Ga naar inhoud

Stuipen? Pijn? Jeuk?


Yicke

Aanbevolen berichten

Onze FH was gisteren perfect normaal. Hij lag rustig in de living te slapen toen ik op stond, is na enige tijd komen eten, heeft alles binnen gespeeld. Na het werk heeft mijn man hem eten gegeven, ook weer normaal gedrag. Tot een uur of twee later.

Ik was nog niet lang thuis en hoorde ineens een luide grom uit de keuken. Het was het geluid dat hij ook maakt als hij boos aanvalt om de stoffer en blik wanneer we de keuken opruimen, of op de kruimeldief. Identiek. Toen hoorde ik hem schoppen. Nu wilt hij al wel eens in de buurt van een kast zich heel fanatiek gaan krabben om dan met z'n poot tegen de deurtjes uit te komen, maar dit was een ander geluid.

Hij lag op zijn rug, in een rare houding, heel hard met zijn achterpoten te schoppen in de lucht, ondertussen was hij naarstig in zijn vacht aan het knabbelen, zoals hij doet bij een grote wasbeurd.

Het zag er heel beangstigend uit. Na enkele aaitjes sprong hij recht, maar hij liep precies niet helemaal normaal. Nog tijdens de 'stuip' had ik onze dierenarts al gebeld. De man heeft enkele specialisaties konijnen gedaan en is dus konijnkundig. We konden onmiddellijk gaan.

Nog geen tien minuten na de stuip stonden we in zijn kabinet met... een normaal konijn. Veel stress, hijgen en een hoge hartslag daarvan, maar hij hupte normaal rond, had nog enkele keutels gelaten, zijn bloedsuiker en temperatuur was normaal, de dierenarts kon niet echt iets mis horen aan longen of hartje (buiten te snel. Het klonk alsof er eventueel af en toe een slagje over werd geslagen, maar dat was niet zeker en zullen we dus later laten nakijken). Zijn gewrichten waren normaal, hij gaf ook geen teken dat er daar iets pijn zou doen.

Hij had alleen wat exzeem rond zijn mondje en een klein beetje korstjes aan één oog. Nu heeft hij al heel zijn leven last van ontstekende oogjes. Er zijn al verschillende foto's gemaakt en zijn tanden zijn prima in orde. Ook is er al twee keer in zijn mond gekeken onder narcose. Tanden waren het toen niet en waarschijnlijk heeft hij, zoals veel konijntjes met plattere snoeten, wat moeilijke traankanaaltjes. Met schoonmaken gaan de oogjes meestal over.

De dierenarts heeft bloed genomen waarvan we vanavond de resultaten zullen krijgen. Hij dacht aan ofwel toch een hartprobleem, gelet op onze omschrijvingen, ofwel hevige pijn. Maar van wat dan? En hoe kan dat dan zo plots opkomen en over gaan?

Hij heeft antibiotica gekregen voor zijn oogje en mondje. Dat zullen we verder in het oog houden en laten behandelen, mocht het niet over gaan. Eens de bloedresultaten er zijn weten we misschien ook wat meer. Ook een mogelijkheid is een EKG laten uitvoeren van zijn hartje en een thoraxfoto laten nemen, maar daarvoor moet hij onder narcose en daar ben ik geen fan van. Toen hij in november ziek was (stilgevallen, wel geen verstopping) is hij ook al in slaap gedaan en te veel kan niet goed zijn. Hij heeft ook preventief een pijnstiller en iets voor zijn darmpjes gekregen, kwestie van de stress wat te lijf te gaan. We hebben ook een antibioticakuurtje meegekregen voor de komende drie à vijf dagen en gaan hem ook wat metacam geven in die periode, mocht hij ergens pijn van hebben.

Bij de dierenarts heeft hij nog een takje peterselie opgegeten en keutels gelaten. Dus verstopt is hij niet.

Toen we thuis kwamen was hij een beetje norsig en licht gespannen, maar na een half uurtje lag hij rustig te slapen. Na drie kwartier heeft hij wat bix gegeten. Die krijg hij normaal niet, behalve als snoepje af en toe, dus dat vond hij geweldig. Iets later is de peterselie erin gegaan, een stuk wortel, wat witloof. Hij heeft nog verder gekeuteld.

Vannacht is alles prima gegaan. Hij was even actief als anders (we slapen net naast de living en hebben de deuren open gelaten zodat we alles konden horen en zijn ieder uur gaan kijken, om beurt. Ja, het was een goede nacht ;-)

Vanmorgen had hij nog meer gekeuteld, heel zijn kom gedroogde kruiden op gegeten, hooi binnen en de restant van het witloof. Op zijn ontbijt vloog hij af zoals normaal, hij hupt normaal, je mag hem overal strelen en hij is perfect zoals anders.

Mijn man, die ik geroepen heb toen ik Ralph in de keuken zal liggen kronkelen, bedacht ineens dat hij hem eigenlijk alleen maar héél erg heeft zien bijten en likken, alsof hij erg jeuk had. Inderdaad, als hij zich héél hard wast wilt hij al wel eens omvallen, wij hebben een gladde vloer en af en toe schuift hij dan onderuit. Maar het zag er werkelijk angstaanjagend uit.

Hij heeft precies nergens pijn, zijn maag-darmstelsel doet normaal, hij ziet er vrolijk en aanhankelijk uit. Ik ben nu ontzettend bang om hem alleen te laten, maar goed, als hij niet écht ziek is kan ik moeilijk mijn werk achter laten. De buren gaan vandaag een tweetal keer checken of alles in orde is, mijn man gaat vroeger naar huis komen, dus eigenlijk is hij altijd maar voor 2 uur alleen, maar bon.

Heeft iemand enig idee wat dit had kunnen zijn? Kan dit gewoon van de jeuk geweest zijn? Dan heeft hij er wel een stressvol bezoek aan de dierenarts bij gekregen, ocharme. Wat kunnen we meer doen om na te gaan wat dit veroorzaakt heeft?

Ter info: Ralph is net vier geworden, weegt 5,6 kilogram, eet enkel groenten en hooi en loopt permanent los in huis. Er is niets in de keuken of woonkamer dat hem kan vergiftigen, tenzij hij de ganse zetel op eet en dat is niet het geval geweest, die staan er nog ;-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

hm mijn vorige konijn heeft een soort van infarct gehad, hij stond naast me in de keuken te bedelen voor restjes groente toen hij ineens omkiepte en lag te stuiptrekken. Het verschil met jouw konijn is alleen dat hij ook aan het schuimbekken was en zijn urine liet lopen. De kat kwam meteen aanrennen en stond bezorgd naar hem te kijken... hij lag heel stil daarna, alsof hij dood was. Voorzichtig geaaid en ineens sprong hij op alsof hij wakkerschrok... en gewoon doorbedelen ook! Lekker groente geknabbeld.. alleen helemaal verlamd aan de achterzijde. Twee dagen aangekeken, geen verbetering.. in overleg met de DA laten inslapen.

Was jouw konijn wel bij bewustzijn de hele tijd? En tja.. dat bijten en krabben.. heel maf. Maar goed, verder gaat het nu weer goed toch? Zou het misschien een gasje kunnen zijn geweest? Dus niet echt 'gas' dat de buik bol staat, maar misschien even een pijnlijk krampje ofzo waar hij fel op reageerde?

Komt vast wel goed joh.. als nu alles goed gaat gewoon even aankijken. Succes ermee!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Waar het mij aan doet denken is alsof er een heel vervelend insect over hem heenkroop of beet? Kan zoiets niet?

En hoe weet je of hij voldoende voedingsstoffen binnekrijgt als hij alleen groente en hooi eet?

Een konijn in de natuur eet ook geen groente of hooi...Waarom krijgt hij geen brokjes?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb net telefoon gehad van mijn (ben zelf nog op kantoor). Konijn gedraagd zich zoals altijd. Nu nog even wachten op de informatie van de bloedanalyse.

@Asti: dat kan, maar hij heeft vlak ervoor en vlak erna diverse keutels gelegd, zijn darmen klonken tien minuten nadien perfect normaal en vlak nadien at hij terug hooi. Alles kan natuurlijk, we weten het niet... Een infarct lijkt het niet geweest te zijn, zijn hart was normaal (alhoewel te snel van de stress) en er was géén schuimbekken, incontinentie, etc. bij. Hij loopt ook perfect normaal al van 10min nadien, dus van verlamming is ook geen sprake. Wel jammer van je vorige konijn, ik zou me nog harder verschoten hebben als hij effectief zou alles laten lopen hebben denk ik!

@ Lonja: Hij woont binnen en we hebben vliegenramen. Het kan uiteraard wel hè, overal zitten wel eens beestjes, maar ik zag in de omgeving toch geen vliegen, muggen of andere kruipertjes. De dokter heeft heel zijn lijf nagekeken en kon ook geen beten of ongedierte ontdekken (ook even gedacht aan vlooien en jeuk).

Wat het eten betreft: het is effectief op aanraden van onze dierenarts dat we zijn gestopt met biks. Een konijn in de natuur eet inderdaad niet veel groenten, maar wel veel gras en kruiden. Wij geven die in gedroogde vorm het hele jaar door, vers wanneer we er vinden of onze balkonplanten ze afleveren en geven ook een hele resem groenten (dagelijks witloof, peterselie, een worteltje, brocoli, basilicum, ...). Hij eet dus hoofdzakelijk kruiden en hooi (dat is gedroogd gras en we kopen alpenweidehooi dat goed aangeprezen werd door onze dierenarts) met groenten als aanvulling. Me dunkt dat dat gezonder is dan enkel korrels. Een mens eet toch ook niet enkel meeneemmaaltijden, kwestie van zeker te zijn dat hij alles binnen krijgt? Door veel hooi te eten en te knagen op zijn groenten, die hij in één stuk krijgt, zijn zijn tanden in schitterende conditie. Daarenboven is hij op een gezond gewicht, aldus de dierenarts, wat enkele jaren geleden, toen hij brokken kreeg met wat groenten als aanvulling, niet het geval was.

En trouwens: zijn bloed is al verschillende keren gecontroleerd en hij komt niets te kort, vitaminegewijs.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Asti: dat kan, maar hij heeft vlak ervoor en vlak erna diverse keutels gelegd, zijn darmen klonken tien minuten nadien perfect normaal en vlak nadien at hij terug hooi. Alles kan natuurlijk, we weten het niet... Een infarct lijkt het niet geweest te zijn, zijn hart was normaal (alhoewel te snel van de stress) en er was géén schuimbekken, incontinentie, etc. bij. Hij loopt ook perfect normaal al van 10min nadien, dus van verlamming is ook geen sprake. Wel jammer van je vorige konijn, ik zou me nog harder verschoten hebben als hij effectief zou alles laten lopen hebben denk ik!

Pff ja was zeker schrikken.. we dachten echt dat hij dood was. Het is bijna jammer dat hij niet gewoon toen gegaan is, want nu moest het uiteindelijk alsnog. Hij was 'maar' acht, maar was al best wel op ook.

Ben benieuwd of er wat uit de bloedtesten komt. Hopelijk was het iets eenmaligs, fijn in ieder geval te horen dat alles weer als vanouds is! Kan me voorstellen dat je niet kan wachten totdat je thuis bent, succes er nog mee verder!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh oké dat is mooi. Ik begreep met groenten niet dat je er ook kruiden bij gaf. Ik dacht echt alleen groenten, vandaar dat mij dat eenzijdig leek.

Ik zou mijn konijnen liever ook zo min mogelijk brokjes geven maar ik heb geen flauw idee hoe ik in godsnaam moet uitrekenen welke hoeveelheden er van welke stoffen in hun groenvoer (weinig tot geen groente, maar veel verschillende bladeren van planten, kruiden, onkruid en struiken) zitten. Maar zeker als je konijn biks niet kan verdragen en hij is gezond zo lijkt het me prima!

Toen mijn ene konijn nog binnen zat heb ik hem ook een keer een rare panische reactie zien hebben waarbij hij zelfs een gilletje slaakte. Toen lag hij te slapen en ineens vanuit het niks kwam dat. Er liep toen een klein loopkevertje waar hij zat, dus ik denk dat dat beestje tussen zijn vacht liep te kriebelen en misschien zelfs gebeten heeft en omdat mijn konijn toen nog jong was en altijd binnen had gezeten gewoon niet wist wat hem overkwam en het heel eng en naar vond. Vandaar dat ik daar ook aan moest denken bij jou. Ik zag dat kevertje in eerste instantie ook niet omdat ik me rotzorgen maakte over het konijn maar even later zag ik hem langs de plint scharrelen.

Mijn konijngedroeg zich daarna ook compleet normaal en mankeerde niets, dus ik heb het toch maar op dat kevertje gegooid.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Asti: ik ben ook best benieuwd, al hoop ik eerlijk gezegd op 'niets'... 8 vind ik ook nog héél jong, al is dat eerder omdat ik hoop dat hij stokoud zal worden, al weet ik dat zo'n grote jongen niet zo oud wordt als een kleine pruts. En inderdaad, als ze dan toch moeten gaan, misschien beter direct ipv na enkele dagen ellende. Gelukkig is er bij Ralph voor de moment niets blijvends te zien. Mijn man zegt dat hij enthousiast is, goed eet, rondhupt en aandacht vraagt zoals altijd, binkie inclusief bij thuiskomst. Hij lijkt dus OK, maar toch...

@ Lonja: hij verdraagt perfect brokken hoor, hij werd er alleen zo dik van (zelfs met minder te geven) en at bijna geen hooi. Zonder is hij wat vermagerd en nu op een gezonde 5,5 kilo, zegt de dierenarts.

Hij heeft niet gegild, wel gegromd zoals wanneer hij boos is op iets. (hij gromt ook naar de kruimeldief en naar de borstel of de stofzuiger, als die in de buurt komen, het klinkt echt zoals een hondengrom). Gelukkig geen gegil. Ik vrees niet dat ik nu nog ga kunnen zien of er een beestje zat, gisteren avond, maar hoop inderdaad op iets dommigs, zoals dat, of omvallen bij het krabben wegens jeuk door zwaar verharen en blijven krabben, ondanks omgevallen.

Nu nog de bloedtesten afwachten!!

Ik ben er nog niet uit of we hem nu gaan laten EKG-en en RX-en. Da's weer een tripje naar de dierenarts (stress!!), verdoving (nog meer stress want moet in ontwakingsruimte en daar ruikt het al wel eens naar kat of hond - super stress!!) als hij voor de rest normaal lijkt. Pfff... 't zijn moeilijke beslissingen. Langs de ene kant wil je hem niet nodeloos bang maken, want dat is ook voor niets goed, kan op de darmpjes slagen, langs de andere kant wil je zeker zijn dat er niet iets dom is dat je met een pilletje onder controle kan houden en dat hem het leven kan ontnemen als het niet behandeld is. De eeuwige twijfel hè.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het bloedonderzoek blijkt perfect normaal te zijn. Hij gedraagt zich ook 100% zoals gewoonlijk, alleen een beetje dominanter omdat hij extra zijn zin heeft gekregen de afgelopen dagen (tja, rotverwennen... Ik ben zeker niet de enige die dat doet...). Hij krijgt nog zijn antibiotica voor het oogje en is daar niet echt gelukkig mee maar neemt het goed in.

Het enige wat we nog kunnen laten doen is een thoraxfoto laten nemen en een EKG laten nemen, maar we twijfelen of we hem willen laten onder narcose brengen nu hij er perfect in orde uit ziet. Buiten tijdens de rare periode donderdag is hij altijd normaal gebelven, zelfs vlak nadien. Zouden jullie hem de extra stress bezorgen of niet?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nope! Lekker zo laten lopen. Hartstikke fijn dat alles verder positief is en hij het nu weer zo lekker doet. Gewoon in de gaten houden en zodra hij ook maar een beetje maf doet kan je altijd nog die stap zetten lijkt me..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zou hem ook geen narcose geven. Hij heeft het pas 1x gehad.. En eigenlijk zou ik hem ook niet al die medicijnen geven.. Ik snap niet dat je da dat doet.. Hij weet niet wat het is, maar stopt het konijn wel vol met medicijnen.. Je weet nooit wat voor een uitwerking dat kan hebben op de ziekte die hij heeft (als hij al een ziekte heeft). Daarbij ben ik geen fan van antibiotica (eigenlijk van alle medicijnen, maar antibiotica in het bijzonder) wanneer dit niet nodig is..

Het doet mij heel erg denken aan epilepsie eigenlijk.. Ik was er natuurlijk niet bij, maar zoals jij het beschrijft..

Wanneer heeft hij voor het laatst een vlooien pipet gehad? Geef je dit regelmatig?

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Nicky: de antibiotica zijn niet voor zijn rare gedrag van vorige week, maar voor het ontstoken oogje en de lichte snot die hij had. Het oogje hadden we opgemerkt en verzorgd door het dagelijks 2 keer te reiniger, de snot hadden we nog niet gezien (geen natte pootjes, geen nat neusje). Het hoofddoel is ervoor zorgen dat het niet erger wordt.

Pijnstilling heeft hij 1 keer gehad, vlak na de feiten, voor het geval hij ergens last van had en daarom rare kronkels maakte.

Het darmmiddel is ook één keer gegeven (via injectie, onmiddellijk nadien) om alle problemen te voorkomen die de stress van verplaatsing met zich mee bracht, en mocht hij toch ergens last van zijn buik gehad hebben en daarom die bewegingen gemaakt hebben. Wachten op de resultaten vooraleer hem iets te geven was niet mogelijk, dat zou nog 24h geduurd hebben en als hij pijn had, of ergens last van had was zo lang wachten niet aangewezen. Zelf zie ik weinig problemen in het preventief en eenmalig wat pijnstilling geven aan een konijn als hij net zo'n rare kronkels gemaakt heeft die mogelijks van pijn konden zijn, ook al merkten we niets meer bij de dierenarts. Hetzelfde met een natuurlijk ondersteunend middel voor de darmen. Uiteraard moet je zo'n beestje geen laxeermiddel of zo gaan geven, maar iets om alles rustig zijn ding te laten doen, in afwachting van derdere testresultaten lijkt mij niet zo'n ramp.

Hij krijgt dus niet 'al die medicijnen' zoals jij stelt.

Hij krijgt geen vlooienmiddel. Waarom zouden we ook? Hij woont binnen, komt nooit buiten, heeft geen contact met andere dieren (we laten geen honden toe op ons appartement) en we hebben vliegenramen. Waar zouden die vlooien ineens vandaan moeten komen... Dus dat heeft hij nog nooit gekregen. Waaruit leidt je af dat hij dat heeft gehad? Hij heef geen vlooien, dat wordt regelmatig nagekeken en is ook gechecked door de dierenarts, dus we zien geen reden om een anti-vlooienmiddel te geven.

Ralph krijgt normaal eten en drinken en verder niets. Ja, zijn inentingen tegen Myx en VHS, maar geen andere preventieve middeltjes buiten gezond eten en voldoende beweging en aandacht.

Zijn vorige narcose is van november vorig jaar geleden. Dus niet 'pas' hoor. Toen was hij echt ziekjes, zijn maag-darmwerking lag stil en er moest een foto genomen worden om te zien of het om een blokkade ging, of een tandprobleem of iets anders. Voor zo'n foto moeten ze even in slaap gedaan worden, vandaar de narcose, al was het volgens de dierenarts meer een roesje.

@ Asti:wij twijfelen zoals gezegd zelf ook enorm. Langs de ene kant: die extra stress willen we niet. Langs de andere kant: als het een hartprobleem is weten we dat liever op voorhand dat hij de gepaste medicatie kan nemen om problemen te voorkomen. Ik vrees dat als we wachten tot er zich nog eens iets voor doet het misschien te laat kan zijn, als het zijn hartje is. Vandaar de tweestrijd...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik weet namelijk dat die pipetjes (en nog veel meer dingen natuurlijk) epileptische aanvallen tot gevolg kunnen hebben als zijnde bijwerking.

Sommige mensen geven preventief vlooien middel aan hun konijn, net als ze bij een hond doen. Hoewel het voor een hond ook niet goed is, is het voor een konijn helemaal niet goed.

Vandaar mijn vraag over vlooien middel ;)

Ik had niet door dat die ogen recent wederom opspeelden en dat hij daarom ab kreeg. Excuus.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Asti:wij twijfelen zoals gezegd zelf ook enorm. Langs de ene kant: die extra stress willen we niet. Langs de andere kant: als het een hartprobleem is weten we dat liever op voorhand dat hij de gepaste medicatie kan nemen om problemen te voorkomen. Ik vrees dat als we wachten tot er zich nog eens iets voor doet het misschien te laat kan zijn, als het zijn hartje is. Vandaar de tweestrijd...

hm, zijn er geen andere symptomen bij zwakke hartjes? Volgens mij moeten ze dan toch ook wel een soort van ruis of onregelmatigheid kunnen horen? En stel dat het een hartaanval was, zou hij dan ook niet nu wat meer moeite met inspanning enzo moeten hebben? Heb niet zoveel verstand van hart-aanvallen hoor, maar volgens mij reageer je dan toch anders dan heftig in je zij bijten en stuiptrekken.

Moet hij trouwens onder narcose voor de foto en het ekg? Blijft hij stil genoeg liggen als je hem samen vasthoudt ofzo? Dat is ook even stress, maar een stuk minder ellende dan door narcose erbij.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Nicky: geen probleem hoor. Ik ben ook van het 'niet over-mediceren' type voor mezelf en in mindere mate voor het konijn. Hij kan het alleen niet echt zeggen als hij last heeft dus zal ik hem iets sneller wat geven dan mezelf (ik daarentegen heb al jaren niets meer ingenomen ;-))

Hij krijgt dus geen vlooienmiddel. Phew, goed om te weten dat die dingen kwaad kunnen, moest het ooit nodig zijn dan kunnen we hem goed in het oog houden!!

@ Asti: Ik ben geen dierenarts, noch dokter al helemaal geen cardioloog. Ruisjes zijn er niet. De dierenarts dacht te horen dat er af en toe een slagje werd overgeslagen, maar was helemaal niet zeker, zijn hartje bonkte zo hard dat het moeilijk te beoordelen was. Het is natuurlijk niet de eerste keer dat de dierenarts hem ziet, noch de eerste keer dat er naar zijn hart geluisterd wordt, dus ik betwijfel of er iets raars te horen was toen, maar ja, alles kan altijd ontstaan hè.

En hij blijft min of meer liggen, maar pas na een hele tijd strubbelen. En alleen als we met twee bij hem zijn en hem in een houtgreep houden. Wat niet kan voor een foto, dan staan onze armen er ook op, noch voor een EKG, dan bonkt zijn hart zo hard dat er vrees ik weinig op te merken zal zijn... Vandaar het roesje telkens. Spijtig genoeg hebben wij een fysiek én mentaal sterk konijn, eens hij heeft beslist dat hij het NIET wilt moet je véél moeite doen om zijn volle 5,6kg tegen te houden. We gaan binnenkort de dierenarts nog eens laten komen om thuis te luisteren, daar is hij altijd veel rustiger alhoewel de aanwezigheid van de dierenarts wel voor wat stress zorgt. Misschien kan hij dan beter horen of er reden is om nog een onderzoek te laten doen. Als dat niet het geval is gaan we opteren om hem de stress te besparen. Het heeft weinig zin voor niets stressvolle onderzoeken te laten uitvoeren.

Link naar reactie
Delen op andere sites

oef wat een manneke dan! Heb wel eens gezien dat aankomende politiehonden op de foto moesten om te kijken of de heupen wel okay waren enzo, maar dat was een kwestie van 'AF!' en klaar ;)

Maar goed.. wauw als de dierenarts langs zou kunnen komen om nog een keer extra goed te luisteren zou dat super zijn natuurlijk! En vergeet ook niet dat je niet vandaag hoeft te besluiten he.. besluit anders gewoon dat je hem deze week niet meer laat onderzoeken en kijk even hoe je je daarbij voelt en natuurlijk ook hoe het met hem gaat. Je kan altijd nog :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als ik het zo lees, denk ik meteen aan een epilepsie-aanval. Punky (mijn kat) heeft zoiets een jaar of 5 geleden gehad en ik heb toen in blinde paniek de dierenarts opgebeld, want die deed exact hetzelfde: blazen, heen en weer rollen, schuimbekken, urine laten lopen en stijf zijn. En na een minuutje of 2 was het over en kon de dierenarts mij gerust stellen, want was compleet over mijn toeren. Het ziet er echt uit alsof ze doodgaan, heel eng gezicht is dat.

Kan dit bij jouw Ralph niet het geval zijn geweest? Want ik vind het er echt op lijken hoor. En na de tijd zijn ze weer volkomen normaal....

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ainariel: Alles kan, we weten het echt niet. Maar de dierenarts dacht niet direct aan epileptie aangezien hij NIET schuimbekte en ook GEEN continentieproblemen had. Enkel een grol en dan het gestamp... Het kan allemaal natuurlijk, zoals gezegd, we weten het niet.

Voor de moment is hij rotverwend. Gewoon van uuuuuuren aan een stuk gestreeld te worden, wanneer hij maar wil, te eten wat hij wilt wanneer hij wilt (hoezo, nog witloof, brocoli en wortel liggen? Neen, ik wil NU peterselie. of juist omgekeerd...) en gewoon te doen waar hij goesting in heeft (alhoewel dat nu niet zo verschillend is als anders ;-)).

Niet dat hij normaal gezien genegeerd wordt, maar als na een uurtje strelen mijn arm slaapt dan hou ik er normaal gezien mee op...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Epilepsie heeft heel veel verschillende soorten. Afhankelijk van waar in de hersenen de 'kortsluiting' ontstaat en of het overslaat naar een ander gebied in de hersenen, zie je de symptomen. Dit kan van enkel afwezig zijn tot echt de grote aanvallen zijn. Epilepsie hoeft dus niet gepaard te gaan met schuimbekken en incontinentie.

Maar: 1 epileptische aanval = geen epilepsie. Er moeten meerdere aanvallen geweest zijn voordat men over epilepsie spreekt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb vorig jaar voor een konijntje gezorgd die schurft had en die deed precies wat je omschrijft als ze een enorme jeukaanval had. Heb de reacties maar vluchtig gelezen, dus weet niet of daar verder al naar gekeken is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Emilyrose: hij is bij de dierenarts geweest onmiddellijk nadien en die heeft hem helemaal onderzocht, onder andere ook op vlooien. Als hij schurft had, dan zou dat toch ook moeten opgevallen zijn? Wel heeft hij wat eczeem aan zijn mondje, wat het enige was dat wees op een beetje snot (tandjes OK). Kan eczeem ook het enige teken van schurft zijn?

De vraag zou natuurlijk zijn hoe ons binnenkonijn dat geen andere dieren ziet en in een huis met vliegenramen woornt, aan schurft komt. Maar goed, alles is mogelijk. Zijn vacht is wel normaal.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .