Evi krabt in alle hoeken van het hok.

[LauraW]

Beste Allemaal,

 

Ik heb een vraag. Mijn konijn Evi krabt de hele dag door in haar hok, erg luidruchtig. Waar kan dit de oorzaak van zijn?

Ik heb haar enkele weken en in het begin was ze heel tevreden. Ook valt me op dat ze steeds meer "oversekst" wordt, want de katten krijgen het soms flink van haar te verduren. Ik heb haar laatst ook bij mijn andere twee konijnen gezet op neutraal terrein, onder het mom van " misschien mist ze een vriendje". Maar ze bevroor volledig bij die anderen (en ik heb uren gewacht, totdat de andere konijnen haar ook maar negeerden en verder gingen met hun eigen bezigheden). Ze vertoont heel vreemd gedrag naar ze, ze piept/knort ook de hele dag in haar hok (geen medische aandoening) maar ze is wel doof en slecht ziend. Ze kan soms ook heel erg schrikken als iemand haar aanraakt. Wat moet ik hiermee doen? Een knuffel in het hok? Een ander vriendje proberen?

Het ene rammetje (van het setje) heb ik ook al even bij haar gelaten en die ging haar nota bene meteen wassen, maar ze reageerde er niet op.

Ze is zooooo raar. Iemand die een idee heeft waarom ze zo krabt en wat te doen?

 

Alvast bedankt!

 

groetjes,

Laura 

[Anjo]

Hoe groot is het hok waar ze nu in woont? Misschien is dat wat klein en verveelt ze zich waardoor dat zich bijv uit in het krabben. Of mist ze toch het hebben van een vriendje. 

Je zou haar eens mee kunnen nemen naar een opvang waar ze gekoppeld kan worden, als je een opvang kiest waar ze meerdere rammen hebben kunnen zij kijken welke bij haar past. Uiteraard dient de ruimte thuis dan wel groot genoeg te zijn voor twee konijnen.

Niet altijd het eerste de beste konijn wat je er bij zet gaat meteen goed, soms is het zoeken welk konijn het best bij jou konijn past qua karakter.

Zelf zou ik je eigen setje lekker bij elkaar laten als dat goed gaat. 

 

Een koppeling kan een poos duren en moet je de tijd geven, je hebt liefde op het eerste gezicht maar je hebt ook koppelingen die pas na bijv een week geslaagd zijn. Als een van de twee niet direct reageert wil niet zeggen dat er iets mis is of dat dat gek is. Elke koppeling verloopt anders en elk konijn reageert op zijn eigen manier.

 

Voorlopig een knuffel erbij leggen kan altijd, misschien heeft ze er wat aan. Succes.

[asti]

Ojee, doof én blind? Wat moet ik me daarbij voorstellen, hoe is dat gebeurd? Wat sneu...

 

Ik sluit me aan bij wat Anjo zegt. In een opvang kennen ze de konijnen die ze hebben vaak goed qua karakter en ze kunnen vast een gecastreerd ventje zoeken die goed bij haar past. Het lijkt me een heel erg goed teken dat ze niet is gaan vechten toen je haar probeerde te koppelen, ze moet misschien gewoon een beetje wennen. Ik kan me voorstellen dat als ze een maatje heeft ze zich daar een beetje stoerder bij kan voelen.

 

Verder graven... tja, dat doen konijnen. Als ze het constant doen dan vindt ze het blijkbaar leuker dan niet-doen. Anjo vroeg al hoeveel ruimte je hebt, want dan kunnen we meedenken of je andere leuke dingen voor haar kan neerzetten zodat ze wat te doen heeft. Een graafbak zal ze geweldig vinden, als zand teveel rommel geeft dan misschien gewoon een kartonnendoos met stro of zelfs gewoon wat handdoeken op de grond. Kunnen ze vaak heerlijk mee aanrommelen (wel even opletten of ze het niet opeet). Hooi in een toiletrolletje is ook een klassieker, kunnen ze mee gooien, aan peuzelen enzovoort. Belangrijkste is dat ze haar energie kwijt kan

[Sanne1993]

Zo raar is ze toch helemaal niet?

Het krabbelen is eigenlijk gewoon graven en is heel normaal konijnen gedrag.

Het 'oversekste' kan komen door de hormonen en als de katten (en zij zelf natuurlijk) er teveel last van krijgen zou je sterilisatie kunnen overwegen.

In de koppeling vind ik haar ook best normaal, een koppeling is voor de meeste konijnen erg spannend, zeker als ze lang alleen hebben gezeten. Veel konijnen gaan met zo'n situatie om door stil in een hoekje te gaan zitten.

Verder zou het inderdaad wel erg leuk voor haar zijn als je er een vriendje bij haalt. Het koppelen kan misschien iets lastiger gaan, omdat je konijn doof en slechtziend is. Ze moet het vooral hebben van geur. Als je een maatje wil uitzoeken bij de opvang (ik zeg natuurlijk doen!) dan zou ik dat ook uitleggen aan de mensen daar, dan kunnen ze er rekening mee houden bij de eventuele speeddate. Het is voor haar denk ik prettiger om te koppelen in een ruimte waar geen andere konijnen staan, zodat ze niet al die verschillende geuren oppikt zonder dat ze echt kan zien waar ze is of wat er gebeurd.

[LauraW]

Hoe groot is het hok waar ze nu in woont? Misschien is dat wat klein en verveelt ze zich waardoor dat zich bijv uit in het krabben. Of mist ze toch het hebben van een vriendje. 

Je zou haar eens mee kunnen nemen naar een opvang waar ze gekoppeld kan worden, als je een opvang kiest waar ze meerdere rammen hebben kunnen zij kijken welke bij haar past. Uiteraard dient de ruimte thuis dan wel groot genoeg te zijn voor twee konijnen.

Niet altijd het eerste de beste konijn wat je er bij zet gaat meteen goed, soms is het zoeken welk konijn het best bij jou konijn past qua karakter.

Zelf zou ik je eigen setje lekker bij elkaar laten als dat goed gaat. 

 

Een koppeling kan een poos duren en moet je de tijd geven, je hebt liefde op het eerste gezicht maar je hebt ook koppelingen die pas na bijv een week geslaagd zijn. Als een van de twee niet direct reageert wil niet zeggen dat er iets mis is of dat dat gek is. Elke koppeling verloopt anders en elk konijn reageert op zijn eigen manier.

 

Voorlopig een knuffel erbij leggen kan altijd, misschien heeft ze er wat aan. Succes.

Dankjewel voor je reactie! Evi woont binnen in een groot hok en voor twee konijnen ga ik op zoek naar een rianter verblijf. Mijn probleem is alleen dat de andere twee helemaal niet lelijk doen tegen haar, en zij van dat rare gedrag vertoond. Maar misschien heb je gelijk en is het gewoon geen echte klik en kan ik beter op zoek gaan naar een andere man of nog even heeeel goed nadenken. Ik vind het maar lastig allemaal, het setje wat ik heb was meteen liefde op het eerste gezicht, wel zo makkelijk! 

[LauraW]

Zo raar is ze toch helemaal niet?

Het krabbelen is eigenlijk gewoon graven en is heel normaal konijnen gedrag.

Het 'oversekste' kan komen door de hormonen en als de katten (en zij zelf natuurlijk) er teveel last van krijgen zou je sterilisatie kunnen overwegen.

In de koppeling vind ik haar ook best normaal, een koppeling is voor de meeste konijnen erg spannend, zeker als ze lang alleen hebben gezeten. Veel konijnen gaan met zo'n situatie om door stil in een hoekje te gaan zitten.

Verder zou het inderdaad wel erg leuk voor haar zijn als je er een vriendje bij haalt. Het koppelen kan misschien iets lastiger gaan, omdat je konijn doof en slechtziend is. Ze moet het vooral hebben van geur. Als je een maatje wil uitzoeken bij de opvang (ik zeg natuurlijk doen!) dan zou ik dat ook uitleggen aan de mensen daar, dan kunnen ze er rekening mee houden bij de eventuele speeddate. Het is voor haar denk ik prettiger om te koppelen in een ruimte waar geen andere konijnen staan, zodat ze niet al die verschillende geuren oppikt zonder dat ze echt kan zien waar ze is of wat er gebeurd.

 

Dankjewel voor je reactie! Evi woont binnen in een groot hok en voor twee konijnen ga ik op zoek naar een rianter verblijf. Mijn probleem is alleen dat de andere twee helemaal niet lelijk doen tegen haar, en zij van dat rare gedrag vertoond. Maar misschien heb je gelijk en is het gewoon geen echte klik en kan ik beter op zoek gaan naar een andere man of nog even heeeel goed nadenken. Ik vind het maar lastig allemaal, het setje wat ik heb was meteen liefde op het eerste gezicht, wel zo makkelijk! 

Ohja en Evi mag iedere dag los in de kamer en met mooi weer ook nog in de tuin, dus ik dacht eigenlijk zelf dat het niet kwam door ruimtegebrek!

[LauraW]

Zo raar is ze toch helemaal niet?

Het krabbelen is eigenlijk gewoon graven en is heel normaal konijnen gedrag.

Het 'oversekste' kan komen door de hormonen en als de katten (en zij zelf natuurlijk) er teveel last van krijgen zou je sterilisatie kunnen overwegen.

In de koppeling vind ik haar ook best normaal, een koppeling is voor de meeste konijnen erg spannend, zeker als ze lang alleen hebben gezeten. Veel konijnen gaan met zo'n situatie om door stil in een hoekje te gaan zitten.

Verder zou het inderdaad wel erg leuk voor haar zijn als je er een vriendje bij haalt. Het koppelen kan misschien iets lastiger gaan, omdat je konijn doof en slechtziend is. Ze moet het vooral hebben van geur. Als je een maatje wil uitzoeken bij de opvang (ik zeg natuurlijk doen!) dan zou ik dat ook uitleggen aan de mensen daar, dan kunnen ze er rekening mee houden bij de eventuele speeddate. Het is voor haar denk ik prettiger om te koppelen in een ruimte waar geen andere konijnen staan, zodat ze niet al die verschillende geuren oppikt zonder dat ze echt kan zien waar ze is of wat er gebeurd.

Dankjewel voor je reactie! Ik heb zojuist in ieder geval de knoop doorgehakt om haar te laten steriliseren en hiervoor een afspraak gemaakt. Ik wacht het even af hoe ze hierna reageert op de andere konijnen! 

[LauraW]

Ojee, doof én blind? Wat moet ik me daarbij voorstellen, hoe is dat gebeurd? Wat sneu...

 

Ik sluit me aan bij wat Anjo zegt. In een opvang kennen ze de konijnen die ze hebben vaak goed qua karakter en ze kunnen vast een gecastreerd ventje zoeken die goed bij haar past. Het lijkt me een heel erg goed teken dat ze niet is gaan vechten toen je haar probeerde te koppelen, ze moet misschien gewoon een beetje wennen. Ik kan me voorstellen dat als ze een maatje heeft ze zich daar een beetje stoerder bij kan voelen.

 

Verder graven... tja, dat doen konijnen. Als ze het constant doen dan vindt ze het blijkbaar leuker dan niet-doen. Anjo vroeg al hoeveel ruimte je hebt, want dan kunnen we meedenken of je andere leuke dingen voor haar kan neerzetten zodat ze wat te doen heeft. Een graafbak zal ze geweldig vinden, als zand teveel rommel geeft dan misschien gewoon een kartonnendoos met stro of zelfs gewoon wat handdoeken op de grond. Kunnen ze vaak heerlijk mee aanrommelen (wel even opletten of ze het niet opeet). Hooi in een toiletrolletje is ook een klassieker, kunnen ze mee gooien, aan peuzelen enzovoort. Belangrijkste is dat ze haar energie kwijt kan

Evi is wit en ik heb haar nu een maand. Ze komt bij iemand vandaan die haar al een jaar lang in een veels te klein hok hield en toen ik haar kreeg had ze nagels van drie cm en een syfilis. Ik wist niet dat ze doof en blind was, maar in de tuin viel mij op dat ze met haar neus tegen dingen aanloopt. Ze ziet nog wel wat, want ze is niet volledig gehandicapt. Maar doof is ze wel volledig, de stofzuiger en een blaffende hond: ze hoort niets. Hier kwamen we later pas achter, maar ik denk dat het door de kleur komt. Dat van die zandbank vind ik een goed idee! Met een speeltje speelt ze ook wel, maar dat graven moet natuurlijk ook kunnen! In ieder geval laat ik haar steriliseren en dan kijk ik verder! Bedankt voor je reactie!

[Sanne1993]

Je hoort het inderdaad wel vaker dat het aan de kleur ligt. Wij hadden vroeger een witte kat, die was ook doof haha.