Ga naar inhoud

Voedster wordt gecastreerd, spreek me hier moed in


Guppy

Aanbevolen berichten

Dan hoef ik me wellicht ook nog geen zorgen te maken over bloem. Ze zit samen met ferre dus moeilijk uit te maken welke keutels van haar zijn. Ze is in elk geval wel levendig wel veel rustiger dan voorheen hoor, geen kabaalmakertje meer hier in huis.

Ik volg het verhaal van molly op de voet hoor!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 73
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Hihihi, ik kan een paar dagen eten wel missen :D Molly daarentegen...

Oké, de stand van zaken. Gisteren dus. Ze leek in haar ziekenboeg gewoon niet op haar gemak. Ik wilde haar echter niet te snel terugzetten in haar eigen hok, want dat is met twee verdiepingen, en met die wond nog zo vers, dat leek me geen goed idee. Maar goed, gisteren was het vier dagen na de operatie en ik zette de ziekenboeg open om haar te (dwang)voeren. Neemt mevrouw meteen de benen, naar haar eigen hok, wat openstond. Ze sprong erin en liep meteen (uiterst beheerst) naar boven.

Nou, kun je mij voorstellen! :o

Maar mevrouw was blij :) Als een koningin zat ze op haar troon (de wc in dit geval). Ik dacht, nou ja, laat dan maar even, als ik haar meteen weer ga pakken is dat alleen maar extra stress.

En ja hoor, heel voorzichtig ging ze uit de wc zitten eten! (ik had vertelt over het wc-eten he)

As we speak zit ze ook weer uit de wc te kanen, vuillakkie

Ik was dus blij en heb haar even lekker laten zitten. Na een tijdje ging ze er weer af, en toen heb ik haar toch gepakt voor nog een dwangvoeding. Dit waren immers pas de eerste eigen hapjes, en ze moest natuurlijk wel op gang blijven. Daarna heb ik haar weer lekker terug gezet in haar eigen hok, waar ze al veel fijner op haar gemak leek.

Gisterenavond net wel een pijnstiller, darmstimulans en voeding gehad, en daarna toch weer even in de ziekenboeg. Zodat ik goed kon zien of ze keutelt. En vanmorgen werd ik inderdaad beloont met wat keutels.

Vandaag is de laatste dag dat ze officieel pijnstiller mag. De dierenarts heeft voor 5 dagen voorgeschreven. Vanmorgen heeft ze dat nog gehad, samen met de darmstimulans. En een dwangvoeding, voor de zekerheid.

Maar als het aan mij ligt, gaan we dat afbouwen. Voor vandaag heb ik er maar twee gepland, want morgen moeten we gewoon weer werken. Dan moet ze het toch zelf doen.* Ze heeft dus alleen om 07:00 uur dwangvoeding gehad, verder niks.

Nou lijkt het erop dat Boelie haar wel een beetje kan stimuleren om te gaan eten, want gisteren gebeurde er dit:

Boelie heeft een wortel, en daar vindt Molly nog niet zoveel aan. Maar zien eten doet eten blijkbaar, want toen wilde zij ook wel een Loftie. Eéntje, maar toch.

En daarnet dan dit:

Tot en met 0,22 sec. lijkt er niks te gebeuren, want ze had door dat ik keek. Maar ze was echt wel aan het eten!! Uit zichzelf *O* Het ging niet snel, maar ze deed het wel. Terwijl ik gewoon achter de computer bezig was, en m'n vriend sport zat te kijken!

Al met al ben ik wel wat geruster. Morgen gaat ze het denk ik wel goed doen, zelf.* Vanavond krijgt ze nog pijnstiller, darmstimulans en misschien dwangvoeding. En morgenochtend ook nog een keertje. Zodat ze de maandag goed doorkomt. En dan gaan we beginnen met afbouwen, ik denk dat t wel kan.

Mag ik voorzichtig juichen?

*Mocht ze een terugval krijgen, dan meld ik me gewoon ziek op m'n werk :$

Link naar reactie
Delen op andere sites

Molly is nu alleen thuis, wij zijn allebei weer aan het werk. Ze moet het nu dus echt alleen doen. Samen met Boelie dan, ze zitten lekker bij elkaar in hun eigen hok. Ik vind het wel een beetje eng en zo. Vanmorgen hebben we Boelie en Molly allebei voorzien van brokken, water, hooi, witlof, wortel enz. En vooral hooi overvloedig, omdat Molly hooi nu eenmaal the bomb vindt. En toen ik wegging had ze wat mooie ronde keutels in de wc gelegd, en had ze ook alweer aan haar hooi geknaagd.

M'n vriend is om half 5 thuis als het goed is, ik hoop echt dat ze nu weer zelf lekker op gang is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben heel benieuwd! Goed topic voor mij, ik ben aan het nadenken of ik Nina ga laten castreren.... Waarom jij het gedaan? Voor het gedrag van Molly of iets anders. Alleen als ik er al over nadenk krijg ik de kriebels, ik vind dat je het heel goed doet!!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ooh jongens, ik heb gisteren de computer niet meer aangehad!

Molly heeft het gisteren goed gedaan :) er waren veel brokken gegeten, en ook van het hooi was flink wat weg. In ieder geval meer dan Boelie alleen op had gekunt. Ze heeft dus wel degelijk gegeten.

Nu is het op dit moment even een klein voordeel dat Boelie niet echt zindelijk is, en ik dus goed kan zien dat Molly ook gekeuteld heeft in de wc. Alle keutels naast de wc zijn met zekerheid van Boelie, en die erin van Molly. En dat zijn allemaal mooie ronde grote keutels.

Gisteren toen ik thuis was heb ik haar met de hand hooi zitten voeren en dat ging erin als zoete koek.

Ik heb er een filmpje van, maar dat komt nog ;)

Vanmorgen heb ik dat ook weer gedaan, en zo gaat er nog wel aardig wat naar binnen. Het liefste eet ze op de wc, en dus kan ik goed zien wat het resultaat is van het eten, hahaha. Er lag vanmorgen weer een vers hoopje keutels toen ze klaar was :D

Vanmorgen dus weer gaan werken, en ze is nu weer alleen thuis, samen met Boelie. Vandaag is ook de eerste dag zonder hulpmiddelen. Dus geen pijnstiller, geen darmstimulans en geen dwangvoeding. Zou ze het vandaag ook goed doen?

@Soon, Molly wilde wel eens op Boelie rijden, maar Boelie accepteerde dat niet. Hij is kleiner dan zij, maar wel degelijk de baas ;) Het sproeien was voor ons echt de druppel (letterlijk). Ik bedoel, we kunnen veel hebben, en ze mogen alles, maar dat ging te ver.

Ik moet wel zeggen dat het een behoorlijke impact heeft gehad op Molly. Zo'n operatie is natuurlijk niet niks. Als ze buiten had gezeten, moet ik eerlijk zeggen dat ik niet denk dat we er iets aan hadden gedaan.

Maar goed, we hebben nu natuurlijk ook wel de mogelijkheid op baarmoederhalskanker weggenomen, en dat is natuurlijk ook wel wat waard. Al met al hoop ik dat ze snel weer helemaal de oude is, mijn lieve Molly.

Ze likt trouwens ook m'n handen weer, dat deed ze ook niet toen ze zich niet lekker voelde. Dat geeft me ook weer vertrouwen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hee!

Het gaat goed met Molly, en ik denk dat ze wel weer helemaal de oude is! Ze is weer een blij konijntje, en heeft zelfs al bijna een binkie gemaakt, als ik m'n vriend moet geloven. Ze is weer ouderwets baldadig, en ik moet dus de wc goed vastzetten, anders vliegt ie door het hok.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor de steun en lieve woorden! Ik heb er veel aan gehad, en gelukkig is alles goed gegaan.

Ik hoop dat mensen in de toekomst ook wat aan dit topic hebben!

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 weken later...

Guppy

Wat vind jij zelf van deze zwaare ingreep op een konijn?

Had de dierenarts je goed voorbereid?

Had dit forum veel informatie voor jouw?

Begrijp je dat voedsters overlijden in de nazorg van deze ingreep?

Door de informatie die niet geven word door de dierenartsen.

Dat je het hebt gedaan, de redenen daar voor vind ik helemaal terecht!

Je voedster is nu zelf een stuk rustiger nu haar hormonen niet meer op hol slaan.

Dit is ook een uitputing slag.

Graag je mening!

BRC

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het castreren van een voedster een heel zware ingreep waar ik zeker niet licht over dacht toen ik besloot om Molly te laten castreren. Konijnen zijn erg stressgevoelig, en als er iets stressvol is, is het wel een operatie. In veel gevallen kan het echter zoveel voordeel opleveren, dat het nadeel opweegt tegen het voordeel.

Mijn dierenarts had me goed voorbereid. Aan de telefoon tijdens het maken van de afspraak heeft de assistente me veel verteld over wat ik kon verwachten, en heeft ze ook al mijn vragen beantwoord.

Een paar dagen na het maken van de afspraak kreeg ik post van de dierenarts. Daarin zat een briefje met een afspraakbevestiging, en een checklist voor de dag van de operatie. Daarin stond onder meer waar ik aan moet denken, meegeven en thuis klaarzetten. Dat vond ik erg netjes. Ik wist het allemaal wel, maar het is toch fijn om die checklist even langs te kunnen lopen.

Ook na afloop van de operatie was de dierenarts er voor me. Bij het ophalen hebben we 20 minuten staan praten en toen vertelde he me helemaal hoe het was gegaan, wat ik moest doen en waar ik op moest letten. Ik kreeg alles ook mee, en ook extra dwangvoeding toen ik daarom vroeg. De dag erna, toen ik het niet vertrouwde, mocht ik meteen met Molly komen voor een extra controle en een extra pijnstiller. Gratis.

Dit forum had zeker ook veel informatie voor me. Maar omdat ik ook al zoveel had aan de dierenarts, was dit forum vooral heel fijn voor me om alles te kunnen delen. Doordat mensen je verhalen herkennen kun je het van je afschrijven, en dat lucht soms ontzettend op. En soms komen mensen ook met tips waar je zelf niet aan denkt.

Ik vind het dus onbegrijpelijk dat dierenarts zo weinig informatie maar ook zo weinig medicatie meegeven dat er konijntjes door overlijden. Vreselijk vind ik dat. Het is namelijk in 90% van de gevallen niet nodig, in mijn ogen. Natuurlijk kan het misgaan, het is immers een risico, maar zovaak als konijntjes nu op de afgrond staan, dat lijkt me te voorkomen. Mensen en dieren worden compleet aan hun lot overgelaten in sommige gevallen, en dat vind ik hartverscheurend.

Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat als Molly niet zo'n last van haar hormonen had gehad, niet was gaan sproeien en zo Boelie op de huid was gaan zitten, dat ik het dan niet had laten doen. Het staat me toch een beetje tegen om zo'n ingreep te laten plaatsvinden op een verder gezond konijn. Maar voor ons, Molly èn Boelie was het geen houdbare situatie.

Als ik zie dat er geen hitsig konijn meer door de woonkamer hupst, doet me dat veel goed. Ze kunnen nu lekker spelen en genieten, zonder dat Molly zich de hele tijd aanbiedt om gedekt te worden.

Mijn mening in dit alles? Het is een heel zware ingreep, die niet onderschat mag worden. Het is héél schrijnend dat dierenartsen in sommige gevallen hun taak totaal niet serieus nemen en mensen compleet onvoorbereid naar huis sturen. Ik heb dat gelukkig zelf niet gehad, en ben heel blij met mijn dierenarts en zijn assistentes.

Wat ik mensen, ook met het bijhouden van dit topic wil meegeven is dat je heel goed onderzoek moet doen. Naar de dierenarts in kwestie, maar ook over het herstelproces van een voedster na een castratie. Waar moet je op letten? Hoe herken je een konijn met pijn? Hoe kun je het beste medicatie toedienen? Kan de dierenarts je dit voordoen? Kun je daags na de ingreep langskomen voor een nacontrole? Enz enz enz.

Wees niet bang om te vragen, domme vragen bestaan niet. Sta erop dat je medicatie meekrijgt, en laat je niet afschepen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Vooral die laatste zin is heel erg belangrijk. Het komt de laatste tijd te vaak voor dat mensen geen medicijnen meekrijgen, ook al vragen ze erom. Als het al misgaat bij een castratie is het wel bij de nazorg, dus dat is heel erg belangrijk dat je goed voorbereid bent.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Fijn dat je de moeite hebt genomen het helemaal te lezen! Ik hoop dat je er echt iets aan hebt, wanneer je je voedster gaat laten castreren. Bij ons is het sproeien in ieder geval gestopt, èn ze is ook veel liever voor het vriendje wat ze al had.

Als je een vriendje voor je voedster gaat zoeken, moet je wel ook een gecastreerd mannetje halen he. Want anders wil hij haar steeds dekken terwijl zij daar niks mee kan.

Heel veel succes!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .