Miesaas
-
Items
682 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Miesaas
-
-
Ik werd zojuist wakker door gestamp, het bleek Lizzie te zijn.
Ze had haar ogen echt helemaal open gesperd en zag er echt doodsbang uit.
En ze bleef maar stampen.
Dus ik maar rond kijken en onderzoeken,
maar er is echt niks hier waar ze bang van kan zijn.
(Ze zitten binnen dus ook geen wilde dieren etc)
Ik pak een paar brokjes. dat kalmeert ze altijd.
En toen gebeurde er echt iets heel raars.
Ze wou naar me toe komen maar durfde echt niet.
Toen ging ik ergens anders zitten en toen kwam ze wel.
Alsnog heel voorzichtig en angstig maar ze kwam wel.
Het gaat nu overigens weer goed, ze is niet meer bang
en is al weer lekker aan het eten.
Iemand enig idee wat dit voor raars was?
Of iemand die het ook eens heeft gehad dat een konijn bang was maar je wist echt niet waarvoor?
Ik snapte er echt niets van. :O
-
Op het moment krijgen ze meer dan normaal, (waaronder ook een aantal dikmakers)
omdat ze erg waren afgevallen ivm ziekte.
Om te beginnen krijgen ze natuurlijk onbeperkt water en hooi.
S'ochtend krijgen ze biks, en een snoepje. (gebakken banaantje, appelchips of een rozijntje.)
S'middags krijgen ze groenten (meestal bestaande uit andijvie, witlof en peterselie/mint)
Dan krijgen ze om 5 uur hun medicijnen. (panacur)
Begin van de avond krijgen ze van mij een paar erwtenvlokken. (speciaal om dikker te worden)
Rond een uur of 8 nog een stukje fruit of wortel.
En als ik op bed ga krijgen ze weer biks.
-
Misschien dat wat positief nieuws fijn is om te horen;
Met Lizzie gaat het voorzichtig aan wat beter.
Ze krijgt echt weer een beetje vet terug, de botjes steken veel minder uit dan voorheen.
Ook heb ik al minder dekens hoeven wassen, omdat er minder op geplast word.
Het wctje daarentegen is constant voller dan voorheen.
Ik heb overigens de vieze aangetaste haren op haar achterwerk voorzichtig aan wat weggeknipt,
dat was toch niet meer te redden, al zou ik haar honderd keer wassen.
Ik moet als het goed is over 1 á 2 weken weer terugkomen bij de DA,
om te bespreken hoe het gaat en hoe we nu verder gaan.
Ik denk niet dat Lizzie ooit weer helemaal 100% zindelijk zal zijn, misschien met een castratie.
Maar zolang ze nog ziek en/of zwak is ga ik dat absoluut niet doen.
Ik denk dat thuis blijven een goede beslissing is hoor.
Ik blijf ook altijd thuis, als het echt nodig is dan ga ik natuurlijk wel naar de DA toe.
Maar anders bestel ik de medicijnen gewoon en bespreek ik de situatie telefonisch.
-
Hmm vaak wel ja. Ik vind het zo leuk om aan haar oren te zitten omdat ze zo flappig zijn. :he:
-
Misschien was ze ergens heel erg van geschrokken en was ze in een soort shock.
Ademde ze ook heel snel en waren haar ogen bijvoorbeeld ook opengesperd?
Chibi heeft zo iets ook eens gehad bij de dierenarts toen de DA bezig ging met de thermometer.
(en we weten allemaal waar die in moet....) Hij was toen heel erg geschrokken en gestressed en trilde ook heel heftig.
-
Mijn voedster is het ook nog nooit geweest.
Ik hoop dat dat ook zo blijft haha.
-
Zo...Sinds gisteren gaat het opeens erg goed met Lizzie. *afkloppen*
Ik heb dekentjes op de plekken gelegd waar ze het meeste zit/ligt, zodat het plas daarin trekt en zij droog blijft.
Elke dag even uitsoppen en wassen, en af en toe een nieuwe deken kopen als ie echt niet meer te redden is,
maar ze blijft nu tenminste droog.
Gistermiddag maakte ze een binkie, en vanochtend hing ze van nieuwsgierigheid boven aan de tralies toen ik wat lekkers had.
En zojuist zat ik bij ze in de ren en kreeg ik zelfs een likje. Die krijg ik nooit van haar, haha.
Nu hopen dat het ook echt niet meer bergafwaarts gaat.
-
Ik heb nu op de plekken waar ze het meeste zitten/liggen goedkope dekentjes gelegd.
Als ze nu haar plas laat lopen trekt het in het dekentje waardoor ze niet over zichzelf heen kan plassen.
Het is veel wassen, soppen en boenen maar ze blijft nu tenminste wel droog. Haar aldoor moeten wassen lijkt me nou ook niet echt bevordelijk voor de behandeling van ec ivm de stress die erbij komt kijken. Het is op het moment het enige dat helpt tegen die natte billen.
Vanmiddag maakte ze trouwens een binky.
Voor mij toch weer een teken om door te gaan met behandelen.
-
Momenteel krijgt ze haar 2e ec behandeling.
Daarvoor 2 keer voor een blaasontsteking behandeld, want die had ze ook. Daar antibiotica voor gehad. Er zijn foto's gemaakt waar verder niets op te zien was en bloedonderzoek die ook verder niks uitwees.
Als ik alle uitslagen moet geloven is ze gewoon kerngezond, maar urinebrand krijg je niet als je gezond bent.
Ik merkte op dat het inderdaad wat beter ging,
ze was droog en ook ietsjes aangekomen.
Maar vandaag was ze weer nat aan de achterkant.
Zucht. Maar ik blijf volhouden, al zit ik er soms echt even doorheen.
-
Hier echt precies hetzelfde verhaal met Lizzie!
Ik heb zoveel onderzoeken, foto's en behandelingen gehad maar de urinebrand blijft terugkomen.
Soms gaat het opeens beter en lijkt het bijna weg,
maar daarna is het weer raak.
Ook is ze 800gram afgevallen, die ik hopeloos probeer er weer bij op te krijgen. Verder is het een heerlijk konijn.
Ze is vrolijk, gezellig en drinkt en eet gewoon goed.
Ze maakt totaal geen zieke indruk.
Alleen die verrekte onzindelijkheid en eeuwige urinebrand..
-
Het is nu een tijdje goed gegaan met lizzie,
ze was constant droog aan de achterkant en ietsjes aangekomen. Maar vanochtend was ze plotseling weer nat, en zag ik rode urine. Ik dacht aan bloed.
Ze hebben voor zover ik weet niets gehad dat rode urine zou kunnen veroorzaken, vandaar.
Ik weet het nu echt niet meer hoor.
Ze heeft nu panacur en enrofloxoral.
Er is gewoon niks meer dat ik nu kan doen,
behalve door gaan met medicatie en hopen dat het helpt.
Daarboven op komt er ook nog eens een stressperiode aan, want ze moeten tijdelijk verhuizen naar mijn opa.
De ramen hier worden vervangen, en er gaat heel veel geklust en geverft worden. De konijnen kunnen hier dus niet blijven. (Ikzelf slaap overigens ook bij mijn opa, ivm de konijnen)
Ik zit er nu echt doorheen, het is constant hetzelfde liedje.
Het gaat een tijdje beter, en dan plotseling weer slecht.
Het is zelfs zo dat ik er de laatste tijd aan gedacht heb om de konijnen weg te doen, maar dat kan ik echt niet.
De stress van een ziek konijn is minder heftig dan de gedachte dat ik zonder ze zou moeten.
Ik kijk het nog eventjes aan, misschien was het een eenmalige terugval, en dan ga ik maar weer naar de da.
Dan toch maar weer een foto laten maken voor de zekerheid, al denk ik niet dat er iets verandert is.
-
Heel vaak als ik Lizzie aai of even een snelle aai over haar koppie geef dan schud ze daarna altijd heen en weer.
Het lijkt een beetje op hoe een hond zichzelf droog schud.
Weet iemand wat dit betekend? Ik weet sowieso dat ze niet gek is op aaien, maar soms komt ze zo nieuwsgierig naar me toe en duwt met haar neusje tegen mijn hand aam. Dan geef ik haar meestal een aai, en daarna doet ze dus het bovenstaande. Vaak rent ze daarna ook weg, waarna ze 10 seconden later er weer aan komt huppen en weer tegen mijn hand duwt.
-
Het is gewoon te halen bij de drogist. (Kruidvat enzo)
Het zijn druppeltjes, die je gewoon in het bekje van je konijn moet geven. Is wel vaak een gevecht omdat een konijn met gas niets wilt hebben haha.
Qua dosering is het bij elk konijn natuurlijk anders, ligt eraan hoeveel je konijn weegt.
-
Misschien een tip om iets tegen gas in huis te halen?
Ik weet dat niet iedereen het er mee eens is om zelf doktertje te spelen, maar ik heb zelf infacol in huis.
Dat is voor babies, maar werkt ook bij konijnen.
Chibi heeft vaker last van gas, en ik gebruik het altijd.
Altijd handig om iets in huis te hebben voor het geval het fout gaat.
Wel goed nieuws dat hij nu hooi eet!
-
Nu je het zegt....Die van mij doen dat inderdaad ook! XD
Is me nog nooit opgevallen eigenlijk.
-
Lijkt me haast dat ze iets met haar baarmoeder heeft, misschien een ontsteking ofzo.
Ben natuurlijk geen dierenarts, dus ik zou als ik jou was er even door een dierenarts naar laten kijken.
Kun je misschien een foto maken van het slijm? :eek:
-
Lizzie plast ook overal, en had urinebrand. Ook vermagerde ze heel erg maar verder had ze ook geen enkele klachten.
Toch denkt de dierenarts aan ec en heb ik panacur (en een antibiotica) gekregen.
Behandelen met panacur terwijl ze geen ec heeft, lijkt me minder gevaarlijk
dan niet behandelen terwijl ze toch wel ec blijkt te hebben.
-
Niet dat ik een specialist erin ben, maar het feit dat ze problemen heeft met haar achterpoten en vermagerd doet me denken aan ec
Dit hoeft het natuurlijk niet perse te zijn, maar misschien iets om eens te bespreken met de dierenarts?
-
Op aanraden van de dierenarts doorgegaan met het geven van panacur.
Ook heb ik pijnstillers gekregen voor Lizzie haar zere voetjes,
omdat het hem niet verstandig leek om dit in te smeren.
Hij heeft me geadviseerd om iets als erwtenvlokken te gaan voeren,
want Lizzie is in totaal zo'n 11 gram afgevallen en moet nodig aankomen.
Over twee weekjes moet ik terug komen om te kijken hoe de situatie dan is. We zullen het zien.
-
Ja de 1e keer vond ik het ook grappig hahahah...brutaal ja dat istie zeker!!
Hij is al meer zichzelf..slaapt nog wel veel maar zn "zaakie" ziet er rustig uit nu wel nog iets gezwollen maar plast en poept keurig...
We istie knorriger boos lijktie wel... :(
Maargoed opt gemakje .. en hopelijk relaxt hij nog een beetje...
Natuurlijk is hij boos, je hebt zijn ballen eraf gehaald :he:
Ik denk dat dat wel bijtrekt hoor.
-
Sorry, het is natuurlijk niet grappig maar ik moet zo lachen om het feit dat hij over de hond heen plast...
Dat heb ik echt nog nooit eerder gehoord. Wat een brutaaltje. :he:
Fijn dat het zo goed gaat na de castratie.
Ik hoor ook weinig verhalen over dat het niet goed gaat na een castratie trouwens.
-
Dit topic begint haast op een dagboek te lijken nu haha.
Ach ja. Hoe dan ook...
Ik kom net boven en ze liggen allebei heerlijk languit in de zon die naar binnen schijnt.
Het geeft me altijd goede hoop als ik haar zo lekker relaxed zie ondanks haar conditie.
Dan weet ik meteen weer waar ik het allemaal voor doe.
Zolang zij van het leven geniet, doe ik er alles aan om ervoor te zorgen dat ze in leven blijft.
-
Ze heeft geen rode plekken, wondjes of bloed bij haar pootjes. Maar ze heeft er overduidelijk wel last van.
Beginnende sore hocks misschien...dat zal ik
maandag ook aan de da laten zien.
Bij nader onderzoek; ze heeft lichte rode plekjes, het lijkt een beetje op een schaafwond.
Is het slim om hier sudocrem op te smeren of moet ik juist helemaal niks erop doen?
En ze is zo mager. :aww:
Ik voel zowat al haar botjes zitten. Ik heb morgen een afspraak bij de DA om 12 uur,
maar ik ga bellen om te vragen of ik wat eerder kan. Het liefst zo snel mogelijk.
-
Chibi is haar constant aan het lastig vallen. Hij likt steeds haar oog en eist continu een wasbeurt.
Hij laat haar helemaal niet met rust, waarom doet hij dit? Iemand enig idee?
Vind het zo zielig want lizzie vind het helemaal niet leuk.
bang om niks?
in Gedrag archief
Geplaatst:
In de eerste instantie dacht ik ook dat het misschien een geluid van buiten was,
maar het was doodstil buiten en bovendien had ik mijn raam dicht en dan hoor je sowieso amper geluid van buiten.
Ik heb wel vaker ergens gelezen/gehoord dat dieren dingen kunnen zien die wij niet kunnen zien.
Of ik er in geloof...Niet bepaald.
Ik ben meer het type dat doodsbang is op het moment dat zoiets gebeurt en aan allerlei enge dingen denkt,
maar achteraf zichzelf voor de kop slaat zo van; 'ach man doe es normaal.' :he:
Ik schrok gewoon van Lizzie omdat ik haar echt nog nooit zo bang heb gezien,
Ze is eigenlijk helemaal niet zo'n angstig en schrikkerig type, vandaar.
Zelfs toen de grote ontsnapte hond van de buren boven op de buiten ren sprong en begon te blaffen
ging ze gewoon ongestoord verder met het knabbelen aan wat hooi. :he: