[Hooiverslaving]

Pffff, komt die dan niet in héél grote hoeveelheden? Wij hebben nu al zo een grote baal stro, en ik moet die telkens versleuren wanneer ik een wasje in de wasmachine wil steken

Haha, dan durf ik haast niet te vertellen dat wij laatst 5 pakken hooi en 1 pak stro van een boer hebben laten komen. Gelukkig konden we het kwijt in de kelder dus ligt het niet echt in de weg. Nu moet ik er wel bij zeggen dat we 13 konijnen hebben en dat het dus heel snel gaat. Het eerste pak hooi is al op. Bij ons eten ze trouwens ook liever hooi van de boer dan van de welkoop/dierenwinkel/supermarkt.

[Zo krijg je dus oepsnestjes!]

Ik vind het ook ernstig dat je niet op het oordeel van een dierenarts kunt vertrouwen. Als je als dierenarts niet veel jonge konijnen in je praktijk ziet kan ik me nog enigszins voorstellen dat je een keertje fout kunt zitten als het om één jong konijntje gaat. Hoewel je dan naar mijn mening beter kunt zeggen dat je het niet zeker weet, want mensen vertrouwen toch op het oordeel van de dierenarts. In mijn geval hebben ze niet één maar vijf konijntjes bekeken en zo jong waren ze ook al niet meer. Als je dier een niet zo vaak voorkomende ziekte heeft hoop/verwacht je toch ook dat de dierenarts de juiste diagnose stelt?

Overigens heb ik inderdaad de andere konijntjes ook gelijk bij de opvang laten checken en voor de rest klopte het allemaal.

[Antwoorden]

Goed topic! Dit heb ik me laatst ook al eens zitten af te vragen. Ik ben dus erg benieuwd naar de reacties van anderen.

[Zo krijg je dus oepsnestjes!]

Vandaag was ik bij de dierenarts voor de castratie van twee jonge rammen. De rest van de konijnen (hun twee zusjes, vijf jongere halfbroertjes en -zusjes en vier volwassen konijnen) had ik ook mee om in te enten. Het leek me slim om het geslacht van de jongere konijnen ook nog eens te laten controleren. Door twee oepsnestjes heb ik nu dertien konijnen, dus ik kan me geen fouten meer permitteren.

Mijn vriend en ik hadden de jongere konijntjes al drie keer bekeken en telkens kwamen we allebei tot dezelfde conclusie: twee voedsters en drie rammen. Ik was er dus vrij zeker van dat het klopte, maar om alle twijfel weg te nemen dus toch maar even naar de 'expert'. Ik was nog niet eerder bij die dierenarts geweest, maar ze schijnen veel konijnen te castreren voor een opvang en zijn ook nog eens veel goedkoper dan mijn vaste dierenarts, dus dat vond ik reden genoeg om een uitstapje te maken. Het was een beetje een chaotische boel met dierenartsen/stagiairs/assistentes (?) die de spreekkamer in en uit liepen en eigenlijk gaf me dat niet echt een goed gevoel. Het was uiteindelijk een jonge dierenarts (misschien nog in opleiding?) die meende dat een bepaald konijn een voedster was, terwijl ik dacht dat het een ram was. Ik vroeg haar daarom of ze het zeker wist, waarop ze begon te twijfelen en zei dat het konijn nog wel erg jong was om het goed te kunnen zien. Volgens mij grote onzin want het konijn is al twaalf weken. Ze riep haar oudere collega erbij en tot mijn grote verbazing zei ook zij dat het een voedster was.

Eigenwijs als ik ben heb ik het konijn in de auto zelf nog eens bekeken en ik kon er echt geen voedster van maken. Ook volgens mijn moeder en vriend was het overduidelijk een ram. Omdat ik het echt zeker wilde weten zijn we doorgereden naar de konijnenopvang Aa&Hunze in Veendam, waar ik zeer goede ervaringen mee heb. Daar hebben ze er ook nog eens met 2 personen naar gekeken, maar geen twijfel mogelijk, het is echt een ram! Om ze niet te beïnvloeden had ik trouwens niet gezegd wat ik zelf dacht en wat de dierenartsen hadden gezegd. Voor wie denkt dat de dierenartsen het toch bij het juiste eind hadden wil ik morgen wel even een foto maken.

Ik snap niet hoe twee dierenartsen zich zo kunnen vergissen. Ze hebben vijf konijnen bekeken, dus er was vergelijkingsmateriaal genoeg. Als ik op het oordeel van deze twee dierenartsen had vertrouwd had ik de ram bij mijn voedsters gezet, waar hij dus zes voedsters (waaronder zijn moeder, zusjes en halfzusjes) had kunnen dekken. Reken maar uit hoeveel (ongezonde en misvormde?) jonge konijntjes dat had kunnen opleveren.

Toen mijn moeder de gecastreerde rammen ophaalde heeft zij uiteraard nog gemeld dat de dierenartsen zich hadden vergist en dat dit erg vervelende consequenties had kunnen hebben. Er werd wat nonchalant gezegd dat die ene toch ook wel een beetje een twijfelgeval was. Ongelofelijk.

Het is niet de eerste keer dat wij meemaken dat een dierenarts zich vergist. Eerder hadden wij al eens een voedster die stiekem toch een ram bleek te zijn. Dat was overigens een andere dierenarts.

Laat dit dus een waarschuwing zijn, niet alle dierenartsen zijn in staat om rammen en voedsters van elkaar te onderscheiden. Als het er echt toe doet, vertrouw dan niet op het oordeel van slechts één dierenarts maar laat er ook nog een ander naar kijken.

[Inentingen & E.C. - Wanneer beginnen met panacur?]

Kun je niet morgenochtend gelijk de dierenarts even bellen? Daar zullen ze het vast wel weten.