Sandraskonijnen

Oh jongens, ik ben toch zo blij voor Pom! Zij en kleine pollewop Max zijn helemaal verliefd. Ik heb ze al heerlijk tegen elkaar aan geplakt gezien. En ze likken elkaars koppie en oren. Zo ontzettend schattig! Ik ben zo blij dat ik snel actie heb ondernomen en zij weer lekker een vriendje heeft. Dankjulliewel voor jullie goede adviezen! Na een rottijd met de ziekte en het verlies van Pim, ben ik zo blij om Pom zo te zien genieten met haar nieuwe vriendje ❤️

Dankjewel voor je lieve woorden Lienappelsien! En zo waar wat je schrijft. Het is alles wat je schrijft. Gek om een ander konijn in onze tuin te hebben, fijn voor Pom, ook fijn voor Max, toch ook nog verdrietig omdat Pim er niet meer is. Het zal moeten wennen. Maar een fijne nieuwe konijnen liefde is wel heel erg leuk om te zien ❤️ Door onze eigen agenda zijn ze iets langer gebleven dan wellicht nodig, maar morgen komen ze naar huis! Ik heb de boel schoongemaakt en veranderd zodat ook Pom een beetje nieuw is in haar eigen hok. De opvang gaf namelijk de tip om de ren lekker vol te zetten met obstakels zodat ze elkaar ook even niet kunnen zien als ze dat willen. Dus dat hebben we gedaan 😅 Jij ook veel plezier met je kersverse nieuwe konijnen duo. Al zal er ook bij jou een verdrietige aanleiding zijn geweest om naar de konijnenopvang te gaan voor een nieuwe konijnen liefde. Sterkte en genietze!

Max is inderdaad een kleintje naast middelgrote Pom. Een schattig klein bolletje, maar volgens mij pittig genoeg. Volgens de konijnenopvang gaat t heel goed tussen Pom en Max en liggen ze al lekker tegen elkaar aan. ❤️

Pom heeft kennisgemaakt met het grijze dwergkonijn Max en dat verliep heel goed. De komende dagen mogen ze bij de opvang proef-samenwonen.

Het gaat heel goed met Pom. Ze geniet weer lekker van t buiten zijn en de ruimte om lekker te stretchen en jumpen. Al ziet het er wel heel sneu uit dat ze alles alleen moet doen nu. Zaterdag gaat ze speeddaten bij de konijnenopvang in Hillegom 🙌

Het is gekoppeld aan een ren. Maar het beschutte deel (hok) staat tegen het huis in de luwte. Ze is vanmorgen weer naar buiten verhuisd. Ik zie haar al heel blij rondsnuffen, huppen en hooi knagen. Met de snugglesafe lukt het haar hopelijk lekker warm te blijven. Kan ik de snugglesafe t beste kort gebruiken (de komende dagen / weken) of totdat t weer warmer wordt in t voorjaar?

Heel erg bedankt voor je lieve reactie Kolino! Inderdaad weet je t nooit. Als je dieren neemt dan weet je dat je vroeg of laat een keer verdriet ervan hebt. Ik heb de afgelopen dagen flinke buikpijn gehad van hoe alles ging en vooral hoe hij op z’n slechtst was. Maar gelukkig heb ik ook vele mooie momenten met Pim beleefd en Pom heeft er hopelijk nog heel veel voor de boeg! En door voor Pom weer een nieuwe vriend te zoeken, kunnen we daarmee ook een ander konijn weer een fijn thuis bieden ❤️

Dankjulliewel! Ja ik wil haar ook zo snel mogelijk weer lekker in grote hok buiten. Door de reactie van de dierenarts werd ik wat huiverig. Inderdaad staat op zolder een raam open en is t flink koud. Maar altijd nog warmer dan buiten. We hebben wel een schuur, maar die is te klein en tochtig. Het hok staat normaal tegen t huis aan en in de luwte. Dus dat is de enige beste plek in mijn ogen. De snugglesafe heb ik vanmorgen besteld en komt hopelijk morgen binnen. Dus dan kan ze vrijdag naar buiten. Inderdaad heeft Pom geen symptomen van cuniculi. Ze krijgt uit voorzorg een kuurtje van 2 weken omdat ze besmet moet zijn geraakt door Pim. Het is moeilijk beoordelen of ze van slag is doordat ze haar vriend mist of doordat ze nu binnen in een klein hok zit. Sinds ze samen binnen zitten eet ze wel, maar minder dan normaal. Dat is nu ook nog zo. Ik heb maandag bij de dierenarts gevraagd haar ook even na te lopen, maar ze had een mooi rijtje keutels in haar buik en prima darmgeluiden. Dus ze eet wel genoeg. Ik kan me echter wel voorstellen dat ze haar vriend eigenlijk al een ruime week mist. Normaal zaten ze altijd bil aan bil te slapen en wasten ze elkaars snoet en oren. Sinds hij ziek werd hebben ze dat niet echt gedaan. Ze moet ook vreselijk geschrokken zijn van alles wat gebeurd zijn. Ik heb echt met haar te doen. Vandaar dat ik wil zoeken naar een nieuw maatje. nb: ik heb er zelf ook een klein trauma van opgelopen. Ik vond het heel heftig en heb zelfs even getwijfeld of ik nog wel konijnen wil (dit wil ik liever niet nog een keer meemaken). Maar ik wil Pom graag een kans geven en misschien hebben we gewoon enorme pech gehad met Pim. Dus hoewel we Pim erg missen, is mijn focus het beste voor Pom.

Hallo allemaal, Ik ben Sandra en heb al meermalen met interesse dit forum gelezen en veel kennis opgedaan. Vooral over de nare ziekte cuniculi wat ik recent van dichtbij heb moeten meemaken. Ik probeer t kort samen te vatten: Konijn Pim begon op zaterdag 6 januari zich pips te gedragen en wilde niet eten. Gelijk begonnen met dwang voeren dat ik gelukkig in huis had. Maandag naar de dierenarts gegaan omdat er geen progressie waarneembaar was. Zijn gebit is bekeken en zijn kiezen een beetje bijgevijld vanwege minimale haakjes. Maar verder niks bijzonders. Pijnstillers mee en tips om Pim te verleiden weer te eten. Een enkel blaadje andijvie wilde hij wel eten, maar verder moest ik m blijven voeren want anders at hij niet. Soms wilde hij graag eten, soms niet. Vanaf woensdag zag ik vreemde neurologische klachten; scheef koppie, verminderd evenwicht en een oog dat steeds heen en weer weefde. Dus hup weer naar de dierenarts en flink wat medicijnen mee gekregen voor hem én zijn vriendin Pom. Ik heb ik Pim en Pom naar binnen gehaald. Vanwege de kou, maar ook omdat hij in het buitenhok grotere kans loopt op verwondingen door bijvoorbeeld van een trappetje te vallen. Helaas is hij niet echt opgeknapt en kreeg hij afgelopen zondag een enorme terugval. Hij bleef maar over zijn as tollen. Dit was voor mij een teken dat t genoeg is geweest. Hij at nog steeds niet zelf en werd alleen maar slechter. Maandag is Pim dus helaas ingeslapen. En nu kom ik bij mijn vragen. Pom moet ik doorbehandelen met fenbendazol tot in ieder geval volgende week woensdag. Gelukkig heeft ze geen klachten, behalve dat ik haar verdrietig vindt en ze niet zo veel eet. - wanneer koppel ik haar met een nieuw maatje? Wanneer de kuur voorbij is? Of zo snel mogelijk? Dat raakt ook mijn punt over huisvesting. - Pom zit nu binnen (1 week), maar heeft buiten veel meer ruimte. Ik wil haar dus weer zo snel mogelijk naar buiten, maar de overgang is wel heel groot nu. Op aanraden van de dierenarts zit ze nu in een koudere zolderkamer (het is daar nu 14 graden) en zou ze wanneer de temperaturen volgende week weer wat omhoog gaan naar buiten kunnen. Denken jullie dat ook? Misschien met een snugglesafe voor de nachten? We wonen overigens aan de kust dus de lage temperaturen zijn hier minder extreem dan in t midden en zuiden van het land. Er zit een konijnen opvang hier in de buurt die ervaring heeft met koppelen. Zij hebben wel enkel buiten konijnen én zoals gezegd zit Pom nu door haar zieke en inmiddels overleden maatje al een week binnen. Het liefste zou ik Pom zo snel mogelijk buiten weer de ruimte én een nieuw vriendje gunnen. Wat zijn jullie ideeen?