Wena42
-
Items
7 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Wena42
-
-
Hoi allemaal,
Ik hoor sinds de afgelopen dagen borrelende geluiden en een klotsende waterbuik bij m'n voedster. Weten jullie wat dit kan zijn? Ik kan er weinig info over vinden online.
Ze eet en drinkt als normaal (veel hooi, weinig biks en elke dag een halve witlof; nooit problemen mee gehad), ze is nog steeds speels en actief en springt regelmatig op de bank om te snuffelen.
Als ze op de bank springt hoor ik het water in haar buik heel hard klotsen. Als ze ligt hoor ik haar buik borrelen.
3 weken terug had ze een gasbuik, maar na snel behandelen door de DA was dat dezelfde dag weer voorbij.
Groetjes Wena
-
Hoi allemaal!
Sinds een paar weken heeft mijn ram, Gregory, graafdrift. Hij kan niet stoppen met alle houtkorrels hardhandig uit z'n toilet (die hij gewoon gebruikt) graven. Het vliegt alle kanten op wat natuurlijk niet hygiënisch is. Dit komt uit het niets, want de afgelopen 2,5 jaar heeft hij nog nooit dit soort gedrag laten zien. Naast het welbekende behang knagen, heeft hij geen (voor mij) vervelende trekjes.
Iemand een idee wat er aan de hand kan zijn en hoe hiermee om te gaan?
Wat context:
- Hij is 3 jaar oud, >2,5 jaar terug gecastreerd en woont sinds die tijd bij mij
- Zijn gesteriliseerde vriendin Fifi heeft geen graafdrift
- Hij heeft altijd al binnen gewoond. Kooi staat open, hij loopt los rond in onze woonkamer van 60m2
- Hij heeft een zandbak die hij soms gebruikt. Verder veel speelgoed, nieuwe dozen en papieren om te knagen
- Over een maand of 2 mogen ze onder toezicht de tuin in. Die zijn we aan het verbouwen en konijnproof aan het maken
Alle adviezen zijn welkom :)
Groetjes Wena
-
1
-
-
Op 19-8-2020 at 15:09 zei Jamesthebunnybutler:
Ik ben zelf ergotherapeut en doe veel met rolstoelen, voor mensen dan. Ik weet niet zo goed wat ik van die konijnen rolstoeltjes vind. Een konijn kan daarmee denk ik niet echt zijn natuurlijke gedrag laten zien en zich ook niet wassen. Eerlijk gezegd denk ik dat je hiermee de druk op de voorste twee pootjes heel erg groot maakt en het probleem daar naartoe gaat verplaatsen. Verder verwacht ik dat het niet zo goed is voor de rug van het konijn, omdat de stand van de achterpoten met zo'n rolstoeltje verandert en daarmee ook de stand van de wervelkolom. Ook daar belast je het konijn denk ik meer mee en dat kan dan juist ook weer pijnklachten veroorzaken. Als een konijn stopt met lopen/rijden, rijden die wieltjes nog door waardoor je ook een piekbelasting op de rug en voorpootjes krijgt. Ik weet niet hoe anatomisch en geavanceerd die konijnenrolstoeltjes inmiddels zijn, maar ik heb zelf het idee dat een konijn zich vanuit zichzelf het beste kan aanpassen aan de handicap en dat allerlei orthesen aan het lijfje meer kwaad dan goed doen. Je kan ze ook geen instructie geven over hoe ze het moeten gebruiken, terwijl mensen heel uitgebreide trainingen krijgen om de juiste technieken aan te leren met zo min mogelijk belasting. Verder natuurlijk altijd de vraag hoe konijnwaardig het is om het zo'n rolstoeltje te geven. Is dat niet vaak meer omdat het baasje het dier niet kwijt wil? Dat is geen oordeel van mij, maar meer iets wat ik me afvraag.
Verder hier geen ervaring met dit soort tunoren bij konijnen.
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Helemaal logisch natuurlijk dat een rolstoel de lichaamshouding veranderd. De natuurlijke houding van konijnen is dat de wervelkolom buigt (zithouding). Konijnenrolstoelen trekken de rug echter recht, zover ik heb gezien. Ben een aantal artikelen ingedoken over de rolstoelen en ze passen enkel bij konijnen met een sterke bouw, waarbij ze sterke voorpoten hrbben die de rolstoel kunnen trekken. Helaas heb ik een rexkonijn met dunne, fragiele pootjes. Haar nagels en pootjes zijn de afgelopen maand al scheef gaan staan vanwege de overbelasting op de gezonde 3 poten. Denk daarom dat een rolstoel inderdaad geen uitkomst biedt..
-
Op 19-8-2020 at 08:23 zei Dollie:
Ik ben niet bekend met dit type tumor (althans, nooit tumoren laten onderzoeken) maar wel met pootamputaties bij konijnen. Mijn ervaring is dat er nog wel kwaliteit van leven is, maar dat dit niet heel langdurig is. Ze kunnen zich goed redden en in eerste instantie heb ik niet het idee dat er pijn of ongemak is. Naar verloop van tijd ontstaat er inderdaad overbelasting en dan krijgen ze inderdaad klachten als urinebrand en kunnen ze moeilijker lopen. Mijn ervaring is dat ze nog een paar jaar (2-3) lekker kunnen rond hobbelen en dat er dan een punt komt waarbij euthanasie de vriendelijkere optie is. Bij een klein(er) konijn zou ik wel gerust weer opnieuw voor amputatie kiezen.
Sterkte!
Ah, wat goed dat je hebt meegemaakt dat ze na een pootamputatie nog wel een aantal jaar kunnen leven! Ik kreeg van de dierenarts met name de negatievere verhalen te horen..
Ik denk alleen dat het bij Pebbles minder zal helpen, aangezien ze een rexkonijn is met hele dunne, fragiele pootjes (plus zere hieltjes die nooit helemaal zijn weggegaan). Haar nageltjes zijn ook scheef gaan groeien, omdat ze nu al een maand haar andere 3 pootjes overbelast... Maar jouw ervaring zet me zeker aan om meer ervaringen bij anderen op te halen m.b.t. pootamputaties, dank je!
-
Hoi mede-konijnenvrienden,
Sinds een jaar heb ik Pebbles (voedster, gesteriliseerd) als gezelschap voor mijn rammetje, Gregory (gecastreerd).
Pebbles hebben we uit het asiel gehaald, nadat het vorige vriendinnetje van Greg was overleden. Ze kwam van een fokker die de konijnen (rexen) zwaar heeft verwaarloosd. Ze leefden op roosters in kleine hokken, waardoor ze allemaal zere hieltjes hadden gekregen. Verder was er een hap uit Pebbles' oor (denk vanwege de stress van vele konijnen in een kleine ruimte proppen?), maar voor de rest is ze gezond.
Sinds een maand loopt ze mank, waarbij ze haar linker achterpoot omhoog tilt, zodat het de grond niet raakt. Ben sindsdien 4 keer bij de konijnkundige dierenarts geweest voor een heel onderzoekstraject:
- Te beginnen met een Metacam kuur, dit hielp niet.
- Vervolgens Rontgenfoto's, waarop een gezwel was te zien aan de binnenkant van Pebbles' knieschijf. Ze kan door het gezwel haar linkerpoot niet meer strekken en tilt het daardoor op.
- Een punctie onder narcose, waarbij het om een verdikking in het weefsel ging.
- Vervolgonderzoek door een oncoloog aan de Universiteit Utrecht, aangezien dit type kanker op deze plek nog weinig is gezien bij konijnen. Nu blijkt Pebbles een kwaadaardige tumor (kanker) te hebben, een lymfosarcoom.
Ik vroeg de da hoe hij denkt dat de tumor zich zal ontwikkelen, prognose e.d. Hij moet daarvoor nog even met de oncoloog overleggen of er kans op uitzaaiingen zijn.
Wel gaf de da aan dat er niet echt therapieen zijn, behalve een amputatie vanaf haar dijbeen (het hele stuk dus!). Deze da heeft vaker amputaties bij konijnen gedaan, maar is er niet meer over te spreken. Hij ziet in de praktijk dat de kwaliteit van het leven achteruit gaat, naast bijkomende problemen als een vieze achterkant, niet meer kunnen wassen, overbelasting van de overige poten etc.
Pebbles loopt momenteel wel, maar minder dan voorheen. Haar eetlust is verder gelukkig niet afgenomen, ze wordt nog steeds helemaal wild als ze geritsel hoort 🙂
Zelf ben ik bereid om ver te gaan qua behandelingen, maar ik realiseer me ook dat dit niet altijd de beste keus is voor een konijn qua levenskwaliteit.
Ik ben benieuwd of iemand ervaringen heeft met konijnen met lymfosarcoom tumoren? Met name hoe het zich heeft ontwikkeld, wat betekent dit voor de verzorging, zijn er eventuele therapieen en ook: wanneer besluit je om ze te laten inslapen?
Groetjes, Wena
Borrelende geluiden en klotsende waterbuik
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Hi James,
Dankjewel voor je reactie. Ik ben naar een konijnkundige da geweest. Zij hoorde wel meer darmgeluiden bij m'n voedster dan bij m'n andere konijn, maar zag geen aanleiding om medicatie te geven. Ook omdat ze verder gezond is, goed eet/drinkt en normaal ademt.
Ik blijf het gek vinden en zal het zeker in de gaten houden!