Kiki en Loebas

Ik aanvaard Kiki ook zoals ze is, maar ik vind het niet altijd gemakkelijk, ben nogal spontaan in aanraken en vastnemen (heb een paard waarvan ik het grote hoofd in mijn armen neem om achter haar oor te kroezelen 🙂) . Behandelen en medicatie zijn ook voor Kiki een ramp, gelukkig is ze nog nooit ziek geweest. Nagels knippen vind ze vreselijk, Loebas steekt gewoon zijn hoofdje onder mijn arm en wacht geduldig tot het gedaan is, en het is bij hem natuurlijk dubbel zo snel voorbij dan bij dat kleine spartelding. Ook haar operatie (sterilisatie) is volgens mij niet helemaal ok verlopen. De spierhechtingen (gelukkig niet de huid) waren losgekomen, ze moest een 2e keer in slaap; toen ik haar de 2e keer ging halen vroegen ze me om ze zelf uit de recoverybox te halen (is een praktijk die heel wat knagers heeft, ze weten wat ze doen, en hebben een speciale verwarmde soort couveuse als recoverybox) . Soms aai ik ze toch, meestal krabt ze en knort ze, heel soms laat ze zich doen, maar dan met een blik alsof ze met iets heeeel vies wordt ingesmeerd 🙂 . Ik doe mijn best om ze niet aan te raken, maar het is zo verleidelijk voor mij.

Mijn Loebas heeft ook last van overgewicht, heeft altijd Science diet gekregen, gerantsoeneerd in 2 porties per dag (berekend op zijn ideaal gewicht). Verder hooi ook 2x per dag, maar dat is meer dan ze opkrijgen en wordt gewoon ververst. Kiki (het kleine konijntje) is perfect; maar luie Loebas puilt naar alle kanten uit. Ik heb ooit geprobeerd om zo'n rolding te gebruiken voor hun korrel, maar ik heb er alleen Kiki mee in beweging gekregen; Loebas keek alleen heel triest naar dat ding. Zijn er misschien andere tips om een konijn in beweging te krijgen. (ze hebben dozen, ze hebben dingen om op en in te springen, maar de hobby van Loebas is op zijn zij liggen en naar de tuin kijken vanuit het raam; de hobby van Kikki is rondhuppelen en verbouwen)

Ik vraag me af hoe je daar mee omgaat, een konijn dat NIET aangeraakt wil worden. Voor mij is dat een moeilijke, Kiki is een klein (letterlijk helft van Loebas) brutaal konijntje; wordt op alles boos, zelfs de bezem wordt dagelijks aangevallen; ze wil ABSOLUUT niet aangeraakt worden. Loebas mag niet in haar tipy, als de korrels niet op tijd bijgevuld worden zwiert ze de potjes in het rond. Ik vind het een heel leuk konijntje, net om dat fel gedrag misschien, en ze komt af, maar zelfs als het voor een rozijntje is, dan zie je aan haar snoetje hoe brutaal ze wel is, geef hier en snel lijkt ze wel te zeggen. Soms zou ik ze gewoon even willen aaien, gewoon met mijn vinger over haar schattig neusje gaan. (ze bijt nooit, maar grollen en met haar voorpootjes krabben, dat voor het minste) Gelukkige heb ik mijn lieve tedere Loebas, die durft wel eens met zijn tandjes pitsen als ik een boek lees, maar dat is om aandacht te vragen, omdat hij geaaid wil worden. Hij is niet altijd even slim, en Kiki maakt daar misbruik van, maar hij is zo ontzettend lief. Hij wordt zelfs graag op zijn buikje gekriebeld als hij op zijn zij ligt te rusten. 2 konijntjes, even oud, samen opgegroeid, en zo'n verschil (Kiki is een meisje, gesteriliseerd, en Loebas een jongen, uiteraard gecastreerd, ze leven in mijn bureau 3 x2.5m thuis, omdat ik niet heel het huis konijnenproof kan maken)