Ga naar inhoud

ceedeerom

Members
  • Items

    1.212
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Berichten die geplaatst zijn door ceedeerom

  1. Hier nog zo iemand.

    Als ze me aan de kassa zien staan met een kar vol groenten,

    hoor ik de mensen al denken: wat eet die gezond, zoveel groenten.

    Ze moesten eens weten ... :$

    Ja en wat ook grappig is, er valt dat een blad van een andijvie en dan wil de kassadame dat weggooien en zeg ik, nee nee, tis voor de dieren, élk blad telt. Tja, je betaalt er toch voor?

    Als ik mensen zie met wortelen met loof heb ik ook steeds zin om te vragen "mag ik het loof", maar ik durf niet en misschien hebben ze ook konijnen:mdr:

  2. Gewoon in de supermarkt, maar gelukkig kosten groente hier véél minder dan in Nederland. Ik ga nogal vaak naar AH en Jumbo en val telkens weer omver, een zielig andijvietje of chinees kooltje kost dan 2€ terwijl ik hier een véél grotere vind tegen 1.29.

    Ik wou onlangs bloemkoolbladeren meenemen uit de Aldi, maar in die hele winkel nergens een zakje te vinden om ze in te doen!

  3. O, ik herken dat maar al te goed. Moet je eens peruvian cavia's hebben, die graag helemaal plat in hun hok liggen, mijn hart staat regelmatig stil.

    Het bizarre is dat ik meestal meteen wéét dat er een dier is overleden. Als ik in de buitenren kom en ik zie er eentje niet dadelijk, dan is de kans groot dat het overleden is.

    Ik heb dan ook al zoveel pech gehad dat ik vaak met lood in mijn schoenen naar buiten ga, zo van "wat zal er nu weer zijn" Na een tijd gaat dat gevoel idd weg tot het volgende diertje sterft, dan ben ik weer maanden van slag.

    Je kan er weinig aan doen, het zou eigenlijk raar zijn als je niet bezorgd was.

    Maar in mijn (en ik denk ook jouw) geval is het soms onleefbaar voor jezelf he en moet je proberen wat meer zorgeloos te zijn (wat ontzettend moeilijk is)

    Ikzelf heb trouwens maar één wens voor 2011 en alle volgende jaren : dat ik nu eens dezelfde konijntjes mag zien huppelen.

  4. Ik ging eens kijken hoe Jazz er "van onder" uitzag en mijn man was stomverbaasd dat hij nog wat zag hangen. Tja, natuurlijk, dat is het balzakje he, wat dacht je?

    Toen vertelde mijn man het volgende :

    "Ik ben ooit naar een DA geweest met een kat en die man bond het balzakje af en snok, met een tang alles weg."

    Jezumina, wat een barbaarse manier en dat in Vlaanderen! Dit gebeurde zo'n twintig jaar geleden, maar goed, 30 jaar geleden werden mijn katten toch al op een betere manier gecastreerd.

  5. JAZZ IS HOME!!!

    En nu kan ik me nog even zorgen gaan maken want hij eet nog niet. Hij had een wortel gekregen van de DA,maar eet er niet van.

    Hij is al boven in z'n hok geweest, z'n biks zijn daar, z'n groente is beneden en natuurlijk staat daarnaast de kooi met Hayley.

    Nog een beetje geduld en dan mogen ze eindelijk samen!

  6. Nog drie kwartier en hij is weer thuis. Het hok met handdoeken staat al klaar.

    Het was de zenuwslopendste dag die ik me kan herinneren.

    Moest werken tussen 9-13 en de DA had gezegd dat ze misschien voor het spreekuur de operatie zou doen, dus tijdens m'n pauze om 10.30 gauw m'n foon gaan checken, maar niks dus. Kon het niet uithouden, ben om 12.30 opnieuw m'n foon gaan checken en toen was er de vraag van mijn dochter "en? al achter de rug?"

    Maar om 13.10 kwam het verlossende telefoontje dat hij aan het wakker worden was.

    Vinden jullie het gek dat ik toch niet écht opgelucht kan zijn voor ik hem weer thuis heb?

  7. Woensdag gaat Jazz voor castratie, ja gewoon bij mijn vertrouwde DA.

    De zenuwen gieren door mijn lijf, ik moet hem brengen héél vroeg in de ochtend omdat ik al om 9u op m'n werk moet zijn en met deze weersomstandigheden rijd ik daar langer over.

    Om 13u stop ik met werken en dan hoop ik op het enige positieve nieuws dat ik kan krijgen.

    Duimen jullie allemaal om ter hardst mee dat het noodlot geen tweede keer toeslaat?

    Ik blijf maar zeggen : "het kan niet, nee geen tweede keer", maar jongens, wat ben ik bang!

  8. Het heeft dus NIKS te maken met al dan niet konijnkundige DA.

    Mijn DA heeft 3 rammen van mij probleemloos gecastreerd en nog veel meer andere rammen.

    Ik ken een DA die gespecialiseerd is in konijnen en zij castreert dus NIET onder plaatselijke verdoving omdat ze dat teveel stress vindt voor een konijn.

    Ik heb nooit pijnstilling gebruikt, mijn konijnen kregen een spuit die een tijd werkte en nadien huppelden ze weer rond.

    Het is gewoon puur pech hebben hoe de castratie ook gebeurt.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .