Saf
-
Items
22.767 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
2
Berichten die geplaatst zijn door Saf
-
-
Hier sluit ik mij volledig bij aan.
Dat mijn enige ervaring met castratie ook nog eens niet bepaald positief te noemen is , telt voor mij ook nog mee. Mijn voedster veranderde helaas heel erg qua gedrag, op een negatieve manier. Dus ik begin er niet meer aan, behalve als er een medische indicatie voor is.
Ik sluit me hier bij aan.
Heb een tijd lang een konijnengedragwebsite gehad waar ik door heel Nederland mensen hielp met vragen of gedrag en koppelen. Ik heb zelf net als Emilyrose een slechte ervaring met een sterk veranderde voedster. (de andere voedster is niets aan te merken) maar heb inmiddels na in een kleine 3 a 4 jaar veel gehoord te hebben over gedragsproblemen voor mezelf genoeg gehoord, gelezen en gezien dat het minder uitzonderlijk is dan wat ik daarvoor dacht wat betreft negatiever gedrag.
Ik doe het alleen nog bij medische noodzaak. Loop je dan een risico? ja maar dat doe je ook door de ingreep te laten doen. Elke ingreep hoe klein ook heeft natuurlijk een risico. Nu ken ik zelf maar 4 gevallen van een voedster die overleed op de operatie tafel bij een castratie (konijnkundige dierenarts) en ken ik er eentje waar de operatie afgebroken is omdat het te gevaarlijk zou worden door te zetten. Van de andere kant ken ik veel meer gevallen van konijnen die er zonder problemen doorheen gefietst is.
Het is denk ik aan iedereen zelf om bewust er een keuze in te maken.
Hier op BB lijkt het laatste half jaar Castratie bij voedsters te pas en te onpas aanbevolen te worden tegen verschillende problemen. Zelf ben ik daar een stuk terughoudender in. Zeker op gedragsgebied behalve als problemen hormonaal zijn is het in mijn optiek zelfs dom om het te doen zonder eerst echtte kijken wat de oorzaak van het probleem is. Los eerst de oorzaak op dan komt het ook niet terug in de toekomst.
Natuurlijk spreekt iedereen uit zijn eigen ervaring. Ik heb vooral veel ervaring met gedragsproblemen en koppelproblemen en kom het voor mij te vaak tegen dat het juist ook niet meer werkt in bestaande koppels, of veel minder goed. Voedster die bijna apathisch zijn geworden en waar alle levenslust uit verdwenen lijkt maar ook agressie is iets wat toch nog vaker terug hoor. Nu begrijp ik wel goed dat mensen vaak pas hulp zoeken bij extreme gevallen of ze doorgestuurd worden door een dierenarts die het ook niet weet. Dus dat je vaak meer uitzonderlijke gevallen hoort als wat je at random mee zult krijgen.
Er is geen goed of fout in deze kwestie. Je moet voor jezelf kijken. je zult dierenarts vinden die heel erg pro zijn en ook die er juist op tegen zijn. Idem met konijneneigenaren, Gedragsdeskundigen en noem maar op.
Het antwoord op je vraag in de titel is in ieder geval onomstreden: Nee
-
De wond vandaag.
Nog wat korstjes waar het gehecht is maar verder heel rustig. De zwelling is helemaal weg. Enige nog is de urinebrand niet heel erg maar wel iets wat hopelijk nog verbeterd. Hij is wat grumpy vandaag. Beetje humeurige brompot. Maar hij eet goed en is voor zijn doen erg beweeglijk dus hij zal wel een baaldag hebben.
Met Semmie en Sies gaat het ook goed. Ze zijn niet zo klef als Sjan en Ties maar lijken samen zeker niet ongelukkig.
-
De zwelling is ook helemaal weg. Vanaf gisteren avond is hij medicatievrij. Hij eet nog steeds als een bootwerker. Heel bewegelijk is hij niet maar dat is hij nooit geweest. De stomp is mooi aan het helen en heeft geen lig plekken. Dus hij steunt er niet op met lopen.
Wel moet ik de urinebrand in de gaten houden, zijn balans met wassen is nog niet helemaal optimaal.
-
>http://www.youtube.com/watch?v=XOH6hAfuCII&feature=youtube_gdata_player
net gemaakt.
-
Moet wel zeggen dat mijn konijnen (de buitenbunbuns) geen gevoelig darmstelsel hebben. Het is eigenlijk veel beter om bij een brok te blijven.
Mijn binnenkoppel gaat over op de mature of van SS of van Burgess daar moet ik nog even over nadenken.
Kenner is wel goed dat je het zegt kijk eigenlijk nooit meer naar de samenstelling koop het blindelings.
-
Burgess is niet altijd goedkoper dan de SS. Ik kijk altijd bij verschillende firma's wat een en andere kost en het goedkoopste bestel ik en dat word dan die periode het voer. kenner krijgen ze er een beetje bij. In nood kunnen ze dan altijd een overbruggingsperiode daarop. Hope farms eten die van mij niet (logisch ook wel smaakt naar karton met een heel dun suikerlaagje aan de buitenkant)
-
Heel mooi!
-
Ik vind de biks van de boerenbond/welkoop ook niet eens heel slecht. Wel de kenner met gele label pakken.
(hier krijgen ze SS, Burgess en kenner)
-
Een groep is heel erg leuk maar op moment dat je een konijn meer in de gaten moeten is het wel lastiger. Semmie is helaas net wat te fel naar Ties toe. Die lijkt eigenlijk in de huidige gespitste situatie heel tevreden. Hij is minder schuw nu. Het gasswerk word een meter hoog voor het siesfiguur is dat geen barierre die sprong in juni toen Ties met zijn longontsteking samen met Sjan apart van de rest zat nog over 1,5 meter heen dus zij kan evtueel zo gaan buurten. de andere drie springen niet over een meter heen.
En als het blijft gaan zoals nu kunnen ze geregeld toch nog met zijn vieren ravotten. Eerst maar eens zijn dat Ties weer goed op krachten is en zijn balans nog wat beter vind. Is een beetje een wiebelig ventje nog
Maar hij komt er wel. Voordeel van de hele medische circus is wel dat de rest ook weer nagekeken is en dat de haakjes niet terug gekomen zijn en zijn hart nog steeds goed werkt ondanks dat het vergroot is. Tot nu toe is zelfs de pasteurella nog weg. (Knock on wood) ik was er bang voor dat die nu hij zwakker is meteen weer de kop zou opsteken.Hij houd dapper stand.
-
Weekendje london is jammer, en famile vond het niet erg om budget met de suprise omlaag te zetten. De rest zijn wat kleine dingetjes. Er was gelukkig nog een buffertje.
-
Dat is zeker zo Joseeke. Ik heb na de scheiding voor de keuze gestaan om de groep mee te nemen of er een ander huisje voor te zoeken. Financieel heb ik zeg maar niet de slimste keuze gemaakt. Maar met hier en daar wat laten, een basgitaar verkopen etc red sef het wel met zijn konijnen. Dit soort dingen maken dat je voor een groot dilemma staat, hoever ga je voor je der maar ook hoe ver kun je realistisch gaan. Rationeel gezien heeft een aantal mensen zeker een heel goed punt dat ze het niet snappen. Emotioneel gezien ligt dat nu eenmaal voor mij toch anders.
Toen de DA van de faculteit zo positief over de kansen vcan Ties en erg veel goede ervaringen had ook bij vlamen en je zit met je konijn op schoot op de grond van de behandelkamer bij de DA. En je ziet hoe hij ondanks zijn onhandig in de weg zittende poot en gegarandeerd veel pijn zo levendig is en nog zo graag wil. Dan is er voor mij maar een mogelijkheid. Je breekt je buffer aan en laat het dier helpen. Zolang het kan, doe ik het ook.
En wat andere ervan denken tsja daar geef ik eigenlijk in het algemeen bijzonder weinig om. En in dit geval zeker. Nu weten de meeste die mij kennen ook hoe belangrijk de konijne nvoor me zijn dus dat scheelt weer.
Ook heel mooi om te zien hoe mensen die je eigenlijk niet eens heel goed kent met je dier meeleven.
Je moet er in oge nvan andere heel veel voor laten maar soms zien die mensen gewoon niet wat je ervoor terug krijgt.
Sies e nSemmie doen eht onderling heel goed. En ze kome nstrakjes naast elkaar met een gaashek wat de tuin in twee-en deelt en als ik erbij ben moge nze dan met zijn viere nravotten. Mocht dit agressie of fustratie opwekken zoek ik dan naar een passende oplossing. Vooralsnog werkt dat super nu.
-
Dank je allemaal.
Ties doet het echt heel goed.
Vrijdag op controle geweest bij mijn eigen DA in Melick. Sjan wilde perse mee, ze liep achter Ties aan de vervoersmand in. Ik haalde haar eruit maar in een vliegensvlugge beweging (zeer uniek voor Sjan iets vlug doen) zat ze er weer in en parkeerde zich acht Ties. Prima da nga je maar mee. (wel zwaar een reisbok met 11 kilo konijn)
De DA was tevreden. Geen ligplekjes op de stomp en ook veel minder urinebrand als wat te verwachten is in de eerste weken na zo'n operatie. Wel is de wond wat dik. Foto's doorgemaild naar de arts in Utrecht en het blijkt dat, dat al zo was na de operatie en de wond veel minder opgezwollen is als mijn DA en ik in eerste instantie dachten. Wel beslote nde AB nog even door te zetten just in case.
Super lief van mijn DA ze rekende niets voor de controle consult. Ze leven daar in de praktijk zo mee met Ties heel mooi om dat te merken bij een DA.
Verder gaat alles zijn gangetje. Ties blijft gezellig met Sjan aan het kruisliggen doen. (ze stoppen met daar foto's van de plaatsen hahaha) Ties krijgt zo nu en dan ziekenbezoek en ik krijg er erg wisselende reacties op. Veel mensen begrijpen absoluut niet waarom je zoveel geld uit geeft aan een konijn. Afin als ik hem hier zo zie hobbelen is het me het beoogde weekendje weg naar london met concert bezoek van mijn favoriete band (the pogues met frank turner als support) meer dan waard geweest. Laat de jongens daar maar genieten ik geniet wel in mijn achtertuitje van mijn eigen held.
Wel gaat mijn kwartet niet meer full time samen wonen het andere rammetje is wat feller als Ties wat mankeerd. En ook moet ik Ties goed in de gaten houden dat hij niet te zwaar gaat worden.
-
Als het af en toe gebeurd is er niets aan de hand dat is gewoon natuurlijk gedrag en is ook niet erg. Pas als het heel vaak herhaaldelijk gebeurd heb je kans dat er iets iet goed is met of in de baarmoeder dan zou ik zeker castratie overwegen.
Voor nu zou ik nog niets doen. Rustig afwachten tot ze niet meer naar nestje omkijkt en dan opruimen. Ik zorg dat er genoeg hooi etc is dan zie je dat ze vaak ook minder zichzelf kaalplukken.
-
Het zou pasteurella kunnen zijn. Soms is het even zoeken op welke AB ze goed reageren.
Bij allergie zie je meestal alleen het niezen en veel minder vaak ook de snotneus erbij. Misschien ook eens met je DA overleggen over Pasteurella of een second oppinion vragen bij een andere DA in de buurt.
-
Het is vaak de truc dat het konijn moet voelen dat het geen kant op kan en jij hem te baas bent. Als je hem het idee geeft dat het kan ontkomen zal hij het zeker doen.
De handdoek truc bijvoorbeeld werkt alleen als de handdoek heel strak zit en geen enkele bewegignsvrijheid geeft. Het konijn kan dan niet behalve met de kop slaan. Ik leg het hoofd of iig de ogen tussen mijn arm en mijn lijf dan is donker en meestal worden ze dan rustiger.
-
@Lonja, Normaal is het niet zo'n probleem ze liggen meestal wel op en over elkaar.
Alleen met Ties zijn wond moet hij daar niet veel druk op hebben natuurlijk. En andersom stel dat Sjan als die onderop ligt opstaat en hij er verkeerd afglijd. Eigenlijk mocht er nog konijn bij hem de eerste 5 dagen
@ruthie, waarschijnlijk is hij ergens blijven hangen met eraf springen ofzo een konijn heeft heel sterke spieren bij de achterpoot ze kunnen hun eigen rug breken. Lastig te zeggen wat het geweest is.
-
Ik denk dat veel mensen het op facebook gevolgd hebben en volgen. Maar was aan het denken van de andere kant is misschien fijn om een topic te hebben voor als andere mensen in dezelfde situatie komen bij hun konijn. Kan ik hier het verloop van Ties zijn verhaal ook bij houden.
Ik heb eigenlijk niet veel gedaan behalve even flink moeten slikken en mijn buffertje opgeoffert. Ties is de bikkel en met Sjan als verpleegnijn komt hij er wel.
-
Na een kwartier ofzo maar eens controleren of mevrouw niet terug is gaan liggen en wat kom je tegen:
Ook dit kan gewoon niet fijn zijn. dus Ties maar naast Sjan gelegd.
Eigenlijk gaat alles heel erg goed. Ties doet zijn best om zijn normale dingen te doen. En hoewel soms nog wat wiebelig gaat het erg goed. Hij eet als een bootwerker en drinkt goed.
Prachtig om te zien hoe veerkrachtig een konijn is en hoe goed de andere konijnen het accepteren.
-
Afgelopen dinsdag zag ik tot mijn grote schrik dat de linker achterpoot van Ties in een wel heel rare hoek stond.
Diezelfde avond mee naar de dierarts gegaan. Daar een röntgenfoto gemaakt en daarop was een heel erg lelijke breuk te zien.
Toen een groot dilemma deze breuk is niet eenvoudig op te lossen. Mijn eigen dierenarts is met zwangerschapsverlof en de dierenarts die de praktijk waarneemt heeft net wat minder ervaring. Zeker met zo'n lelijke breuk. We besluiten te bellen met de spoeddienst van de faculteit dierengeneeskunde in Utrecht. De foto op de mail doorgestuurd en een slopend uurtje gewacht op hun reactie over wat er eventueel nog mogelijk is. Zeker gezien de medische historie van Ties met een pasteurella besmetting die 2x per jaar de kop weer opsteekt en een vergroot hart.
Ze komen met 3 opties.
Optie 1: De poot proberen te zetten. met platen, pinnen en een constructie aan de buitenzijde van de poot om het in juiste positie te houden. Een operatie die lang gaat duren, zeker gezien zijn vergroot hart toch best wat risico heeft. Ook kan Tes daarna een hele tijd niet bij zijn vriendjes omdat hij hun onbedoeld kan beschadigen met de constructie aan zijn poot en moet hij heel veel rust houden. Daarnaast is die optie heel erg duur. De dierenarts van de faculteit klinkt daarnaast ook nog eens helemaal niet zo positief bij deze optie bij een konijn.
Optie 2: is een amputatie van zijn poot. Klinkt heel ingrijpend maar naar een googlesessie en na ervaringen die de DA heeft met pootamputaties bij konijnen blijkt dat het in nagenoeg alle gevallen snel goed gaat met het konijn en het konijn na herstel een heel konijnwaardig bestaan kan hebben. Iets wat voor mij absoluut noodzakelijk is. ook is de DA erg positief over deze optie, nog steeds een beste ingreep maar zeker met alle apparatuur om zijn hart etc goed in de gaten te houden zou dit goedm oeten gaan.
Optie 3: euthanasie.
Uiteindelijk na een tijd na te denken overleg met eigen DA en overleg met DA van Faculteit uiteindelijk besloten dat optie 2 voor Ties het beste zal zijn. Hij mag niet meer bij de andere konijnen en moet rust nemen. De operatie zou voor het weekend moeten omdat het scherpe stuk bot op het punt staat door de huid te prikken en een open fractuur zou natuurlijk de zaak niet beter maken.
Ties kan heel slecht tegen alleen zijn is mijn ervaring uit zijn verleden dus heb ik tegen het advies in Sjan erbij gezet. De meest rustige voedster die ik ken.
Op woensdag zou ik terug gebeld worden met wanneer ik terecht zou kunnen met Ties.
Donderdagmorgen kan Ties onder het mes. Woensdagavond na mijn werk naar Utrecht gereden en Ties afgegeven bij de faculteit. Donderdagmorgen contact met de DA waarmee ik dinsdagavond contact heb gehad en daarna ook nog met de DA die de operatie gaat uitvoeren. Rond 9:30 zou Ties geopereerd worden en als hij wakker zou zijn en gegeten zou hebben zou ik terug gebeld worden. Dit was op om 15:15 erg laat dus voor mijn gevoel was ondertussen op het werk fysiek misselijk geworden van de spanning. Slopend dat wachten. Maar het nieuws was goed hij was wakker, hij eet goed, en jij probeerde al te "lopen". Na het werk op naar Utrecht.
Eerste nacht Ties binnen gehouden in een bench. Wel even laten lopen.
>http://www.youtube.com/watch?v=PGYgD-bZ7n4&list=HL1352045508&feature=mh_lolz
Trots op het kereltje.
Vrijdags was mijn vriendin nog bij mij toen ik na mijn werk was. Zij vertelde dat Ties zich erg verveelde binnen en alleen dus na mijn werk meteen Sjan erbij gezet.
Het kleine rennetje waar de binnen konijnen bij mooi weer naar buiten kunnen met platen en plastic tochtvrij gemaakt. Op de grond beddengoed gelegd zodat het zacht is. En ze daar in gezet.
Op zondag Sjan en Ties weer even in de grote gezet bij Sies en Semmie. Ook dit weer zien ging supergoed. Wil ze regelmatig samen zetten om strakjes geen heel moeilijke herkoppeling te krijgen. Het is verbazend om te zien hoe snel een konijn zich probeert te redden. Ties rende in een rechte lijn (nou ja met een kleine afwijking
) van de kleine ren naar zijn favoriete plekje in het grote hok. De 15 cm om daarin te komen werd genomen alsof er geen verhoging was. 
Zijn wond ziet er heel rustig en mooi uit. Hij blijft er ook heel erg goed vanaf. Wast hem heel af en toe heel kort maar geen obsessief gewas op gepluk.
Helaas begon het te regenen en ik durf het nog niet aan om hem in de regen te laten hobbelen. Dus Sjan en Ties maar weer in hun kleine ren gezet.
Sjan van Ties van gehaald. Dat kan nooit heel fijn zijn.
-
Het is een overweging die je inderdaad voor je zelf moet maken. De ervaringen zijn ook in de meeste gevallen positief. Zoals in jouw gevallen zou ik ook operatie overwegen. in het eerste geval is het een medische noodzaak en in het tweede is het zeker bij veelvuldig schijnzwanger zijn vaak een teken dat het een beetje rommelt dus ook medisch.
Je leest alleen heel vaak een advies van castratie bij gedragsproblemen bij voedster en dat advies word dan meestal gegeven zonder door te vragen naar het hoe en wat. Eigenlijk dus gewoon lukraak zonder een idee te hebben wat er echt speelt. En dat is mijn inziens gewoon heel fout omdat je eerst zou moeten kijken waar een probleem vanaf kan komen. Maar goed dat is een andere discussie.
-
Elke ingreep hoe klein ook heeft een bepaald risico. Narcose zeker. maar het gaat medisch gezien wel bijna altijd goed. Je moet je afvragen of je zonder dat er een medische oorzaak is je dier wilt laten helpen. Ik ken zelf bijzonder weinig verhalen uit eerste hand van konijnen met baarmoederproblemen net zoveel als van konijnen die een operatie niet gehaald hebben.
Buiten dat loop je ook kans dat je het karakter van het konijn in kwestie veranderd meestal is het een verandering die wij als mensen doorgaans als positief beschouwen maar het kan wel en ook dat komt voor dat bijvoorbeeld een koppeltje daarna niet meer klikt of het konijntje zo veranderd dat net wat jij er leuk aan vond veel minder aanwezig is.
-
Je verteld dat het konijn het juist niet doet als hij in zijn bak zit toch? In de bak is het gedrag een stuk minder. Bak/hoknijd zou zich juist het sterkt moeten profileren in het jok zelf.
Hoe gaat het konijn van buiten zijn kooi de kooi in? Doe je dat door op te tillen?
-
ik krijg ongeveer 16 kg in een keer in die bak. daar doe ik vanaf juni tot ongeveer nu mee. moet eigenlijk gaan bestellen maar even geen geld dus ze zijn op rantsoen.
-
hier krijgen ze een handje biks per konijn en een grote hand vol kruiden elke dag.
Was laatst de kruiden vergeten en meneer en mevrouw binnen vertiukten het zelfs om te gaa neten aan de biks haha. die koppen had je moete nzien. Voor het lege bakje staan waar de kruiden in gaan met z'n twee-en. mij aankijken, naar de lege bak kijken, mij aankijken, nog eens in die bak staren en toen met de rug naar mij en de bak toe gaan zitten.
Fibafirst
in Voeding archief
Geplaatst:
Mijn binnenkonijnen gaan er bij wijze van door een betonnenmuur die vinden het heerlijk. Sies en semmie laten het gewoon liggen en Ties en Sjan eten het als laatste op.
Het is erg droog maar heeft een heel kruidige smaak. Snap eigenlijk heel goed waarom Bearke en Driekus het zo lekker vinden.