewoon weer zichzelf is...

    Ze heeft wel niet de volledige coördinatie over haar pootjes, misschien versterkt door haar hyper gedrag, dus ze viel af en toe wel om, maar was snel weer te been (of te poot) om verder te racen en te springen.

    De DA had ons wel gewaarschuwd dat die symptomen nog een tijd kunnen duren, omdat de hersenschade natuurlijk wel onherstelbaar is, maar we waren er erg snel bij, dus de prognose is goed.

    Ik hoop wel dat de parasiet ook niet het stuk hersenen heeft aangetast dat voor haar "persoonlijkheid" instaat, en dat ze nu minder lief en vertrouwelijk zou zijn... Maar ja, ik mag nu geen conclusies trekken, ze is gewoon te blij van weer thuis te zijn, denk ik.

    En nu moet ze dus 6 weken medicatie krijgen. Fjoewww, dat wordt nog wat..... Daarnet even "geoefend" met Savannah en Snoet, die ook twee weken behandeld moeten worden. Kwestie van het in je handen te krijgen, denk ik, want op zich is het niet zo moeilijk...

    De gevolgen... Tja, dat is niet erg duidelijk... De schade is blijvend, maar de symptomen kunnen wel "gebufferd" worden, maw dat ze niet (of niet erg) tot uiting komen... En voor de rest is het afwachten, denk ik.....

    DA Inge zei wel dat haar konijnen vroeger ook e. cuniculi gehad hebben en dat die er goed waren doorgekomen, dus dat schept hoop.

    Ik ben nu stikkapot, van de zorg en het piekeren ook, want het is op zich in theorie ook besmettelijk voor mensen, maar alleen als je weerstand erg sterk achteruit is gegaan en je via de mond in contact gekomen bent met de urine van het konijn, bvb doordat je sla eet waar op geplast is. Dat weet ik nu, wist ik tevoren niet natuurlijk, dus ik heb me wel zorgen gemaakt. Ik hoop dat alles nu snel weer normaal wordt...

  12. Ik ben nog niet weg, we gaan nu vertrekken.

    De DA belde net met het resultaat, dat Toendra positief is bevonden voor e. cuniculi. Dat wil zeggen: zes weken medicatie (oh help dat wordt een gevecht) en Savannah en Snoet twee weken preventief.

    Wat ben ik blij dat ik bij DA Inge terechtgekomen ben!!!

    Hopelijk blijft alles nu goed gaan met Toendra...

    Straks meer nieuws!

  13. Weten jullie wat grappig is? :)

    Morgenavond, wanneer ik Toendra mag gaan ophalen (om 20u), heeft het meisje dat mij de naam en het adres van Inge Thas heeft bezorgd, ook toevallig een afspraak daar met één van haar konijnen! Dat vind ik super leuk! Ik heb haar trouwens al uitgenodigd om samen een ijsje te gaan eten, als traktatie omdat Toendra er dankzij haar goed is doorheen gekomen. :)

    Ik kijk ernaar uit (naar Toendra's thuiskomst, naar de ontmoeting met dat meisje en naar het ijsje :P )

  14. Toendra mag naar huis! :happy:

    helaas nog niet vandaag :( want het kwam DA Inge beter uit dat ik morgen zou gaan, dus ja, dat doe ik dan maar he... (en de extra dag opname wordt niet aangerekend, dus dat vind ik wel sjiek van haar)

    Inge zei dat ik nog ga vloeken om Toendra haar medicatie te geven, want ze vindt het absoluut geen lolletje! in het begin ging het vlot (toen ze nog suf was), maar nu ze zich beter voelt, slaat ze met haar achterpoten hahaha

    zo kennen we ze weer hihi :lol:

    jippie ik ben zooooo blij!

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .