Ga naar inhoud

Momito

Members
  • Items

    3
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Berichten die geplaatst zijn door Momito

  1. Beste allen,

     

    Graag jullie tips of adviezen in deze situatie. Wij hebben sinds een jaar een lief pluizig wit konijntje genaamd Toet uit het asiel geadopteerd. Wij zijn absoluut dol op Toet. Hij houdt van knuffelen en spelen en komt direct op je af als je thuis komt. Hij ziet en hoort slecht (albino) en heeft geen voortanden meer. We hebben hem toendertijd geadopteerd voor mijn vorige konijn. Mijn vorige konijn is kort na deze adoptatie overleden en we vonden het zielig om hem alleen te laten en zijn op zoek gegaan naar een andere konijn. We zijn opnieuw naar het asiel gegaan en hebben daar Laura gevonden. Laura was een verlegen maar nieuwsgierige langharige voedster die goed lag in het temperament van Toet (we wilden niet dat hij overschaduwd zou worden door een drukke of dominante voedster). De koppeling was spannend (omdat Toet zijn perceptie slecht is; hij ging met zijn achterkant naar Laura toe zitten omdat hij haar gewoon niet hoorde of zag, wat natuurlijk iets anders betekend in konijntaal dan Toet waarschijnlijk bedoelde), maar uiteindelijk is het goed gelukt. Ze zijn erg goed samen en lijken veel aan elkaar te hebben.
    Laura bleef nadat wij haar in huis hebben gehaald schuw en bang. Met veel pijn en moeite hebben we haar inmiddels zover dat ze ons is gaan associëren met eten en komt dan op je af en eet ook uit je hand (sinds 6 maanden). Ze laat (met moeite) toe dat ik haar mag onderzoeken en aaien onder het eten (sinds 3 maanden). Omdat zij een langharig konijn is, heeft zij vachtverzorging nodig. Ik heb 3 maanden geprobeerd dit uit te voeren in haar hok met iets lekkers voor haar neus in de hoop dat ze blijft zitten, maar dit werkt gewoon niet. Nu pak ik haar een keer per 2 maanden op en zet haar op schoot om haar haren te borstelen, bij te knippen, eventueel de nagels te knippen en haar beter te controleren. Ze blijft op schoot zitten (gelukkig!) maar ze haat het. Ze lijkt te genieten van de aandacht (tandenknarsen), maar daarna is ze een volle dag knijterboos en geïrriteerd. 

    Al met al lijkt ze ons gewoon echt niet te mogen. Ik praat elke dag met haar, ga voorzichtig voor een kwartier of meer in het hok zitten om te kijken of zij naar mij toe komt. Het enige wat gebeurd is dat ze ergens in die 15 minuten van mij schrikt en zich verstopt. Ook als ik in het hok ga liggen komt zij niet op mij af. We zijn inmiddels een jaar verder en voor mijn gevoel zit er geen progressie meer in. Ik vind het erg jammer dat zij zo is en merk dat mijn geduld op begint te raken. Ze kan gelukkig wel goed met Toet maar zowel op mijn vriend en mij blijft ze met vluchten reageren als er geen eten in het spel is. Wat zouden jullie doen in mijn geval? Hebben jullie nog tips of tricks om vooruitgang hierin te boeken of is dit het moment dat we de handdoek in de ring moeten gooien en accepteren dat ze ons niet leuk vind?

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .