[hulp gevraagd voor omgaan met konijnen]

Hoi!

Vorige maand ben ik verhuisd naar een grote kamer, wat voor mij de mogelijkheid schiep om een huisdier te nemen. Afgelopen week heb ik daarom bij een alleenstaande, zwangere vrouw twee konijnen opgehaald waar ze niet meer voor kon zorgen. Ik kende haar niet, maar via via via kreeg ik te horen dat ze geen prioriteit meer aan die beestjes kon geven.

Ik heb nooit konijnen gehad dus ben ik eerst allerlei artikelen gaan lezen en met kenners gaan praten hoe je een konijn het beste kan houden. Met goede moed ben ik er aan begonnen. Een paar dagen later, weet ik het al niet meer.

Het zijn er twee, een was zeker weten een vrouwtje, de ander wist ze niet zeker. Ze zijn 2 jaar en 3 maanden en middelgroot (wat voor merkje ze precies zijn weet ik allemaal nog niet).

Ze zijn druk. Sochtends word ik wakker van het geluid dat ze rondjes achter elkaar aan rennen in hun kooi. Ze eten goed (naar mijn inziens) en ze liggen vaak languit te slapen. Gezonde konijnen zou je zeggen.

Ze zijn heel bang. Elke keer als ik maar een beweging maak (ook al zit ik aan de andere kant van mijn 35 m2 grote kamer...)dan schrikken ze en staan ze stokstijf voor zich uit te staren. Als ik langs hun hok loop dringen ze zich in een hoekje. Zodra ik bij het hok stop en neerkniel weten ze niet hoe snel ze met hun kop op de grond onder elkaar moeten kruipen.

In een van die artiekelen stond dat je ze elke dag uit hun hok MOETEN. Minimaal 2 uur, om hun pootjes te strekken. Dus ik heb mijn hele kamer konijn-proof gemaakt, hek van het hok weg...maar ze komen niet uit hun bak. Ik dacht dat ze moesten wennen, maar al 3 avonden komen ze er niet uit. Ook al ben ik weg. Ik heb er net een uit gehaald en aan de andere kant van de kamer gezet...maar hij rent zo snel mogelijk weer terug naar de bak. Uren ka ik het hek er van af laten, maar ze komen er niet uit.

Wie kan me helpen!!!?? wat moet ik doen zodat ze niet meer zo bang voor me zijn??