wanneer geef je het op als je konijntje steeds terug valt?

[breezer]

ik begin me steeds vaker af te vragen of me konijntje zo nog wel langer doorkan.

ik had al wat berichten in ander topic gemaakt, over dat me konijntje ziek was, hij heeft steeds geen keutels, en eet slechter.

ene moment gaat weer goed, dan ineens valt die weer terug.

maar hij heeft momenten hij nog zo vrolijk is, maar volgens de dierenarts was dit laatste wat konden proberen.

ik durf de stap niet te nemen hem te laten inslapen, ben bang ik de foute keuze maak, het voelt niet goed.

juist omdat die nog zo vrolijke momenten heeft. maar andere momenten zie ik hem zo zielig zitten, dat ik denk dit kan ook niet langer. ik weet niet zo goed wat ik moet doen, hoelang ga ik doorvechten met hem, ik kan hem immers zelf niet vragen wat hij wilt.

normaal kijk ik na konijn zelf en maak daar een keuze op, wilt die zelf nog, en ik denk hij nog wel wilt, aangezien die niet op geeft, maar het lijkt wel of die alleen keuteld als die net zijn medicijnen gehad heeft, ik weet niet of die vannacht nog gekeuteld heeft aangezien die samen met ander konijn zit.

maar vanaf gisteren 4 uur, heb ik geen keutels meer gevonden totaan half 11 toen ik ging slapen.

vanmorgen zag die er weer niet goed uit, zat weer zielig in elkaar, medicijnen gegeven en gaat weer wat beter, maar hij lijkt niet meer zonder de medicijnen te kunnen, en snachts zit er net wat langer tussen dan overdags.

ik kan hem toch niet de rest van zijn leven volproppen met medicijnen, dat kan ook nooit goed zijn.

ik kijk het natuurlijk nog even aan, maar moet er wel vast over na gaan denken, aangezien de dierenarts verder niet meer weet wat ze kan doen hem te helpen, de leeftijd kan een rol erin spelen.

ik vraag me af wat jullie zouden doen, zouden jullie een konijntje van 10 a 11 jaar in leven houden met dagelijkse medicijnen voor zolang zijn lichaam de medicijnen nog aankan? of zouden jullie als na paar weken, of maanden? dan voor hem het besluit nemen hij genoeg gevochten heeft?

ik ben nu pas week bezig dus kan nog even doorgaan, maar moet er wel vast over na gaan denken, aangezien er tot nu toe geen schot inzit, elke keer als beter gaat, valt die erna weer terug bij af.

[Bronte]

Hallo Breezer,

Je zit in een heel moeilijke situatieen dat valt echt niet mee.

Wat ik zelf altijd doe in dit soort situaties is vertrouwen op mijn gevoel, denk eens goed na of je konijntje zo nog wel een leuk leven heeft. Hij is al behoorlijk op leeftijd en wat ik uit je verhaal begrijp ziet de dierenarts ook geen oplossing op genezing.

Zet alles in je hoofd eens goed op een rijtje en bedenk dan of je konijntje zo nog wel een leuk leven heeft of dat het alleen voor jou zo moeilijk is om hem in te slapen. Geloof me als je de beslissing hebt gemaakt zal je hier echt rust in vinden en absoluut zeker weten dat je de goede keuze hebt gemaakt.

Veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Renate

[Nvy]

Ik heb je andere topic ook gelezen en weet hoe moeilijk de beslissing om een dier in te laten slapen kan zijn.

Wij hebben in november Elvis na een maand intensief voor hem gezorgd te hebben in laten slapen. Voor mij was de belangrijkste vraag of Elvis nog echt konijn was, en daarop was het antwoord nee. Als we hem langer in leven hadden gelaten had hij twee keer per week naar de dierenarts gemoeten en grote delen van de dag lag hij onder een deken tegen een kruik bij een van ons op schoot.

Net zoals jij verteld, had Elvis nog hele mooie actieve momenten. Wij hebben ook getwijfeld of we zouden wachten tot hij zelf niets meer kon, maar wij hebben ervoor gekozen niet te wachten tot hij geen energie meer zou hebben om te staan.

Of het voor Breezer de juiste beslissing is om hem in te laten slapen en hoe lang je daarmee moet wachten is, hoe moeilijk het ook is, aan jou. Net als Bronte wens ik je veel sterkte.

[breezer]

bedankt voor jullie reacties,

volgens mij wilt zijn lichaam niet meer, maar in zijn koppie wilt die nog wel.

ik kijk het nog even aan, maar als het zo blijft dan kan ik hem niet laten lijden.

vroeger was die niet bang in de auto, nu wel, dus elke dag na dierenarts voor injectie is onmogelijk, daar doe ik hem gewoon geen plezier mee en zou ik zijn leven alleen maar stresvol mee maken.

ik ben gewoon altijd bang geweest voor dit moment, ik heb zolang ik me kan herinneren al konijnen gehad, maar breezer is een konijntje apart, hoewel alle konijntjes lief zijn, is hij toch echt de liefste die ooit heb meegemaakt, ik heb een band met hem die ik nog nooit met een ander konijntje zo gehad heb, als ik me verdrietig voel is het net alsof hij het aanvoelt, dan komt die bij me liggen en lijkt net alsof die me steunt, me andere konijnen doen/deden dat niet, maar dat maakt niet uit , daar zijn het konijnen voor, maar dat breezer het wel deed maakt hem bijzonder voor mij.

ik kan gewoon heel moeilijk uitleggen wat ik bedoel met die band die met hem heb, maar juist omdat zoveel om hem geef wil ik hem niet laten lijden, ik wou dat ik het hem kon vragen,

in elk geval heel erg bedankt voor jullie reacties en ik denk er nog verder over na, daarbij probeer ik hem zo goed mogelijk te observeren zodat ik hopelijk vanuit daar de beste keuze kan maken.

ik wil hem niet in de steek laten, maar ik wil hem ook niet hier houden omdat ik hem niet kan missen.

[shiva]

Hey hoe gaat het met jou en je konijntje??

Als ik dit alles lees hoop ik dat moeder natuur hem heeft geholpen uit zijn leiden. Maar aan de andere kant hoop ik dat je hem nog bij je heb.

Kan je wel mijn verhaal vertellen maar misschien heb je er niks meer aan misschien ook wel.

Ik lees het wel of je mijn ervaring wilt weten. Voor nu veel sterkte in welke positie je ook zit.

[breezer]

hoi shiva

breezer krijgt nu sinds vrijdag middag 3 keer daags een emeprid injectie, en daar reageerd die goed op, sinds dien hebben zijn keutels niet meer stil gelegen, en we gaan als zo goed blijft gaan zondag rustig afbouwen, na eerst 2 keer daags, als dat goed blijft gaan na 1 keer daags en als dat goed gaat kunnen we ermee stoppen.

toen ik na de dierenarts ging, zat ik er al mee in me hoofd met haar te overleggen het op te geven, maar meneer had er waren allemaal toevalligheden die me erop wezen ik nog even door moest gaan, we kwamen daar aan, breezer zat er lekker rustig, en toen mensen met hondje de dierenarts kamer in waren gegaan begon me konijntje ineens heel hard te rillen,, daarna kwamen mensen huilend het kamertje uit, ze hadden helaas ene hondje moete laten inslapen wat dus op dat moment was gebeurt. daarna mocht breezer naar het kamertje ernaast, en had die spontaan kei veel keutels gelegd. voor de zekerheid had dierenarts hem toch injectie emeprid gegeven, het ging weer goed, dag later viel die alleen weer terug, vandaar we dus nu met emeprid proberen en daarna afbouwen in de hoop zijn darmen het zelf dan weer opppakken.

misschien denk ik wel te ver, misschien ook niet. maar wat daar bij toeval gebeurde gaf mij aan ik door moest vechten, ik kon het hem niet aandoen, en hij had ineens spontaan gekeuteld terwijl al heel lang stil lag die dag.

aangezien nu goed gaat, ben ik bij ik nog even doorgezet heb, maar als die na de emeprid terug valt, dan is er nisk te doen, dan werken zijn darmen gewoon niet meer zonder medicijnen en dan ben ik een konijntje in leven aan houden.

hij is wel stuk vrolijker, en zie hem niet meer pijnlijk liggen of zitten, hij rent lekker door het huis, springt de bank op en af, en heb dus wel het idee het stuk beter gaat nu. mocht die het straks toch niet halen of terug vallen, heeft die in elk geval nog paar dagen echt lol gehad, heb hem lang niet zo vrolijk gezien als nu. op dit moment gedraagt die zich ook even niet als een oud konijntje.

maar je mag van mij best je verhaal doen hoor, misschien heb ik er wat aan voor als die weer terug valt, want dat is nog afwachten, wat die zonder medicijnen straks gaat doen. en stel iemand anders ooit ook in zo een positie zit, hebben ze er misschien ook wat aan als ze jou verhaal lezen.

groetjes leoni

[Fluf en Tinus]

Voor nu klinkt het in ieder geval goed, dus hopelijk blijft het zo en houdt Breezer het nog heel lang vol bij je. Succes met alles en duimen maar dat de medicatie nu goed aanslaat!