[Ervaring met Beaphar Nature]

Klopt @Deeskuh88

De tabel is exact tzelfde als van SS en de brokken zijn veel harder (hoor je bij het kauwen). Klopt, ze vonden de SS eerst lekkerder, maar ik ben overstag gegaan door de hardheid van de brokken en de aanzienlijk lagere prijs. Het overwennen moest cold-turkey (zij at de SS er snel tussenuit en hij at de SS en daarna de Nature, dus hij kreeg teveel binnen en zij veel te weinig). Ondertussen vallen ze nog steeds aan op de brokjes en pakken het aan als beloning. De neus wordt er niet meer voor opgetrokken dus, en nu kijken ze weer argwanend naar de SS. Gewoon ff doorbijten als ze gaan mieren. Ze krijgen dezelfde hoeveelheid Nature als SS hier en doen het er prima op, heb niks te klagen over het voer. 

[Mijn konijn wil niet drinken]

In navolging van Lonja hoop ik dat de twee wortels een grapje zijn... mijn twee hongerwolven doen een goede twee weken over een klein model winterpeen, omdat er erg veel suiker in zit waar ze last van kunnen krijgen, dus meer dan een schijf per knijn per dag krijgen ze gewoon niet... wat betreft het drinken: het kan zijn dat je konijn gewoon geen dorst heeft, de samenstelling van je water iets veranderd is *werkzaamheden, foutje in de zuiveringsinstallatie* of dat ze de fles idd niet fijn vinden. Stilstaand water in een bakje krijgt al snel een "rare smaak en geur" zeker in de buurt van een verwarming en ten opzichte van flesjes en drinkflessen zijn zeker niet hetzelfde, al zien ze er wel zo uit. Mijn frutsels vertikken het stilstaand water te drinken dat ouder is dan een halve dag en flesjes haten ze ook, maar iedereen is het erover eens dat ze extreem verwend zijn wat betreft jouw konijn: zet een bakje neer en hang de fles op, zet een streepje of plak een plakbandje tot waar je het gevuld hebt en wacht een nachtje af. Het zou je verbazen hoe vaak konijnen een paar slokjes nemen waarvan jij denkt "dat kan nooit genoeg zijn!", maar verspreid over een nacht kan dat nog best veel zijn. Hier drinken ze samen ongeveer een liter in 3 dagen en er zal er ook wel een klein percentage verdamping zijn, maar ik zie ze zelden drinken. Zo eens in de maand kan ik ze eens betrappen als ze aan hun fontein zitten te lurken, voor de rest eigenlijk niet. Mijn hamsters zie ik helemaal nooit drinken. Ik merk aan de streep op de flesjes dat ze het wel doen Vooral niet te snel in paniek schieten.

[4+ of toch weer gewoon?]

Voor zover ik weet verschilt de samenstelling in kruiden en dergelijke van de SS senior met die van de SS adult en zijn de brokjes kleiner zodat ze beter te kauwen zijn voor minder krachtige kaken. Bij mijn dierenwinkel betaal ik even veel voor allebei, maar ik stapte ook pas over op senior toen mijn oudje serieus trekjes van een opa begon te vertonen (met 6) en hij was vrij snel oud voor zijn maat. De 4+ lijkt gebaseerd te zijn op de extreem grote rassen die een levensverwachting van 5/6 jaar hebben, met dwergjes en middenmaten ligt de "senior" leeftijd wel wat verder naar achteren en er zijn ook konijnen die hun hele leven prima op de SS adult leven en nooit SS senior nodig hebben. Gewoon aankijken dus. 

[Konijn met drinkprobleem]

Hier hebben ze een Catmate. Flesjes kosten veel moeite om uit te drinken en sommige konijntjes snappen het niet, of vinden het teveel moeite (zoals eigenlijk al mijn konijnen). Max had een stenen geglazuurde konijnenbak die ik twee keer per dag ververste. M&M hadden een automatisch klein-vee drinksysteem, maar dat vervuilde snel (vettig aanvoelende bakjes). Daarna hebben ze een poos een glazen ovenschaal gehad tot ik dus de Catmate maar gekocht heb om te proberen Waterconsumptie is flink toegenomen. 

[Ten einde raad met hooiweigeraar]

Ook zeuren van hooi-eters hier, eveneens de Nature's best mountain hay aangeschaft vorige week (bij toeval, ging eigenlijk naar de Welkoop voor iets anders), en ze eten het als een malle! De kruidenhooitjes hebben we nog voor afwisseling  

[uit flesje drinken slecht?]

Heb het eens opgezocht, catmate, mooi systeem en ziet er nog leuk uit ook!

En hoe doe je het dan met het snoer (tenminste, ik neem aan dat die eraan zit?)?

Of heb je die helemaal weggewerkt?

De catmate staat met zijn "rug" tegen de wand en het snoer loopt direct de kooi uit, tussen een plaat hout en de muur in naar het stopcontact ^^ Er zit een plug tussen de adapter en de pomp, zodat je het pompje, zonder de hele kooi uit elkaar te slopen, uit de kooi kunt halen en schoon kunt maken (net als de bak).

[Spoed vragen konijn fanta eet niet goed!]

In de beschrijving staat dat Fanta heel snel van slag is en niet goed tegen drukte kan en daarom ook niet bij drukke kinderen mag en dergelijke. Verhuizen is voor zo'n introvert nerveus konijntje een heel iets. Ze kan er best buikpijn aan overhouden.

 

Ik zou eerst zorgen dat ze goed hooi en brokjes eet voordat je gaat denken aan allerlei extra's zoals groenten, fruit en snoepjes. Misschien tijdelijk investeren in kruidenhooi (met een smaakje) om haar te stimuleren toch te eten. Het kan best dat Spider, doordat Fanta nerveus was op de nieuwe locatie, geprobeerd heeft te rijden en de overhand te krijgen. Konijnen hebben ook de neiging elkaar "op de kop" te geven als ze een té nerveuze vibe afgeven (als Meiyo bijvoorbeeld een paniekaanval heeft over niets springt Makoto nog wel eens op dr of hapt in d'r kont of flank). Dus het kan best dat er plukken haar uitgetrokken zijn; zolang Fanta geen wondjes heeft is er weinig aan de hand. 

 

Ik weet niet of Fanta 3 kilo weegt, maar 30 gram ss klinkt als heel veel voor een konijntje dat er zo klein uitziet... M&M krijgen samen 40 gram Beaphar Nature per dag, zoiets? Voor de rest mogen ze hun "honger" stillen met hooi. Biks is nu eenmaal een aanvulling voor deficiënties in de samenstelling van het hooi Niet een hoofd-voer. 

 

Verder zou ik haar van een afstandje blijven observeren (aangezien ze omschreven wordt als nerveus). Uitdrukken van de rug (buik tegen de grond drukken) en dan weer opstaan en toch weer gaan liggen en weer opstaan duidt meestal op buikpijn. Stil in een hoekje zitten is ook niet goed. Maar het opstaan en gaan liggen (zonder uitdrukken van de rug) kan ook pure zenuwen zijn, net als dat introverte konijntjes meer tijd nodig hebben om in beweging te komen en te gaan ontdekken dan extroverte konijntjes. In het eerste geval: DA! In het tweede geval: Geef haar tijd.

[uit flesje drinken slecht?]

Ik had een automatisch watersysteem Hoewel super, helaas te groot voor twee konijntjes (8 liter), maar duidelijk liever gebruikt dan een normaal bakje dat twee keer per dag gevuld werd. En die werd weer liever gebruikt dan een flesje. En nu ze een Catmate hebben is het water weer niet aan te slepen vergeleken met het vorige systeem... Troep (vooral haar hier) verdwijnt in het filter en hoewel ze het geprobeerd hebben, krijgen ze hem niet om (ding zelf weegt bijna een kilo en met water erbij is hij zwaarder dan de konijntjes zelf, al verschuiven ze elkaar in een doos als het moet). Wel hangt Makoto met z'n kin graag in het water van de eerste verdieping als hij drinkt (met vaak een nattige borst tot gevolg waar hij zelf geen last van lijkt te hebben, want hij doet het graag, om vervolgens zijn kin af te komen vegen aan je kleding) en staat Meiyo dan weer graag met haar voorpootjes in het reservoir... Waarom? Mij een raadsel. Maar ze krijgen er niks van, dus ik laat ze lekker. Dan dweil ik wel een keertje extra om de pootjes van het laminaat te krijgen. Sinds de Catmate gaat er ook weer veel meer hooi doorheen per dag. Weet niet of er een verband tussen zit, maar ik vind het prima zo.

[Verschil schapenhooi/paardenhooi]

Het ligt aan het gras waar het van gemaakt wordt  

 

Meer-maagdigen (herkauwers) hebben veel eiwitrijkere "zachte" grassoorten in hun mix dan paarden, die drogere, minder eiwit-rijk stengelige "harde" grassen hebben De hoeveelheid eiwit in deze "koeiengrassen" ligt veel hoger, maar wordt naarmate het gras droger wordt (van kuil naar hooi) minder. Niet zo "weinig" als paardengras zogezegd, maar binnen aannemelijke marges om te zeggen "het kan niet echt kwaad". Omdat koeien (en schapen en geiten) veel melk geven/vlees kweken naarmate ze veel eitwit krijgen wordt het gras zo vers mogelijk (kuil) gevoerd. 

 

Vandaar dat sobere rassen (zoals de IJslander, Shetlander, bepaalde Fjorden en Haflingerstammen ed) op "koeiengras" heel snel dik worden en de kans op hoefschade en -bevangenheid aanzienlijk toeneemt en het de investering waard kan zijn om het weiland te spitten en in te zaaien met "paardengras". 

 

Dat is dus het hele verschil ^^ Nu hebben de boeren daar hun kans schoongezien en zijn "paardenhooi" gaan produceren (het zal naar alle redelijkheid meer paard-geschikte kruiden en minder eiwit bevatten, maar jaren en jaren is "koeienhooi" zonder problemen gevoerd), terwijl eigenlijk het kuil "gevaarlijk" kan zijn. Het enige dat kan gebeuren is dat je konijntjes een beetje uitdijen van "herkauwershooi" en dat je meer bdk's gaat vinden, maar "dodelijk" is het dus niet ^^ 

[Relatie veranderd tussen stelletje na 10 weken andere omgeving]

Meiyo reed ook heel veel op Makoto, maar dat wordt naderhand minder, zeker nu Meiyo "geholpen" is. Af en toe is het nog een beetje een dingetje omdat iemand eerder door het kattenluik ging en zo bijna alsof hij op z'n kop krijgt dat zij toch echt eerst is. Toen ze nog samen in een konijnenkooi zaten (die was zelfs groter dan jouw "hok") was er ook altijd wel een akkefietje en een opstootje hier en daar, maar nu ze lekker de ruimte hebben (dag en nacht) merk ik heel erg dat het inderdaad af en toe net mensen zijn Zo liggen ze klef elkaar af te wassen en liggen ze onderhand in elkaar, en zo zit de een voor de voordeur en de ander voor de buitendeur en hebben ze hun "space" nodig. Wij weten ook niet wanneer wij die persoonlijke ruimte nodig gaan hebben, dus je kan niet echt voor je konijntjes bepalen "tussen 12 en 7 moeten jullie elkaar aardig vinden!". Zeker als je bedenkt dat ze rond 5 uur "wakker worden" (schemer, zeker in de zomer) vol energie zitten en dan willen rennen en geen kant op kunnen. De meeste "oorlog" kan je dus ook vlak na "bedtijd" en een paar uur voor het opstaan ondervinden. 

 

Gewoon een panelenren neerzetten. Daar zitten ze bij mams ook in (zonder kooi dus, alleen een ren van 2x1m met wat plasbakjes en veel hooi). Hebben ze het prima naar hun zin Ook als het in het huwelijk eventjes niet 100% botert ^^ 

[etensproblemen]

M&M "vallen" ook aan op het voer Ze hebben 5 ruiven waar 2 keer per dag nieuw hooi in gaat, dus honger lijden hoeven ze niet. Toch lopen ze bijna heel de dag om je heen te draaien als ze een zakje horen kraken, of gaan zelf op strooptocht naar een doosje dat onbeheerd achter is gelaten... Voor mij is dat een teken dat ze iig niet overvoerd zijn, haha.

 

Wat dat betreft gedragen je konijnen zich heel normaal. Zeker als je vaak toegeeft aan iets extra's toestoppen zullen ze extra hard aan de tralies knagen en extra zielig kijken of je extra vaak laten struikelen om te laten zien dat ze er zijn  

[Hangoor?]

Een angora heeft staande oren, een teddy widder (over het algemeen) hangoren. Het is maar net de vraag welke genen sterker gaan zijn. Max was ook een kruising tussen een hangoor en een "normaal oor" konijn (of zoiets). Hij had "vliegtuigoren" (1 omlaag, 1 omhoog, allebei horizontaal aan de zijkanten van zijn kop) als hij moe, slaperig of ziek was, maar als hij alert was, schoten ze allebei overeind. 

[rammetje 'berijdt' babyvoedstertje]

Als je jezelf een beetje inleest over de ellende die nestjes geven (en rondbelt bij konijnenopvangen die er genoeg hebben gezien) dan zou je moeten weten dat het niet iets is waar je als particulier "eventjes een keertje voor de grap aan begint". Babykonijntjes zijn superschattig! Bij iemand die er VERSTAND VAN HEEFT. En wat ik hier lees dan kan ik hardop en zonder schaamte zeggen: Dat heb je dus NIET! Begin er gewoon niet aan. 

[dominantie]

"Mijn konijn is zo lief, die doet nooit wat!" Zei ik over Max. "En als hij je niet aardig vindt, dan loopt hij weg." En prompt beet ie de eerste de beste die zich in ons nieuwe huis vertoonde in de enkels en joeg hem letterlijk de deur uit. En trots dat ie was! 

 

Kan zo nog wel 20 verhalen oprakelen uit m'n leven. "Dat overkomt mij niet" is echt zo'n gedachte waarbij Karma zich in de handjes wrijft en wacht op dat moment dat je eventjes niet oplet. Bereid je voor op "ik zei het toch" en als het slecht afloopt op een hele shitload aan haat. 

 

Wat betreft TS: Hier ook niet heel duidelijk wie er nu de baas is. Dan zit de een achter de ander aan. Dan de ander achter de een. Ze wassen elkaar evenveel en het is steeds een ander die het initiatief neemt. Als de ander geen zin heeft dan negeren ze elkaar ook net zo makkelijk Soms spelen ze echt haasje over en vliegen ze achter elkaar aan en springen ze over elkaar heen (niet boos of met open bek). Soms liggen ze languit tegen of op elkaar. Ach. Zolang Makoto onder ligt vind ik het prima. Anders plet ie die arme meid. En verder zoeken ze het maar lekker met elkaar uit. Moet er ook niks van hebben als mijn ma zich tegen mijn relaties aan bemoeit, dus zolang er geen haren in het rond vliegen  

[Dierenartsbezoek tijdens koppeling, wat nu?]

M&M zijn ook samen gegaan en omdat ze allebei onder narcose moesten zijn ze zelfs samen in dezelfde couveuse gegaan waar ze nog in zaten toen we ze op kwamen halen. Nog hele schattige foto's van de DA gezien Die heeft tijdens z'n pauze toe zitten kijken hoe ze wakker werden en daar kwam een hoop gepoets en geknuffel aan te pas. Mijn DA raadt aan om ze allebei te brengen. De "gezonde" blijft dan in de reiskooi terwijl de andere behandeld wordt (dus van de "plaats bezet houden" weet ik dan niet...), maar dan ruiken ze iig wel allebei naar hetzelfde en vaak is de stress van het bij de dierenarts zijn (alle luchtjes) genoeg om ze aan elkaar te laten klampen en niet meer los te laten zelfs als er 1 zwakker is dan normaal. 

[Na-operatie zorgen; apart of samen?]

Om eerlijk te zijn had ik de "mazzel" dat Makoto diezelfde dag aan zijn tanden geholpen is, dus ze zijn samen wakker geworden in de couveuse bij de DA (zelfs de DA had zoiets van "aww, ze zijn zo schattig samen!" en sindsdien alleen maar hechter geworden. Daarnaast heb ik het voordeel dat ze bij mij binnen zitten. 

 

Om eerlijk te zijn, als je haar 2 keer per dag probeert te controleren (zal even wat stress opleveren, maar als ze zich er mentaal beter door gaat voelen in the long run...) denk ik dat het ergst gevaar van infectie nu wel geweken is. Zeker als de wond "blind" gehecht is. Je moet ervan uitgaan dat konijntjes ongeveer twee keer zo snel helen als wij zouden doen. Als ze elkaar zonder strijd accepteren zou ik ervoor gaan om ze weer gewoon bij elkaar te zetten dus  

[Hoe meer aaien en op schoot?]

M&M springen op de bank en rennen over je heen, zeker als ze de snoepjeskist horen (hint: offer een theekist op als snoepkist. Het uitkiezen welk snoepje het beste ruikt vergt tijd en aandacht, tijd en aandacht waar je ze goed in kunt aaien). Als ze eenmaal zitten te snoepen van hun snoepjes of fruit (dingen die ze "normaal" niet in hun kooi krijgen) dan is het vrij makkelijk om ze te aaien en languit bij ze op de grond of op de bank te liggen. Daarnaast zijn ze ook razend nieuwsgierig als je gewoon op de bank neerploft of als een gek door het huis rent (zoals zij dat zelf ook vaak doen) en rare sprongen maakt. Dan zitten ze je echt na te staren en regelmatig volgt een mafheid-wedstrijd. Het is wel een kwestie van geduld moet ik zeggen... 

 

Sleutel tot dit (voor mij in ieder geval) onverhoopte succes was dagenlang languit op de buik observeren. Vooral de neiging te onderdrukken "it's so fluffy! Ik MOET aaien!". Laat ze jou ontdekken en onderzoeken en ondersteboven keren. Beste momenten zijn vroeg in de ochtend en vroeg in de avond. Dan kan je inschatten wat de karaktertjes van de konijnen zijn. Makoto proeft bijvoorbeeld graag. Ieder kledingstuk moet even op gesabbeld worden (ook ondergoed) en ieder stukje blote huid dat ergens ertussen steekt afgesnuffeld en geproef-lebberd. Meiyo is meer de klimmer. Die zit dan ineens in je nek met haar voorpootjes op je hoofd, of zelfs gewoon helemaal op je hoofd. Heeft ze helemaal niks mee. Geweldige chinese-massage-expert ook met die pootjes over je rug.

 

Op welk moment van de dag ze meestal voor knuffelen gaan (konijnen volgen een op het oog niet zo strak schema, maar als je er echt op gaat letten dan lijkt het wel alsof ze een lijst met tijden hebben die ze afstrepen. 4 uur. Uitrekken en elkaar achterna zitten. Kwart over vier, nieuwe slaapplaats vinden. De oude is te warm. Half vijf: Slapen (in de vensterbank). 5 uur wassessie. tien voor half zes. Naar buiten staren. Check. zes uur: tijd om de galerij onveilig te maken. half acht: fruit-tijd! ) Mijn monstertjes hebben bijvoorbeeld 's ochtends bij het "opstaan" behoefte om te knuffelen (rond een uur of 9, vlak voor het middag-soezen begint) en als ze weer actiever worden (tegen 6 uur 's avonds komen ze meestal zelf al bedelen om wat aandacht) in de middag. Als je ze tussen de middag stoort, rond een uur of 12, zonder voedsel, bereid je voor om een week lang genegeerd en ontweken te worden. Tenzij je snoepjes hebt. Want dan mag alles. Maar zonder snoepjes is er een strikte gedragscode als je de woede van je konijntjes niet op je hals wilt halen.

 

Voor een konijn is liefde trouwens al als je bij ze in het hok/door de kamer (in jullie geval dus de ren) ligt te dweilen en met ze "meeslaapt". Eigenlijk is het meer een soort soezen. Zonder grap trouwens, slaap niet echt met je konijnen los in dezelfde ruimte. Ze deinzen er niet voor terug midden in je remslaap (vooral je remslaap) jouw bed als ultieme plaats voor tikkertje te verkiezen en dan ook nog verongelijkt te zijn als je ze de kamer uit stuurt en de deur achter ze dichtgooit. Gezellig "mee konijn zijn". Graven in de zandbak (blijf wel uit de buurt van de creatie van je konijn. Ze houden er niet van "geholpen te worden", maar jouw creatie vinden ze best interessant). Een appel delen. Intelligentiespeelgoed uitvogelen (je hulp wordt op prijs gesteld met het hervullen en hervullen van het speelgoed. En als je ze helpt vals spelen ben je helemaal een held). 

 

Maar echt oppakken en platknuffelen zoals Max en Balou, of dat ze zelf op schoot komen zitten met een "het wordt tijd dat je me aait hoomin" zit er met deze konijntjes niet in. Verkeerde ras, verkeerde karakters, geef het een draai. Ik denk dat je meer geluk hebt als je een zelf-knuffel te pakken hebt dan dat het normaal is. Wellicht helaas, maar het biedt een uitdaging om ze toch zo ver te krijgen toch bij je te komen. 

 

Nog een laatste tip: probeer een handdoek op een tv-dienblad. Zo'n kussending dat je op je schoot legt als je achter de tv wilt eten. Veel konijnen vinden het "wegvallen in een gat" tussen je benen niet zo leuk, maar vinden een vlak oppervlak met goede grip best leuk. 

[Chemisch castreren]

IK BEN ER WEER! Lang verhaal, vertel ik zo wel, eerst dit ff.

 

Maar ik mag toch hopen dat dit echt unieke gevallen zijn?Want dieren in de natuur denken toch echt niet van we zijn te jong dus nog even wachten met dekken/bevallen.Ik geloof je direct maar vraag me dit gewoon af

Konijnen. Prachtige dieren. Zat laatst een interessant artikel te lezen over de phrase "fokken als konijnen". Konijnen krijgen pas een ovulatie als ze gedekt worden, net zoals de weerhaakjes op het deel van de kater de wand van de poes stimuleert om eitjes te schieten en zo kittens te krijgen. Wonder van de kat: zo kan een poes dus letterlijk 3 kittens van 3 verschillende vaders hebben als je een beetje een slettekat hebt.

 

Zo is een konijn dus vanaf de "pubertijd" altijd en overal vruchtbaar. MAAR! WILDE konijnen (ja, wilde, niet de doorgefokte huiskonijntjes zoals wij ze kennen), houden rekening met de seizoenen, met het weer, met de omgeving. Wilde konijnen zullen met grote droogte, in hitte en extreme koude geen nestjes krijgen. Hun bio-klok zegt "Nope". Ze kunnen zichzelf niet voeden, hun jong dus niet voeden en meer konijnen betekent nog minder eten. Jaja, wilde konijntjes zijn zo dom nog niet. Ook met zware druk van predatoren worden er minder nestjes geboren. Of dit is omdat ze met minder beter te verstoppen zijn, slechter te ruiken of door de stress gewoon niet zwanger kunnen worden is mij niet duidelijk, maar de onderzoeken liegen niet. Je kunt ze zo googlen, Amerikaanse universiteiten.

 

Hoewel ze letterlijk 12 nesten per jaar van zo'n 6 jong per keer eruit KUNNEN persen, (lieve God, daar moet je toch niet aan denken...) worden in GOEDE jaren max 3 nestjes geboren van gemiddeld 4 jong. Dat is de reden dat het met het Europese konijn (raar weer, jagers, natuurlijke en minder natuurlijke vijanden, expres losgelaten gemanipuleerde virussen) zo slecht gaat op dit moment dat ze eraan denken om ze de status "bedreigd" te geven. Ja. Ons wilde konijn krijgt misschien sneller dan wij allen hopen de status bedreigd. Het is toch bij de konijnen af als je erover nadenkt... 

 

Net als bij mensen hebben konijnen de voorkeur voor de sterkere, snellere, meer bijdehante konijnen. In tegenstelling tot de mens neemt een konijn niet genoegen met minder. Daarom zullen de onervaren, stuntelige jonge voedsters minder snel bevrucht worden dan hun oudere, meer "streetwise" zusters. Wederom: Overlevingskansen. Geef jij je 12 jarige zusje een baby en vertrouw je er blindelings op dat het kind opgroeit tot een sterk en zelfstandig individu? Nope. Wilde konijnen dus ook niet. 

 

Dan gaan we over naar de pubers! Dus. Jij bent 14, je krijgt door dat er wat tussen je benen zit dat een eigen leven kan leiden. De een heeft op z'n 9e al een erectie of wordt ongesteld, de ander pas met 17 of zelfs 18. Net als met konijntjes: De ene is met 8 weken al behoorlijk actief (helaas zelf meegemaakt), de ander ligt met 3 maanden nog languit te slapen voordat het begint te kriebelen. Als ouder zit je niet 24/7 op de nek van je kind. Je legt ze uit wat de bloemetjes en de bijtjes doen, waar de rubbertjes voor zijn, wat de risico's zijn van rubbertjes niet gebruiken en probeert ze op het hart te drukken dat ze het echt niet willen proberen zonder (liefst nog even helemaal niet, dat scheelt een hoop zorgen). ... Dus, ga je bij je konijntjes zitten: "Ah hé Stamper, ge doet het met rubber, of ge doet het niet hè? Mamma wil geen babietjes rond hebben hupsen." 

 

Zie je het gebeuren? In plaats daarvan laat je je konijntjes niet bij elkaar, zoals je twee pubers niet alleen 2 uur op een kamer met een gesloten deur achterlaat "om huiswerk te maken". Je neemt simpelweg niet het risico dat ze aan gaan kloten achter je rug om. En denk alsjeblieft niet dat je 24/7 ziet wat je konijntjes doen. Maximus was dol op één bepaalde knuffel en het kostte hem welgeteld 15 seconden om erop te klimmen en met een knor om te vallen (ach, hij vond het leuk, af en toe de knuffel in de wasmachine en gewoon laten gaan). 15 seconden. Dat is een fluitketel van het vuur halen. Een pakketje aanpakken bij de deur. De buurkat uit je rozenperkje jagen. 15 seconden voor een nestje waar niemand op moet zitten wachten. 

 

Om dat dan terug te vertalen naar tamme konijntjes: Ze kunnen niet overleven in het wild. Ze graven een hol in de grond in plaats van in de zijkant van de heuvel en verdrinken bij een fikse regenbui. Ze letten niet op wat er boven of achter ze gebeurt als ze zitten te eten. Ze weten niet welke kruiden en planten gevaarlijk zijn. Dat is er allemaal zo goed als uit gefokt zodat wij mensen wat leuks hebben om naar te kijken. Hoe vaak Meiyo wel niet met d'r koppie door het plafond gaat omdat er iets achter haar opduikt. Net schrok Makoto zich nog een hoedje omdat Meiyo keihard aan kwam rennen en vlak langs hem schoot. Hij had haar niet aan zien komen. Net als de natuurlijke partner selectie eruit is gefokt. Je wilt wat, er is maar 1 optie, en je gaat ervoor. Dat is waarom we jonge konijntjes scheiden tot ze geholpen zijn en niet meer vruchtbaar: Ze weten letterlijk niet wat goed is voor ze. 

 

Om helemaal terug op topic te gaan: Chemische castratie (vergelijkbaar met de pil of het spiraaltje voor vrouwen) is een mens-ontwikkelde chemische samenstelling die de hormoonhuishouding aanpast en daarmee het aanmaken van voortplantingsproducten zoals eitjes en sperma stil leggen. Ondertussen is gebleken dat de chemische castratie voor reuen en hengsten vervelende bijwerkingen heeft op de gebieden van kanker, en dat ook een bepaald soort pil (naam vergeten) voor vrouwen nare bijwerkingen op dat gebied heeft op de lange termijn. Het langdurig en steevast gebruik van de pil kan leiden tot permanent verminderde vruchtbaarheid en geeft een verhoogd risico op verschillende gezondheidsproblemen. Het heeft jaren en jaren geduurd voor dat er een pil ontwikkeld was die redelijk weinig vervelende bijwerkingen veroorzaakt. 

 

Chemische castratie in dieren wordt naar mijn weten alleen toegepast als het dier voor een bepaalde tijd van zijn "mannenstreken" af moet. Zoals het in training zetten van een hengst, het tijdelijk niet dekken van een reu als een teef-loze omgeving niet mogelijk is of tijdens het wedstrijd/show seizoen van een willekeurig mannelijk dier. Ook wordt chemische castratie toegepast als alles moet blijven werken behalve de zaadproductie en het karakter ook wel wat tweeking kan gebruiken in bijvoorbeeld lab-dieren. De ratten die genoemd worden zijn bijvoorbeeld een speciale tak kanker-onderzoek ratten die extreem agressief reageren op alles wat in hun buurt komt. Dit zit in hun "lijn". Chemische castratie maakt ze iets rustiger. 

 

Er zitten meer nadelen dan voordelen aan chemische castratie op dit moment en tenzij je later van plan bent om te gaan fokken met het dier, of het dier al ontzettend oud is en nog maar een paar jaar te leven heeft, raad ik zelf aan om gewoon voor reguliere castratie te gaan en chop chop de balletjes eraf te laten halen. Het is 1 keer een gedoe met een roesje en pijnstillers en antibiotica, maar het is beter dan ieder half jaar een chemisch goedje in je dier te spuiten en te hopen dat het zijn natuurlijke systeempje niet compleet overhoop gooit voor de 15 jaar dat hij kan leven. Op lange termijn lijkt het me ook gewoon goedkoper en fijner voor iedereen. De pil werkt ook niet altijd 100%

[het nieuwe beaphar konijnenvoer]

Even dit topic een schopje omhoog geven ^^ Want ik had nog wat vraagjes. Ook ik ben dit voer tegengekomen en heb de zak naast de SS gelegen. Ik kon persoonlijk niet echt veel of schrikbarende verschillen ontdekken (behalve de prijs en de hardheid van het brokje). Nu krijgen ze 's ochtends een paar brokjes Nature en 's avonds een handje SS om te delen, en ik ben van plan, tegen de tijd dat de voorraad SS op is, over te stappen op de nieuwe brok. Ze eten ze allebei even graag. 

 

Maar is Nature nu uiteindelijk qua samenstelling net zo goed als SS? Ik las dat het uitgezocht ging worden, maar geen antwoord te vinden...

[Nog een ziek konijn]

ik heb alles even gelezen met een aantal opmerkingen ben ik het eens,

maar met een aantal ook niet. er worden conclusies getrokken.

waarover een buitenstander niet mag oordelen zonder dat hij of zei de situatie heeft meegemaakt.

van het baasje en of nijn.

voor het zelfde geld heeft ouderdom ook een rol gespeeld.

dit zou niet voorkomen kunnen worden wel??

maar goed dat is mijn mening, natuurlijk heeft ieder een eigen mening

 

Natuurlijk worden er conclusies getrokken! Er wordt advies gegeven en zelfs zonder het diertje te zien weten de meesten hier "dat is mis"... Maar er wordt NIETS mee gedaan op het cruciale moment wanneer het nog wat uitmaakt!

 

Op het moment dat je konijn minder gaat eten en lusteloos wordt WEET je dat er iets grondig mis is en als een dierenarts dan zegt "ah nee joh, kijk het maar even aan" dan ga ik persoonlijk gelijk voor "lulkoek, ik wil NU komen! Weet je wat? Laat maar! Ik bel wel een ander die schijnbaar MEER verstand heeft van konijntjes!" (en velen hier met mij...). 

 

Als het konijntje dan op zaterdag nog slechter is, maar er wordt gesteld: "Het is weekend dus het is 30 euro duurder", ja, dan is het je eigen schuld. 30 euro is een nieuw konijntje, en 30 euro is een halve week eten, daar ben ik me maar al te goed van bewust... Maar een konijn mag niet meer dan 24 uur "niet eten" waar "aanzienlijk minder eten" naar mijns inziens bij hoort. Je moet niet willen wachten tot hij helemaal stopt met eten. De leeftijd van het konijntje zou geen meter uit moeten maken in dit verhaal. Het klinkt niet alsof hij van moment 1 al opgegeven heeft en besloten heeft dood te gaan, anders was hij er vrijdag al niet meer geweest, t beestje heeft geknokt! En dan ook! Maximus is ooit met 36 graden bij de dierenarts geweest en ik kon smeken wat ik wilde, hij werd niet teruggegeven tot hij in de couveuse volledig opgewarmd was, laat staan als hij 34 graden was geweest!! Ga alsjeblieft NOOIT meer naar die dierenarts, want naar mijn gevoel is dit fout op fout op fout...

 

En de fout begint eigenlijk al bij de eigenaar om niet voor een konijnkundige arts te gaan, zelf aan te gaan lopen modderen (voor hetzelfde geld heeft het beestje een verstopping én gas, waardoor je m letterlijk dood voert) en ook niet gelijk te gaan! We weten allemaal ondertussen dat dierenartsen zich voornamelijk concentreren op katten en honden en de knaagdieren en haasachtigen (nog altijd) een beetje bijzaak zijn, als je eigen gevoel zegt "Bel de dierenarts" dan is het in 99,5% van de gevallen ook echt tijd voor de DA, ongeacht of hij zin heeft in je gemekker of niet!

 

Jezelf schuldig voelen in dit verhaal is eigenlijk niet meer dan natuurlijk is mijn mening. Als je zo'n moeite moet doen om geld bij elkaar te krijgen voor de DA, gewoon maar niet meer aan een konijntje beginnen lijkt mij. 

[Vervanging van hooi]

Op de manege en pensionstalling hebben we allergische paarden (ja, haha, paarden die allergisch zijn voor hooi) en daar hebben we een stoomapparaat voor aangeschaft. Er gaat een hooinet in en na 5 minuten komt die er stofvrij uit (het apparaat wil je daarna niet zien, maar who cares). De eigenaar denkt nu na over het aanschaffen van een baalstomer (daar gaat een volle baal hooi voor x uur in, maar dan heb je wel een flink aantal paarden nodig om het binnen een dag op te voeren). 

 

Daarvoor "dompelden" we het hooi. In jouw geval betekent dat: je bewaart de zak bij de buitendeur en plukt iedere dag (1 of 2x) zoveel hooi als je binnen 12 of 24 uur op kan voeren en "wast" dat in een emmer water buiten de deur. Bedenk wel dat als hooi eenmaal nat is geweest, het niet zo lang kan blijven liggen als "gewoon" hooi, omdat de kans op schimmelvorming na 24 uur exponentieel toeneemt en dan heb je weer de volgende "sporen" waar je vriend (en konijnen) ziek van kunnen worden. 

 

Mocht dat het probleem zijn is het ietsje meer werk, maar het ook wel waard ^^ 

[ineens rijden]

Meiyo en Makoto vliegen elkaar nu ook in de haren, maar ik zie (correctie: "Hoor") het ver van tevoren aankomen. Ben je in de keuken: "PIEEEPPIEPPIEPPIEP!". Dan roep ik maar "LAAT ELKAAR MET RUST!" en dan is het meestal snel over... Maare... Meiyo is op dit moment schijnzwanger en vliegt alles om het minste geringste aan, vooral Makoto-kun. Makoto en ik moeten er even doorbijten dat ze nu veel liever tegen mijn been aangeplakt ligt/zit/is en mij overal volgt ... Oh ja, en begint te piepen zodra hij in de buurt komt en continue bovenop hem probeert te klimmen als hij eventjes ergens ligt te suffen, al piepend het voer claimt en hem (yep, piepend) uit één deel van de kooi wegjaagt omdat "haar nest met haar kinderen" daar ligt. 

 

Ook Makoto zijn geduld is eindig en dan zit hij weer voor een paar minuten achter haar aan en crost zij (al piepend natuurlijk) door de kamer. Ervan uitgaande dat hij een halve kilo zwaarder (en groter) is dan Meiyo is dat een eng gezicht, maar zolang ze niet als 1 bolletje vacht over de grond rollen probeer ik ze maar lekker te laten. Iedere ochtend als ze wakker worden even controleren op voelbare/zichtbare verwondingen en dan verder met Zwitserland spelen! Ik vermoed dat zoiets ook gaande is/gaat zijn bij Marley en Kick..

[vanaf welke leeftijd sterilliseren?]

Een ram *kan* vanaf 12 weken gecastreerd worden, maar aangeraden wordt dat zolang zijn hormonen nog geen problemen veroorzaken (op alles en niks rijden, sproeien, bijten en 'vechten') om wat langer te wachten, dit is namelijk bijzonder goed voor het skelet! In de balletjes worden hormonen aangemaakt die de botten sterker maken en beter ontwikkelen, maar het is niet extreem slecht om het eerder te doen of iets. Voor voedsters wordt aangeraden dit tussen 6 en 12 maanden te doen. 6 zodat ze wat 'body' op kunnen bouwen, en voor een jaar omdat er na een jaar van alles in de buik verandert wat extra complicaties op *kan* leveren. Ook hier geldt weer, als je dichter naar het jaar gaat is dit weer beter voor je dame  

[Wat voor producten zou jij je konijn voeren als....?]

De paarden voeren we in de herfst bijvoorbeeld dan granen, eikels ( niet teveel ivm iets giftigs weet niet precies meer wat) mais, dennenappels, enz. we merken zelf echt verbetering in de paarden met spelt alleen is het wel duur volgens mij. Maar alles voor de gezondheid van de diertjes toch!!

 

Je weet dat paarden (en koeien, geiten en schapen) extreem gevoelig zijn voor de tannines in eikels (en eikenbast, bladeren, takken en ... Tja. Eiken) en daar hemolyse van kunnen krijgen en letterlijk dood neervallen omdat er geen rode bloedlichaampjes meer zijn om de zuurstof te vervoeren toch? Er bestaan niet zoiets als "niet teveel eikels" iedere eikel is teveel en spelen met het leven van je paard... Maar ja, dat is mijn mening. Net als mensen die toch gewoon taxus rond hun paardenweides planten "omdat het er nou eenmaal mooi uitziet". Onze gedomesticeerde paarden weten niet in alle gevallen meer wat goed of slecht voor ze is, dus het is onze taak hun voeding daarop aan te passen. Hetzelfde geldt voor konijntjes.

 

Verder bestaat hooi wel degelijk in 'het wild' (stukjes gras die door grazen van groot-vee vallen of knappen door het passeren van andere dieren) alleen niet in grote hoeveelheden. Daarnaast valt er niet op te knippen tegen het gras wat ze eten, waardoor je (zeker binnen)  een flink grasveld zou moeten kweken om je konijnen te laten grazen... Is wel een bijzonder plan, een grasveld in je woonkamer... Het is ook bekend dat paarden in de lente en zomer ( en konijntjes ook) zichzelf letterlijk ziek kunnen eten aan het eiwitrijke jonge gras in ons land en dat je dat dus behoorlijk binnen de perken moet houden.

 

Het 'zelf mixen' van voer, zodat konijntjes (of paarden) altijd de juiste combinatie van voedingsstoffen binnenkrijgt is een vak apart. Zeker als je alles 'vers' wilt gaan geven, want als we zo gaan beginnen (geen hooi) mogen gedroogde kruiden in dat geval ook niet (anders ga je meten met twee maten). Je moet jezelf bewust worden van ieder sporenelement en iedere voedingswaarde van een product en jezelf er heel goed van bewust zijn dat per oogst deze waardes grof kunnen verschillen. Voedzaamheid neemt af naar gelang een product langer ligt en niet op de juiste manier het droogproces doorloopt... Nee, ik zou zelf het risico niet willen lopen voor de hoeveelheid werk (en geld, als je iedere oogst wilt laten analyseren om precies te weten wat je je konijnen voert) die hierin gaat zitten. Ze krijgen hier al weinig brok, precies genoeg voor onderhoud van alle sporenelementen die ze nodig mochten hebben en de rest vullen ze lekker aan met een bord met groenten, kruiden en fruit en een dikke hooiruif vol en ik zou daar niets aan willen veranderen, behalve dan de manier waarop ze toegang hebben tot deze onderdelen van hun dagelijkse maaltijd.

[prijs/kwaliteit castreren konijn]

Voor een voedster betaal ik bij mijn dierenarts wel iets van 200 of meer. Dat is wel inclusief pijnstilling en dwangvoer en nazorg, wanneer nodig. De hechtingen hoeven er nooit uit maar mocht de wond ontstoken raken, betaal ik daar geen consult voor. Voor een ram zal het wel rond de 100 euro zijn. Maar ik woon in Wormerveer, vlakbij Amsterdam en volgens mij zijn de prijzen hier sowieso iets hoger.

 

Wat?!! Ik heb een paar weken geleden navraag gedaan bij mijn kliniek, en die zeiden 120 inclusief nazorg... Onderhuidse oplosbare hechtingen én wondlijm en eventueel een MPS. Collega heeft haar konijn bij Wilheminapark gebracht en die zei dat ze 140 kwijt was of iets in die richting. Vind 200 wel een beetje "steep" hoor... Of heb je hele grote konijnen? Want dat ga ik straks betalen voor 2 Europese paspoorten, 2 chips + inbrengen én een voedster-castratie. En ik zit met mijn DA vlak bij Rotterdam. Maar ja, zal wel met de grootte van de kliniek en zo te maken hebben hoop ik dan. 

 

Wat betreft de TS ^^ Makoto is ook gecastreerd voor 60 euro (inclusief consult en nazorg) en kreeg daarbij pijnstillers mee voor de zekerheid als hij zich niet lekker zou voelen. Die heeft hij niet nodig gehad. Ik heb 75 euro betaald omdat er ook een tube en behandeling voor z'n ontstoken oogje bij zat toen... Daarentegen ken ik een kliniek die er 100 euro voor vroeg waar ik hele slechte ervaringen met de konijn-kundigheid gehad heb... Konijn overnacht laten blijven en niet voeren 'want hij moest nuchter zijn'. Nog even een paar spoedgevallen ertussendoor en niet even waarschuwen. Dus nee, de prijs-kwaliteit is niet altijd evenredig gerelateerd aan elkaar helaas. 

 

Ik heb het nagevraagd wat betreft de narcose, want ik prefereer zelf gasnarcose omdat dit beter te verwerken is voor konijnenlijfjes en het nog steeds niet helemaal duidelijk is hoe konijntjes reageren op de prik-narcose (het schijnt dat de metabolisme van konijnen 2x zo snel is als eerst aangenomen, waardoor medicatie eerder uitgewerkt is, daar doen ze nu onderzoek naar). Des te sneller ze weer 'bij' zijn des te beter ook. Aan de hand van hun gewicht wordt er een mengsel ingesteld in de machine de zuurstof en narcosemiddel toedienen en tegen de tijd dat ze wakker mogen worden wordt dit snel afgebouwd en zijn ze ook sneller weer wakker dan met de 'standaard' narcose. In 'mijn' praktijk gaan konijntjes direct van de operatietafel de zuurstofkamer in. Dat is een verwarmd hok met een hoger zuurstofgehalte, zodat ze goed en snel bijkomen. Er schijnen ook minder bijwerkingen te zijn. Let wel, dit is van horen zeggen van konijnkundigen aan de UU, ik weet niet in hoeverre zij het bij het rechte eind hebben, maar feit is dat Makoto 10 minuten na zijn (volledige) narcose weer helemaal bij de pinken was, at en klaar was om naar huis te gaan. 

 

Meiyo gaat binnenkort (tegen kerst) ook en ik heb al informatie ingewonnen en een afspraak gemaakt met de dierenarts. Ik blijf bij Meiyo tot ze onder narcose is. Dit omdat het met een kapje gaat en ze nogal een stresskip is (vooral met vreemden). Prik geven gaat hem niet worden, kapje opdoen gaat hem ook niet worden voor de assistent, en ze is alleen maar feller geworden sinds de laatste keer dat we daar waren. Ik 'mag'/moet haar dus zelf onder narcose brengen als ze tijdens het intake-consult problemen gaat geven (op schoot en kapje op d'r neus is me al uitgelegd) en dan laat ik de rest aan hun over (ik ga niet zelf staan opereren dus ) en ben er weer bij als ze wakker wordt voor het geval ze doordraait. Eerste konijn dat zo panisch is voor 'vreemden' voor mij trouwens. Maximus moest er niet veel van hebben, maar die ging ook niet zo op de loop... 

 

Wat betreft je vraag voor een Konijnkundige DA in Sittard, geen idee... Misschien staat er een op de lijst hier op de site die je aanspreekt?