Filops
-
Items
8 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Filops
-
-
16 minuten geleden zei Evee:
Klinkt heftig. Wat voor behandeling is er precies gestart?
Mocht je er iets aan hebben, dit is het verhaal van één van mijn konijnen. Joris, die is er gelukkig zonder restverschijnselen doorheen gekomen. Misschien geeft het hoop:
Heb het verhaal van Joris gisteren al gelezen. Het gaf inderdaad hoop. Bedankt om het te delen, ik denk dat het vele konijnenbaasjes met zieke diertjes steun biedt!
We zijn meteen gestart met panacur (dubbele dosis) tegen die parasiet. Alsook antibiotica en een extra ontstekingsremmer (meloxoral). Ik dacht dat het nu toch al een beetje gestabiliseerd zou moeten zijn, maar zijn toestand verslechtert alleen maar lijkt me.
-
Oh sorry had het artikel gelezen, maar duidelijk niet aandachtig genoeg. De babyvoeding heeft me nochtans geinspireerd om de dwangvoederpap wat te mengen met banaan (heel weinig uiteraard). Het had meteen succes.
Het heeft echter niet echt mogen baten... Wanneer hij deze middag grote honger had, weigert hij nu ook maar iets te eten. Dwangvoederen is geen optie aangezien hij non stop aan het tuimelen is nu. Zijn hoofd hangt niet gewoon scheef, maar is volledig gedraaid en zijn pootjes werken overduidelijk niet mee. Hij verliest zijn evenwicht en gaat aan het rollen. Ik probeer hem zo rustig mogelijk te houden, maar kan niet de hele dag hem vasthouden. Ik besef dat het voor hem niet meer dragelijk is. Door het vele tuimelen, heeft hij zijn achterpootje volgens mij bezeerd. Het staat in een extreem vreemde hoek en werkt niet mee. Als ik eraan kom, vertoont hij ook geen reactie hoewel hij normaal niet kan verdragen dat er iemand aan zijn pootjes komt.
Hoewel we er volgens de dierenarts 'snel' bijwaren, zal mijn trouwe vriend de parasiet niet overwinnen. Morgen gaan we naar de dierenarts om een spuitje. Ik weet dat er misschien nog een waterkansje is (de dierenarts sprak dat ze nog cortisone zouden kunnen geven), maar dit leven is voor onze fiere jongen niet konijnwaardig. Hij is al 7,5 jaar. Ik wil hem deze hel niet laten doorstaan voor een paar extra maanden. Het doet pijn, maar ik heb het gevoel dat ik hem meer eer aandoe door hem te laten gaan dan te blijven strijden.
-
Hallo,
Zondag (ondertussen bijna 5dagen geleden) werd bij mijn trouwe ouwe rakker (7jaar) EC vastgesteld. Hij wou niet eten en had evenwichtsproblemen.
Bij de dierenarts was hij zijn kop aan het wiegen en bewogen zijn ogen heen en weer. Zijn toestand was dus plots verslechterd (waarschijnlijk door de stress van de autorit).
We zijn een behandeling opgestart, maar sinds gisterenavond is hij heel fel beginnen tollen om zijn as. Ik was ervan overtuigd dat het over and out was, maar de dierenarts vertelde mij dat dit symptomen zijn van die vieze parasietziekte. Ze raadde mij aan hem in een vervoersbakje (zie foto) te zetten zodat hij niet kan verder tollen. Ik heb hem daarin eten en drinken gegeven, hetgeen meestal op is na een tijdje. Hij verblijft er nu nog steeds in wat ik heeeel erg zielig vind, hij blijft echter nog steeds onstabiel en tolt nu en dan nog wel eens (1 a 2 keer per uur). Is dergelijk vervoersbakje een lange termijnoptie of baken ik een deel van zijn normale binnenverblijf af? De ondergrond is in beide gevallen ruw. Ik weet echt niet hoe of wat. Kan iemand mij raad geven?
Alvast superhard bedankt!
-
Wat was er dan net zo anders in de groep? Hier was het echt gewoon heel plots en het is niet dat 1 van de 2 de mindere is in de gevechten. Daisy was wel wat geterroriseerd, maar ze vocht altijd hevig terug.
We hebben een tweede poging gedaan tot koppeling op neutraal terrein en deze heeft al voor wat vooruitgang gezorgd. Gisteren lagen ze wel als vanouds gezellig naast elkaar te snoezen, maar deze ochtend vertoont onze sjarel (het mannetje) weer anders gedrag. Geen gevecht deze keer (het vrouwtje loopt gewoon weg), maar hij wil constant op haar rijden. Zij kent geen rust en hij blijft vol energie rondlopen. Het lijkt steeds meer op een hormonaal probleem.
Enige ervaringen hiermee? -
Superhard bedankt voor de reacties! Voel me wat onzeker over dit hele gebeuren en jullie raad is dan ook meer dan welkom!
Koppeling op neutraal terrein is een fiasco geworden. :'( Het kan deels liggen aan het feit dat het misschien niet helemaal neutraal te noemen was. (Ik heb een deel van de ren afgespannen, opgekuist, nieuw voer/speeltjes geplaatst zodat de meeste geuren veranderd waren)
Zodra de voedster bij de ram was, stoof de ram naar de voedster waarna zij wanhopig zocht naar een schuilplaats. Echt triest om te zien. Voorheen was zij nochtans overduidelijk de dominante en hij 'den doo'. We hebben er dan maar voor geopteerd om ze gescheiden te houden, maar nu van plaats te wisselen (zij in de ren en hij in het binnenhok). Dit was achteraf gezien misschien ook niet de meest briljante zet. We wouden haar wat loopruimte geven en ze aan elkaars geuren gewend houden, maar nu is hij furieus. Zij loopt immers rond in 'zijn' terrein. Hij volgt haar vanuit het binnenhok constant met de oren en ogen in aanvalsmodus. Zij daarentegen dartelt uitdagend rond en is de koning te rijk.
Waarschijnlijk gaan we deze scheiding toch even volhouden. Als het mannetje niet kalmeert, ga ik waarschijnlijk wat verbouwingswerken uitvoeren aan het hok en ren om het te verdelen in 2 gelijkwaardige delen. Sterillisatie van het vrouwtje overwegen we ook. Het vorige vrouwtje was gesterilliseerd en toen was het één en al liefde.
-
Onze dierenarts zei (aan de telefoon) dat het misschien 'de tijd van de maand was'. Ik interpreteerde dat als 'loops'.
Beide konijnen eten goed, zijn actief. Naar ons toe reageren ze ook normaal. Ze zijn altijd blij als we er zijn. Ziek zijn ze zeker en vast niet. Ik ben nogal alert als het op zo'n zaken aankomt. Wilde konijnen tot bij de ren is vrij onmogelijk. De ren staat praktisch aan ons huis.
De ren is +- 6m2 en het binnenhok is 2 x 1m2 (2 verdiepen). 2dagen geleden plaatste ik in deze ren een kartonnen doos als 'speelhuisje'. Ik heb dit eerder al gedaan. (een nieuw speeltje is altijd leuk). Ik ben aan het denken dat het misschien door deze doos komt dat er nu zo'n gedrag ontstaan is. Een soort van bezitterig gedrag.
Ik heb net een neutraal stukje afgebakend, waar ik ze over een kwartiertje ga inzetten. Spannend... -
Hallo,
Ik heb een gecastreerd mannetje (6jaar) en een voedster (4jaar) 5maand geleden gekoppeld. De koppeling verliep relatief rustig (het typische rijden en rangorde bepaling natuurlijk present).
De koppeling leek geslaagd: hun favoriete bezigheid was sindsdien bij elkaar liggen en elkaar wassen. Tot gisteren...
Gisteren begonnen ze uit het niets te vechten. Vrij hevig zelfs, de plukken haar vliegen in het rond. Ik was vrij geschrokken dus heb ze meteen uit elkaar gehaald. 5minuten later was het weer van dat en opnieuw haalde ik ze uit elkaar. Ze waren beiden precies hevig onder de indruk.
Ik heb beslist van ze even apart te zetten. Het mannetje kreeg de ren, het vrouwtje het hokje. Ze kunnen elkaar wel nog zien/ruiken. Het hokje staat immers in de ren. Ik weet niet of dit een goede beslissing was of hoe ik nu verder moet. Het mannetje heeft nog nooit dergelijk gedrag getoond (ook niet naar zijn vorige vrouwtje).
Ik vermoed dat het vrouwtje nu 'loops' is en dat de hormonen opspelen? Al vind ik het misschien wel wat raar dat het dan nu pas voor de eerste keer optreedt.
Zou het kunnen helpen als ik haar laat sterilliseren?
Laat ik hen best samen in het hokje/ren? Of houd ik ze inderdaad best even apart?Kom ik tussenbeide als ze aan het vechten zijn of pas als er bloed te zien is? (vreselijk om aan te zien voor mij)
Allemaal vragen, waarvan ik hoop dat jullie mij raad kunnen geven.
Groetjes
EC: hoe konijn beste verzorgen?
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Ja ik weet niet precies wat er gebeurt is. Ik denk dat het deels mijn fout is. Op aanraden van de dierenarts heb ik hooi in zijn minikooitje gelegd. Door het tollen is hij daarin verstrikt geraakt en waarschijnlijk heeft hij daardoor een verkeerde beweging gemaakt. Het pootje zelf is niet gehoekt, maar staat tov zijn lijfje nogal vreemd. Het zorgt er in elk geval voor dat hij zichzelf absoluut niet meer kan rechthouden.
Het zou ook kunnen dat dit weer een symptoom is van die parasiet (nl verlamd achterpootje), maar dat zou dan betekenen dat hij nog slechter achteruit gegaan is. Een sleepend achterpootje had hij ervoor immers niet.
De dierenarts van wacht heeft al dikwijls een telefoontje van mij gekregen 😉 Maar het is geen dringend geval. Ze kunnen zelf niet veel meer doen zeggen ze en zo rap rap een spuitje halen, vind ik misschien ook niet echt eervol.