Syrabi
-
Items
639 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Syrabi
-
-
Als ze niet zo'n fan is van hooi, kun je proberen om hooithee te maken. Zo krijgt ze toch de nodige stoffen binnen en dat zorgt ervoor dat ze veel minder last van gas krijgt. Geen idee of gas de oorzaak was, maar gas kan ook zorgen voor slap en lusteloos, kleine keutels en niet willen eten. Hooithee is sowieso nooit verkeerd om te geven aan lastige hooi-eters.
-
http://www.konijnenforum.nl/viewtopic.php?f=12&t=8116&start=75
Kijk daar eens, precies dezelfde foto van dat konijn in gips.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YKKKBQJB.jpg
Gewoon even googelen op konijn en gips. Dus nee, ik geloof je niet. Sorry...
Lieve Bunnysgirl. Als we zeggen dat je niet moet liegen, moet je dat ook écht niet doen hoor.
-
Mooi dat het weer beter lijkt te gaan
Ben wel benieuwd naar de oorzaak. Misschien gas, warmte, verstopping, etc. Dan kun je het in de toekomst voorkomen. Wel zo handig!
-
Klinkt een beetje als snot he. Morty snurkte er goed op los en reutelde ook flink. In het begin zag je het snot ook niet zo goed zitten, maar hoorde je het wel. Ze niest iig wel.
Ik mag aannemen dat de DA daar toch wel naar gekeken heeft.
Als ze alleen kriebels krijgt van stof dan zal de DA geen kweekje kunnen maken.
Heb je het hooi al eens natgespoten? Dat wil ook nog wel eens helpen tegen de stoffigheid.
-
Roosje (langharig) komt van een opvang en ik weet dat zij ook haar traanbuizen uit heeft laten spoelen. Nu zijn haar oogjes altijd mooi schoon en ze heeft nergens last van. Misschien af en toe een prutje van het zandmannetje, maar dat verdwijnt ook vanzelf weer.
Hoe ze vóór de ingreep was, weet ik niet. Ook niet hoe het herstel verliep. Ik kan alleen zeggen dat het resultaat prima is
Kleine opmerking: Morty (kortharig), had last van snot. Hoe ouder hij werd, hoe erger de snot. Medicatie haalde niets uit. Traanbuizen zijn nooit uitgespoeld en die optie is ook nooit besproken. Uiteindelijk heb ik dagelijks zijn prut uit de oogjes gepulkt, maar de tranen zorgden er toch voor dat zijn haartjes bij het oog bleven plakken. Het laatste jaar werden zijn oogjes een beetje kaal omdat de hardgeworden prut aan de haartjes zat en ik die er bij het schoonmaken bij uittrok :X Had niet veel keus, want anders gingen zijn ogen waarschijnlijk dichtzitten.
Ik weet niet of het uitspoelen van de traanbuis in dit geval nuttig was geweest. Ik wist niet eens dat het kon.
Dit is alles wat ik hierover weet.
-
Bunnysgirl...
Beetje lastige situatie dit. Als ik Bunnysgirls topics lees is ze 20, woont ze bij haar vriend en heeft ze een grote tuin. De 5 kooien staan op een slaapkamer waar een 1-persoonsbed staat (stond op foto's die inmiddels verwijderd zijn). Ze leeft van een uitkering en van haar ouders mag ze konijnen hebben maar ze moet wel alles zelf betalen.
De manier waarop ze schrijft laat duidelijk zien dat ze een verstandelijke beperking heeft, maar de informatie die ze geeft klopt niet.
Beetje gek om bij je vriend te wonen en te slapen op een 1-persoonsbed in een aparte kamer, terwijl in in het huis genoeg ruimte moet zijn voor een gezamenlijke slaapkamer (deze conclusie trek ik uit het feit dat ze een grote tuin heeft en dus wel een bijpassend huis zal hebben). Plus dat je niet meer thuis woont, maar nog wel aan je ouders moet vragen of je konijnen mag hebben. Dit lijkt me eerder iets wat je aan je vriend zou moeten vragen dan?
Mijn ervaring is dat mensen met een dergelijke verstandelijke beperking niet onbegeleid kunnen wonen en daarom geloof ik ook niet dat ze bij haar vriend woont. Wellicht dat ze een vriend heeft die in dezelfde instelling woont?
Dit geeft allemaal helemaal niet Bunnysgirl en het is niets om je voor te schamen. Maar je moet er niét over liegen. Niet over je woonsituatie en niet over je konijnen. Dit werkt alleen maar averechts.
Op de foto's van haar slaapkamer zijn alleen kooien te zien, terwijl ze naar eigen zeggen een grote ren heeft op haar kamer (maar die past daar niet, als je de foto's bekeek).
Tenslotte springt er een konijn uit haar armen die wondjes op haar poot krijgt en daarna gaat er gips omheen omdat het gekneusd is. Dit is gewoon een heel vreemd verhaal. Vervolgens wordt er om een foto gevraagd, zowel uit nieuwsgierigheid als bewijs, en dan is het argument dat het konijn boos is en niet op de foto wil. Dit lijkt mij ook onzin want het konijn zit in een piepkleine kooi en die loopt echt niet ver weg in die kleine kooi met een gipspootje.
Lieve Bunnysgirl. Sorry hoor, maar veel van wat je zegt klopt van geen kant. Bijna ieder topic lijk je te bevuilen met onzin en op ieder topic gaan mensen zich weer aan je ergeren. Het spijt me, maar ik weet hier geen raad mee.
Misschien niet het juiste topic voor deze vraag, maar mods, wat moeten we hiermee?
-
Een biksje of een rozijntje. Alles wat eetbaar is eigenlijk XD
Een konijnenpootje is gauw gevuld!
-
Dat is prima. Laat haar maar gewoon lekker naar die geluiden luisteren. Uiteindelijk zal ze leren dat het alleen een hard geluid was en verder niets. Ze moet wat meer zelfvertrouwen krijgen en dat kost geduld. Haar mannetje zal haar daar ook bij helpen, want die is niet bang. Geef het een paar maandjes. Het komt vanzelf
Veel succes!
-
Waarom precies ben je niet naar de dierenarts gegaan? Er moet gewoon een dierenarts beschikbaar zijn. Wij kunnen hier wel allemaal enge ziektes op gaan noemen, maar we kunnen niets zien. Alleen een dierenarts kan dat.
-
Ik zou voor de zomers zowieso zo'n spuitje hebben staan, just in case.
-
Heb nu 2 bange pleegkonijntjes gehad en ze zijn er binnen een maand of 4 allemaal bovenop gekomen.
- Begin met het konijn niet aan te raken. Geef het de ruimte en ga zelf bij de ren zitten lezen, tandenpoetsen, whatever.
- Ga zitten of liggen, maar niet staan. Je bent al groot genoeg.
- Ga niet extra zachtjes doen, want ze moeten toch wennen aan brommers, toeterende auto's, stofzuigers, etc.
- Haal je handen maar lekker door het eten, want ze moet toch aan jouw geur wennen.
- Zet het eten elke dag iets dichter bij jou neer of maak een spoortje met eten van de kooi naar het bakje. Eten is vaak een mooi lijmmiddel.
- Nu is ook het moment om een bepaald geluid te maken als ze gaat eten. Een fluitje, of schudden met de voerbak. Zo leert ze dat dit geluid met eten te maken heeft en zo kun je haar later naar je toe laten komen. Scheelt een hoop gejaag.
- Nogmaals, blijf met je handen van haar af en ga ook niet doen alsof je haar wil aaien.
- Na een paar dagen hou je wat biksjes tussen je vingers en strek je je arm zover mogelijk uit. Nu kan ze het eten zonder dicht bij jou te moeten komen.
- Na een paar dagen zou ze bij je moeten komen en misschien gaat ze je wel al besnuffelen of zet ze haar pootjes op je.
- Zo kun je het langzaam opbouwen. Uiteindelijk kun je het voerbakje naast je zetten of elk biksje uit de hand voeren.
- Terwijl ze eet kun je haar misschien aaien. Of alleen haar voorhoofd aantikken met je vinger. Een beetje zoals zij soms ook tegen je duwen.
- Al gauw kun je haar hoofdje aaien of misschien haar hele lijf.
Meestal is dit binnen 2 maanden al wel klaar. Maar je merkt dat ze nog schichtig blijven. Geef ze nog een maandje of 2 en dan zijn ze wel weer kalm.
Ik vraag me ook af hoe angstig ze precies is. Schrikt ze van geluiden, bewegingen, mensen, konijnen? Of zit ze stil in een hoekje, maakt ze snelle bewegingen en is ze constant op haar hoede?
- Begin met het konijn niet aan te raken. Geef het de ruimte en ga zelf bij de ren zitten lezen, tandenpoetsen, whatever.
-
Morty werd met snot op een maand na 11. Afgezien dat het snot steeds erger en erger werd, was hij gewoon oud. Hij heeft nooit hooi gelust en heeft jarenlang op hooithee en simpele biks geleefd. Hij was ook al die tijd alleen (ik wist niet beter).
Zijn rui was de laatste 2 jaar dramatisch. Hij bleef er altijd inzitten en verhaarde enorm. Was gewoon een dwerg tan-konijn met normale vacht.
Sliep heel erg veel, maar had savonds buien dat hij door het hele huis ging rennen. Kon ook prima nog van bed springen en in en uit de kooi. Hoewel hij soms wel zijn achterpoten vertikte op te tillen, waardoor hij heel lomp aan het deurtje bleef hangen. En ik vermoed ook dat hij niet zo goed meer kon zien. De zwarte tafel op een donkere ondergrond werd nog wel eens gemist als hij van de bank sprong en dan frontaal tegen de tafel knalde met zijn hoofd.
Hij was nergens bang van en je kon prima een vuvuzela in zn gezicht tetteren en dan verroerde hij zich nog niet. Niet dat we dat hebben gedaan
Hij at prima en dronk goed. Geen diarree en geen gas (mits je hooithee gaf).
Je kon hem vasthouden zoals je maar wilde en hij vond alles prima.
Hij gaf wel bizar veel likjes. Als er bezoek was ging hij gewoon de kring rond om alle wangen schoon te vegen. Je kon hem op geen enkele manier vasthouden zonder dat hij ging likken.
Zat hij heel lief je neus te likken, niest ie meteen je gezicht vol om dat vervolgens weer op te likken...
Hij wilde ook heel graag geaaid worden. Hoe ouder hij werd, hoe meer hij likte en bedelde om aaitjes. Dan drukte hij zijn koppie met geweld onder je hand en als je stopte met aaien, drukte hij zijn hand er weer onder. Hij liep nooit uit zichzelf weg. Ging ook altijd tussen onze voeten zitten.
Conclusie: Hoe ouder hij werd, hoe duffer en aanhankelijker. Maar je moet ze wel laten rusten als ze dat nodig hebben.
-
Hoe lang is ze al schijnzwanger? Konijnen zijn een maand écht zwanger en daarna krijgen ze jongen.
Zit ze ook bij andere konijnen? En zijn die toevallig mannetjes? Waar heb je haar gekocht?
-
Dit zijn kettingkeutels. Die mis je denk ik niet zomaar. Soms blijven ze zo aan de kont hangen. Hoewel dit wel echt een megaslinger is, vind je er normaal gesproken een stuk of 3 tot 7 aan een rijtje.
-
Ze kunnen ook kettingkeutels krijgen. Dat zijn van die keutels die met kettinkjes haar aan elkaar zitten. De keutels zijn wel droog. Je ziet dan dat de keutels er dus wel uit komen en dat er geen verstopping zit. Eigenlijk is er dan niets aan de hand.
Ik probeer als ik dat zie, wel even een kam door de konijnen te halen, want dan is er blijkbaar toch iets teveel losse vacht ergens.
-
Welkom op dit forum!!
Men zegt wel eens dat ze niet zo goed zien, maar daar heb ik nog nooit wat van gemerkt. Het is alleen een oogkleur en verder niets. Heb hele lieve konijntjes met rode ogen gehad.
Fijn dat je een voedstertje zoekt voor je gecastreerde heer
-
Gewoon terugplassen. Dan leert ie het wel ;P
En niet een beetje he, maar liefst een hele sloot!
-
3
-
-
Ik wist niet dat de rode of oranje kleur iets zei over hoeveel vocht het konijn in zich heeft. Is dat zo? Want die kleur komt toch door stoffen in groenvoer?
Nouja, als je ze bieten geeft (geen idee of ze dat mogen hebben) dan wordt het rood ja. Net als bij ons.
Maar ik zei ook iets over de troebeligheid van de urine. Als het een dikke donkergekleurde vloeistof is, dan wordt er echt niet genoeg gedronken. Als het helderrood is, heeft dat niets met het vochttekort te maken bijvoorbeeld, omdat het helder is en niet troebel.
-
Aaaaah wat lieeeeef XD wat een aparte oortjes! Is in elk geval niet de normale manier waarop hangoortjes gaan hangen. Dan staan de oortjes eerst verticaal of hangen ze af en toe, tot ze steeds vaker hangen. Je hebt nu scottisch fold oortjes
-
2
-
-
Je bent bij de dierenarts geweest waar ze niets konden zien, dus ik ga er vanuit dat er geen lichamelijke oorzaak is. Ik sluit me aan bij de andere tips. Probeer een andere drinkfles of een bakje. Eventueel kun je er een scheutje appelsap doorheen doen.
Geef ook eens een 3e van een komkommer. Die zit boordevol vocht.
Probeer ook te kijken naar de urine. Die is licht doorzichtig tot geel. Soms is het een beetje troebel. Hoe troebeler en hoe meer oranje, hoe minder vocht, hoe donkerder en dikker de urine. Uiteindelijk kan het haast rood van kleur worden en wordt het lastiger om op te houden. Het kan dan lijken alsof overal drupjes bloed liggen, maar het is urine.
Als het te troebel wordt, moet je even kijken naar een komkommertje. Die zijn regelmatig in de aanbieding en kosten niet zoveel. Witlof bevat ook veel vocht.
-
Riskant inderdaad. Hier eten ze alles wat los en vast zit. Cola, bier, koffiepads. Lijkt me toch niet ideaal.
Je zou het aan een dierenarts kunnen vragen?
-
Ik moest ook 3 keer kijken bij die witte. Zocht naar een labeltje met 'made in China', want het lijkt net een knuffelkonijntje. Zo schattig XD
-
Ik denk dat de ruimte zo groot is, dat ze hier ook een wctje maakt. En het gras is favoriet. Het absorbeert, is lekker zacht, je kan er zelfs nog lekker knabbelen. Perfect om een wctje van te maken!
Wel begrijpelijk dat je moeder er niet zo blij mee is. Hoewel keuteltjes wel prima mest is. Ik zou zo even niet weten wat je eraan kan doen. Het is volkomen natuurlijk gedrag vrees ik.
-
Ik geef ook nooit meer in een bak. Lekker strooien maar. Dan voorkom je ook dat ze alles naar binnen schrokken en zich verslikken.
Bovendien heeft iedereen de ruimte om wat biksjes mee te pikken en staan ze niet als een geschifte chihuahua om dat bakje te cirkelen. Of ik moet een grote bak kopen natuurlijk XD
Oja, ontopic:
Het bakje staat in de weg. Ze vinden het niet leuk eten uit dat bakje en het bakje is stom. Weg ermee! Hup! Gooi hier maar neer! Stom bakje.
Mijn konijn gedraagt zich niet zoals gewoonlijk.
in Gedrag archief
Geplaatst:
Ben je inmiddels naar de dierenarts gegaan? En hoe gaat het nu?