LiesbethBlacky
-
Items
813 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door LiesbethBlacky
-
-
Fijn te horen dat alles goed is met je Nijntje
Als er wat erger mis was, had je dat nu al lang gemerkt volgens mij...
-
Djohn, ik weet niet of jouw idee werkt bij een konijn dat je geur niet kent.
Ik denk wel dat het werkt als je jouw konijn al hebt en het konijn erg aan je gehecht is. Dan lijkt het mij logisch dat het kalmeert van vertrouwde geuren om zich heen.
Zo heb ik ook het oude strooisel mee verhuisd toen ik ons Rosalie met nest naar de leefruimte verhuisde, zodat het niet allemaal vreemd was. Dat hielp erg goed; ze herkennen de geur en niet alles is dan vreemd.
Voor onze Blacky heb ik bij zijn castratie ook mijn trui meegenomen die ik daags voordien aan had. Blacky is ook erg gehecht aan me en een herkenbare geur doet dan inderdaad deugd.
Ik weet alleen niet of het helpt als het dier je nog niet kent!
Uiteraard zal de knuffel zowiezo een waardevolle aanvulling zijn. Dat zie ik bij alle konijnen hier de knuffels vallen serieus in de smaak hoor
En de ogen, nee, geen schrik voor, die zijn groot genoeg, die gaat ie niet oppeuzelen Het zijn kleine prulletjes waar je bang voor moet hebben, dat ze die niet oppeuzelen en verstoppingen krijgen... Langs de andere kant denk ik wel... Als de knuffel op zich aanvaard wordt door het konijn (wat wel zal lukken) en je geur zit eraan, kan het maar positief uitdraaien, niet?
De knuffel is een veilige thuishaven voor het konijn, dus aan iets positief gelinkt. Jouw geur zit eraan, dus als het konijn daarna jou ruikt, lijkt me wel dat de link gelegd kan worden met 'veilig', want dat kent het konijn van de knuffel.
Of het dan bijdraagt tot tammer worden? Dat kan natuurlijk!
Een nieuwe knuffel zonder je geur aan gaat ie echt niet minder leuk vinden hoor
Alles nieuw is voor konijnen klaarblijkelijk heel erg leuk mag ik hier onderivnden. Dat hoeft echt niets te zijn waar al een geur van iets bekend opzit. Kijk maar es wat ze leuker vinden, de doos waar hun of jouw geur op zit of die nieuwe doos.. Yup, die nieuwe doos die wordt van boven tot onder onderzocht en mee gespeeld en wat nog meer. Die is tijdelijk het allerleukste, tot ze dat weer beu zijn haha.
Dus, geen zorgen, je mag je konijn gerust 20 knuffels geven, het dier zal het niet beu gaan worden (tenzij zijn hok te vol ligt he haha).
Je moet je daar geen zorgen om maken.
Een favo knuffel kan natuurlijk naar boven komen.
Elk dier heeft zijn favoriete speeltje wel.
Ik wissel hier al es af in de speeltjes, maar de knuffels blijven liggen alsook de favo speeltjes.
En ik hervorm niet alles gelijk met alleen maar onbekend. Ik zet wat nieuw erbij, haal iets slecht (bv ondergeketeulde doos) weg, laat wat staan waar nog geur aanzit (zoals hun doosjes met hooi in, zolang die in goede staat zijn) en zo blijft alles intressant, bekend en tegelijk toch ook uitdagend en nieuw.
Ons Rosalie doet ook niet altijd veel met haar knuffel. Vlak voor haar bevalling ging ze die knuffel altijd wassen. Nu is het speelterrein voor de jongen en heeft zij gezelschap aan haar jongen, dus mss vandaar minder intresse in de knuffel.
Onze Blacky heeft zo zijn momenten dat die knuffel alles voor 'm is en andere momenten dat ie niet eens zou merken dat ie weg is.
De knuffel vervangt zeker en vast geen gezelschap hoor en zal een eenzaam konijn niet plots reuzegoed doen voelen.
Het helpt wel wat, maar is geen wondermiddel.
Ik hoop dat ik iets van je vragen wat heb kunnen beantwoorden
Effe wel toevoegen: dit zijn puur mijn eigen ervaringen op erg korte tijd met mijn vedetten hier in huis he
Verder nergens op gebasseerd dan alleen wat ik hier mag zien. -
Ik heb maar één keer 3x op een dag gevoed, omdat het toen voor de jongen zo moeilijk was te drinken, ze zo weinig binnen kregen en mama toen helemaal niet goed in haar vel zat en die rust wel kon hebben. De jongen drinken hier ook trager van de fles dan ze drinken bij mama (wat héél gulzig is, moet snel gaan dan he). Dan waren ze dus ook enorm snel uitgeput en heb ik die dag gekozen ze een keer meer te voeden ipv langer aan te leggen om toch de hoeveelheid binnen te krijgen.
Zolang mama hier zelf melk heeft gegeven, heb ik maar 2x per dag gevoed verder.
Meer had geen zin, bolle buikjes = goed gegeten.
Van de fles zelf kregen ze nooit zo'n bolle buikje, maar mama voedde bij en dan stonden ze wel weer rond en konden ze er weer 12u tegen.
Voor zover ik weet, moet je alleen maar bij moederloze jongen of jongen waarvan mama niet verzorgd en niet zoogt, om de 3 à 4 u melk geven en wellicht om zelfde rede als ik toen die 3x per dag voedde. Kleine hoeveelheden in één keer, snel achter de rug, weer laten rusten (slaap is echt belangrijk die eerste weken, oververmoeide jongen worden te zwak om te drinken en gaan alsnog dood).
Als mama ze mee verzorgd, zou ik weer opteren om 2 x per dag, liefst voor of na de voeding van mama (ik koos ervoor, zodat de jongen rustiger bij haar dronken en mama het beter verdroeg).
Hier was het rond tussen 7 en 10u 's ochtends en 8 en 11u 's avonds (soms iets later) dat mama hen zoogde.
Dus om 7u 's morgens en rond 8u 's avonds ging ik aan de slag. Lukte het helemaal niet, jongen te moe of hadden ze net gegeten (ook al was het niet genoeg), wachtte ik toch nog een uurtje of 2. En dan dronken ze weer wel wat bij.
Ik heb er ook altijd naar gekeken dat diegene die al bij mama gegeten hadden en echt goed bol buikje hadden, niet aan te leggen.
Eentje hier heeft van in't begin geen fles gehad. Altijd ronde buik, 2x zo groot als de rest.
Waarom? Gohja, dat diertje deed het goed en wat is beter dan mama's melk he? De rest was zo plat, zo fragiel, je zag zo dat ze op sterven na dood konden liggen. Dus de gezonde nog es extra vermoeien, dat zag ik niet zitten.
Ik heb altijd alleen de zwaktsten er even uitgenomen, aangelegd, nagekeken en weer in het nest.
Ook voor warmte gezorgd bij het voeden die eerste 2 weken. Ze verteren voedsel om te beginnen erg moeilijk als ze het al koud hebben, koud voedsel geeft ook serieuze problemen (dus een tas met warm water ernaast om het flesje geregeld terug op warmere temp te krijgen).
In het nest is het lekker warm en liggen ze tegen elkaar aan (hoewel, jij hebt er maar 2, ik zou toch ook ff voelen of ze wel héél goed warm zijn!!) en buiten het nest om koelden ze echt wel snel af. Dus op een warm waterblaasje, handdoeken erover waar ze op of onder konden kruipen en het voeden ging dan veel beter. Duurde het zuigen toch es wat lang, hielp het een warm flesje (een gevuld aquarius flesje bv) op mijn schoot te leggen, handdoek erover en baby er even op laten warmen en dan zoog die gelijk weer goed verder.
Snel doorwerken per baby is toch ook wel aan te raden, in die zin van niet te lang zitten frullen, bekijken en wat nog meer.
Kijken dat alles klaar staat, je de baby in de goede houding kan vasthouden, flesje geven, buikje masseren, hoofdje desnoods nog es schoonmaken als het morsepot is
En dan snel in de warme bak leggen dat ie kan gaan rusten. Een kwartier met zo'n jong op schoot is echt véél te lang!
Eén keer had ik ook voor dat een jong toch niet zo denderend at... Paar dagen na elkaar was het telkens maar een beetje en toen had ik besloten dat jong als eerste te voeden, kort, weer terug te leggen en als de rest geweest was, dat jong nog es aan te leggen. Dus eigenlijk kreeg ie dan 4x fles in de zin van 2x in één aanleg beurt en dat heeft 'm wel opgeknapt.
Het is wel een heel gedoe en je merkt dat het een aanslag is op de jongen. Dus teveel gedoe, teveel gefrul hoeven ze zeker ook niet.
Dan gaat het drinken helemaal niet meer en worden ze te moe.
's Nachts is zeker en vast niet nodig!
Ik zou de ochtend en avond uren aanhouden, zolang mama ermee voor zorgt hoor.
Overdag slaapt mama en laat ze haar jongen gerust.
's Nachts is ook mama actiever, dus als ze dan toch wil voeden (misschien heeft ze momenteel ook even geen vast moment), gaat ze dat zeker 's nachts of in de vroege ochtend doen!
Ik zou na 10u 's morgens en voor 7u 's avonds eigenlijk niet gelijk naar de jongen toe gaan...
Zij slapen dan en mama heeft de rust ook nodig.
Zeker gezien je zegt dat ze ziek is.
Hou de buikjes goed in't oog
En de drinklust! Als een jong verzadigt is van de melk van 't flesje, dat gebeurde hier voordat het buikje bol stond hoor, dan gaan ze heerlijk gaan smakken en zouden ze in slaap vallen met de fles nog aan de mond.
Als ze al van in't begin niet echt een drinklust hebben, hebben ze wellicht toch al eten bij mama gehad of zijn ze te moe. Dan heeft het geen zin aan te leggen, je maakt ze alleen vermoeider!
Ik zou tussen voeding 1 's ochtends zeker 4u tussen laten om te gaan controleren, maar dan moet je wel om 6u gaan voeden natuurlijk
's Avonds is dat makkelijker... Als je twijfelt of mama toch niet genoeg bijvoed, kan je tijdelijk 3x voeden natuurlijk, maar dat zou ik echt goed spreiden (dag in 3 verdelen dus!! ) zodat er een goede regelmaat is.
Maar als het niet moet, hou het dan op 2x voeden
Minder stress is altijd beter. -
Mama konijn gaf hier helemaal niet genoeg melk.
Op dag 3 zag het er zelfs naar uit dat 7 van de 8 het niet zouden halen.
Ik heb dus gelijk de DA gebeld, ben daar melk gaan afhalen en heb ze diezelfde dag nog bijgevoed.
Dag nadien waren het maar 5, dan 3, dan 1, dan dacht ik, ben ervan af, zal wel goedkomen met mama.
Maar mama konijn heeft al veel mee gemaakt en met ondergewicht en nu weer een ontsteking en snot heeft ze ondersteuning nodig.
Of je al dan niet bijvoedt... Goh ja, ik heb eveneens raad gekregen het niet te doen, de natuur zijn gang te laten gaan.
Het kan complicaties geven blijkbaar in de zin van de darmpjes die het niet aankunnen en alsnog de jongen sterven aan diarree oid...
Ik heb ervoor gekozen het wel te doen, gezien er toch steeds minstens de helft waren die gewoon géén melk kregen. Mama had niet genoeg.
Ze zijn er nog steeds alle 8 en super gezond.
Het is wel een hele klus en ik ben wel blij dat mama alsnog melk geeft, al is het niet genoeg.
Beter dat ze toch nog van mama ook krijgen.
Er zijn eveneens ook raadgevingen geweest af te wegen om desnoods de jongen apart te houden en alleen fles te geven om te voorkomen dat ze last krijgen van zowel melk van mama en poedermelk.
Hier hebben ze dus én fles én mama melk gekregen en tot op de dag van vandaag krijgen ze dat dus. Ik zie ze ook nog bij mama drinken hoor. Ze heeft alleen nog steeds niet genoeg. De jongen komen nog steeds enorm om de fles vragen.
Wat je in jouw geval moet doen, daar durf ik geen raad in te geven.
Ik heb zelf de stoute schoenen aangetrokken en ervoor gekozen ze in het nest te laten bij mama (welke mij enorm vertrouwde) en gewoon bij te voeden. Mama liet alles toe.
Ik denk dat ook het gedrag van mama iets is om af te wegen. Er zijn mama konijnen die hun babies verstoten als je elke dag aan hen frult. En je moet toch denken, je moet ze wel 2, misschien zelfs 3 of 4x per dag bijvoeden... Je moet kijken of ze goed plassen en keutelen, goed over buikje wrijven tot je merkt dat ze zelf kunnen plassen en keutelen.
Als mama er mega nerveus van wordt en straks haar jongen niet meer wil, sta je natuurlijk weer verder van huis.
Het is anders voeden als mama niet meer voedt (vaker per dag) en meer verzorging dat er dan inkruipt.
Als mama alles toelaat, zoals ze dat hier heeft gedaan, maakt het ook niet zovéél uit dat ze bv niet gelijk plassen. Even later liggen ze bij mama en likt deze ze gans schoon en zorgt dat ze geplast en gekeuteld hebben.
Daar heb ik hier veel chance mee gehad!
Eveneens denk dat je moet gaan kijken hoe de gezondheid van je mama konijn is.
Hier is de gezondheid van haar steeds in het gedrang geweest, wat mee heeft bijgedragen tot mijn keuze de jongen bij te voeden. Ik had niet het gevoel dat het de natuur was die zijn gang ging en aldus de zwakkere afvielen. Mama had niet genoeg. Mama uitgemergeld, ziek, gestresst, vanalles kortom.
Als mama konijn wél gezond is en op gewicht, selecteert ze normaliter zelf welke jongen 'mogen' overleven. Dat gaat meestal prima. De zwakkere sterven dan inderdaad en dat is altijd jammer!
Ook als je ze wél bijvoedt, kunnen er eveneens nog steeds jongen wegvallen natuurlijk, omdat ze te zwak zijn, omdat er wat mis is ... Om zoveel redenen
Er zijn veel pro's en veel con's.. De afweging moet je uiteindelijk zelf maken en bedenken of je er wel mee door wil gaan en de emotionele kant er ook bij wil / kan.
Met je DA overleggen kan ook helpen natuurlijk! Die kent je mama konijn ook goed en zal je kunnen adviseren of het in jouw geval aangewezen is wel of niet bij te voeden of de natuur zijn gang te laten gaan.
Jammer dat ik je ook niet meer kan helpen. Heb zelf eigenlijk op gevoel gehandeld en in overleg met de DA, goed geluisterd naar de verhalen hier.
Ook voor jou veel succes!
-
Hier moest iedereen lachen toen ik het stuk voorlas om je als konijn te gedragen (en dat liefst niet publiekelijk te doen, al zeker niet met konijnenoren op
) en niemand zag het hier gebeuren om een binkie proberen na te doen...Well guess again!
Momenteel probeert iedereen het hier zich eigen te maken om aan het konijn te laten zien dat ze ook dol op hem zijn, een binkie na te doen, met de kleren te flapperen en wat nog meer allemaal...
Aansporen om samen te spelen, herkennen wanneer ze gewoon heerlijk genieten en rusten, wanneer ze eerder boos zijn etc.
Zo mooi te zien hoe iedereen hier plots konijn probeert te spreken en te zijn
:D Straks zijn we allemaal konijn
:P -
Hoelang volhouden?
Goh, is het gedrag iets dat écht afgeleerd moet worden? Zoja, de aanhouder wint!
Altijd, bij elke diersoort... Al moet je soms wel verschillende manieren zoeken om het af te leren, maar de aanhouder wint!
Ik zou erbij blijven dat het negatieve gedrag = negatief gevolg (onmiddellijk en direct, liefst ook altijd) consequent aan te houden en daaraan koppelen een alternatief wat je positief kan belonen en eventueel zelfs met jou geassocieerd kan worden, zodat jij de goeie in 't verhaal bent (volgende keer dat ze wat stout uithalen en daar een negatief gevolg voor krijgen, bv straal water in snoet, komen ze naar jou voor steun en alternatief
). Je wil immers niet de slechte zijn in het verhaal, want dat weten ze ook snel.
Jij bent er niet altijd... Dus, wat gaan die slimmerds doen, wachten met konijnenkwaad tot jij er niet bent, achter je rug om, jij kan niet direct negatief gedrag met wat negatiefs 'belonen', dus belonen ze zichzelf (alleen al door het te doen) en zo is het haast onmogelijk het gedrag af te leren, sterker nog, je kan ze aansporen het nog erger te ontwikkelen achter je rug om...
Dan maken ze daar een spel van, om ter beste achter het baasje zijn rug om het stoutste uitsteken.
Als het iets is dat ze dus altijd zouden kunnen doen, is het zowiezo moeilijk af te leren. Zou ik heel veel mee bezig zijn, zodat je ten alle tijde kunt ingrijpen, maar liefst zodanig dat het negatieve gevolg niet per se aan jou te koppelen is.
Kan je het voorkomen dat ze het doen als ze alleen zijn, zou ik daar ook voor zorgen en trainingsgewijze oefenen dat het bepaalde gedrag niet getolereerd wordt en een positief alternatief aanbieden.
Konijnen zijn op zich erg slimme dieren en bovendien heb je het 'voordeel' dat er wel van nature schrik reacties in een konijn zitten en ze liever niet dat steeds opnieuw gaan doen waar ze een schrik reactie van kregen...
Daar kan je bij hen van profiteren natuurlijk
-
Als jouw konijn eentje is zoals wij ooit een kater hadden, is het onbegonnen werk
Kregen hem maar niet afgeleerd niet uit de kopjes te drinken die op het salontafel stonden haha.
Goh, ben nu ook weer net aan het bijlezen over vanalles en nog wat en vind veel tegenstrijdigheden daarin.
Op ene site en in ene boek vind ik terug dat het na een keer of 3 herhalen al gelijk klaar is... Andere dat het mogelijks nooit af te leren (of iets aan te leren) is...
Ik zou persoonlijk ook wel voor straal kiezen.
Maar pijnlijk zou dat toch niet mogen zijn? Je hebt toch geen hogedrukspuit he
Het is het schrik-effect dat het hem trouwens doet en door ze es zoetjes een beetje te sprayen, leer je ze niks...
het moet van de eerste keer een schrik effect zijn! Zodat ze dat gedrag associëren met iets eng...
Als de plantenspuit niet werkt, kan je eveneens iets proberen in de zin van een geluid, bv sleutels die vallen. Uiteraard iets kiezen dat ze niet dagelijks horen, dat nieuw is.
Het is de associatie gedrag / negatief gevolg dat hen leert dat het niet goed is. Net zoals dat met positieve training zo werkt.
Hoe beter ze leren dat het niet oké is, dus hoe groter het schrik effect om het zo maar te zeggen, hoe sneller het zal aanslaan.
Als je het dus op verstuiven blijft zetten, daar wennen ze aan en denken ze straks: kom maar af met die spuit, doet ons niks, gaan wij lekker door met wat WIJ leuk vinden... Sta je maar suf te sprayen, lachen we es mee (bij wijze van spreke uiteraard he!!).
Uiteraard hoort mega schrik effect met shock toestanden en pijn doen er niet bij he
Dat moet ik je vast niet vertellen Je konijn hoeft niet eens te beseffen dat het van bij jou vandaan komt. Het is de actie / negatief gevolg dat het hem doet.
Bv behang knagen= straal water in mijn snoet = niet leuk = niet de moeite waard mijn tijd in te steken.
Jijzelf hoort zelfs niet eens per se in dat rijtje thuis.
De link moet gewoon bij het gedrag liggen en gevolg.
Wat je wel kan doen dat ze dan met jou gaan associëren, is een ander positief iets aanbieden dat je kan gaan belonen, een alternatief.
Bv, behang knagen was een negatief iets, jij staat erbij en bied bv een takje aan om aan te knagen. Gelijk een positieve associatie met jou en een alternatief voor het negatieve gedrag.
Werkt bij elk dier reuzegoed
En jij blijft de goeie in het verhaal
-
Ik denk dat Bram niet doodongelukkig op dit moment is, denk dat ie een prima leventje heeft, maar ik gun hem het aller aller beste dus daarom krijgt hij een maatje! Ik werk toch ruim 40 uur in de week en ben daarnaast ook wel eens van huis, dan heeft zo'n beesje toch een maatje nodig lijkt me.
16 mei is de castratie dus dan kan ik in juni op zoek naar een vriendinnetje Onze Blacky is heus ook niet doodongelukkig, miserabel of ellendig. Integendeel, da's het zotste geval van allemaal.
Maar het valt wel op dat hij net iets minder zich uitleeft, nuja, zich anders gedraagt, dan dat hoopje van 9 van mij.
En dat hij al es vragend naar je toe komt en dan kan je niet geven wat hij wil... Je merkt dat, je voelt dat...
Als ik dan zie hoe gerust ons Rosalie kan liggen slapen als er een jong bovenop haar ligt, dat is super om te zien! Ze is meer gerust dan toen ze nog alleen zat. Dat verschil zie ik wel duidelijk.
Eveneens zoals ik hierboven al schreef, als zij nu bv schrik (ze krijgt meds, dus ik ben niet haar beste vriend), zal ze sneller weer terug komen, omdat er een boel jongen toch nog naar mij komen en tegen mama zeggen: hey, niks aan de hand, hier is alleen wat lekkers en geknuffel, kom maar af hoor!
Omgekeerd ook, schrikken er jongen, maar blijft mama gewoon heerlijk zitten, weer een signaal naar hen dat er niks mis is.
Qua spelen ook, wat ik niet aan hen kan geven, halen ze bij elkaar.
Ga maar es een binkie met je konijn doen! Je kan wat doen dat erop lijkt, maar is niet hetzelfde. Als ze daarentegen met zijn 8 het zot in krijgen, geweldig om te zien! Ik zou niet weten hoe ik DAT bij onze Blacky naar boven moet krijgen en onze Blacky houdt van binkies tot en met. Maar het verschil is er toch wel.
Het zit 'm in kleine dingen hoor.
't Is niet dat ik kan zeggen dat onze Blacky ellendig is, helemaal niet, maar als ik mag vergelijken, hij zou veel meer uit zijn schulp komen met een konijnenvriendje erbij.
Alles zou anders zijn, intenser. Het rusten is rustiger, dieper, ze zijn gewoon 'geruster' als ze bij elkaar zijn. Het spelen is intenser, ze steken mekaar immers aan.
Het komen knuffelen is gewoon enorm leuk als ze met elkaar zijn. Hoe ze ook daarin elkaar aansteken jou te komen besnuffelen, ontdekken en toch steeds weer dat stapje verder gaan.
Het is anders.
-
Klopt helemaal dat dat een broodje-aap verhaal, maar voor die dierenarts zal het wel (qua inkomsten) beter zijn. Hoe meer huisdieren, hoe meer dierenartsbezoeken hij krijgt!
Die van ons zijn afgelopen maart geholpen voordat ze 1 jaar werden. één van hun had al last van wat hormoontjes. Het is sowieso beter om vrouwtjes voor hun eerste jaar te steriliseren, vanwege de opkomende hormoontjes. 80% van de voedsters krijgt baarmoederkanker op latere leeftijd als ze niet worden geholpen vanwege die razende hormoontjes door hun lichaampje. Dat is wat onze dierenarts heeft verteld over nestjes e.d.
Ik zou ook inderdaad ook gewoon wat andere dierenartsen raadplegen. Dit is wat onze dierenarts tegen ons heeft verteld..
Bij mijn honden was ik gelukkig ook bij een goede DA terecht gekomen.
Die zijn na hun eerste keer vuil staan gelijk geholpen en zijn gelukkig oud geworden
En zoveel commentaar dat ik kreeg, want ons Floortje was toch zo'n mooie hond, dat ik er geen nestje mee wou ... Sja, nee, honden genoeg die nieuwe thuis zoeken
Ons Rosalie zal ook geholpen worden hoor. Zij is wel ergens tussen 2 en 3j, dat weten we niet zeker. Maar toch, het is zeker nog niet te laat.
Ik heb aan de DA even gevraagd hoe dat nu precies zat qua castratie (ik verkies om alles eruit te laten halen, geen last van baarmoederhals kanker, geen hormonen meer, geen kans op borstkanker etc) van een konijn tov hond / kat.
Zij zei me dat de kans op kankers en andere nare gevolgen van géén castratie 90% hoger was bij een konijn dan bij een hond / kat.
Eerst twijfelde ik nog of ik wel zou laten castreren, zware operatie ten slotte en veel geld en onze Blacky is ook al gecastreerd.
Maar na het gesprek met de DA en wat ik ook op het net kan vinden, is mijn besluit toch gemaakt; binnen het jaar zal ons Rosalie toch de operatie ondergaan, zodat haar levensverwachting hoger kan zijn.
Jammer wel dat er nog steeds zoveel broodje-aap verhalen zijn over dieren die maar eens zouden moeten dekken of gedekt worden.
Net zozeer hoor je het bij mannelijke dieren: laat ze een keertje dekken en de 'zin' is over... Nu, niet dus!!
Laat een niet gecastreerde hond maar es toe een teef te dekken en je zit met misery hoor! Liever voorkomen dan genezen.
Kan me zo voorstellen dat het bij een konijn dus net hetzelfde is.
Heb met katers eveneens mogen merken dat de ongeholpen gevallen die eveneens de kattinnen bezochten, meer onhandelbaar waren, dan de niet geholpen katers die nog nooit een kattin hadden gezien.
Dus nee, niet es ff snel laten dekken, gaan de hormonen er wel uit, hebben ze het ook es een keertje gehad en floep, weg probleem...
Ik heb er alleen maar meer problemen door gezien.
Zou zelf ook altijd mannetjes laten helpen, vanwege hun problemen met de hormonen. Lijkt me niet alleen vervelend voor baasje, maar ook voor het dier zelf!
Heb zo ooit es een verschrikkelijk hitsige reu mogen meemaken en ocharm, er was niks mee aan te vangen, hij wou alleen maar dekken! Kon je dus niets mee!!
Onze Blacky na de castratie heeft ook een opspeling van de hormonen gehad en 't vent rook ons Rosalie aan mij en oh zo verliefd hij was en wat hij toch maar graag es een keertje gereden...
Gek werd het dier ervan en voor ons was het evenmin prettig.
Eveneens weer territorium afbakenen, sproeien, plassen, keutelen, kinnen, noem maar op, verliefde rondjes lopen, boos zijn op mij omdat ik hem niet kon geven wat hij wou terwijl ik toch zo lekker naar een vrouwtjes konijn rook...
Ben blij dat hij gecastreerd is en ondertussen van zijn hormonen minder last heeft..
Ik zou zelf voor een vrouwtje ook niet kiezen om een snel nestje te hebben.
Zeker niet als er al iets van gedragsproblemen zijn.
Ik ben met mijn gat in de boter gevallen met ons Rosalie! Een vreemd konijn, totaal ondervoed en super gestresst dat mij toch zo mega vertrouwde en alles gewoon heeft toegelaten.
Maar ik heb al die tijd ook heel wat bijgelezen over nestjes, hier op het forum heel wat leed zien passeren en dan denk ik...voor het goed van het dier moet je het niet doen, want die hebben er vaak meer last dan deugd van!! En voor het zelfde geld wordt je voedster een agressieve beschermende mama en kan je niet eens in de buurt van het nest komen, verandert ze gans van karakter en wie weet ontwikkelt ze dan nog eens een blijvende gedragsstoornis!
Ik zou niet weten wat ik had moeten doen als Rosalie zo beschermend had geweest naar de jongen of als ze net té gestresst had geweest en ze zou verwaarloosd hebben en wat nog meer, doodgebeten ofzo.. Brr, al dat leed zeg!!!
Nuja, ik zou gewoon ff een andere DA raadplegen, al je vragen en zorgen er op afvuren, vertellen wat andere mensen je vertellen, wat je op het net vind en wat je DA je aangeraden heeft en of dat wel klopt ja dan nee.
Wat betreft het gelukkig zijn van konijnen:
Ik mag er nu een hoop van 9 aanschouwen (mama + 8 jongen) en inderdaad, er zijn er bij die zo graag bij mij op schoot komen en wat minder naar de rest trekken, er zijn er bij die haast niet van elkaar te scheiden zijn, er zit groot verschil op.
Ze laten elk wel zien dat ze erg gelukkig zijn.
Ik zie onze Blacky toch net iets minder gelukkig / gerust zijn, hij zit alleen momenteel en ik zal opgelucht zijn als hij straks toch een konijnenvriendje heeft.
Ik kan het momenteel dus wél vergelijken en dat met een hele hoop konijnen met verschillende karakters.
Zelfs mama konijn is gelukkiger met het gezelschap van haar babies dan toen ze in't begin was, toen ze nog apart van onze Blacky zat zonder nest.
Het is gewoon anders. Niet dat ze toen per se miserabel was inderdaad, maar anders. Nu hebben ze inderdaad steun aan elkaar en bv als er eentje schrikt vanuit het niets, maar een ander weet allang dat het geen erg is, zal de rest ook bijdraaien en terug komen knuffelen.
Dat vind ik een super mega groot voordeel aan hen samen.
Ze leren veel van elkaar en wat de ene eng vindt, overwint ie makkelijk door dat de andere het niet eng vindt etc.
Hehe, hele uitleg
-
Bijkomende vraag:
Zal ik een strak schema aanhouden van 's ochtends en 's avonds fles aan bieden of is het best oké als ik kijk hoe zij zich gedragen?
Ze laten wel merken dat ze zin hebben in melk, dus daar baseer ik me dan vaak ook op voor de hoeveelheid (komt er maar eentje aandringen, is het niet nodig 120ml te maken, want dan komen er toch maar max 3 drinken).
Het is zo dat mama hen niet graag laat komen drinken als zij te hongerig zijn... Als ze daarentegen eerst een beetje aan de fles hebben gezeten, vindt mama hen helemaal niet erg en merk ik ook dat ik bv de volgende voeding weinig tot geen kandidaten heb.
Zal ik er dan voor zorgen dat zowel 's ochtends als 's avonds een beetje voorzien is of beter alleen 's avonds als ze het grootste zin hebben in fles en dus ook het onrustigste naar mama toe zouden zijn?
Wat is voor hen het beste?
-
Beste iedereen!
Zoals jullie weten, zit ik met 8 baby konijnen.
Sinds dag 3 heb ik er een deel moeten bijvoeden (slechts eentje heeft praktisch nog niet geflest).
Ondertussen zijn ze 4 weken oud geworden en allemaal mooi rond en gezond
Oef oef! Maar, mijn vraag is nu, hoelang zal ik ze fles blijven aanbieden?
Ik vond op het internet wel dat jongen tot 7 weken, soms langer, bij mama konijn drinken.
Mama geeft nog wel melk hoor, veel zal het alweer niet zijn als ik zie hoe uitgehongerd ze zich soms op de fles storten, maar ze geeft gelukkig nog wel.
Ze drinken niet elke dag dezelfde hoeveelheid.
De ene keer sta ik 4x melk bij te maken, krijgen ze maar niet genoeg (en zit ik aan een maxium van 240ml verdeelt over 6 tot 7 jongen), de andere keer is 50ml op een dag voor allemaal meer dan genoeg en moet ik het weer weg gooien na 24u.
Ze eten allemaal reuze goed.
Ze eten elk toch zeker een soeplepel biks, veel hooi (wat een knagertjes toch!), ze lusten dolgraag vers gras en paardenbloem, weegbree, ...
Elke dag krijgen ze ook groenvoer in de vorm van witlof, andijvie, wortel (een mini schijfje per konijn, al luisteren ze niet naar de hoeveelheid en is het eerder die het snelste is die het meeste naar binnen werkt natuurlijk), brocolli (voed ik dagelijks bij, omdat ik gelezen heb dat het calcium rijk is en de babies best voldoende calcium binnen krijgen voor sterke botten... Ze krijgen niet overdreven ervan hoor, een piepklein roosje per konijntje en mama gaat dan ook nog lopen met wat brocolli natuurlijk), verse kruiden in de vorm van munt, melisse, tijm, salie, oregano, basielkruid, peterselie, dille, ...
Elke dag (vr)eten ze heel wat weg en ze groeien als kool (wie weet veranderen ze nog es in een bloemkooltje haha).
Op zich heb ik dus niet echt schrik voor ondervoeding.
Maar wat is nu zeker nodig om door te gaan ze de goede start te geven die ze zeker verdienen?
Hoelang moet ik blijven doorgaan ze fles aan te bieden?
Op zich stimuleert de fles ook hun drang om bij mama nog melk te gaan drinken natuurlijk. Als ik ze eerst fles aanbied en ze zijn daarna wat rustiger, laat mama ze graag nog es komen drinken.
Tegenover als ik ze geen fles aanbied (heb het één keer niet gekund, te moe en moest dus zelf gewoon gaan liggen), dan vallen ze mama aan en die wil dan natuurlijk niet voeden. Hoe ik me dus ook voel, tot nu toe zorg ik ervoor dat er altijd een flesje klaar staat, just in case.
Ik heb al geprobeerd of ze de melk vanuit een schaaltje / kommetje willen drinken, maar nee hoor... Dat wordt omgesprongen, pootje in gebaad, wat je maar kunt bedenken, zelfs in gekeuteld, maar je zal ze er niet van zien drinken (uiteraard vers, met wat keutels in zou ik het ook niet meer hoeven haha). Je ziet ze dan mooi dat neusje erin steken en ze halen er dus echt hun neus voor op en zouden het nog express om springen... Grr
Dat is dus zeker geen optie om ze bij te voeden. Melk komt voor hun uit een fles of tepel, niet op een schaaltje!
Ze drinken wél water mee uit mama's water kommetje en daar drinken ze zo te zien toch een redelijke hoeveelheid van.
Het is dus niet dat ze het niet kunnen.
Iemand tips / ideeën?
-
Hm je zegt 'Hij heeft in het wctje ook andere bodembedekking dn in de rest van het hok' .. je zou eens kunnen proberen om behalve in het wctje gewoon geen bodembedekking te gebruiken. Bodembedekking is op zich niet nodig en misschien snapt hij het dan beter.
Let wel even op zijn hakjes, als hij wel nog buiten het toiletje plast en er veel in loopt op een harde bodem kan het haar/vel daar gaan slijten (sore hocks zijn dan een risico). Maar het zou heel goed kunnen dat hij nu gewoon denk 'ah bodembedekking' en gaat sassen. Zeker aangezien hij het niet in de gang enzo doet blijkbaar.
Succes ermee!
ja, dit is zeker iets!!
Ik deed in het begin ook hooi in de keutelbak voor ons Rosalie, maar eigenlijk was er zo op 't zicht dan niet veel verschil in keutel bak / hooi bak met als gevolg: ik kon elke dag haar hooibakjes weg gooien natuurlijk :(
Nu heb ik een duidelijk andere bedekking in de keutelbak en ik kijk goed naar de opstelling...
Dat waar oud hooi vanonder zit (ze graaft en knaagt graag terwijl ze haar behoefte doet), stro en snippers vanboven, dat aanziet ze nu als haar keutelbak.
In haar hooibak ligt nooit of te nimmer iets van stro of gazetpapier snippers bij (juist een heel blad papier vanonder zodat het er niet onderdoor valt, de hooibakjes hebben immers gaatjes).
Tegen dat ze keutelt in haar hooibakjes ,moet ik de keutelbakken nagaan, dan is er wat niet naar haar zin of ligt ie gewoon echt té vol (soms al na een dag hoor!!, maar da's omdat ze veel eet om haar babies te zogen, bij onze Blacky is dat helemala niet het geval hoor).
Ik kan me zo voorstellen bij ons Rosalie, als ik gans mijn keukenvloer een bedekking zou geven, alles onder plas en keutels van mevrouw zou liggen, want er is wel degelijk een klik van: bedekking: dan maar keutelen en plassen en ja, als er geen andere optie meer is, dan is ook het hooi een geschikte bodembedekking voor haar om te gaan keutelen en plassen. Ernaast, dat valt zelden mee. Dan moet ze al gestresst zijn.
Dit kan zeker wel iets zijn dat op jouw Stamper van toepassing is
Eens uittesten zou ik zeggen!
-
Zou misschien meer als één toilet een uitkomst kunnen bieden?
Ons Rosalie heeft een bak waar ze op keutelt en plast, de grote boodschap zeg maar...
Dan heeft ze nog een bakje waar ze wel es een paar keutels in legt, maar alleen in plast als ik niet snel genoeg (naar haar zin) ben om de andere bak leeg te maken...
Ik zit hier ook nog met 8 jongen en die kunnen hun plasjes en keuteltjes nog niet ophouden en laten er overal wat vallen natuurlijk.
Maar het valt me op dat ze de laatste tijd voornamelijk dicht bij hun voerplaats erop los keutelen en de rest van het huis nog al tamelijk gespaard blijft.
Ze gaan nog niet speciaal zelf op de keutelbak om daar netjes te doen wat moet, maar er toch al naast (beter als verspreid over het huis haha).
Ik zou op zo'n kleine dingetjes letten...
Een bak waar Stamper graag de grote behoefte doet, kijken waar hij verkiest en die daar neerzetten, geregeld leegmaken (maar bijvoorbeeld niet elke keer uitwassen, geur erin houden).
Verder gewoon her en der waar je ziet dat er geregeld een hoopje bij elkaar ligt of toch een plasje, ook effe een toilet zetten, kijken of hij erop wil of niet.
Misschien ook nog ff bedenken als jullie straks verhuizen, dat het mogelijks weer van voor af aan kan beginnen.
Ons Rosalie is verhuisd van badkamer naar leefruimte en mevrouw heeft daar al de nodige keutels op de meest ondenkbare plaatsen laten vallen. Terwijl ze best wel een nette dame is hoor.
Nu is het weer aan het minderen, ze is wat gesetteld en er is niets meer veranderd in haar omgeving en verzorging.
Maar ik kan me zo inbeelden, als ik ze straks koppel met onze Blacky, dat ik weer het idee krijg dat ik omgeven ben door paashazen
Het is wel makkelijker weer af te leren als ze al gewend zijn op een toilet te gaan natuurlijk.
Misschien speelt de grootte ook een rol?
Ik merk bij ons Rosalie dat ze de grootste bak van allemaal het allerleukste vindt om haar behoefte op te doen, terwijl onze Blacky een bakje wil waar hij net in past en met één bakje komt meneer toe.
Terwijl mevrouw toch wel 3 bakken ter beschikking heeft.
De grootste voor de grote behoefte en de 2 andere voor als ze geen zin heeft op de grote te gaan (ze is heus niet moeilijk
). Ik merk aan de baby konijnen dat ze een voorkeur voor ondergrond hebben om op te keutelen.
Zo keutelen ze het meeste op het anti slip tapijtje en de handdoek waar ze op liggen soezelen. Ernaast vindt je net es een keutel omdat die aan je eigen schoen is blijven plakken en omdat ze simpelweg overal naartoe rollen
Ik heb niet het idee dat ze nog in het wild erop los keutelen. Maar op de handdoek en op de antislip mat, hebben momenteel toch echt wel de voorkeur voor de kleintjes (en ja, de etensbak, drinkenbak, wilgenmandje, kartonnen speeldoosjes en al wat eigenlijk een beetje niet als keutelplaats bedoelt is
). -
Volgens mij is dat zo'n broodje-aap verhaal dat je DA je oppint, zoals destijd gezegd werd voor teven (honden).
Het zou beter zijn als ze rond hun 1ste levensjaar één nest kregen, voor hun gezondheid. En vele mensen volgden daarin...
Maar ondertussen is al lang bewezen dat geen enkel vrouwelijk dier per se een nest zou moeten krijgen om een gezond leven te krijgen, om van bepaalde gedragsstoornissen of fysieke klachten af te komen. Helemaal achterhaald.
Jammer wel dat jouw DA je verteld dat dit het beste is, want dat is het zeker en vast niet.
Zou je misschien ook niet eens een andere DA kunnen raadplegen ter info en kijken wat die erover zegt?
Gewoon je verhaal es doen, vertellen wat je als advies hier krijgt, wat je als advies van je DA krijgt en kijken wat die zegt?
Doe je geen kwaad mee en misschien voel jij jezelf wel zelfzekerder en kan je een bewustere keuze maken als je het oordeel van een andere deskundige hebt (want hier zijn het tenslotte 'maar' mensen op een forum he).
-
Dat is wel fijn te horen
Maar de komende dagen toch goed in't oog blijven houden.
Bij ons Rosalie dacht ik soms ook: die is opgeknapt, niks meer aan de hand...Maar ben ze momenteel wel aan't behandelen, want er was dus wél wat aan't sluimeren.
Duimen dat je konijntje het gewoon goed blijft doen en geen last meer van de keel heeft. Ze mogen gewoon gezond blijven he
-
Kan natuurlijk ook gewoon zijn dat haar keel nu enorm pijnlijk aanvoelt door een brok die is blijven hangen.
Net zoals dat bij ons pijn doet en net zoals het bij honden en katten ook een paar dagen hoesten oplevert wegens pijn gedaan.
Maar zeker wel in't oog houden. Kleine ontsteking kan overgaan op wat ergens.
Mijn DA geeft als richtlijn altijd mee: kijk het 5 dagen aan (al dan niet met een behandeling, al naargelang wat natuurlijk) en als het niet betert, of zelfs verergert, zeker terug contact opnemen met haar, desnoods op consultatie gaan om na te checken.
Langer als 5 dagen mag ik nooit wachten en wordt het erger vanaf 3 dagen, moet ik altijd contact opnemen.
-
De moeilijke naam voor 't snot
Daar is de AB voor. Voor een keelontsteking heeft ze de ontstekingsremmer gehad, daar werkt een AB immers niet voor. Keelonsteking = viraal (en werkt AB dus niet voor), snot is bacterieel en dus wel AB voor
-
Gezien ze donderdag avond ook nog es goed begon te hoesten, heeft de DA niet gewacht met een AB kuur op te starten.
Gisterenavond eerste dosis gekregen en vanochtend al weer.
Ik moet het in mondje spuiten en dat heeft ze natuurlijk helemaal niet graag, maar het valt wel beter mee dan ik had verwacht.
7 dagen lang 2x per dag AB. Als ik na 4 à 5 dagen merk dat ze toch nog vrij veel hoest en niest, moet ze er een extra kuur bij bovenop, die mag dan tegelijk opgestart worden.
Zolang de jongen ook bij haar drinken, moet ik me om hem nog niet te veel zorgen maken, krijgen ze ook via haar AB binnen voor het geval ze toch ook wat last ervan hebben.
Gaan ook zij toch erg niezen en hoesten, zit er daar ook niet veel anders op dan hen één voor één te behandelen.
(maar zover is het gelukkig niet!).
-
Naja, moet ik alsnog haar 2x per dag wat in de mond spuiten (AB) en dat valt al bij al goed mee. Dus mss toch maar es proberen of ik ook die vitamine niet zo kan toedienen.
Hoe het ruikt? Poeh, ik ruik het zelf alleszins niet
-
Geef jij het direct in de mond? Ik drupte het in het water en dat drinken ze gewoon..
Volgens mij is dat niet de bedoeling om het in de mond te geven.. mijne zouden dat ook niet willen.
Nee, ik zou het in de mond moeten druppen, omdat ze het dus niet in het water wil, niet op iets lekkers...Ze moet het gewoon NIET hebben..
Maar ik wil het niet in haar mond gaan druppen, beesje heeft al wat afgezien en ze vertrouwt me nu nog wel wat, maar als ik dat ga doen, is het toch naar de vaantjes en dat hoef ik niet en zij nog minder. Dus nee, ik ga het niet in 't bekje druppen
Maar geen van beide lust het hoor en ook de babies blijven héél ver weg van het water als dit spul er in zit...zou het slecht ruiken fzo??
-
Geweldig hoe het geschreven is heel begrijpelijk ook. Heb nu al zin om de taal van de konijnen me eigen te gaan maken, hopelijk beledig ik ze niet al te veel
Was precies mijn eerste idee toen ik de site eerste x doornam! Gelijk van: ohnee, ik ga onze Blacky kei hard beledigen, hij gaat me NOOIT graag zien
:P -
Het flesje dat jij toont, heb ik hier thuis, meegekregen van de DA om zowel mijn muisje als beide nijnen bij te geven.
Onze Piep (muis) drinkt zijn drinken nog op als er een drupje inzit (hij mag maar 1x per week 1 druppel in zijn drinkenbakje).
Ons Rosalie zou een 10 tot 15 druppels kuur, 1x / week moeten doen, maar mevrouw lust het niet!
Ik heb het geprobeerd op appel, maar nee, ook die laat ze liggen en daar is ze gek van!
Onze Blacky zal es een keertje drinken, maar ook zijn bakje kan ik gewoon weer leegkieperen en verversen met schoon water
Hier lust enkel de muis z'n drinken nog als er een drupje van inzit en de nijnen laten het voor wat het is.
Ik zou het bij ons Rosalie in de mond moeten druppen, maar dat gaat ons contact niet ten goede komen. Ze is haar bezoek aan de DA nog niet vergeten hoor!!! :O
Dus of het helpt, geen idee...Hier lusten ze het niet
-
Morgen starten met een AB kuurtje voor ons Rosalie
Hopelijk snel dan niks genies meer. Rond 17hr mag ik het gaan afhalen bij de DA.
-
Ach, al de eerste snuf weer gehoord vandaag...
Terwijl ze maar gewoon lag te rusten.
Wel maar één snufje, korte hatsjoem, maar toch. Dus geen dag zonder niezen :(
Ze ziet er wel algemeen beter uit. Haar lichaamsbouw begint normaal te lijken, vacht is mooi, ze ziet er anders uit, meer stralend...
Da's gewoon uiterlijk natuurlijk, maar desalniettemin wel fijn om te zien dat ze op dat vlak toch wat op haar plooien komt.
Ook de interactie met de kids lukt beter nu ik zowel 's ochtends als 's avonds bij voedt en voor 2 bakjes biks zorg (eentje voor haar, eentje voor de jongen, al kijken ze niet naar wie welke bak neemt uiteraard!), het verse gras en paardenbloem bijvoeren doet blijkbaar ook deugd.
Ze lijkt minder opgezette melkklieren te hebben en haar buik begint er normaal uit te zien. Denk niet dat ze nog lang jongen melk zal kunnen geven, maar dat zal haar zelf dan wel weer ten goede komen. De vreetbuien zijn zo ontzettend geminderd op deze korte tijd en dat vind ik wel erg leuk.
Nu vreten de jongen er op los haha
Maar dat hoort zo natuurlijk Straks weer verder kijken hoe ze het algemeen doet en of de snuf mogelijks een veertje vanuit het kapotte donsdeken was (dat mevrouw heeft kapot gegraven om een nest te maken, nu ligt het ter herstel in de living, maar wat een klus, zal nog dagen duren en aldus een pluimen sneeuw geregeld, die wel gestofzuigd wordt, maar toch, het is en blijft stoffig en kriebelig in de neus natuurlijk).
Ze kruipt dan ook altijd onder bed en waar komt al het stof bijeen? Juist ja, onder het bed!
Als ze het ook nog doet, snuffen en niezen, als ze strx vrolijk mee rond loopt, dan is er geen ontkomen aan, dan moet de DA gewoon komen
En ze zal weer (dik tegen haar goesting) haar oogjes moeten laten controleren, tipjes van de oren, voorpootjes, onder haar neusje laten kijken door me. Nu ja, valt al bij al nog mee hoor, als ze af komt om te knuffelen, valt het er gewoon in te plannen en merkt ze er niet altijd te veel van, of beter, dan kan het haar niet zoveel schelen wat ik allemaal aan haar frul en prul, zolang ze maar geknuft wordt en naderhand een blaadje groen krijgt (munt bij voorkeur).
De zorgen zijn dus nog steeds niet voorbij!
Even een vraag over het flessen van de jongen:
Tot welke leeftijd moet ik ze zeker fles bij blijven geven?
Wie sext even? Foto erbij.
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Ik kan absoluut niet sexen, dus ga je ook niet op een dwaalspoor zetten
Maar ik dacht ergens tegen gekomen te zijn (kan totaal verkeerd zijn hoor), dat je pas rond 10 weken echt deftig kan sexen. Dat het tot dan nog eerder elke kant op kan, veel fouten gemaakt kunnen worden, niet duidelijk genoeg is...
Misschien weet iemand anders het met zekerheid