Ga naar inhoud

Voedster laten helpen


Saarvl

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal,

Ik heb een voedstertje van ongeveer 10 maanden, en zij zal 20 april worden geholpen.

Ze heeft haar brom en mopper momenten, maar op die momenten doet ze tegen mijn vriend echt zó lelijk...

Ze slaat hem gewoon en daarna komt ze bij mij weer lief doen:mdr:... Maar, ze laat ook overal keutels slingeren en zodra ze bij het rammetje in de buurt komt ( deze is ook geholpen, maar het klikt niet zo tussen die 2 dus ze zitten nog apart) gaat ze naast zijn kooi zitten plassen:grrrrrr:. Om deze reden wil ik haar laten helpen.

Maar, nu zit ik dus met de keuze... Zal ik haar baarmoeder ook meteen laten verwijderen, of alleen laten steriliseren?

Groetjes Saar

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als je haar toch al laat helpen, zou ik ook meteen de baarmoeder laten verwijderen.

Bij voedsters komt vaak baarmoederkanker voor en dat voorkom je daar dus mee.

Mijn voedster heeft die operatie laatst ook ondergaan en wil je waarschuwen voor de operatie.

Het is geen lichte operatie. Mijn rammen waren telkens snel opgeknapt maar Lena is er toch echt even flink ziek van geweest.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb er toen ook voor gekozen om meteen de baarmoeder eruit te laten halen, dan kan daar in ieder geval geen kanker meer ontstaan.

De snee wordt dan wel ietsje groter, maar het maakt de operatie niet veel zwaarder.

Een goede voorbereiding en een konijnkundige dierenarts is wel heel belangrijk bij zo'n grote operatie.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nijno at wel, maar dronk niet de eerste 12 uur dus heb ik hem geholpen met een spuitje. Na drie dagen was hij weer zijn ouderwetse brombeer. Ik weet dat de operatie van Nina heel zwaar zal worden. Ze zal op vrijdag geholpen worden ( heb die dag al vrij genomen) en in het weekend ben ik ook thuis en de maandag daarna zal ik ook vrij nemen.. Moest je Lena dwangvoeren?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb Lena op het nippertje niet hoeven dwangvoeren. Ze heeft wel lang niet gegeten.

Maar Lena is een moeilijk konijn dat niet snel mensen vertrouwd dus heb het echt even aangekeken met dwangvoeren.

Na ongeveer 18 uur at ze voor het eerst iets ( toen heb ik haar extra pijnstilling gegeven) en toen heeft ze een heel klein beetje gegeten. Na 24 u heb ik haar nog wat extra pijnstilling gegeven en toen heeft ze weer wat gegeten. Ik merkte echt aan haar dat de voorgeschreven pijnstilling te weinig was voor haar. Ze zat stil in een hoek te knarsetanden.

Ik had wel al dwangvoeding in huis gehaald voor het geval dat. Ik heb haar heel veel verschillende groenten aangeboden. Hooi en biks at ze de eerste dagen niet. Ook een fruithapje voor babies ging er na een dag wel in. Dat gebruikte ik dan om de pijnstilling in te doen. Dat werkte echt geweldig. Ik wilde haar namelijk niet stevig vastpakken ivm de wond.

En inderdaad, een paar dagen vrij nemen is wel handig. Dan heb je zelf ook niet de stress als het nog niet helemaal goed gaat.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb er toen ook voor gekozen om meteen de baarmoeder eruit te laten halen, dan kan daar in ieder geval geen kanker meer ontstaan.

De snee wordt dan wel ietsje groter, maar het maakt de operatie niet veel zwaarder.

Een goede voorbereiding en een konijnkundige dierenarts is wel heel belangrijk bij zo'n grote operatie.

Mijn dierenarts staat niet bij het lijstje, maar ze zijn wel goed. Alleen wel aan de dure kant het gaat me minimaal 140 euro kosten :shocked: Zag al wel recovery pakketjes staan, dus die kan ik ook meenemen.

Zelf heb ik ook een warmtelamp en een kruik, spuitjes heb ik ook nog genoeg.

Zal me morgen even rustig in gaan lezen verder over de nazorg. Ben benieuwd hoe dat allemaal gaat, want met Nijno was er echt niks te beginnen toen hij zijn pijnstillers kreeg. Er waren 2 personen voor nodig om een konijn van toen 800 gram zijn druppels te geven:oh:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb Lena op het nippertje niet hoeven dwangvoeren. Ze heeft wel lang niet gegeten.

Maar Lena is een moeilijk konijn dat niet snel mensen vertrouwd dus heb het echt even aangekeken met dwangvoeren.

Na ongeveer 18 uur at ze voor het eerst iets ( toen heb ik haar extra pijnstilling gegeven) en toen heeft ze een heel klein beetje gegeten. Na 24 u heb ik haar nog wat extra pijnstilling gegeven en toen heeft ze weer wat gegeten. Ik merkte echt aan haar dat de voorgeschreven pijnstilling te weinig was voor haar. Ze zat stil in een hoek te knarsetanden.

Ik had wel al dwangvoeding in huis gehaald voor het geval dat. Ik heb haar heel veel verschillende groenten aangeboden. Hooi en biks at ze de eerste dagen niet. Ook een fruithapje voor babies ging er na een dag wel in. Dat gebruikte ik dan om de pijnstilling in te doen. Dat werkte echt geweldig. Ik wilde haar namelijk niet stevig vastpakken ivm de wond.

En inderdaad, een paar dagen vrij nemen is wel handig. Dan heb je zelf ook niet de stress als het nog niet helemaal goed gaat.

Nina is wat dat betreft heel anders dan Lena. Echt een "mama-kindje" en altijd kroelen en knuffelen met me.

M'n vriend mag op de plank aan haar zitten, maar als ze in haar holletje onder haar plankie zit mag hij niet de kooi in want dan krijgt hij een paar klappen hihi! Dat doet ze bij mij gelukkig niet.

Ik zal haar heel goed in de gaten houden, want haar hobby is echt eten en zal haar haar favoriete hapjes neerzetten :) Biks en andijvie zijn haar favoriete hapjes. En dan vindt ze Vitakraft Mc.Green, Vitakraft Fruit Crossys en Vitakraft Grignote Rolls lekker als snack. Dit krijgen ze normaal voor bedtijd (1 snoepje dan, en een grote stick breek ik doormidden), maar als ze niet wil eten hoop ik dat ik haar daar mee kan verleiden. Ik weet het, snoepjes zijn niet goed maar dat is iets waar je haar normaal gesproken blij mee maakt en dan maar hopen dat het helpt. Stress zal ik zeker hebben, hoe eng ik deze operatie ook vind... Het "moet"...

Bedankt voor jullie antwoorden :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja de prijs is vaak boven de 100 euro bij voesters. Ik heb toen geloof ik rond de 125 euro moeten betalen. Dat komt vooral doordat ze langer onder narcose zijn dan bijv. bij een castratie van een ram. De narcose schijnt erg duur te zijn.

Je zou eens kunnen informeren bij je DA wat er voor nazorg nodig is, kijken wat hij/zij daarop zegt en wat voor soort narcose er gebruikt wordt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou Nina is weer thuis en de operatie is goed gegaan.

Alleen het eten wil nog niet zo...

Heb haar al wel haar pijnstillers gegeven, en haar even geholpen met drinken..

De waterfles heeft ze inmiddels zelf ook alweer gevonden.

Het enige voedsel wat ze wil eten is andijvie... Uurtje geleden heeft ze weer een stukje op.

Maar ben bang dat als ze hier teveel van eet ze aan de diarree gaat... Wat zou ik nu nog het beste kunnen doen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bindi is maandag geopereerd en die wilde alleen maar groentes en peterselie. Zij was helemaal geen groentes gewend en is ook niet aan de diarree gegaan. Het belangrijkste is dat ze eet en drinkt. Dus als ze groentes wel eet gewoon lekker laten eten. De biks gaat ze vanzelf wel weer eten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Okee, dank je wel voor je reactie om dit tijdstip!

Ze is verder wel actief, poetst, drinkt en eet graag dan de andijvie.

Verder slaapt ze ook heel veel maar het is natuurlijk een heftige dag geweest.

Hoe lang duurde het bij jou voordat Bindi weer zichzelf was?

Ik hoef dinsdag pas weer te werken, dus ik kan haar goed in de gaten houden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Na 2 dagen at Bindi gewoon weer alles. Of ze echt haarzelf al weer is? Nee niet echt, maar bindi was voor de castratie ook echt heel erg druk overal tegenaan aant plassen op haar vriendje rijden en constant in beweging, dus ze had erge last van haar hormonen. Ze was na die 2 dagen wel gewoon weer levendig alleen iets rustiger en ik denk ook wel dat ze iets rustiger blijft.

Ik heb er nu alleen een ander probleem bij namelijk dat ze nogal moeite heb met plassen. Ze maakt er een beetje een kreunend geluidje bij. Dus ik ga morgen maar weer de DA bellen.

Ik hoop dat het niets is.

Is bij jou konijntje ook onderhuids gehecht? Ziet er niet slecht uit toch.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Daar heb ik eerlijk gezegd niet naar gevraagd.

Als ik het zo zie, lijkt het er eerder op dat het gelijmd is.

Bij m'n rammetje hadden ze en hechtingen in z'n zakkie gedaan en dichtgelijmd...

Bij Nina zie ik helemaal niks qua hechtingen.

Ze ligt ook gewoon relaxt:

IMAG1966.jpg

Alleen iedere keer haar oogjes dicht door de flitser..

De keutels die ze neerlegt zijn best nat en zitten aan elkaar vast..

Het lijken blindedarmkeutels, dus ik blijf nog even een tel zitten ( ook al ben ik vanaf half 7 op) ga ik zo douchen en krijgt ze nog een klein stukje andijvie. Ze blijft in ieder geval bij me op de slaapkamer staan, kan ik haar goed in de gaten houden. Ik ken mezelf... Wil waarschijnlijk met m'n slaperige kop zien vannacht wat ze aan t doen is:mdr:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Haha Bindi staat hier ook op mijn slaapkamer. Ik wil haar ook gewoon goed in de gaten houden. Bindi had trouwens ook 1 dag een beetje nattige rare keutels. Ik denk dat dat gewoon nog door de operatie komt.

Ik denk trouwens wel dat het dan onderhuids gehecht is. Bij Bindi lijkt het ook gelijmd en die is ook onderhuids gehecht. Is wel fijner dan kunnen ze niet de hechtingen eruit trekken.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou.. Nina kijkt amper naar haar eten om..

En toen ik na 6 uur slaap wakker werd rook ik het al. Ze is aan de diarree en het stinkt verschrikkelijk :(

Ik ga dus nu even selective brokjes laten weken en dan ga ik haar weer voeren.

Ze is verder hartstikke levendig en ging er net heel snel vandoor...

Maargoed... Hopelijk gaat ze snel zelf eten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh jeetje wat vervelend. Ik had met bindi ook de volgende dag dat ze niet at en een beetje in een hoekje zat. Ik mocht toen de pijnstilling verhogen maar dat leek ook niet te helpen. Toen ik op het punt stond om naar de DA te gaan begon mevrouw weer vrolijk hooi te eten.

Wat een zorgen kunnen ze je geven he.

Misschien kun je ook een schaaltje met geweekte brokjes erbij zetten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou dat is juist t mooie van die muts...

Ze eet alleen als ik zo aandring van eet het nou!

Het zijn echt ritsen keutels, heel zacht en die stinken verschrikkelijk.

Inmiddels heb ik haar kont ook even in een waterbadje gedaan, t zag er niet uit.

Ik ga zo nog maar even naar de winkel, olvarit halen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nina eet weer gelukkig, en de stinkdiarree was zondag ook weer weg na een hoop natte brokjes en andijvie.

Met haar gaat t nu dus goed, met m'n kleine vriend Nijno niet.

Ik ben vanmiddag met hem naar de dierenarts geweest. We kwamen vanmiddag thuis en m'n vriend merkte dat Nijno pijn had op de een of andere manier. Hij ging even graven, en daarna languit liggen en zwaar ademen. Dus we dachten eerst aan een botbreuk ofzo.

De dierenarts heeft hem nagekeken, maar dat was het niet. Toen ze naar zijn buikje ging luisteren, vond ze dat z'n darmen veels te rustig waren. Dus een pijnstiller ingespoten en een middeltje om de darmen weer op gang te krijgen. Hij legt hele kleine keutels en eet heel weinig. Als de keutels niet groter worden binnen 2 uur dan gaat hij op de dwangvoeding. Is er morgen nog geen verbetering dan ga ik terug. Nijno is zo niet zichzelf... Normaal doet hij altijd lelijk tegen mij, maar hij doet nu niks anders dan aandacht bij mij zoeken en hij wast me zelfs... Hopelijk valt het mee, en knapt hij zelf op... Ik zit in ieder geval weer lekker in de stress nu.. pffff

Link naar reactie
Delen op andere sites

Vandaag kon ik weer terug met Nijno...

Hij is nog steeds niet zichzelf. Steeds harde buiken :frown:

De dierenarts voelde ook iets wat niet in de darmen thuis hoorde en dat voelde aan als gas.

Ik heb nu dus cisaral drops en heb ook infacol staan. Hij eet gelukkig wel hooi en drinkt water, dus hij is niet ernstig ziek, voelt zich alleen niet zo fit. Ben er zeker van dat het door z'n rui komt... Hij verliest ineens een berg haren en daar word ik niet blij van. Dus zolang hij het toe laat borstel ik hem en heeft hij er genoeg van huppelt hij maar weer verder en gaat hij z'n eigen ding maar doen. De dierenarts zei nog: Het is een moeilijk konijntje... Ben altijd maar blij dat als die medicijnen in z'n bek zitten en m'n vingers niet open liggen. Want als Nijno iets niet wil, dan gebeurd het meestal ook niet:sarcastic:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .