Ga naar inhoud

Nijntje overleden


JacquelineH

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal!

Ik vind het zo vreemd. Mijn lieve Chuckie is afgelopen woensdag overleden, en ik weet nu nog steeds niet waardoor. Hij was 6 jaar en is altijd al een probleemkindje geweest (hij lustte geen hooi en wortels, en hij had last van te lange tanden en haken op zijn kiezen). Toen ik erachter kwam dat konijnen wel witlof en andijvie mogen hebben gaf ik hem dat vaak en dat vond hij heerlijk. Hij had voordat hij dat kreeg ook vaak last van gas, en dan verzorgde ik hem en dan kwam hij er altijd weer bovenop.

Ik had ook helemaal niks door woensdag, hij begroette me gewoon die ochtend en ik had lekker witlof aan hem gegeven. Zijn tanden waren wel wat lang en ik was van plan vrijdag met hem naar de DA te gaan (ik ging elke maand met hem langs), want hij kon nog gewoon eten.

Toen kwam ik thuis van m'n werk en ik merkte dat ie hevig ademde. Hij zat niet ongemakkelijk te doen, zoals hij normaal gesproken altijd deed als hij last van gas had, hij zat alleen maar wat suffig voor zich uit te staren, en een beetje witlof te eten. Ik zette zijn kooitje open, en normaal gesproken springt hij er wel uit, maar hij bleef nu gewoon zitten. Ik haalde hem er uit, en normaal gesproken begroet hij zijn vriendje, mijn andere konijntje Bruce dan nog even maar dat gebeurde ook niet. Ik besloot hem maar met rust te laten, maar ik had al een voorgevoel. Hij trok zich echt terug, dat doen dieren meestal als ze sterven.

Ik merkte wel dat die soms zijn lichaampje samentrok, alsof hij heel hard drukte om te poepen, of hij had gewoon een pijnscheut, en er kwamen ook wel drolletjes uit maar die waren heel klein. En nu ik het zo typ, lijkt het op verstopping.. Maar hij at wel gewoon. Nou ja, niet gewoon, maar hij was bezig met sterven. Hij had wel minder Bixjes op, en ik geef mijn konijntjes de bixjes van Science.

Ik heb hem maar warm gehouden en op een dekentje naast mij op de bank gelegd en hem geaaid, maar hij is toch uiteindelijk naast me overleden. Het arme schatje. Het was echt een lief ventje. :(

Hebben jullie enig idee waaraan hij gestorven kan zijn? Het is voor mij echt een raadsel.. Ik had echt verwacht dat hij nog wel een aantal jaren had want het was zo'n sterk ventje!!

Alvast bedankt!

Groetjes,

Jacqueline

Link naar reactie
Delen op andere sites

Geen idee...misschien toch gas en is het héél snel gegaan..of hartfalen...kan ook..

Het is voor te stellen dat je je afvraagt wat het geweest kan zijn, misschien goed om het antwoord dat jou het meest gerust kan stellen, te zoeken..

Sterkte in ieder geval..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zoals Zaza al zei...dat is erg moeilijk te beoordelen nu...

Maar ik kan je wel zeggen dat hij zonder pijn gestorven is... Konijnen met pijn , die nemen echt geen eten meer aan...

Als ik het zo lees, denk ik ook spontaan aan een attaque die hij in de loop van de dag gehad heeft...

Link naar reactie
Delen op andere sites

mijn konijntje nijntje had ook zoiets,, als ik haar wou aaien dan krimpte ze ineen...

maar toch at ze nog wel, ja niet haar hele voerbakje dan maar wel de helft ongeveer.

je had even onderaan haar achterwerk moeten kijken, daar zat bij mijn konijntje het probleem, ze werd van binnen helemaal opgevreten door wormpjes die kropen naar binnen door plakpoep, ben ik achter gekomen. misschien was het dat bij joun konijntje ook...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi, wat sneu om te horen dat je konijntje zo plots is overleden. Ik weet hoe het voelt want mijn konijntje is zo'n drie weken geleden ook vrij plots overleden. Ze was 5,5 jaar oud en had vrijwel nooit problemen, maar die laatste dagen at ze minder, poepte ze haast niet en heb ik ook een keer gezien dat ze last had van rillingen. De laatste avond dat ik naar haar toe ging was ze ook heel terug getrokken. Ze reageerde niet op mij en ook niet toen ik de deur van haar hok opendeed, want normaal gesprokken zou ze ook naar buiten gehupt zijn. We zouden de volgende dag naar de dierenarts gaan maar toen hoefde het helaas al niet meer (waar ik al bang voor was geweest). We gaan ervanuit dat het gewoon de ouderdom was (hoewel ik ook dacht dat ze nog minstens twee jaar meekon), en dat lijkt wel overeen te komen met dingen die ik later gelezen heb op het internet, dus misschien was dat bij jou konijntje ook het geval. Ik weet niet of jou konijntje dat ook had, maar mijne had de laatste maanden grijze plekken in haar vacht gekregen, wat erop duidt dat ze toch echt oud aan het worden was.

In ieder geval heel veel sterkte ermee, ik weet in ieder geval dat ik het er nog steeds moeilijk mee heb.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hoi allemaal,

Jullie ook sterkte met het verlies..

Noortje, Chuckie had zeker geen plak kontje, ik heb toen ik jong was al eerder een konijntje daaraan verloren en ik wordt echt panisch als er een vlieg in huis is. Ik dood ze meteen, en heb nu horren. Dus dat was het zeker niet.

En Holly, mijn konijntje had al sinds een jaar ofzo een grijs staartje gekregen, wat er erg grappig uitzag omdat ie helemaal zwart was. Dus misschien was het inderdaad wel ouderdom. Maar ja, het is en blijft toch een beestje waar je je verantwoordelijk voor voelt en het is dan frustrerend dat je op een gegeven moment niks meer voor hem kan doen..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hm... Tuurlijk worden sommige konijnen minder goed verzorgd en worden ze minder oud, maar gemiddeld 3? Lijkt me wel erg jong.. In ieder geval kúnnen ze inderdaad met de juiste verzorging veel ouder worden. 12 is een hele mooie leeftijd, ik hoop dat ook te halen met mijn liefjes (mijn oudste is nu 6)!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wow! Ik ga nu ook voor 14 met mijn andere konijntje..

En Danielle, ik vond het ook al een laag gemiddelde en schrok er erg van.. Veel mensen kijken niet echt om naar hun konijn. Ik merk ook echt vaak dat mensen niet snappen waarom je een konijn als huisdier zou willen. Ze vinden het iets voor kinderen, maar ik kan mijn huis toch echt geen thuis noemen zonder een lieve nijn. :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Inderdaad, vrijdagavond was ik op een verjaardag en daar hadden ze konijnen, en iemand die op visite was, zag ze, en toen vertelde mijn moeder dat ik er ook 8 had. Toen zei ze dat ze geen idee had wat je met konijnen moet doen, ze zitten alleen maar saai in een hokje te zijn en je kan er niets mee. Ik stond even met mijn mond vol tanden, hoe weet je dat in godsnaam als je je er nooit in verdiept hebt?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja precies.. Maar dat is ook vaak het probleem. Ik heb echt gemerkt dat het hele lieve, gezellige en dankbare diertjes zijn. Zeker als ze lekker rond mogen lopen! Chuckie, die net overleden is kwam altijd als ik hem riep en wilde dan lekker geaaid worden. Ook als we bij de dierenarts waren, voorheen liet ik altijd de assistentes hem vasthouden want hij stribbelde altijd zo tegen, maar ik hield hem de laatste tijd vast en hij bleef gewoon lekker rustig. Ze hechten zich toch aan je, en zodra die beestjes ook van jou houden is het echt geweldig om ze in huis te hebben!

Ik heb veel geluk gehad want mijn ouders zorgden er altijd voor dat we konijntjes hadden, en mijn zus en ik hebben er veel baat bij gehad, en we kunnen allebei niet meer zonder. M'n zus wordt 33 die heeft een nijn en ik ben 25 en heb nu nog maar 1 nijntje. Ik denk dat ik als ik 80 ben en in een verzorgingstehuis zit nog een konijn op m'n kamer heb haha.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hihi, konijntjes zijn inderdaad erg leuk, af en toe zijn het zelfs net hondjes, je kunt ze van alles leren! En inderdaad, ze hechten zich ook aan je! De eerste keer dat ik met alle nijntjes naar de dierenarts ging, sprong Saar uit angst van de tafel af, tegen mijn borst en ze kroop zo in mijn nek, haha! Ze kroop helemaal tegen me aan en zat te bibberen, arm schatje. Nu gaat het gelukkig beter ;)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heeyy Danielle, mijn konijn die ik heb gered uit een veewagen met weinig eten en drinken heeft zich ook goed aan mij gehecht, de anderen (nog) niet. Zij ondertandjes werden geknipt en er kwam veel bloed uit. Toen kwam hij terug met een andere tangetje om zijn voortanden te doen, en toen was hij héél bang en sprong vanuit die tafel keihard tegen me op en toen kroop hij ook me nek in en zat ook helemaal te trillen. Ik zat helemaal onder het bloed, zelf in me mond van hem!:P Wel

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .