Ga naar inhoud

gebroken voorpoot


kimenbunn

Aanbevolen berichten

hallo,

mijn konijn Bunn heeft gisteravond zijn voorpoot gebroken, hoe weet ik niet, hij liep los in de tuin en toen ik ging kijken gebruikte hij zijn voorpoot niet meer.

Vanavond naar de DA geweest en het bot boven zijn elleboog zeg maar is volledig doormidden en de twee delen staan naast elkaar.

Het is een praktijk met drie dierenartsen en de konijn deskundige DA is er morgenmiddag weer, dan gaan ze overleggen wat de beste optie is.

Er zijn er op dit moment twee volgens de DA van vanavond:

optie 1: opereren met pinnen erin

optie 2 amputeren

Nu zit ik met het volgende probleem, ik heb Bunn pas twee maanden maar hij is waarschijnlijk al 9 jaar oud, hij heeft de laatste 6 jaar alleen in zijn buitenhok gezeten en kwam er nooit uit, stond in een eenzaam hoekje en kreeg alleen iedere ochtend voer, hooi en vers water, 1 x per week werd zijn kooi schoongemaakt en dat was het.

Ik hoorde dit verhaal en besloot Bunn over te nemen van deze mensen omdat ik dit té zielig vond.

Ik heb 2 cm van zijn nagels af moeten knippen en in het begin kon hij niet lekker rondhupsen omdat zijn spieren simpelweg te stijf waren van het in de kooi zitten.

Hij was zooooo blij toen hij lekker mocht rondrennen, hij maakte enorme bokkesprongen in de lucht en staat iedere keer als ik thuis kom enorm aan de tralies te knagen omdat hij eruit wil.

Met dit in het achterhoofd vind ik de optie van operen en vervolgens 6 weken hokrust in een klein hokje enorm moeilijk.

Ook vanwege het feit dat hij op zijn oude leeftijd dan 2 x onder narcose moet ( 1x pinnen erin, 1x pinnen eruit) lijkt me een enorm risico.

Hij hupst nu heel goed rond zonder zijn voorpootje te gebruiken en ik nijg dus heel erg naar amputatie.

simpelweg omdat ik hem - net nu hij de vrijheid heeft - die verplichte opsluiting niet weer wil aan doen, wetende dat hij waarschijnlijk geen jaren meer leeft.

en op de aller aller laatste plaats speelt natuurlijk ook het verschil in kosten mee, maar dit is zeker niet het belangrijkste!

Wat denken jullie? is het enorm erg om voor amputatie te kiezen terwijl operatie mogelijk is? bij een jong konijn zou ik hier niet over na hoeven denken maar gezien zijn voorgeschiedenis en leeftijd vind ik het nu een moeilijk besluit en hoor ik graag de mening van anderen.

dankjewel alvast!

Kim en Bunn

Link naar reactie
Delen op andere sites

Balen zeg.

Ik zou zoziezo morgen even afwachten, misschien heeft de dierenarts nog een adere optie.

Het konijntje dat Britt gered heeft, daar hebben ze het gewoon zo bij gelaten.

Ik kan je redenering amputatie wel begrijpen, want 6 weken hokrust is wel heel sneu voor dat mannetje.

Laat je morgen goed voorlichten door de konijnkundige arts.

Ik kan me goed voorstellen dat je een beestje van 9 niet zomaar wil laten opereren.

Maar wellicht wordt ie wel 14.

Lees zoiezo deze topics eens door:

Hier een aantal links op bb over gebroken pootjes.

Hoelang pijnstilling bij gebroken pootje?

Ouder topic amputatie: Amputatie

Recent topic gebroken pootje gezet met pinnen: Konijn breekt achterpootje!

Recent topic gebroken pootje zo gelaten: Konijn gebroken poot

Groetjes,

Laura

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vindt het idd ook een hele moeilijke beslissing.

Amputatie lijkt mij ook best een grootte ingreep en daarbij zal je konijn het de eerste tijd misschien ook rustig aan moeten doen.

Maar als het pootje gezet kan worden en als het goed aangroeid is het de hokrust waard geweest;maar als het niet goed aangroeid moet het waarschijnlijk alsnog geamputeerd worden.Bij een jong konijn zou ik ook zeggen zetten maar in dit geval vindt ik het moeilijk.....maar een konijn op 3 poten kan volgens mij ook nog goed uit de voeten..Volgens mij zijn er ook BB leden die konijnen hebben met 3 poten.Ik hoop dat deze mensen hierop reageren.....

Link naar reactie
Delen op andere sites

dankjewel voor jullie snelle reactie al!

gewoon zo laten aangroeien was geen optie omdat de botjes te ver uit elkaar staan, dat ging niet.

daarbij is het ook nog eens zo dat hij erg verzwakte botjes heeft door te weinig beweging al die jaren.

Normaal moet op de foto de rand van de botten een dikke witte lijn zijn, bij hem is het maar een heel dun streepje.

Dat is ook waarschijnlijk de reden waarom het zo snel heeft kunnen breken.

Ik wil morgen dan ook weten wat voor uitwerking dit heeft op de operatie en de genezing daarna, mochten hun de pinnen de beste optie vinden. Want ik kan me voorstellen dat het dan ook moeilijk is die pinnetjes vast te zetten in zacht bot en dat het niet goed heelt of daarna een zwakke plek blijft die makkelijk breekt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel herkenbaar allemaal, wij hadden ook een konijn "gered" uit de tuin van buren van mijn ouders.

Veel te klein hok, konijn kon niet eens huppen, zo stram.

Na een aantal bij ons was hij aan het rennen in de tuin, heeft misschien in het gaas vastgezeten.

Op de één of andere manier heeft Co (zo heette hij) zijn voorpootje gebroken.

Het kon gespalkt worden, maar het kon wel lang duren ivm met zijn zwakke botten.

Na vier weken spalk zou er lichte genezing zichtbaar moeten zijn.

Helaas niet, maar omdat hij totaal niet aan zijn spalk knaagde of het lastig vond, bleef de spalk voorlopig wat langer.

De tweede maand was er wel iets zichtbaar wat wees op aanmaak van het bot, dus dat was positief. Zonder spalk kon hij echter nog lang niet.

In totaal heeft hij vier maanden gespalkt gezeten, wel een keer ververst. Normaal doen ze dat vaker, maar zowiezo zit een spalk normaal gesproken niet zo lang om een konijnenpoot (dan is ie of smerig, of afgeknaagd, enz.)

Omdat Co er niet aan zat en ik het hok zo schoon mogelijk hield bleef het schoon en was het na vier maanden dusdanig genezen dat het spalkje eraf mocht.

Of hij zijn pootje zou gaan gebruiken moest de tijd uitwijzen.

Een heel dun pootje is het altijd wel gebleven, maar vrij snel steunde Co erop en kon na een paar weken ook gewoon rennen.

Het zal je verbazen hoe gemakkelijk met drie pootjes rondrende tijdens zijn spalkperiode en toen de spalk er net af was.

Meteen steun erop gaat nog niet, dus rende hij nog even door op de oude toer.

Co had trouwens een breuk op zijn onderpoot (voor) Ik heb er nog röntgenfoto's van (niet digitaal, nog op de "ouderwetse" manier genomen)

Even mijn ervaring met een gebroken pootje, ik hoop dat je er wat aan hebt, al is spalken bij jouw geen optie las ik.

Beterschap!

aangepast door Konijnigie
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb hem net nog even losgelaten, hij is nu gewend los rond te lopen als ik thuis ben en staat dus ook al echt aan de tralies te rammelen als ik binnen kom.

Gisteravond had ik hem voor de zekerheid maar in zijn kooi gelaten maar vanochtend begon ie echt ontzettend te protesteren toen ik opstond, dus toch maar kooi open.

Hij heeft helemaal geen last van zijn pootje, rent zoals altijd als een gek door het huis heen, achter de katten aan want die vind hij ontzettend leuk, speelt met zijn bal, zit ook als een echte rammelaar op zijn bal te rijden (hij is niet gecastreerd, durfde ik al niet meer aan op zijn leeftijd ivm narcose).

Die hokrust bij de operatie wordt denk ik echt een drama voor hem.... toen ik hem net had was hij eigenlijk heel depressief, wilde in het begin zijn kooi niet uitkomen, liet zich maar wat hangen als je hem oppakten, liet alles zonder protesteren toe (nagels knippen enzo), hij leek helemaal geen zin meer in leven te hebben, na twee dagen kwam hij eens voorzichtig de kooi uit en liep wat rond, na een week had hij de smaak te pakken en had weer lol in het leven.

Ik kan en wil hem dat eigenlijk niet afpakken, ookal is het maar voor een aantal weken, ik ben te bang dat ie dan weer depressief wordt.

eens kijken wat de konijnkundige DA vanmiddag zegt maar ik neig steeds meer naar amputatie, ik hoop alleen maar dat hij dan daarna niet een van zijn andere pootjes breekt door zijn zwakke botjes want dan weet ik het echt niet meer!

ik hou jullie op de hoogte en dankjewel voor de reactie!

Groetjes Kim en Bunn

Link naar reactie
Delen op andere sites

nou uiteindelijk zijn we toch voor de optie opereren met pin gegaan, amputatie was na overleg voor de dierenartsen eigenlijk geen optie meer, de breuk was zo mooi (voor zover een breuk dat kan zijn :-s) dat het een enorme kans van slagen had de operatie.

Hij zit nu in zijn kooi en moet er 6 weken inblijven, kooi is nu verhuisd van de aanbouw naar de woonkamer zodat ie wat meer te zien heeft, hij begon al meteen aan zijn hooi te knabbelen toen ik hem erin zette en heeft ook al gedronken, is nog wel rustig maar ook wel gewoon heel wakker, ziet er allemaal prima uit dus.

Vrijdag moet ik terug voor wondcontrolle en dan over een paar weken voor controllefoto's.

Zoals ik al zei is het een praktijk met drie dierenartsen, mijn vaste DA daar (voor de katten) is zwaar allergisch voor konijnen maar hij was zo overtuigd van de operatie dat hij met drie mondkapjes op en pufjes bij de hand de operatie toch zelf gedaan heeft!

En om de kosten geen discussiepunt meer te laten zijn heeft hij de operatie uitgevoerd voor 300, amputatie had me 250 euro gekost.

Dus de beslissing was niet meer zo moeilijk toen ik er vanmiddag eenmaal was en achteraf ben ik er erg blij om, het gaat even moeilijk zijn, die paar weken in de kooi maar daarna kan hij dan wel fijn met allevier zijn pootjes rondhupsen en dat is uiteindelijk toch het beste.

Link naar reactie
Delen op andere sites

ja de DA is super, ik rij niet voor niets 25 KM (enkele reis) met mijn dieren naar hem. :-)

Ik vind Bunn erg rustig, hij ligt eigenlijk de hele dag alleen maar op zijn hooi, hij drinkt wel goed, eet van zijn hooi maar zijn gewone voer heeft hij nog niet aangeraakt terwijl ie normaal zijn bakje leeg eet iedere dag, stukje appel heeft ie gisteravond wel al op en hij vind droog brood erg lekker, daar heeft ie een beetje aangeknabbeld maar ook niet helemaal opgegeten.

Heb hem vanmorgen zijn pijnstiller en antibiotica gegeven, dat ging gelukkig goed, maar ik maak me toch een beetje zorgen dat ie zo stil zit en niet van zijn gewone voer eet terwijl het normaal een vreetzak is.

Misschien heeft ie minder honger omdat ie minder energie verbruikt? Normaal rent ie bijna de hele dag als een gek door het huis heen en nu zit ie natuurlijk al anderhalve dag in zijn kooi.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is perfekt normaal dat een konijn wat herstellende is eerst hooi en groenvoer eet. Het kan een paar dagen duren voordat hij weer biks gaat eten. Hou hem wel in de gaten dat hij voldoende eet natuurlijk, probeer hem elk uur met een vers plukje hooi te verleiden en geef groenvoer bij als het dat gewend is. Zorg ook voor een bakje waar hij uit kan drinken naast de fles.

Link naar reactie
Delen op andere sites

oke gelukkig, ik maak me al wat minder zorgen!

Groenvoer eet hij niet, hij heeft dat nooit gehad bij zijn vorige eigenaar, toen hij hier kwam heb ik van alles in huis gehaald om te proberen, sla, witlof, andijvie, komkommer, wortels, enz enz... maar het enige dat hij at was appel en droog bruinbrood, de rest laat ie liggen.

Ook van die knabbelstaafjes en drops uit de dierenwinkel eet hij niet, nu is dat gelukkig niet erg want dat is toch ongezond, maar het is dus een kieskeur. ;-)

Normaal heeft hij alleen hooi in zijn hooibal, nu heb ik in zijn hele kooi lekker hooi gelegd en daar knabbelt ie wel vaker aan, dus hooi krijgt hij volgens mij wel genoeg binnen.

het verbaasde me alleen dat hij zijn biks niet eet, normaal vul ik zijn bakje 's avonds, dan komt ie meteen aangerent (heb ik 'm gelijk in de kooi voor het slapen :-)) en de volgende dag is het tegen de avond ook echt leeg. Nu staat het er al sinds gisteravond onaangeraakt.

drinken doet ie niet minder dan normaal, dus dat zit wel goed.

Dan wacht ik gewoon even af, ik ben gewoon niet gewend dat hij zo rustig is, normaal zou hij nu al flink lopen te stampen en de kooi verbouwen omdat hij eruit wilt, nu ligt ie alleen maar stil...

ik moet toch vrijdag terug op controlle, mocht ie dan nog steeds niet van zijn biks gegeten hebben en zo rustig zijn kan ik het gelijk even met de DA bespreken.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Aangezien hij gisteren pas geopereerd is is het niet zo verwonderlijk dat hij niet de kooi uit wil en rustig is.

Verdoving en narcose zorgen daar wel voor.

Mijn beide konijnen begonnen 2 dagen na een operatie weer aan te vallen op biks.

Ik zou zeggen geniet even van dat rustige want denk dat ie snel genoeg de oude weer is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

nou Laura je had gelijk, ik had van de rust moeten genieten vanmorgen want ik kwam vanavond thuis en meneer begon gelijk aan de tralies te knagen "UIT UIT NU!!!" :-D

Hij zat ook wat van zijn biks te eten, nog niet heel veel maar het is al wat!

En terwijl ik zit te typen loopt ie flink te stampen in zijn kooi, hij heeft even een uurtje bij me op schoot gezeten in een handdoek, maar hij begon zo te spartelen dat ie eraf wilde dat ik 'm maar weer terug in de kooi heb gezet nadat ie zijn medicijnen had gehad.

Maar goed, hij begint weer langzaam de oude te worden, nu maar hopen dat we beiden die 6 weken hokrust gaan overleven!

Dankjullie wel allemaal voor de reactie's! en peterselie enzo ga ik zeker morgen eens halen, stond er helemaal niet bij stil dat ze dat ook mogen hebben, thanks!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .