Stamper2011
-
Items
2.425 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
3
Berichten die geplaatst zijn door Stamper2011
-
-
Jeetje dat is raar zeg. Wat apart. Eerlijk gezegd zou ik niet weten wat hier de oorzaak van is. Misschien dat iemand anders het weet?
Ik ben nou eigenlijk ook wel benieuwt.
-
Een castratie is in dit geval zeker aan te bevelen. Ik heb inmiddels twee keer een voedster laten helpen om precies dezelfde redenen.
Hier heeft het heel goed geholpen, zo goed zelfs dat ik indien nodig zo weer een voedster zou laten helpen. Het blijft natuurlijk altijd spannend zo'n operatie, maar als je kijkt hoeveel profijt ze er uiteindelijk van hebben. De eerste voedster die ik heb laten helpen, heeft na haar castratie nooit geen last meer gehad van vervelende hormonen. De rust was meteen weer terug gekeerd en tussen haar en mijn ram ging het beter dan ooit.
Lizzy heeft na haar ingreep nog wel een tijdje last gehad van haar hormonen maar lang niet zo extreem als voor de ingreep en op den duur was het zelfs helemaal over. Wel of niet gecastreerd is echt een wereld van verschil, zeker als het zo'n hormoon bommetje betreft. Ze hebben niet alleen hun vriendje ermee maar ook zichzelf. Vaak merk je dat ze totaal geen rust kunnen vinden. Een castratie kan dan echt uitkomst bieden.
-
Ik heb inmiddels twee keer een voedster laten helpen. Beide keren omdat ze zo ontzettend veel last hadden van hun hormonen, dat het echt niet leuk meer was. Lizzy kon ik zelfs op een gegeven moment niet eens meer samen houden met mijn ram omdat ze eindeloos op hem bleef rijden en hij er zo gek van werd, dat het voor hevige vechtpartijen zorgde.
Lin heeft na haar castratie nooit geen last meer gehad van vervelende hormonen. Dat was echt meteen over. Zij heeft zich een dag beroerd gevoelt en daarna was ze vrij snel weer de oude. Lizzy had er wat meer moeite mee en om haar heb ik mij ook meer zorgen gemaakt. Het duurde vrij lang voordat zij weer zelfstandig ging eten. Ondertussen wou het maar niet lukken om haar te dwangvoeren en pijnstilling te geven. Gelukkig pakte ze het daarna toch vrij snel weer zelf op. Ik moet zeggen dat Lizzy nog wel vrij lang last heeft gehad van haar hormonen, maar wel minder extreem dan voor de operatie. Na een week of 5-6 was het uiteindelijk helemaal over.
Ik zou zelf nooit een voedster laten helpen, puur ter voorkoming van mogelijke baarmoederproblemen in de toekomst. Bij extreem hormonaal gedrag, ben ik er alleen wel een voorstander van. Het heeft hier erg goed geholpen.
-
Wat het precies geweest is, weet ik niet. In elk geval veel sterkte met het verlies! Erg sneu dat ze het niet gehaald heeft.
-
Ik sluit mij bij Femmeke aan. Ik zou ook zo snel mogelijk naar een konijnkundige dierenarts gaan. Hoe eerder, hoe beter. Misschien dat het met de juiste zorg nog mogelijk is om haar er weer bovenop te helpen. Je hebt nou geen idee wat er aan de hand is en dus weet je ook niet wat je moet of kan doen.
-
Domino: Gemiddeld 2 tot 3 weken. Een enkele keer wat langer maar maximaal een maand achter elkaar. Het hangt er maar net vanaf hoelang het duurt voordat ze weer helemaal snotvrij is en hoe hevig de klachten waren. In het begin kon ze er dan weer 1 a 2 maanden tegenaan. Vervolgens was dit maximaal een maand en tegenwoordig is dit zo'n 2 tot 3 weken. De afgelopen keer nog geen eens 2 weken. Je begint je dan toch af te vragen of het nog wel zin heeft om haar elke keer te behandelen. Daar komt bij dat antibiotica vrij agressief spul is. Op het moment heeft ze ook weer klachten, maar heel minimaal. Zolang het niet erger word en ze er zelf geen last van lijkt te hebben, heb ik zoiets van misschien dat we het even moeten laten voor wat het is. Mocht het wel weer erger worden, dan moeten we maar wat anders proberen.
Syrabi: Jij liet Morty dus gewoon inenten toen hij nog naar buiten ging. Fijn om te lezen dat dit wat zijn gezondheid betreft verder niks uitmaakte. Ik had laatst een verhaal van iemand gelezen die haar konijn ondanks snotklachten toch in had laten enten. Vervolgens was dit konijntje binnen een week dood. Het kan natuurlijk zijn dat er in dit geval meer aan de is geweest, maar je schrikt wel even als je dat leest. Dan is het toch van wat is nou verstandig om te doen. Het is de bedoeling dat ze over een paar maanden naar buiten verhuist, waar ze wel meer risico loopt. Misschien dat ik haar van te voren nog maar eens een keer goed na moet laten kijken door de dierenarts. Ziet hij er verder geen kwaad in, dan moeten we het misschien maar gewoon doen. Met snot valt nog wel goed te leven maar met VHS en Myxomatose natuurlijk niet. Dan is het al snel einde verhaal.
Lizzy ziet er ook gewoon normaal uit, blijft zover ik weet ook keurig op gewicht, heeft een gezonde eetlust, maakt geen ziekte indruk, doet lekker haar ding en gedraagt zich net zoals alle andere konijnen. Het enige afwijkende is dat ze zo nu en dan last heeft van hevige niesbuien en snot, maar tot nu toe is het gelukkig prima leefbaar voor haar. Misschien dat ik mij inderdaad niet zoveel zorgen moet maken. We veranderen er toch weinig aan. Zolang ze verder maar gewoon normaal kan leven en er niet al te veel hinder van ondervind. Dat is het belangrijkste.
Angela12: Ik heb die tabletjes ook wel een geprobeerd maar die wil ze helaas niet hebben. Wel krijgt ze soms een periode gedroogde echinacea, maar dat helpt naar mijn idee niks.
-
Wat sneu dat Morty zijn hele leven last van snot heeft gehad. Maar het was dus pas op het laatst dat hij er echt last van begon te krijgen. Het lijkt mij vreselijk als ze naar lucht lopen te happen. Zoiets gun je niemand. Maar hij is er dus wel bijna 11 mee geworden en heeft kwalitatief gezien dus nog best een goed leven gehad, dat ondanks chronisch snot. Dat is wel weer een geruststelling. Ik heb nou vaak zoiets van het zal mij niks verbazen als Lizzy niet heel oud word, maar dat hoeft dus helemaal niet zo te zijn. Lizzy niest soms ook wel 20 keer achter elkaar. Vervolgens komt er een klodder wit snot uit haar neusje en is haar neusje vies en nat. Ze raakt soms helemaal in paniek als ze weer een niesbui heeft, lijkt dan zoiets te hebben van wat gebeurd er in vredesnaam met me. Na het niezen is het vervolgens meteen haar neusje weer grondig poetsen. Vaak zie je er daarna niks meer van, totdat ze weer een niesbui krijgt. Als ze weer eens een periode heeft dat het wat minder gaat, merk je ook een verandering in haar gedrag. Normaal gesproken is ze altijd erg aanwezig maar dan is ze toch wat rustiger. Verder gaat het soms samen met wat minder eetlust maar echt veel last lijkt ze er verder niet van te hebben. Ze doet verder gewoon haar ding en is gelukkig niet benauwt of zo.
Inmiddels is ze al een keer of acht behandeld met antibiotica en dat terwijl ze nog geen 1 jaar oud is. Vaak helpt het een paar weken en dan is het weer mis. Kortom we blijven bezig op deze manier.
Liet je Morty ook inenten of durfde je dat niet aan met hem? Bij Lizzy vraag ik mij namelijk steeds af wat het beste is om te doen.
-
Mijn konijnen zijn helaas behoorlijk kieskeurig als het op hooi aan komt. Om die reden kan ik soms hele zakken hooi weg gooien. Als ze iets niet lekker vinden, eten ze het echt niet. Ik koop meestal vitakraft alpenweide hooi. Ik had laatst zakken die zo goed in de smaak vielen, dat het hooi niet aan te slepen was. Helaas wisselt de kwaliteit van dit hooi behoorlijk en heb ik nou weer zakken waar ze een stuk minder blij mee zijn.
-
Bedankt voor jullie reacties!
Domino: Wat fijn dat een langdurige behandeling met Duplo en druppels voor in zijn neus uiteindelijk zo goed heeft geholpen. Zo te lezen is er voor Lizzy dus ook nog hoop. Hoelang heb je jouw konijn uiteindelijk op deze manier behandeld en hoelang had hij hiervoor al snot?
Een kweek maken is helaas nog altijd niet gelukt. Elke keer als het weer mis is en wij er mee naar de dierenarts gaan, lijkt er eenmaal daar gek genoeg ineens niks meer aan de hand te zijn. Dan is haar neusje ineens mooi schoon en droog en van niezen is dan ook geen sprake, tot dat wij weer thuis zijn, dan begint de ellende weer. Soms gaat het een tijdje goed en dan ineens is het weer mis.
JoBoris76: Novadox heeft Lizzy nog nooit gehad. Daar ben ik verder ook niet bekend mee. Dat zou ik dus nog kunnen proberen.
Lizzy met een spuitje medicijnen geven is absoluut geen doen. Zodra je haar op probeert te tillen of vast probeert te houden, word ze zo ontzettend wild dat het zelfs met twee man niet lukt om haar in bedwang te houden. Ik doe het dan ook altijd over haar eten. Gelukkig gaat dat tot nu toe goed.
-
Onze Lizzy is inmiddels bijna een jaar oud en heeft helaas van jongs af aan regelmatig een keer last van hevige niesbuien en een snotneus. Soms gaat het een tijdje goed en dan ineens is het weer helemaal mis. Tot nu toe reageerde ze altijd goed op Enrofloxoral. Was het weer helemaal mis, dan kreeg ze weer een kuurtje en kon ze er weer even tegen aan. Inmiddels zijn we alleen op het punt beland dat ze steeds vaker klachten heeft en Enrofloxoral nauwelijks nog helpt. Op advies van de dierenarts zijn we overgestapt op Sulfatrim drops maar ook dat lijkt even te helpen en daarna niet meer.
Ik ben eigenlijk wel benieuwt hoe jullie om gaan met konijnen die last hebben van chronisch snot. Behandelen jullie ze elke keer als de klachten weer aanwezig zijn? Welke medicijnen lijken het beste te helpen? Gaat het uiteindelijk ook van kwaad tot erger of blijft het leefbaar? Ik weet dat er mensen zijn die goede ervaringen hebben met Duplocilline of Draxxin injecties maar is dat ook het geval bij chronisch snot? Ik wil haar liever niet steeds vol stoppen met medicijnen. Ik wil alleen ook niet dat ze steeds klachten heeft of dat we misschien het risico lopen dat ze onze andere konijnen ook besmet. Al met al vind ik het best een lastig probleem. Ondertussen vraag ik mij af of ik haar dit jaar wel in moet laten enten. Gezien ze steeds klachten heeft, lijkt het mij niet verstandig. Ik wil alleen ook niet dat ze misschien myxomatose of VHS krijgt. Ik weet niet hoe groot die kans is? Ze zal straks wel naar buiten verhuizen, waar ze meer risico loopt. Ik ben erg benieuwt naar jullie ervaringen en zou graag willen weten wat jullie in dit geval zouden doen.
-
Als ze je gaan wassen, betekend dat dat ze je lief vinden.
-
Veel sterkte en beterschap! Hopelijk is hij snel weer de oude!
-
1
-
-
Hier op bunnybunch zien de meeste mensen Science Selective als het beste voer dat je kan geven. Dit is alleen wel aardig prijzig. Een goed alternatief in Hope Farms Super Trio. Kwalitatief gezien is dit ook goed voer. Het is alleen wel een stuk betaalbaarder. Zelf geef ik dit ook en betaal voor 15 kilo 17 euro. Mijn konijnen doen het er goed op, vinden het lekker en doordat het harde brokken zijn waar ze goed op moeten kauwen, krijgen ze minder snel haken op de kiezen. Veel mensen zijn ook erg tevreden over Trovet of Beaphar Care+, maar echt betaalbaar vind ik dat voer niet.
-
Het kan een fase zijn. Een enkele keer gebeurd het hier ook wel dat ze tijdelijk even wat minder trek hebben in hun brokken. Maar een ander merk brokken zoals SS of Beaphar Care+ gaat er dan wel goed in. Normaal gesproken geef ik HFST. Eten ze geen enkele brok goed en word ook groente en hooi minder goed gegeten, dan gaan bij mij toch wel de alarmbellen rinkelen. Er kan namelijk ook sprake zijn van haken op de kiezen of wat anders. In dat geval kan een dierenartsbezoek niet uitblijven.
-
Wat vreselijk! Heel veel sterkte met het verlies van beide konijntjes.
Misschien dat er sprake was van een besmettelijke ziekte? Ze zijn wel heel snel na elkaar dood gegaan.
-
Het klinkt inderdaad alsof jouw konijnen buiten beter af zullen zijn. Sommige konijnen kan je prima binnen houden maar andere konijnen doe je daar absoluut geen plezier mee en jezelf ook niet. Ik weet niet of de konijnen naar buiten verhuizen eventueel een optie is? Het lijkt mij persoonlijk het overwegen waard als je die mogelijkheid hebt en ik jouw verhaal zo lees.
-
Wat fijn om te lezen dat ze de nacht goed doorgekomen is en dat het inmiddels weer iets beter gaat.
Nou maar hopen dat ze snel weer de oude is. Heel veel sterkte en beterschap!
-
Hoe gaat het nou met je konijn? Ik hoop echt zo voor je dat ze de nacht goed doorgekomen is en dat het inmiddels alweer een stuk beter gaat. Heftig hoor.
-
Ik heb tot nu toe twee keer een voedster laten helpen. Beide keren omdat ze zo ontzettend veel last van hun hormonen hadden dat het geen doen meer was. Ze deden niks anders meer dan op mijn ram rijden, waardoor hij totaal geen rust meer kreeg en er hevige vechtpartijen plaatsvonden omdat hij het meer dan zat was. Het kwam zelfs zover dat ik ze niet eens meer samen kon houden. Als dat dag in dag uit zo gaat, dan is die keuze toch snel gemaakt.
De eerste voedster die ik heb laten helpen, heeft na de ingreep nooit meer een poging gedaan om op mijn ram te rijden. Andere negatieve gedragingen veroorzaakt door hormonen waren daarna ook meteen weg. Mijn andere voedster heeft na de ingreep nog wel lang last gehad van haar hormonen. Maar na 6 weken was het gelukkig helemaal over. Verder is zij totaal niet veranderd. Het is nog steeds een hyperactieve en pittige tante.
Ik zou zelf geen voedster laten helpen puur om mogelijke baarmoederproblemen in de toekomst te voorkomen. Maar dat is een keuze die iedereen voor zichzelf moet maken.
-
Misschien dat ze over enthousiast zijn als ze eten krijgen? Waarschijnlijk kan het ze niet snel genoeg gaan en zijn ze zo ongeduldig dat ze niet weten hoe ze daar op een goede manier mee om kunnen gaan. Ik heb het hier ook een periode gehad, mijn ram viel zijn vriendinnetje toen ook aan als het tijd was voor brokken en hij ongeduldig begon te worden, maar dat is gelukkig vanzelf weer over gegaan. Persoonlijk vind ik wel dat je wat weinig brokken geeft, ik geef zelf meer. 25 gram per kilo lichaamsgewicht. Ik weet alleen dat er veel mensen hier op bunnybunch zijn die minder geven. Het is ook maar net hoe je konijnen het er op doen. Het ene konijn heeft net even wat meer nodig dan een ander. Je zou kunnen uitproberen hoe het gaat als ze net even wat meer krijgen.
-
Hoe gaat het nou met je voedster? Eet ze inmiddels alweer wat zelfstandig?
Toen ik mijn voedster had laten helpen en zij steeds maar niet zelfstandig ging eten, kreeg ik het dwangvoeren helaas ook niet voor elkaar. Zelfs met 2 man lukte het niet. Ook zij werkte behoorlijk tegen. Je kan dan alleen maar hopen dat ze het zelf weer snel oppakken. Gelukkig was dat hier het geval.
Als ik een konijn heb dat niet wil eten, plaag ik ze vaak met wat lekkers, hou het dan regelmatig onder hun neusje en kriebel er wat mee. Daarnaast regelmatig lekkere dingen aan blijven bieden en hopen dat hun vriendje een positieve invloed op ze heeft. Zien eten doet vaak eten.
Hier helpt dat uiteindelijk vaak wel. Veel sterkte! Hopelijk gaat het inmiddels weer de goede kant op.
-
Ik heb inmiddels 2 keer een voedster laten helpen en was beide keren rond de 145,00 euro kwijt.
-
Ik heb ook konijnen die ontzettend gek zijn op karton. Hier eten ze als ik niet op let, ook zo een hele doos op.
Gezien ze dingen van karton helemaal geweldig vinden, geef ik het regelmatig een keer.
Eten ze er teveel van, dan pak ik het weer weg en krijgen ze het een andere keer weer.
-
Het is belangrijk dat je hiermee naar de dierenarts gaat. Mijn ram had op een gegeven moment een hoornvlies beschadiging opgelopen aan beide ogen. We hebben hem langdurig moeten behandelen met ooggel. Meestal worden oogproblemen gezien als een spoedgeval. Misschien dat je even met de dierenarts kan overleggen van hoe en wat.
Ervaringen chronisch snot
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Wat fijn dat je Novadox gewoon zonder stress kon geven en dat hij sindsdien geen last meer heeft gehad van snot. Hopelijk blijft dat zo.
Ik las hier boven dat JoBoris76 ook erg goede ervaringen heeft met Novadox. Op het moment lijkt het even weer goed te gaan met Lizzy haar snot maar zodra ze er weer veel last van krijgt, wil ik dat ook wel proberen. Hopelijk helpt het hier dan net zo goed.