cottontail
-
Items
108 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door cottontail
-
-
ik maak zo wel een papje van der gewone bix en kijk eerst of ze het zelf een beetje begint en dan kan ik altijd nog wat in der bek doen als het nog niet gaat.
-
zeg toch ook niet dat ik dat doe. Bij hamsterd meng je wel brinta met kittenmelk, dus ik wist niet hoe dat met konijnen zat.
Zou ik nu al met die dwangvoeding beginnen of nog eventjes wachten? En hoeveel moet ik haar dan geven? Een spuitje vol? om alles een beetje aan de gang te houden?
Ik ben wel een beetje bang dat het der alleen maar meer stress oplevert. Denk dat dat ze niet eet komt door veel stress en pijn (maar de pijn zou grotendeels opgelost moeten zijn met pijnstillers)
-
hm.. heb de site gevonden, maar is die voeding eigenlijk wel goed voor volwassen konijn?
-
ik geloof dat ze pijnstiller dosering wel kunnen berekenen hoor bij de dierenarts dus dat zal wel goed zijn.
Maar ze is wel wakker (iig elke keer dat ik kijk). Ze heeft gewoon der ogen open en soms beweegt ze ook wel wat, maar blijft wel steeds in het zelfde hoekje zitten en draait zich niet om en gaat ook niet lekker languit liggen ofzo. Ze zit gewoon steeds op der vier poten. Maar misschien probeer ik dan wel wat dwangvoeding voor ik zo naar bed ga.
Maar dan moet ik wel weten hoe dat ook alweer moest. Moet ik dat nog mengen met melk of juist water? Hoe heet die site ook al weer waar je die voeding voor jonge konijnen kan bestellen?
-
dat hebben ze niet specifiek gezegd dus dat zou ik niet zeker weten. Als dat heel normaal is om te doen waarschijnlijk wel, maar anders denk ik het niet.
Op dit moment heeft ze beschikkin tot alles wat ze normaal ook eet, hooi, normale bix een paar paardebloemblaadjes wat groente dat ze normaal erg lekker vind enzo. En voor de castratie heeft ze ook gewoon alles gehad.
-
hey mensen.
Mijn voedster is vanmiddag half twee gecastreerd, om half zes was ze thuis. Ze zit nog steeds in het zelfde hoekje en niks wijst erop dat ze nu al iets gegeten heeft dus ik maak me inmiddels redelijk zorgen.
Ze heeft pijnstilling gekregen bij de dierenarts en meegekregen, maar daar hoefde ik morgenmiddag pas mee te beginnen. Daar zeiden ze ook dat ik moest langskomen als het sochtends nog niet goed ging met der dus wrs moet ik nu nog gewoon even aanzien, maar wat vinden jullie?
Ik heb dwangvoeding als dat nodig is, maar moet ik daar nu al mee beginnen of het aanzien tot morgenochtend en dan naar de dierenarts gaan als het nodig is. (lastige is dat ik haar dan wel op de fiets in reismand mee moet en het is binnenkonijn dus ook niet echt optimaal).
Ik weet sowieso niet meer wat de verhoudingen ook al weer waren van die dwangvoeding etc. Ik had het keer besteld toen ik dacht dat mijn voedster zwanger was voor het geval er iets mis zou gaan met de kleinetjes (uiteindelijk was ze gelukkig niet zwanger).
Kan iemand me even snelle tip geven en hopelijk geruststellen??
-
Ik denk dat ik ze dan toch het beste uit elkaar kan halen. Ze jagen nu nog best wel eens achter elkaar aan en dan heeft zij er gewoon echt meer baat bij om rustig te herstellen.
En ik weet dan niet zo goed wanneer ze opnieuw gekoppeld kunnen worden, want daar ben ik het liefst zelf bij en zo vaak ben ik nu ook weer niet bij mijn ouders dat ik dat weer even snel kan doen. Maar zolang ze dan uiteindelijk maar weer lekker relaxed bij elkaar zitten.
-
Ergens begin april laat ik mijn voedstertje castreren en nu heb ik nog een paar vraagjes.
Ik heb mijn voedster nu namelijk samen met een gecastreerde ram zitten en weet niet of ik haar na de operatie weer terug kan plaatsen in het hok bij hem of dat ik haar nog beter een tijdje apart kan hebben tot ze zelf helemaal herstelt is van de operatie en ik ze daarna weer opnieuw moet koppelen. Dat laatste leek mij eigenlijk wel het beste voor haar maar misschien weet iemand hier meer van?
En hoe lang kan ze dan beter apart blijven?
(dit heeft miss niet zo veel met gezondheid te maken, maar zat te twijfelen waar het het beste bij paste)
-
Malibu ligt lekker languit bij der nestkast. Om de een of andere reden ligt ze altijd op een stuk waar ze eerst alle bodembedekking aan de kant schuift, vind ze fijner ofzo..
En Pivo zat net in de ren, dus was er bijgaan zitten en heb hem op schoot gelokt met broccoli en hij is voor het eerst echt gaan zitten om geaaid te worden. Dat je echt kon zien dat hij ervan genoot. Dus ik helemaal blij
-
Pivo is aan het bedelen of die niet nog weer rond mag rennen door de kamer, maar het is nu Malibu's beurt. Nu afwachten of malibu daar ook nog gebruik van gaat maken. Ze snapt het idee van een open hok met een trappetje naar buiten nog steeds niet
-
Bedankt voor de reacties. Ik kan zelf helaas haar niet vaak persoonlijk verwennen omdat ik alleen af en toe in het weekend thuis ben. Maar ik ben mijn zusje wel aan het leren wat ze allemaal kan doen. Die begint nu ook in te zien dat het leuk is en die doet der wel echt haar best voor, dus dat zit wel goed.
Verder is sparen ook niet echt een optie. Klinkt heel gierig, maar ik ben student en hou niet bepaald veel over (als ik al iets over hou) aan het eind van de maand. En het geld dat ik toch opzij weet te zetten heb ik nodig voor als hier wat extra's nodig is (wanner iets kapot gaat en voor mijn eigen konijnen etc.).
Het dochtertje is van haar, maar die zit dus alleen. Zij zelf zat bij mijn konijn, maar die is afgelopen jaar overleden.
-
Het arme konijntje van mijn zusje heeft al twee en half jaar last van traanbuisonsteking. We zijn toendertijds naar de dierenarts geweest omdat der derde ooglid/ traanbuis dik was en ze steeds een witte viezige vlek op der ogen had. Toen bleek dat haar kiezen tegen de traanbuizen aan drukken. Die zaten verstopt wat de onsteking van traanbuizen heeft veroorzaakt. Ze kan daardoor niet meer zelf haar oog schoonmaken, vandaar dus die witte viezigheid steeds in der ogen.
We konden toen ervoor kiezen om haar kiezen te laten trekken en meerdere malen haar traanbuizen te laten doorspoelen. Dat zou zo'n 500 euro kosten en dan was de kans dat het zou helpen niet aanzienlijk. Ook zou ze met de hele procedure heel wat te lijden hebben. Mijn ouders wilden dit niet laten doen vanwege het geld en kleine slagingskans etc.
We hebben vervolgens wel een aantal flesjes met druppeltjes mee gekregen die het oog schoon konden houden en miss iets van onsteking minder maken. Ik heb heel braaf twee maanden lang drie keer per dag drie sets van die druppels gegegeven, maar het hielp allemaal niets. (mijn zusje was btw toen veel te jong om die zorg op zich te nemen).
De druppels waren bedoelt om eerst het vuil op te lossen. Dan zou het vanzelf uit het oog spoelen met water (op juiste pH). Vervolgens konden de medicijnen op het oog.
Omdat dit ook niet werkte en ze verder hetzelfe levendige gedrag vertoonde als altijd hebben we geen verdere maatregelen meer genomen.
Inmiddels is ze er toch wat minder goed aantoe, oke ze gedraagt zich nog steeds hetzelfde. maar ze ziet niks\weinig door het vuil en de dikke traanbuizen\oogleden.
Heeft iemand dit miss ook ooit gehad bij een konijntje en weet je miss of we nog haar leven wat kunne vergemakkelijken. (ik woon zelf niet meer thuis maar ik vond haar afgelopen weeken wel heel sneu uitzien, met zo'n 'verminkt' gezichtje). Het enige wat mijn ouders doen is in de gaten houden of ze nog 'goed leeft'. Anders is het voor haar helaas afgelopen.
ps: voor haar dochtertje wil ik mijn ouders proberen te overtuigen er een gecastreerd mannetje bij te halen!
-
Misschien is dit een hele domme vraag, maar moet je als je groente geeft altijd alleen rauwe groentes geven?
Voedster gecastreerd eet nog niet
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Ik heb het net nog even aangekeken maar er gebeurde niet veel. Ze had zich wel op een gegeven moment omgedraaid.
Dus ik heb haar toch wat dwangvoeding gegeven ( papje gemaakt van de bix met water). uit zichzelf deed ze er niks mee maar als ik het in der mond spoot begon ze het als een gek op te likken. Ze leek ook niet heel erg gestressed dus dat viel me allemaal mee. Het ging heel fijn en makkelijk. Op een gegeven moment begon ze ook aan de handdoek te knagen en trekken. Er zat weer echt leven in haar toen ik der zo op tafel had staan. Dus ik kan nu met redelijke gerust hart gaan slapen en dan morgen vroeg op om te kijken hoe het gaat. Mijn vader blijft speciaal iets langer thuis van zijn werk voor als we toch naar de dierenarts moeten, maar het lijkt er niet op zo.
Ik vind het alleen wel lastig om haar zo bij mijn ouders achter te laten, want morgen moet ik toch echt weer terug naar utrecht waar ik op kamers woon en dan moeten mijn ouders haar de pijnstilling geven enzo.
Bedankt voor alle tips! en ik hou jullie op de hoogte van hoe het morgen gaat enzo