Ga naar inhoud

castreren?


bunbun beauty

Aanbevolen berichten

Mijn voedstertje caramel (7 maanden oud) is de laatste tijd een beetje vervelend. Het begon met rijden op haar vriendje dat uiteindelijk zo erg werd dat hij gewoon niet met rust gelaten werd, ze achtervolgde hem overal en probeerde elke keer te rijden hij kon niet rustig zitten, slapen, eten, drinken of wat dan ook want zij probeerde weer te rijden. Ondertussen is dit al wel wat afgezakt al rijd ze nog steeds wel elke dag meermaals op hem. Toen begon het sproeien, eerst gewoon op de grond, in de kooi of langs de kooi van beauty maar nu begint ze black jack dus ook helemaal onder te sproeien.. hij is een enorme goedzak en heeft nog nooit op haar gereden of haar gebeten hij heeft beauty zelfs niet gebeten toen ze de plukken uit zijn lijf trok maar laatst heeft hij caramel dus wel een paar keer flink in haar kont gehapt niet dat ze een wond had oid maar meneer zat wel met een flinke pluk haar in zn mond. Dat is voor mij wel een teken dat hij het echt zat is en er klaar mee is maar het houd maar niet op. Nu zaten ik en mijn vriend te overleggen en wij hebben het idee dat castratie op dit punt het enigste is dat dit tegen kan gaan zo dat beide weer gezellig en rustig samen kunnen leven. Wat zijn jullie menigen hierover? Is castratie in dit geval aan te bevelen of zou het misschien toch door de puberteit komen en komt ze er vanzelf overheen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Een castratie is in dit geval zeker aan te bevelen. Ik heb inmiddels twee keer een voedster laten helpen om precies dezelfde redenen.


Hier heeft het heel goed geholpen, zo goed zelfs dat ik indien nodig zo weer een voedster zou laten helpen. Het blijft natuurlijk altijd spannend zo'n operatie, maar als je kijkt hoeveel profijt ze er uiteindelijk van hebben. De eerste voedster die ik heb laten helpen, heeft na haar castratie nooit geen last meer gehad van vervelende hormonen. De rust was meteen weer terug gekeerd en tussen haar en mijn ram ging het beter dan ooit.


Lizzy heeft na haar ingreep nog wel een tijdje last gehad van haar hormonen maar lang niet zo extreem als voor de ingreep en op den duur was het zelfs helemaal over. Wel of niet gecastreerd is echt een wereld van verschil, zeker als het zo'n hormoon bommetje betreft. Ze hebben niet alleen hun vriendje ermee maar ook zichzelf. Vaak merk je dat ze totaal geen rust kunnen vinden. Een castratie kan dan echt uitkomst bieden.


Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat merk ik idd wel heel erg ze kan gewoon niet meer rustig ergens gaan liggen terwijl ze eerder vaak lekker op de kast ging liggen relaxen in het zonnetje. Ze is hem de hele tijd aan het volgen en als hij dan even niet oplet of even gaat liggen probeert ze van alle kanten op hem te rijden of ze gaat steeds om hem heen drentelen of over hem heen springen, dan springt ze de hele tijd heen en weer. Terwijl ze eerder vaak lekker tegen hem aan ging liggen. Het is soms net alsof ze helemaal geobsedeerd op hem aan het rijden is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

We hebben zelfs bijna een week in de woonkamer op de bank "geslapen" (echt slapen kon je het niet noemen) zodat we de woonkamer in 3en konden delen zodat hij even z'n rust had en zij misschien ook wat rustiger zou worden maar ze is de hele tijd bezig geweest met proberen bij hem te komen. (We moesten in de woonkamer blijven om op te kunnen letten of beauty of caramel niet naar black jack zou springen) ze is nu trouwens al zo'n 4 weken bezig met rijden en al een week of 3 opeens onzindelijk en black jack helemaal onder aan het sproeien. Toen het net begon dachten we eigenlijk dat ze omdat ze aan het puberen is de rangorde misschien probeerde te veranderen maar dat lijkt me niet echt meer het geval...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .