docentje
-
Items
277 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door docentje
-
-
Haai Rifca, ik begrijp het volkomen. Ik sta ook voor dezelfde keuze.
Het is inderdaad écht een keuze die jij alleen kunt maken.
Ik had de keuze afgelopen zondag al gemaakt, maar de DA vroeg me om het nog 2-3 daagjes aan te zien met Rufus. (zie topic: moeilijk dilemma). Vanochtend had ik spijt van het toegeven aan de DA, toen ik mijn kleintje zo ellendig in zijn hok zag liggen. Maar nu: na weer wat medicatie en pijnstilling zie ik innieminie verbetering en begin ik weer te twijfelen.
Het is écht niet egoistisch hoor wat je nu voelt en denkt. JE hebt immers 9 jaar lang voor je beesje gezorgd.
Ik wens je heel veel sterkte met deze moeilijke keuze.
-
Gisteravond ging het wel aardig met Rufus, maar vanmorgen was het weer één hoopje ellende. Vandaag is het de erop of eronder dag. Hij krijgt zo zijn pijnstilling, medicijn en wat bijvoer. Toen ik hem vanmorgen in zijn oogjes keek leek het net of ie zei: ik wil niet meer. Ik hoop dat hij straks met de pijnstilling zich wat beter voelt. Dat vind ik momenteel de hoogte prioriteit, geen pijn. De DA vroeg me om hem 2 tot 3 dagen te geven voor mijn definitieve beslissing. Maar als hij vanmiddag nog zo ellendig in zijn hok ligt hak ik de knoop door.
-
Hey Roomie,
Dank je voor je berichtje. Het gaat nu weer redelijk goed met Ruuf. Heeft 2x zijn medicijn gehad en daarnet kwamen de eerste piep-kleine keuteltjes weer. De dierenarts is echt een goeie en ook iemand die niet snel opgeeft. Hij behandelt veel nijnen met haakjes en gebitsproblemen en weet welke problemen er kunnen ontstaan, maar ook hoe lang het duurt eer het voorbij is. Tot nu toe heeft ie niet willen opgeven wat Ruuf betreft. En vandaag heeft ie alleen maar de medicijnen in rekening gebracht en niet het duurdere weekendtarief.
Een operatie aan zijn kaakje zie ik niet zitten. (Al wel besproken met DA). Kiezen trekken is moeilijk omdat de wortels zo lang zijn en je het kaakje zou breken. En daarna zou het helemaal een ramp zijn om Ruuf weer aan het eten te krijgen. Ben je zelf al eens aan een verstandskies geholpen? Nee, als Ruuf hier doorheen komt kijken we het gewoon per keer aan.
Re: Sharon, heb ook al voedingsadviezen aan DA gevraagd, maar omdat één kies maar half aansluit op een andere kies zal welk soort voer daar niets mee uithalen. Alleen door zo optimaal mogelijk te slijpen hoopt de DA de tussenpozen te vergroten. Maar dank voor je tip.
-
Thanks Suuzi. Rufus heeft een misvormd kaakje. Dus welk dieet ik hem ook geef, de haken komen met 8 weken weer terug. Dank je voor je advies.
-
Dank je Aniek. Ik denk dat Ruuf er wel snel weer bovenop komt. Toch denk ik dat, zodra hij weer voor zijn gebit moet definitief de knoop doorhak. Maar goed, da's gelukkig nog wat verder in de toekomst. En zoals de dierenarts zegt (overigens een zeer konijnkundige): "met nijnen bekijk ik het per dag. Niet aan de toekomst denken, want die beesten zijn daar té eigenwijs voor."
-
Net terug van de DA. Met een nog levende Ruuf. DE DA begrijpt het dilemma heel goed. Maar hij wil niet zomaar de strijd opgeven. Rufus heeft zich waarschijnlijk na de gebitsbehandeling zo hongerig gevoeld dat hij, toen dat eenmaal weer kon, helemaal klem heeft gegeten om de schade in te halen. De DA vroeg om het nog drie dagen te geven voordat ik een definitief besluit neem. RUfus heeft weer carprofen en metocloral gekregen en zou zich met een dag of twee weer de oude moeten voelen. IS dat niet het geval, dan ga ik weer naar de DA.
Mijn zorgen over de zorg voor hem in de toekomst is ook weggenomen. Als Ruuf weer aan zijn gebit geholpen moet worden mag hij bij de DA blijven tot het beter gaat. Dus nu maar hopen dat Rufusbeest ook de vechtlust nog bezit.
Bedankt voor de lieve berichtjes. Je voelt je altijd zooooo wanhopig als je beestje zo loopt te kwakkelen.
-
Ben hier heel lang niet geweest, maar wil nu toch even mijn ei kwijt.
Straks om kwart voor elf ga ik met Rufus naar de dierenarts. Afgelopen week is hij weer aan zijn mondje geholpen (haakjes). Hij heeft een misvormde kaak waardoor dit iedere 8 weken moet gebeuren. De week ervoor en de week erna zijn altijd ellendig. Hij voelt zich ellendig, ik voel me machteloos. De voorgaande keer kreeg meneer na de operatie last van zijn darmen. Drie dagen in de weer geweest met medicijnen en een doodziek konijn. Gelukkig is ie er toen weer bovenop gekomen.
Maar nu is het weer hetzelfde liedje. Aanvankelijk ging het goed na de ingreep. Langzaam aan ging meneer weer wat eten. Gisterochtend heeft ie als van ouds gegeten, maar s middags stagneerde het. 's avonds at ie niet meer en nu vanochtend helemaal niets meer. Lekkere hapjes waar ie anders een moord voor deed draait ie nu z'n kop om. Gefrustreerd zit ie nu hooitjes en strootjes te versnipperen, maar eten ho maar.
Voor mezelf heb ik een besluit genomen. Dit kan gewoon niet meer. Ik kan hem nu weer helemaal op laten fixen door de dierenarts, maar dan zit ik over 6 weken weer met een ellendig voelend konijn. Zelf ga ik er ook emotioneel aan onderdoor. Schuldgevoelens, onzekerheid of ie wel weer opknapt.
Als dit zijn hele leventje zo door moet gaan pas ik er voor. Rufus verdient beter.
Straks ga ik dus naar de dierenarts om naar hem te laten kijken. Zijn vacht ziet er ook niet uit en hij verhaart als de pest. Hele plukken.
Straks als ik weer full-time werk kan ik niet dezelfde zorg aan ruuf geven als nu. En dat wil ik niet. Hij heeft me door een rot periode geholpen, maar ik mag ook niet onnodig aan hem blijven hangen.
Door de telefoon zei ik al dat ik er aan dacht om Ruuf te laten inslapen. De DA zei: "dat zien we straks wel". Dus nu is het maar eindeloos wachten.
Sorry voor het geratel, maar ik moest even mijn ei kwijt
-
Nella, ga maar lekker verder voor dierenartsje spelen en verwarring zaaien. Ik heb het hier wel mee gehad.
-
Hi Bianca. Ik zat ook ff te denken om helemaal met dit forum te stoppen. De reacties op mijn post maakten me zo onzeker dat ik zelfs aan het advies van de DA ging twijfelen. En als één persoon het weet dat is die het wel.
Gelukkig heb ik de hier geposte, goedbedoelde, doch verwarrende adviezen, niet opgevolgd en is mijn beestje er weer bovenop gekomen. Vannacht heeft ie al zijn hooi, brokjes en wortel naar binnen gewerkt en nu ligt hij onder mijn bed na te tafelen van z'n ontbijtje. Hij krijgt straks toch nog een laatste dosis darmmedicijn (weet de naam niet dus vandaar dat ik het zo noemde) en nog een dosis pijnstilling voor zijn mondje en dan denk ik dat we deze strijd gelukkig hebben gewonnen.
-
Het advies van de dierenarts blijkt de juiste behandeling te zijn. Het gaat de goede kant op met Rufus. Vanmiddag kwamen de eerste kleine keuteltjes en nu zijn ze alweer van gemiddelde grote. Vanavond kwam hij zelfs op mijn voet liggen en mocht ik al wiebelend met mijn tenen aan zijn buikje zitten. Daarnet heb ik het darmmiddeltje van de DA weer gegeven en pijnstilling. Hij is weer heel speels en ondeugend. Hij kijkt weer helder uit z'n oogjes en valt met een fanatisme aan op zijn eten alsof hij drie dagen niets heeft gegeten.
Morgenochtend geef ik de laatste dosis pijnstilling. En voor zijn darmpjes heb ik nog voor drie keer. Dat kuurtje maak ik gewoon af. En dan is het inmiddels alweer maandag en kan ik bij de DA terecht als het nog nodig is. Zoals het er nu uitziet gaat het echter puik met mijn mannetje.
PS: de goedbedoelde adviesen hier maakten me af en toe wel heel erg ongerust. Maar ik ben blij dat ik toch de raad van de DA heb opgevolgd. Die kent mijn Rufus sinds ie heel klein was en hoe hij reageert.
-
Nee, het is geen haarbal. Het is gas. Rufus heeft 3 dagen geleden narcose gehad voor zijn gebit. De narcose, de stress en het onregelmatig eten plus dwangvoer hebben voor gas gezorgd.
Wat was ik overigens blij dat hij vanochtend een paar miniscuul kleine keuteltjes produceerde. Zelf keek hij er ook verbaasd naar. Hij eet nu iedere keer wat kleine hapjes van zijn groenten en hooi. Brokjes laat hij links liggen, hoewel hij net wel een maissnoepje wist los te bedelen en op te schrokken. Omdat hij erg weinig eet krijgt hij regelmatig wat dwangvoer. Straks is het weer tijd voor het medicijn. Dat geef ik hem met 10 ml dwangvoer. Ook vanavond, als hij niet uit zichzelf zijn normale portie eten wegwerkt, krijgt hij 10 of 15 ml dwangvoer zodat hij de nacht doorkomt. Wat een vermoeiend weekend!
-
Gaat dus weer niet goed. Rufus keutelt nog steeds niet. Hij doet zijn best en probeert toch te eten. Ik volg vandaag nog de adviezen van de da op, maar als ik vanavond geen verbetering merk ga ik weer met rufie naar de da. Zolang mijn beestje wil vechten zal ik dat ook doen.
-
Ja, het is goed gegaan. Rufus heeft wat last van gas. De DA heeft hem extra pijnstilling gegeven, boven op de Carprofen die hij al krijgt voor zijn mondje. Verder heeft hij een injectie voor zijn darmpjes gekregen. Ik moet hem nu 4x daags 0.2 ml van dat spul geven. Gelukkig gaat het nu al weer wat beter. Ruuf scharrelt lekker in het hooi en oogt een stuk levendiger. Hij kwam zelfs vanavond zijn hok uit gehuppelt om even met mijn voeten te spelen. Ik hoop dat hij snel weer helemaal de oude is.
-
Ik vertrouw op mijn nijnkundige dierenarts. Ruuf heeft last van lichte gas in zijn darmpjes. Vandaar deze behandeling. Met Rufus gaat het inmiddels al een stuk beter. Hij heeft net een tweede dosis middeltje gekregen en graast alweer lekker aan zijn hooitjes. Naast het middeltje krijg hij ook 2x daags carprofen om de pijn aan zijn mondje (haakje zijn weggehaald) te minderen.
-
Net bij de DA geweest en Rufus blijkt gas te hebben. Ik dacht eerst dat het van z'n gebitsingreep van woensdag was. Gelukkig bleek er nu met het gebit niets aan de hand. Ruuf heeft een injectie gekregen en ik moet nu vier maal daags het anti-gas middel door zijn dwangvoer doen. Hopelijk voelt ie zich snel beter.
-
Thanks Sharon. Ik vermoed dat dat bij Rufus ook is. Net heeft hij wel twee stengels wortelloof gegeten. Hij ging zelfs bij de tweede op zijn achterpootjes staan om toe te happen. Maar na die twee was het klaar en ging hij weer ineengedoken in zijn hok zitten.
Ik geef hem straks toch een beetje dwangvoer, want zijn keutels worden steeds kleiner. Heeft ie in ieder geval iets in zijn maagje en darmen voor het geval hij weer onder narcose moet.
-
Dank je imagina. DA belde net. Ik kan vanavond om 18.00 uur langskomen. Over een half uurtje ga ik hem weer dwangvoeren. Geweekt brood (zelfs brood met wat perensap) eet meneer ook niet.
Het enige wat meneer nu doet is woest aan het telefoonboek knagen. (Doet ie altijd als ie last van zijn gebit heeft). Voel me echt wanhopig.
-
Rufus is woensdag aan zijn gebit geholpen, maar nog steeds eet hij niet. Hij spurt wel op een peertje af, neemt een hapje en draait zich dan om. Maak me grote zorgen. Ik geef hem extra eten via dwangvoeren en da's een heel gevecht. Ook krijgt hij tweemaal daags pijnstilling. Maar zo onderhand begin ik radeloos te worden.
Net de dierenarts gebeld omdat ik zo niet met m'n mannetje het weekend in durf. Hij was bezig en de assistent zei dat de da me terug zou bellen. Dus nu zit ik vol spanning te wachten.
Ik hoop dat het iets "simpels" is, zoals bijvoorbeeld een vergeten haakje of zo. Maar in mijn achterhoofd speelt ook die waardeloze gedachten dat ik misschien mijn nijntje moet laten inslapen. Een k-u-t gedachte. Want Rufus is verder gezond. En ik wil eigenlijk helemaal nog niet zonder hem. Hij is nog maar twee.
Nu probeer ik positief te blijven voor mijn kleintje. Spanning straalt af. En maar hopen dat die dierenarts supersnel belt!
-
Spuitjes, carprofen, trovet dwangvoer, nagelschaartje en borstel.
(Olvarit is NIET om aan te sterken. Het is een noodoplossing. De zakjes Trovet bevatten mineralen en voedingssupplementen die een verzwakt dier hard nodig heeft.)
-
STOm stom stom stom. En gelijk weer voer voor Rufus' nieuwe boek. De DA gebeld.....
Na de operatie had de DA Rufus wel pijnstilling gegeven, maar me niet gevraagd of ik nog thuis had. En ik was, door omstandigheden, niet helder genoeg om te vragen of ik mee kon krijgen. Het arme diertje. Voel me zooooooo schuldig. Gelijk de pijnstilling opgehaald en Rufus z'n dosis gegeven. Tien minuten later knabbelde hij alweer op een hooitje.
Normaal gesproken eet Rufus de avond van de operatie alweer. Maar ja, als ik zo'n domme streek uithaal.......
Heb overigens van de DA de afgeknipte haken meegekregen zodat ik kan zien waar het nu eigenlijk om gaat. Moest drie keer kijken om ze te zien (en ik heb een bril!). Maar ja, in zo'n klein nijnenbekje zijn die dingen reusachtig!
-
Gisteren is Rufus weer aan zijn gebit geholpen. Ik kreeg hem een half uur na de operatie mee naar huis. Hij sliep nog. Ik heb hem lekker warm gehouden en goed klem gelegd tussen twee beren zodat hij niet zou gaan rollen.
Nu, de volgende dag eet meneer nog steeds niet. Gisteren heb ik hem gedwangvoerd. Hij had daarna wel wat belangstelling voor eten, probeerde kleine hapjes, maar trok zich dan terug. Nu duwt hij zijn kop tegen de grond als ik eten aanbiedt. Zelfs z'n lekkerste en o zo slechte hapjes weigert hij. Dus vanmorgen weer gedwangvoerd.
Straks de DA maar weer bellen. Weten jullie hoe lang dit kan duren?
-
Idd Hangoor. Je laat je kind toch ook niet inslapen omdat ie een beugeltje moet.....
-
Kimberley, haakjes weghalen is geen moeilijke ingreep. Het duurt hooguit 10 minuten. Het langste duurt het om het konijn onder narcose te brengen en er weer uit te halen. Maar volgens de DA is alles bij elkaar een ingreep van 30 minuten.
Hoe lang het duurt eer de haakjes terug zijn is wisselend. Na de eerste 2 keren duurde het drie maanden eer Rufus veel last kreeg. Nu merkte ik na 2 maanden al dat hij wat langzamer at. Als Ruuf geen kromme kaak had zou het misschien veel langer duren. Bij een normale stand van het gebit kan het soms wel een half jaar duren eer de haakjes weggehaald moeten worden. Belangrijk is veel hooi laten eten en harde brokjes zodat er goed gemaald moet worden.
-
Heb al gevraagd of er een mogelijkheid is om de kiezen in de kromme kaak te trekken, maar de DA vindt dat geen optie. Da's té ingrijpend voor de nijn en de kans is dan groot dat het kaakje gebroken wordt. Nee, slijpen is voor Ruuf de meest diervriendelijke optie. En een gezond konijn laten inslapen voor haakjes is voor mij geen optie. Rufus lijdt er niet onder (een dagje wat suffig voelen en een dagje pijnstilling en hij is weer de oude).
Timo's eerste hapje groente
in Voeding archief
Geplaatst:
Vandaag heeft Timo (7.5 weken oud) voor het eerst een piepklein stukje andijvie gekregen. het was net een vierkante centimeter. Hij rook eraan en begon wild-enthousiast te knabbelen. Wat keek hij teleurgesteld toen het na vier hapjes al op was. Ik hoop dat het goed bevalt voor zijn darmpjes. Als er morgen geen zachte of natte keutels liggen krijgt hij morgenavond weer een piepklein stukje (maar dan wel iets groter dan vandaag).
Heerlijk zo'n jong beestje!