Laniboekje

Een verlate jippie maar mijn dochtertje is gisteren 1 jaar geworden 🥳

Ik ben vrij illegaal maar begraaf ze in de natuur. Krijg ik dan nu de popo's op mijn dak?! 😅😎

Is dit ook het juiste topic om even naar ervaring te vragen? Eten de konijnen het nieuwe voer graag? Ik heb nog een zak SuperTrio staan van 15kg dus kan nog wel even vooruit maar viel me op dat het nieuwe voer hier in de omgeving niet in grootverpakking verkocht wordt. De 10kg zakken online zijn minimaal 19.99 euro ipv 15kg van SuperTrio voor 19.99 of soms 21.49 (afhankelijk waar je besteld). Dus wel wat duurder geworden. Wat is evt een goed alternatief of toch maar online het nieuwe voer gaan bestellen?

Even een update. Noor en Jorgy zijn weer terug bij mij. Noor haar oor is goed genezen maar er zit echt gewoon een rond gat in, heel apart. Alsof ze ooit gemerkt is en het label eruit is gehaald, haha. Gelukkig heeft ze er geen hinder meer van en is de ren zo gebouwd dat er geen zaken zijn waar ze aan zou kunnen blijven haken. Noor en Jorgy blijven dus als dames een koppel. Dat gaat al een aantal jaar goed en op hoop van zegen dat dat zo blijft. Ik heb jaren terug ook een dameskoppel gehad en dat bleef tot aan hun dood helemaal prima. Jasper is nog alleen. Hij heeft mentaal best een optater gehad. At ook slecht, ging ineens half in de rui. Weer meer schrikachtig dan normaal. We hebben besloten hem nog even zo te laten totdat ik zeker weet dat hij een koppeling weer aan zou kunnen. Wordt dus nog vervolgd.

Ja, haha. Ik noem haar maar liefkozend Jorgy, dat klinkt nog vrouwelijk(er). Ik heb de namen niet gekozen, zo heetten ze al en ze reageren er ook op dus houden we maar zo.

Noor is inderdaad een hangoor. Heb er voor gekozen om ze even naar de opvang te brengen. Daar kan Noor dan herstellen (Jorge is bij haar). Ze krijgt pijnstilling, antibiotica en ze zalven haar oor. Zal lelijk litteken blijven maar zal verder prima herstellen. Maar de opvang vond het ook spannend om dan weer opnieuw te koppelen. Ze vonden dat bij de koppeling bij hen, het ook wel duidelijk was dat Jasper en Jorge een betere klik hadden maar Noor werd ook gewassen en zeker niet weggepest. Dat is hier dus toch wel misgegaan. Ik heb besloten een tweede ren te gaan bouwen voor Noor en Jorge. Zij mogen daar gewoon drie weken verblijven, heb ik even de tijd. En voor Jasper gaan we dan nogmaals op zoek naar een meisje dat echt 200% bij hem past. Dus. Zo ging je voor 1 konijn erbij. Over paar weken heb ik er weer vier huppelen. Maar dan in twee, hopelijk zeer stabiele, koppels.

Ja, bijzonder hé? Ik baal ook zo ontzettend. Noor zit nu apart, konijnen geven natuurlijk niet snel aan dat ze pijn hebben maar ze huppelt, chillt, eet en wast zichzelf dus dat lijkt allemaal oké te zijn. Ik hoop dat ze het oor goed schoon kunnen maken, evt plakken? Doen ze dat bij konijnen? Honden met bijt wondjes doen ze dat nog wel eens. Ik ga het zien. Maar ik kan echt geen reden bedenken eigenlijk. Voor zover ik weet is geen van de konijnen ziek, zwak of misselijk. Noor is 4.5 jaar, Jorgy is 3.5. Jasper weet ik niet maar die heb ik zelf al ruim 3 jaar en was al volwassen dus die zal ruim over de 4 jaar zitten, minimaal. Maar Jasper was de aanstichter in het geheel. Het is niet dat Noor hem aanvloog omdat hij oud zou zijn oid Opvang was gisteren al dicht. Ze gaan om 9.30 open en dan bel ik ze even. Eind van de middag gaat Noor naar de dierenarts.

Ha BB'ers! Long time no see! Hier alles wel, althans met mij en het gezin wel. De reden dat ik weer even inlog is omdat een op het eerste oog uitziende geslaagde koppeling lijkt te mislukken. Ik heb Jasper laten koppelen aan twee dames uit het asiel. Eerst een andere dame maar die bleek te dominant, ze had al drie mislukte koppelingen achter de rug dus die gaan ze eerst castreren. Afijn, toen twee andere dames. Jasper is op koppelvakantie geweest, lekker een week op neutraal terrein en hartstikke leuk en aardig. Ook thuis een prima eerste week, lekker alles gemoedelijk met zijn drietjes doen. Eten, slapen, wassen. Je kent het wel. Vanavond zat ik met de kleine meid aan tafel te eten en toen zag ik dat Jasper en Noor ruzie kregen. Maar dit was niet simpel najagen, dit was echt een bolletje haar wat door de ren tuimelde. Ben naar buiten gestoven, ze stoven uit elkaar maar ik zag gelijk dat Noor haar oor zwaargehavend was. Stuk ontveld en twee snedes, door en door. Ik denk dat Jasper zijn tanden erin gezet heeft en niet losgelaten. Afijn. Noor meteen naar binnen, geïnspecteerd. Lijkt alleen haar oor te zijn, zo goed als mogelijk schoongemaakt en wat pijnstilling gegeven. Ze zit nu bij ons binnen in een bench. Ze knabbelt al wel lekker aan groente maar het oor ziet er erg lelijk uit. Daar ga ik morgen mee naar de dierenarts. Ik heb het asiel ook gelijk op de hoogte gebracht. Wat denken jullie? Ze zaten al twee weken bij elkaar zonder een woord, ja, wat gejaag na je kent het wel, de eerste dagen. Maar daarna echt dikke mik. De week hier thuis ook en nu ineens mis. Er was niet echt een reden. Geen biks of groente ofzo... Dat hadden ze sochtends al gehad. Ik zou het echt doodzonde vinden als dit mislukt. Ik ben zo een type dat dan Noor en Jorgy niet terugbrengt maar gewoon een nieuwe ren gaat maken (we gaan de tuin toch verbouwen) en hen als koppel laat en voor Jasper weer een nieuwe meid ga zoeken. Maar het liefst zie ik dit weer gezellig worden... Maar ja, schrik er wel van. Heb al 20 jaar konijnen, nooit zo een wond gehad. En dan denk ik meteen, dat zit niet goed. Maar is dat ook zo? Of kan dit ook gewoon een schermutseling zijn geweest met helaas wat schade?

Weet inmiddels wanneer mijn vader geopereerd gaat worden en dan is in november al. Alleen nu hoor ik net dat vriend mogelijk een wedstrijd heeft die dag en dan is hij niet op tijd thuis om de zorg voor Norah over te nemen. Hij moet nog definitief besluiten of hij mee gaat doen dus ik sta nog steeds op misschien. Zou het wel weer supergezellig vinden dus hoop dat ik kan.

Oh, kijk aan! Dat is mooi, zal het doorgeven dan gaat ze er sowieso voor.

Lastig is dat he, aan die knaagdieren. Vriend zei het ook al: 'zijn cavia's ook van die rakkers die nooit wat tonen tot het te laat is?' Ja dus. Even kijken wat we kunnen gaan regelen voor Goor. Ik had hem nog niet laten castreren dus dat moet eerst of ik moet een zeugje vinden dat gecastreerd is.

Ach zo, ze gaat vanmiddag toevallig toch de ram laten castreren. Ik heb haar dit verhaal geappt maar ze zal het nog even vragen bij de dierenarts. Ze had dus al wel een paar gegadigden want oh, het is toch zo snoezig allemaal. Maar toen ze dus aangaf er wat meer voor te willen vragen, haakten al die mensen af. Mensen waarvan ze dacht een goed huis gevonden te hebben, dus niet. Ik zal haar even doorverwijzen naar Amersfoort, die kunnen wellicht iets betekenen als het toch moeizaam gaat allemaal. Ze gaat inderdaad een soort dossier aanmaken. Daar is ze goed in 😅 met foto's van ook het nest (ook het dode beestje) en dan inderdaad alle kosten erbij om onder de neus van de winkel te wrijven. Of het wat uitmaakt, geen idee? Maar het is wel een pittige tante en ze baalt echt als een stekker dus dit laat ze niet zomaar gebeuren geloof ik.

In juli dit jaar heb ik twee cavia-broertjes van mensen uit de wijk overgenomen. Zaten in een meterkooi en waren niet heel goed verzorgd (lees schurft, verkeerd voer, hele lange nagels etc.) Bij ons in de tuin leefden ze al snel enorm op en ontpopten ze zich tot hele gezellige babbelaars en wat kunnen ze fluiten zeg! Luchtalarm is er niets bij. Ging hartstikke goed met de mannen. We doopten ze om tot Geer en Goor. 🤣 Helaas is vanochtend Geer zeer plots overleden. Vriend was aan het sporten in de achtertuin en Goor zat naar hem te fluiten. Aanmoediging (maar eigenlijk: geef mij eten!). Hij hoorde af en toe een gek rocheltje maar zocht er niets achter tot hij ineens dacht: waar is Geer eigenlijk? Die lag dus in het nachthok naar adem te happen. Vreselijk.... Ik was nog weg met de honden en baby. Hij had me gebeld en ik hem verzocht om afspraak te maken bij de dierenarts. Deze stond voor 10.00. Diertje heeft echter vlak na ontdekking zijn laatste adem uitgeblazen. Ik kan echt niets vinden. Geen bulten, geen wondjes, alles is zoals het zou moeten zijn. Hij is echter wel iets magerder, dat viel me op toen ik hem oppakte. Misschien dus al een tijdje iets onder de leden... Waarom kunnen ze het je niet vertellen hé? Ik ben niet zo van iedere dag de dieren aanraken en bevoelen... Misschien had ik eerder iets aan hem kunnen merken, alhoewel. Gisteren vielen ze nog samen aan op het groenvoer en was het niet anders dan anders. Sneu. Hij is maar 1.5 jaar oud geworden waarvan sinds juli bij ons. Dag knap manneke. In die korte tijd hebben we wel enorm van je genoten, lekker nieuwsgierig aapje. Rust zacht.

Ha, Helaas is er in mijn directe omgeving weer een oepsnest geboren. Bij kennissen van mij. Erg balen want ze hadden echt het beste voor met de, waarvan zij dachten twee zusjes... Punt 1. Ze zijn de mist in gegaan met kopen in een dierenwinkel. Daar zijn ze zich nu erg van bewust en hebben ze veel spijt van. Met name alle zorgen die ze er nu om hebben en alle extra kosten. Moeder gaat nog proberen te verhalen op de winkel maar denk niet dat ze succes gaat hebben. Ze zei letterlijk: 'Ik val niet eens voor de schattigste puppy's (ze hebben drie honden uit het asiel), waarom dan wel voor kleine konijntjes?' Afijn. Nestje is waarschijnlijk niet meteen ontdekt maar zo een vijf dagen later. Zoon had hok verschoond, niets gezien/gemerkt. Vijf dagen later gaat moeder verschonen, dacht dat ze een dood muisje in het hok gevonden had. Bleek een konijntje te zijn, meteen op zoek naar het nest en jahoor, vijf andere kleintjes (de zesde helaas overleden). Ram meteen gescheiden in de hoop dat voedster niet weer zwanger is... Ze gaan hem nog laten castreren maar eerst het nest groot krijgen. Is het raadzaam om de voedster te checken op evt. nieuwe zwangerschap en deze dan te laten beëindigen? Kan dat? Zoon moet nog even bedenken of hij afstand kan doen van de kleintjes of dat hij bijv. twee koppels gaat maken. Moeder stuurt wel aan op het uitplaatsen van de dieren en dan het liefst in koppels van rammetje-voedster. Waarschijnlijk houden ze er dan zelf eentje omdat het er vijf zijn. Ze weten de geslachten nog niet. Moeder is zich zeer bewust van het leed van oepsnesten en wil eigenlijk de rammen (als die er bij zitten) laten castreren alvorens adoptie. Ze wil daar dan wel een financiële vergoeding voor van de nieuwe baasjes. Lijkt mij niet geheel onrealistisch maar er zijn genoeg mensen die dan nu al zeggen: dat is wel erg duur voor konijntjes. Doet haar veel verdriet want ze ziet nu wat er van kan komen. Waar doet ze goed aan? Ze wil de dieren eigenlijk niet alleen plaatsen. Maar de mensen die interesse hadden willen er niet voor betalen, althans, niet zoveel. Daarom wil ze denk ik ook soort van de winkel nog aanspreken. Hebben jullie wat tips/adviezen die ik met haar door kan nemen? Zal haar ook even attenderen op het forum alleen is ze niet zo van de computers die misschien dat zoon een account kan aanmaken.

Ja! Heb je ze meegegeven? Ik heb ook wel eens op ze gepast, hele leuke nijnen.