Han
-
Items
32 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Han
-
-
Sinds anderhalve week heb ik een nieuwe voedster, zodat mijn ram Donny weer gezelschap heeft nadat zijn maatje was overleden (EC).
Hubble is een superlief en vrolijk konijn, het valt me echter de laatste dagen op dat ik continu de waterfles bij moet vullen. Ik zie haar ook vrij vaak heel lang aan de fles lurken. Ik heb de fles gecontroleerd en die lijkt niet te lekken. De afgelopen twee dagen is er denk ik per dag een liter of meer doorheen gegaan. Hubble is ca 2,5 kg, Donny 2,8. Ik heb niet het idee dat Donny meer is gaan drinken. Hubble is super actief en eet erg goed, dus er lijkt niks mis met haar. Sinds vanochtend 11 uur heb ik een bakje neergezet, daar hebben ze allebei nog geen druppel uit gedronken. Ze heeft er wel aan gesnuffeld en met haar oor erin gehangen, dus ik neem aan dat ze snapt dat er water in zit 🙂
In de dierenopvang dronk ze niet bijzonder veel. Ik vraag me dus af of ze gewoon verslaafd is geworden aan die fles, of dat er wat aan de hand is dat ze zoveel drinkt (en nog niet doorheeft hoe het bakje werkt).
Ik vroeg me af of iemand hier ervaring mee heeft, en of dat ik met het bakje nog even aan kan kijken hoe het gaat, of dat ik beter al direct naar de dierenarts kan met haar?
-
Bedankt voor jullie reacties.
Sinds vanmiddag gaat het nog slechter met Brownie, we laten haar morgen inslapen.Een moeilijke beslissing, maar ik wil haar niet langer laten lijden.
-
2
-
-
Beste allemaal,
Twee maanden geleden kreeg mijn Franse Hangoor voedster van bijna 7 jaar de eerste EC verschijnselen. Na anderhalve maand behandelen met panacur leek ze helemaal hersteld. Zij was blij, ik was blij, want wat een nare verhalen lees je over EC. De symptomen zijn ook nooit echt heel erg geweest toen. In overleg met de DA zijn we daarom gestopt met de panacur, maar een week later ging het mis. Dit is nu een week geleden. We zijn direct weer gestart met de panacur, maar de symptomen zijn nu veel erger. Haar kop is totaal scheef en ze kan haar nek niet recht houden, waardoor haar hoofd als ze die wil bewegen flinke zwaai bewegingen maakt. Ze kan wel zitten, maar als ze teveel beweegt valt ze om (ze tolt niet door, het is alleen vallen, even liggen, en dan weer overeind proberen te komen). Sinds maandag hebben we er prednison bijgekregen, als laatste redmiddel volgens de DA. Aangezien ze al anderhalve maand behandeld is geweest denkt zij niet dat de kans op herstel heel groot is. Dan had de panacur al snel weer aan moeten slaan. De prednison zou binnen 3 dagen verbetering moeten geven, en anders zou ze ons aan raden om haar in te laten slapen. Morgen is dag 3, en ik zie nog absoluut geen verbetering en verwacht dit eigenlijk ook niet meer binnen een dag. Haar onderste oog begint te ontsteken en ook heeft ze een wondje boven haar oog van het schuren over de bodem.
Ik zou dus morgen moeten bellen voor de afspraak om haar in te laten slapen, maar vind het een erg moeilijke beslissing. Ze eet nog super goed en ze vecht er keihard voor. Ik zie ook wel dat dit geen kwaliteit van leven is, maar ja is er nog een kans dat het snel weer beter met haar gaat? Ik weet het gewoon niet.. Als je de periode van 2 maanden bekijkt dan is ze lang genoeg behandeld, maar 2 weken geleden ging het gewoon nog super goed. Ik hoop dat jullie me van advies kunnen voorzien, al weet ik ook wel dat het aan mezelf is om deze moeilijke beslissing te nemen.
-
Ik heb het inderdaad ook metacam meegekregen, daar zit ze al sinds maandag aan.
Het eten gaat nog steeds met ups en downs, de ene keer leg ik wat groenten in haar hok en is het na 2 uur weg, de andere keer ligt het er nog gewoon. Ik zag vandaag wel meer keutels in het hok, en ze zijn een stuk zachter dan voorheen. Vanavond zat er ook wat slijm tussen. Hopelijk pakt ze het eten komende dagen wat meer op, want heel lang kan dit zo niet doorgaan lijkt me. Naast wat groenten die ze zelf eet geven we haar 3x per dag wat dwangvoer (75 ml in totaal), wanneer ze haar medicijnen krijgt.
Ik weet dat het even kan duren voor de medicijnen aan slaan, maar als ze niet wil eten dan houdt het een keer op.. vind het alleen heel lastig om te beslissen hoe lang we ermee door moeten gaan en wanneer het tijd is om haar te laten gaan.
-
De dierenarts dacht toch wel aan EC, dus ik heb in ieder geval de panacur meegekregen (met dezelfde dosis als het Wilhelminapark dus de eerste 2 weken de dubbele dosis). Deze da was niet gespecialiseerd in konijnen, maar degene die dat wel is daar kan ik maandag pas terecht. Ik heb nog gevraagd naar de dexamethason en vitamine B injecties, dat deden zij niet standaard maar dat ging ze met de andere da overleggen (waar ik maandag naar toe ga).
Maandag was er overigens ook nog syfilis bij haar geconstateerd (lichte zwelling en roodheid rond geslachtsdeel en anus en wat witte puntjes), waarvoor ze een duplociline injectie heeft gehad en die moet nog minimaal 2x herhaald worden.
Dat arme beest wordt helemaal volgepompt met medicijnen... maar ondanks dat ze wiebelig is en soms half omvalt is ze nog heel alert dus ik heb het idee dat Brownie er gewoon voor wil gaan! Ik ook uiteraard, maar ik vind het echt zielig om haar zo te zien..
-
Bedankt voor jullie reacties en JokeC bedankt voor de link! Ik ga het behandelplan van Wilhelminapark zeker meenemen naar de da.
-
Beste allemaal,
Brownie, mijn Franse Hangoor voedster van 6,5 jaar eet sinds afgelopen weekend bijna niks. Ook zit ze alleen maar stil in een hoekje. Maandag bij de da geweest, die dacht gas rond de maag te voelen, dus behandeling gestart met pijnstilling (metacam), maag/darm stimulant (emeprid) en laxeermiddel. Verder dwangvoeren uiteraard. Het enige wat ze uit zichzelf nog eet zijn groenten en heel af en toe een sprietje hooi. Gisteren nog geen verbetering, dus weer naar de da geweest. Die voelde geen gas meer rond de maag, maar wel verder naar achteren in de darmen. Dat was dus op zich een goed teken omdat het richting de uitgang beweegt. Ook nog cisaral drops meegekregen.
Inmiddels valt het me op dat Brownie als ik haar terug zet in haar hok (na dwangvoeren/medicijnen) steeds instabieler is. Ze valt dan vaak half om. Als ze door haar hok scharrelt waggelt ze ook. Ik heb het idee dat ze weinig kracht heeft in haar achterpoten. Dus net de da weer gebeld, en ik moet vanavond weer langs komen, zodat ze verder kunnen kijken wat het zou kunnen zijn. Evt EC of iets anders. En om te kijken 'of het nog wel zin heeft om hiermee door te gaan' 😞 Ik dacht zelf ook al aan EC, maar hoopte eigenlijk gewoon dat het zou komen omdat ze slap en suf is van de medicijnen en weinig eten. Maar dat leek de da onwaarschijnlijk. Haar kop staat gewoon recht, ze is wel iets afgevallen (van 3.9 naar 3.7 kg) maar niet extreem. Ze drinkt bijna niet, maar krijgt denk ik voldoende vocht binnen via groenten en dwangvoer. Ze plast wel gewoon, en keutelt ook al is het wat weinig en zijn ze klein.
Wat denken jullie als je dit zo leest? Zijn er nog andere mogelijke oorzaken dan EC? Kunnen ze tijdens een consult ook echt zien dat het EC is, of is dat dan alleen een vermoeden? En hoe lang kan je een konijn überhaupt op dwangvoer in leven houden?
-
Bedankt voor jullie lieve reacties en steun.
Buzz is gisteravond heel rustig ingeslapen. 's Middags hebben we nog lekker samen gespeeld en hij huppelde nog vrolijk in het rond. Hij heeft nog lekker wat worteltjes en een wilgentak gegeten. Zo lief. 's Avonds hebben we hem begraven in onze tuin-in-aanbouw, op de plek waar hij anders van de zomer op het gras had kunnen spelen. Ik hoop dat hij in de konijnenhemel een mooi en lief vriendinnetje vindt. Het doet veel pijn dat we uiteindelijk alsnog deze beslissing hebben moeten nemen, hij was nog zo jong en ook al zat de infectie ook al diep, hij liet het niet merken, m'n taaie sterke jongen. Ik mis hem echt verschrikkelijk en ook al zijn we heel verdrietig dat hij er niet meer is, het geeft rust dat we weten dat we hem meer pijn en ellende hebben kunnen besparen.
-
Vanochtend ben ik gebeld door Utrecht. De professor had er naar gekeken, en er was wel een mogelijkheid tot operatie, maar niet met goede vooruitzichten. Met een rontgenfoto zouden ze kunnen zien hoe ver het bot aangetast was, en dan zouden ze dat weg moeten halen. Er was maar een kleine kans dat Buzz dan weer volledig zou herstellen, maar hij kon ook incontinent raken of nog meer ontstekingen krijgen. Doordat de kans zeer klein was dat het nog goed zou komen hebben we besloten om het niet te doen. We kunnen Buzz de ellende beter besparen. Ik heb hem net opgehaald dus hij is weer lekker thuis. Nog even van hem genieten. Hij heeft al pijn aan de ontsteking dus we hebben besloten hem vandaag nog in te laten slapen. Vanavond om 7 uur staat de afspraak. Ik zie er zo tegenop maar het is het beste voor Buzz. Er is geen kans op genezing en ik vind het erg om hem te zien lijden. Hij is en blijft mijn kleine grote held, mijn kanjer! Hij is nog zo jong en al zoveel meegemaakt. Ik hoop maar dat hij weet dat we zielsveel van hem houden en dat hij voor altijd in ons hart blijft!
-
Eigenlijk hebben we ons besluit al genomen.. Zelfs ALS de operatie slaagt is het de vraag of ie ooit nog beter wordt. Als een bacterie al in z'n bot zit, dan is de kans op genezing minimaal. We hebben hem keer op keer een kans gegeven om te leven, maar nu redt hij het gewoon niet. Ik hoop dat we hem morgen op kunnen halen en nog even mee naar huis kunnen nemen. Ik zou zijn leven alleen willen rekken voor mezelf, omdat ik het afscheid zo moeilijk vind. Voor Buzz is het denk ik beter om hem in te laten slapen. Wachten tot hij echt last krijgt is eigenlijk ook geen optie, dan lijdt hij al en is het al te laat. Dat wil ik hem besparen.
-
Mijn arme lieve Buzz... Vorige maand is zijn poot geamputeerd, al zijn 3e zware operatie sinds september. Zijn herstel ging beter als gedacht en zo huppelt hij weer vrolijk in het rond en zelfs springt hij alweer vanaf de grond op de bank, en dat met maar 1 achterpoot! Dus ik dacht dat de ellende eindelijk voorbij was en dat Buzz een vrolijk en lekker leven bij ons tegemoet ging, maar helaas... Gisteren bleek dat hij weer een ontsteking had in de buurt van zijn wond. Vandaag naar Utrecht geweest en daar bleek dat het abces al vrij groot was. In eerste instantie dacht de DA aan weghalen van het abces, waarbij een open wond zou achterblijven wat gespoeld en gezalfd zou moeten worden. Voor de zekerheid hebben we eerst een echo laten maken om de grootte van het abces te bepalen. Daarna slecht nieuws: het abces is niet ingekapseld zoals meestal het geval is, en ook is zijn heupbot al aangetast. De DA denkt niet dat het nog te opereren is. Morgenochtend komt er nog een professor kijken, en hij zal beslissen of het alsnog te proberen is. Als hij denkt van wel gaan ze het proberen. Als tijdens de operatie blijkt dat het toch niet meer goed kan komen laten ze Buzz niet meer wakker worden. Dat zou betekenen dat ik hem nu voor het laatst gezien heb.. ik vind het zo erg.. Zelfs als hij door de operatie heen komt is het maar de vraag of hij er nog van kan herstellen. Als ze denken dat het zowiezo niet te opereren is, kan ik Buzz mee naar huis nemen. Hij heeft nu nog geen last van het abces, dus de DA zei dat we het konden afwachten en op het moment dat hij last krijgt gelijk in laten slapen. Dit is slechts een kwestie van tijd aangezien de ontsteking zich verder zal verspreiden en hij dan bloedvergiftiging of aangetaste organen krijgt. Het lijkt er dus op dat alle hoop voor mijn lieve Buzz is vervlogen. Van het voorjaar zou Buzz weer naar buiten gaan in een grote nieuwe ren, en zouden we een vriendinnetje voor hem zoeken. Ik kan alleen nog maar huilen.. ik weet niet wat ik moet hopen.. dat ze zeggen dat het wel geopereerd kan worden, met het risico dat ik hem niet meer terug zie, of dat ik hem gewoon nog even thuis kan houden en rustig afscheid van hem kan nemen..
-
Gelukkig dat je bij die DA terecht kon. Dat klinkt in ieder geval al beter.
Veel succes met het verzorgen van Rosie, ik hoop dat ze snel beter wordt!
-
En, hoe was het bij de dierenarts? En hoe gaat het met Rosie?
-
Een tijdje geleden had mijn konijn ook een abces (wel op z'n knie en niet op z'n kaak) maar toen ben ik op zoek gegaan naar meer informatie over abcessen. Ik ben uiteraard ook naar de DA geweest, en die vertelde me dat pus bij konijnen niet weg te spoelen is, doordat het zo dik als pasta is. Abcessen gaan alleen weg als ze in zijn geheel verwijderd worden (operatief). Mijn konijn had erg veel pijn door het abces en kon zijn poot daardoor ook niet meer gebruiken. Uiteindelijk kon het abces alleen verwijderd worden door zijn poot te amputeren. Abces/pus duidt op de aanwezigheid van een bacterie, dus antibiotica is zowiezo nodig, anders kan de bacterie zich verspreiden door het lichaam en alle organen aantasten (dit was wat de DA mij vertelde). Helaas helpt antibiotica alleen ter voorkoming dat het abces groter word, maar het abces gaat er niet mee weg. AB door het drinkwater vind ik zowiezo wel vreemd, omdat de hoeveelheid die je nijn binnenkrijgt dan afhangt van hoeveel ze drinkt.
Kijk eens op de volgende site, daar staat veel informatie over oorzaken van abcessen bij konijnen en wat er aan te doen:
http://www.dierengebit.nl/abces/konijn-abces-inleiding.html (onder aan de pagina op pijltje naar rechts klikken voor verdere info; als je een zwakke maag hebt kun je misschien beter niet kijken).
Ik zou dus zeggen: zoek echt een konijnkundige DA, want een abces gaat (voor zover ik weet) niet vanzelf weg.
Veel succes en sterkte!
-
Bedankt allemaal!!! Buzz is al best gewend aan z'n 3 pootjes, hij kan zelfs z'n rechteroor alweer krabben door op z'n heup en staart te steunen.. En hij huppelt vrolijk over de bank en is alweer heel ondeugend! Als z'n hok openstaat gaat ie rechtop tegen de tralies staan omdat hij aandacht of eten wil (of eigenlijk allebei), en dat op 1 achterpoot.
Maar of dat ik al gewend ben... Gister kwam ik thuis, en voor m'n gevoel was de achterkant van z'n heup dikker als normaal. Het was me zondag ook al opgevallen, maar nu was het echt dik voor m'n gevoel. Dus ik gelijk in paniek, want de vorige keer dat ie een zwelling had was het een ontsteking, en als dat nu weer het geval zou zijn was ie echt niet meer te redden:(. Dus heb ik gelijk de DA gebeld en gelukkig kon ik gelijk langskomen (Buzz is erg bekend daar en ze zijn ook steeds benieuwd hoe het met hem gaat). De DA vond het ook wel dik, dus hij heeft er met een naald ingeprikt (net zoals de 1e keer om het vocht te verwijderen), maar er kwam niks uit. Volgens de DA zat er in ieder geval geen pus achter (gelukkig!), maar mogelijk wel wat vocht. Dat kon ook komen doordat Buzz nu iets meer met z'n kont omlaag zit en dus dat er wat wondvocht naar beneden is gezakt. Gelukkig was de paniek dus voor niks, we moeten nu alleen de antibiotica wat langer doorgeven! Na alle ellende hoeft er maar iets te gebeuren of ik maak me gelijk overdreven veel zorgen. Gelukkig past Buzz zich supergoed aan en is ie nog steeds ons lieve vrolijke konijntje!
-
Even een foto proberen te posten van m'n lieve en nog steeds zo knappe Buzz op 3 pootjes:
-
Vooralsnog gaat het erg goed! Hij eet lekker en hij huppelt ook aardig. Helaas hebben we binnen niet al te veel ruimte voor hem, maar als we hem op de bank zetten rent ie de hele bank over en wappert ie met z'n oren! Eigenlijk rent ie net zoals toen ie nog 4 pootjes had, aangezien hij op het laatst z'n andere pootje toch al niet kon gebruiken van de pijn. En ik denk dat ie wel blij is dat ie van die pijn af is. En hij heeft een nieuwe manier gevonden om zich te wassen/krabben. Dan doet ie z'n kopje zo opzij en dan ga ik voor hem krabben, en dan likt ie me hele handen af en dan krab ik weer lekker verder, zo schattig! Maar wel zielig dat ie dat zelf niet meer kan. Als hij weer naar buiten kan in het voorjaar krijgt ie een vriendinnetje die dat voor hem mag doen:p
-
Ik heb Buzz net opgehaald! Gister mocht het nog niet, ze wilden hem nog even in de gaten houden. Ik was wel een beetje bang voor hoe het eruit zou zien, maar het valt me alles mee. Het is wel een grote wond, maar het is heel netjes gehecht, dus je ziet er niet zo heel veel van. Met Buzz gaat het redelijk goed, toen ik hem in zijn hok zette viel hij gelijk aan op de wilgentak die ik erin had gelegd! Z'n brokjes en groenten wil hij nog niet echt, maar hij eet wel goed hooi. Hij heeft al wat gekeuteld, wel wat kleiner als normaal, maar dat was na de andere operaties ook en dat kwam wel weer goed. En hij heeft al heeeel veel geplast, dus dat lijkt goed in orde! Hij huppelt zelfs al een beetje in de rondte, zo te zien red hij zich wel op 3 pootjes. Hij is alleen nog wel een beetje suf van de operatie en alle medicijnen. En als hij zit op 1 achterpoot valt ie af en toe om, dat is wel zielig, maar dat zal wel even wennen zijn! Het is te hopen dat het goed blijft gaan met z'n achterpoot, en dat die kale plek niet erger wordt. Maar verder heb ik er wel vertrouwen in! Nog een week pijnstilling en antibiotica geven, en over 3 weken nog een keer op controle. Ik ben in ieder geval blij dat we voor deze optie gekozen hebben en dat m'n lieve Buzz er nog is! En stiekem denk ik dat hij dat ook wel vindt!
-
Vanochtend vroeg heeft m'n partner Buzz weggebracht. Hij zou om 9 uur geopereerd worden, maar dit liep wat uit ivm een spoedoperatie die tussendoor kwam. Ik ben een uurtje geleden gebeld dat de operatie goed is gegaan en dat Buzzie weer wakker is! Hij heeft al weer wat rondgestrompelt in z'n hok. Z'n pootje is tot op de heup geamputeerd, dus hij heeft ook geen stompje meer. Vanmiddag word ik teruggebeld of hij vanmiddag al naar huis mag, of dat het morgen wordt. Dat hangt er vanaf of hij alweer eet. Ik hoop vanmiddag al, maar het zal wel morgen worden! We hopen maar dat ie goed hersteld en dat ie gewoon een (verder) gezond en gelukkig leven tegemoet gaat!
-
Beste BB'ers,
Ik heb al eerder een topic gehad over mijn lieve Franse Hangoor Buzz, die zijn achterpoot had gebroken. We kregen toen 3 opties: in laten slapen, amputeren of operatie met pinnen erin. We hebben toen voor dit laatste gekozen, ook al kostte dit ons een vermogen. Hij is geopereerd bij de Universiteitskliniek voor gezelschapsdieren in Utrecht. Helaas hebben we sindsdien alleen maar pech. Tijdens de controleafspraak 6 weken later bleek dat de pinnen waren verschoven, en een stukje uit z'n bot staken. Enige optie: Pinnen operatief verwijderen. Dat hebben we dus laten doen. Anderhalve week later werd Buzz z'n knietje helemaal gezwollen, dus wij weer terug met hem, er bleek 18 (!) ml gewrichtsvocht in z'n knie te zitten. Dat werd met een spuit verwijderd en hij kreeg een mooi verbandje zodat het vocht minder snel terug zou komen. Helaas werd zijn knie weer dik. Het was niet zo erg als er weer wat vocht in zat, maar op een middag kwamen we thuis en leek het wel op openbarsten te staan. We zijn toen meteen naar onze eigen dierenarts gegaan, en het bleek dat er nu geen vocht in zat, maar ontzettend veel pus. Ook stierf een deel van z'n huid af, dus dat zag er ontzettend naar uit. De ontsteking zat door het hele gewricht. We gingen weer terug naar de UKG (afgelopen vrijdag), en z'n pootje bleek niet te redden. We kregen 2 keuzes: amputatie of alsnog in laten slapen. Uiteindelijk hebben we voor amputatie gekozen, maar we weten nog steeds niet of het de juiste keuze is. De operatie staat gepland voor morgenochtend. Het lieve beestje heeft al zo'n lijdensweg achter de rug, hij is pas 8,5 maanden en hij zit al 3 maanden in de lappenmand. Moeten we dit nu wel doen of niet? Wie zegt dat het hierna echt goed komt en dat ie niet weer wat anders krijgt. Waar ik ook mee zit is dat hij een kleine kale plek heeft op z'n andere achterpoot, omdat ie alleen daar nog maar op leunt vanwege de pijn. Blijft dit wel goed gaan, of kan dit nog erger worden? Dan is het einde echt zoek. Nu weet ik dat er op BB wel vaker mensen topics hadden met konijnen met een geamputeerde achterpoot, ik vroeg me af of zij ook last hadden van slijtage van de andere poot? Ook financieel word het een lang verhaal. We zijn al ca 1500 euro kwijt aan Buzz, en er komt nu zowiezo weer 400 bij. Het enige wat wij willen is dat hij een gelukkig leven heeft. Hij weet niet eens wat het is om samen met een ander konijn te leven. Dat willen we graag, maar hij moet eerst beter worden. Wij willen graag dat hij blijft leven (Buzz is namelijk echt het allerliefste konijn van de wereld(dat vind vast iedereen van z'n eigen konijn;)), maar wat is voor hem zelf het beste? De DA zei wel dat hij een ander evenwicht zal zoeken op 3 poten, dus dat de kale plek waarschijnlijk minder belast gaat worden. Ook heeft hij er vrijdag nog naar gekeken, en hij maakte er zich geen zorgen over (of nog niet). Ook met grote konijnen kan dit heel goed gaan, ze hebben er veel goede ervaringen mee. Buzz is 4 kg, dus niet extreem groot voor een FH.
Ik weet het eigenlijk niet zo goed meer, ik hoop dat jullie wat tips voor me hebben! En als er mensen ervaring hebben met een groot konijn op 3 poten hoor ik het graag! Alvast bedankt voor jullie reacties!
-
Buzz is inmiddels weer lekker thuis! Hij kan z'n pootje nog niet gebruiken, maar na 6 weken hokrust zou dit beter moeten gaan volgens de DA. De komende 7 dagen moeten we hem 2x per dag pijnstillers/ontstekingsremmers en antibiotica geven. Hij verzet zich er hevig tegen, dus dat is wel een hele worsteling. Heeft iemand nog tips hoe dit handig aan te pakken? Het zijn allebei vloeistoffen die we met een spuitje in z'n mond moeten brengen. Over 7 dagen moeten we langs onze eigen DA, dan mag een deel van de hechtingen eruit (het andere deel lost vanzelf op). Over 6 weken moeten we weer terug naar de DA van de Universitaire Kliniek voor Gezelschapsdieren waar hij geopereerd is. Dan maken ze weer foto's om te kijken of het bot goed aangroeid. De pinnen hoeven er in principe niet uit, tenzij het bot rond de pinnen 'oplost'. Vandaag werd ik nog gebeld door de UKG om te vragen hoe het ging met Buzz. Erg fijn dat ze zo goed voor hem gezorgd hebben en de nazorg is dus ook prima! Buzz ligt vooral te rusten in z'n hok, en af en toe scharrelt ie wat rond. Hij ziet er wel zielig uit met zo'n kaal pootje. De wond ziet er gelukkig erg netjes uit. Hij heeft wel nog een beetje last van rode oogleden, dit kon volgens de DA mogelijk komen door een oogzalfje wat ze hem gegeven hebben tegen het uitdrogen van z'n ogen tijdens de operatie. Dat houden we dus nog even goed in de gaten, hopen dat het snel over gaat en dat hij snel weer aansterkt!
-
Bedankt voor jullie reacties! En Toushka bedankt voor je adviezen, ik hoop dat het nu goed gaat met Sofie?
Ik zal even een update geven: Dinsdagmiddag belde de DA dat hij contact had gehad met de Universiteit Utrecht, en daar konden ze hem wel helpen door met pinnen z'n bot weer vast te zetten. Spalken was inderdaad geen optie omdat het z'n dijbeen is. Ik moest hem gelijk brengen, zodat ze hem nog een nachtje in de gaten konden houden voor de operatie. Daar aangekomen hebben ze hem onderzocht, en uitgelegd wat de bedoeling was. Doordat hij z'n pootje precies op de groeischijf gebroken heeft, moeten ze dat vastzetten met een pin. Daardoor kan dat pootje niet meer verder groeien, hierdoor zou dit later iets scheef kunnen komen te staan tov het andere pootje. Ook zou Buzz op latere leeftijd last van artrose kunnen krijgen in dat gewricht, maar omdat hij nog zo jong is was dat niet zo'n grote zorg. Het meest risicovolle aan de operatie was de diepe narcose die Buzz zou krijgen, dat kon nog wel gevaarlijk zijn. Maar we wilden hem toch laten helpen, omdat dit gewoon de beste optie voor Buzz is. De dierenarts vertelde inderdaad ook dat amputeren altijd nog kon, maar dat was verder nog helemaal niet aan de orde. Kosten van de operatie zelf zouden 300-500 euro zijn, exclusief foto's, consult ed. Maar het belangrijkste is dat het weer goed komt met Buzzie!
Wat de teken betreft, daar voorzag de arts geen problemen mee, hij heeft het nog goed nagekeken, en er nog 1 verwijderd. Als Buzz thuis in z'n hok zit heeft ie ook geen last van teken, maar dit is gekomen doordat hij door de bosjes heeft lopen scharrelen tijdens z'n ontsnapping.
Ook kreeg Buzz een infuus voor extra vocht en werd hij bijgevoerd, omdat ie minder dronk en at de laatste dag.
Gisteren hebben ze eerst nog extra foto's gemaakt, om te kijken of er nog iets kapot was bij z'n knie (dit was uiteindelijk gelukkig niet zo) en daarna hebben ze hem geopereerd. De operatie heeft wel 2 uur geduurd, en hij heeft 3 pinnen in z'n pootje gekregen. De dierenarts belde daarna op dat alles gelukkig goed was gegaan! Ze zouden hem nog een nachtje daar houden ter observatie. Ik werd net gebeld door de dierenarts dat het goed ging met Buzz, en dat ik hem vanmiddag op mag halen! Hij eet en drinkt weer goed, alleen hij had een wat hogere temperatuur, en 1 van z'n hechtingen was los gegaan, maar dat is inmiddels weer verholpen. Ik ben dus superblij dat het zo goed gaat met Buzz en dat ie weer lekker naar huis mag!
-
Mijn Franse hangoor Buzz van 6 maanden is vrijdag uit z'n hok ontsnapt door over het rennetje te springen, en heeft hierbij z'n linkerachterpoot gebroken. Het is zijn dijbeen, waarschijnlijk precies op de groeilijn net boven de knie. Volgens de dierenarts was het een hele lelijke breuk, met punten eraan, en de stukjes bot zijn langs elkaar heen geschoven. Hij heeft ons 3 opties gegeven:
in laten slapen (vind ik dus geen optie), amputeren, of een operatie met stalen pinnen/plaatjes.
Bij amputeren zette hij erg z'n vraagtekens, omdat Buzz een groot konijn is, en nog groter zal worden, en hij dus echt twee achterpoten nodig heeft. Ik heb al oude discussies gelezen over konijnen met een geamputeerde achterpoot, dat dat toch wel goed kan gaan, maar aangezien de dierenarts het al niet ziet zitten, vind ik het ook niet zo'n goed idee. De operatie is ook nog een optie, het is erg duur, maar de dierenarts zei dat de kans op slagen 90% was, en dat hij dan z'n pootje weer goed kan gebruiken en dat hij snel kan herstellen. Ondanks de hoge kosten staan we op het punt om voor een operatie te kiezen, vooral omdat dit de beste kwaliteit van leven voor hem zal geven.
Buzz is nog erg jong, en het is echt een superlief konijn, dus we willen hem echt niet kwijt. We willen gewoon dat hij weer net zo vrolijk en lief wordt als ervoor.
De dierenarts zou ook nog naar de Universiteit Utrecht bellen, of zij nog iets voor hem kunnen doen, en dan tegen een meer schappelijke prijs vergeleken met de orthopeed. Ik hoor vandaag of daar iets mogelijk is. Bij de orthopeed zou Buzz waarschijnlijk morgen of overmorgen al geopereerd kunnen worden. We willen ook wel dat er zo snel mogelijk iets gebeurd, want het is zoo zielig om hem zo te zien.
Nu is dus mijn vraag wat jullie ervaringen zijn met gebroken pootjes en operaties zoals deze, en wat zouden jullie doen?
Hij is tijdens zijn nachtelijke avontuur ook nog door een stuk of 15 teken gebeten rond zijn ogen (arm beessie). We hebben ze allemaal zorgvuldig verwijderd, maar weten jullie of dit nog problemen kan geven?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Nieuw konijn drinkt veel uit fles
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Nee ze is niet geopereerd. Inmiddels staat er al 24 uur een bakje, en ze hebben samen max een halve liter gedronken (denk zelfs iets minder ivm verdamping met het warme weer en ze stoten er nog we eens tegenaan). Ik zie Hubble ook minder vaak drinken. Ik heb het nog nagevraagd bij de dierenopvang, waar ze ook gekoppeld zijn, en daar hadden ze ook een bakje. Ik ga er voorlopig dus maar van uit dat het een gedrags-ding is en houd het voorlopig maar bij een drinkbak 🙂