Mirjam123
-
Items
21 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Mirjam123
-
-
Op 28-3-2023 om 10:41, happy211 zei:
Heel veel sterkte! Hoewel het ontzettend onverwacht en pijnlijk is, lijkt het me ook een hele mooie manier om te sterven, in eigen omgeving met haar maatje erbij, zeker omdat ze tot kort daarvoor nog zo tevreden was.
Ik ben vrijwilliger bij een opvang, niet degene die je noemt, maar kan je zeggen dat de konijnen echt goed verzorgd worden. Niet helemaal zoals thuis, maar echt prima voor een hopelijk korte tussenstop naar een nieuw thuis. Soms merk ik wel dat een konijn niet happy is in de opvang en dan wordt er altijd een oplossing gezocht (bijvoorbeeld naar een rustigere hoek van de opvang of een iets groter verblijf als dat kan). En de meeste konijnen doen het echt verrassend goed in de opvang. Bij de opvang waar ik vrijwilliger ben is de doorstroom ook echt goed, de meeste konijnen blijven maar kort voor ze alweer een nieuw maatje en baasje hebben.
Nog een kleine opmerking om jouw verwachtingen misschien bij te stellen: Verwacht geen update over hoe het gaat, of hij al is uitgeplaatst, hoe de nieuwe baasjes zijn. De meeste opvangen hebben het zo druk met het verzorgen van de konijnen en het bijhouden van nieuwe afstand en koppelingen, dat hier geen tijd voor is. Ik merk dat dit mensen vaak teleursteld als ik dit moet vertellen bij afstand, vandaar dat ik je er alvast op wil voorbereiden.
Bedankt voor de tip, ik was er inderdaad al een beetje bang voor dat dat geen realistische verwachting zou zijn. Ik had bedacht dat ik zelf gewoon regelmatig op de site kan kijken of hij er nog op staat, dan weet ik ook of hij er nog zit..
Moet zeggen dat ik het echt ontzettend lastig vind, hoe dichterbij het komt, hoe moeilijker. Enerzijds wil ik echt geen nieuwe dieren meer omdat ik telkens het verdriet niet trek. Anderzijds is Benji al 5 jaar bij me en breekt mijn hart van het idee dat hij misschien nog wel weken of zelfs maanden alleen blijft zitten in de opvang.
Het is echt zo zielig nu, hij zit alleen maar, in elk geval 95% van de tijd dat ik wakker ben, bij Rosa’s favoriete plekje. Eten doet hij echt amper. Hij eet gelukkig wel iets, maar echt veel te weinig. Hij is overduidelijk in de rouw en enorm van slag. Ik heb nu een kruik in het hok gelegd met een doek er omheen, zodat hij iets warms heeft om tegenaan te kruipen. Maar daar maakt hij geen gebruik van zover ik zie. Een wilgen-speelbal gevuld met hooi en kruiden geeft ook geen afleiding.. 😞Ik ga morgen de opvang bellen om nog eens te overleggen. Misschien is er een mogelijkheid dat Benji alvast gekoppeld wordt aan een voedster uit de opvang, dat ze als stel ter adoptie gaan. Want nog veel langer alleen zijn gaat hem echt geen goed doen. Of anders kom ik zaterdag met meer konijnen thuis dan ik er heen ging…sluit ik ook nog niet helemaal uit. En ergens zou ik niks liever doen hoor, ik heb al een paar keer gekeken.. Maar ik wil echt geen nieuwe dieren meer 😞
-
2
-
-
Afgelopen vrijdag is een van mijn konijnen, best wel onverwacht, overleden. Vermoedelijk aan een hartstilstand. Haar vriendje, Benji, zit nu alleen. Hoewel het mijn hart breekt om afscheid te nemen, heb ik toch besloten om hem af te staan ter adoptie. Ik wil uiteindelijk geen huisdieren meer (ik heb nog een ander koppel over), telkens het afscheid trek ik echt niet meer. Nu heb ik eigenlijk twee vragen: enerzijds ben ik op zoek naar tips om Benji te helpen, anderzijds ben ik op zoek naar mensen met ervaring met het afstaan van een konijn.
Benji heeft ontzettend veel last van het verlies van zijn grote vriendin. Hij eet kleine beetjes, maar laat veel staan. De hele dag/avond (misschien ook nacht?) zit hij rondom Rosa's favoriete plekje. Af en toe zit hij even ergens anders, dan weer naast haar plekje (ze had de gewoonte om de zandbak als wc te gebruiken en de wc-bak als chillplek). Steeds maar zit hij tegenover of naast de wc-bak. Hoe kan ik Benji helpen? Ik geef hem regelmatig even iets lekkers tussendoor, dat eet hij vaak wel, maar verder laat hij veel eten staan. Aaien heeft hij nooit gewild, al mocht ik hem zaterdag wel ineens uitgebreid aaien. Iets wat voorheen nooit mocht. Nu probeer ik zo af en toe of hij kriebels wil, maar meestal loopt hij dan weg, om dan even later weer terug te keren naar het plekje naast de wc-bak. Deze zaterdag kan ik Benji naar de opvang brengen en dan is de hoop dat hij zo snel mogelijk een lief vriendinnetje krijgt, met een lief baasje natuurlijk. Maar hoe kan ik Benji helpen zich minder eenzaam te voelen tot die tijd? De opvang zei evt een knuffeltje in het hok zetten, maar wat is geschikt, stel dat hij er aan gaat knagen? De DA assistent zei nog iets wat naar Rosa ruikt, maar dat lijkt mij juist tegennatuurlijk en verwarrend?
En zijn er mensen die ervaring hebben met een konijn afstaan bij de opvang? Misschien toevallig specifiek ervaring met Knaagdierencentrum IJmuiden? Ik weet dat dit voor Benji het beste is, omdat ik echt geen nieuwe dieren meer wil en hem alleen laten zou veel erger zijn. Maar ik vind het heel moeilijk om los te laten, het idee dat ik niet weet waar, of bij wie, hij uiteindelijk terecht zal komen. Dat vreet wel een beetje aan me 😞 Ze doen wel echt serieuze checks, konijnen gaan sowieso nooit alleen weg en mensen moeten foto's laten zien van het verblijf. Ze krijgen een hele waslijst aan vragen, etc. Dus dat stelt me wel wat gerust. Maar toch.
Achtergrondinfo voor context:
Een halfjaartje terug schreef ik over mijn Vlaamse Reus, Rosa, die bleef maar afvallen. Uiteindelijk werd artrose en nierproblemen geconstateerd. Hoewel de Novacam goed hielp tegen de artrose (ze zat weer lekker in de zandbak etc), kwam ze qua gewicht niet aan. Waar er eerst brokken bleven liggen, kwam haar eetlust op de Novacam (en na het verhelpen van een ontsteking) weer terug, dat gaf hoop. Maar het gewicht bleef weg. Op advies van BB-leden heb ik met de dierenarts behandeling tegen EC besproken en dat vonden ze een goede suggestie. Helaas vond Rosa die medicatie echt ontzettend smerig en kreeg ze er heel veel stress van. Toen heb ik gekozen voor kwaliteit van leven en ben ik gestopt met de Panacur, mede omdat niet zeker was of ze EC had en we dus niet wisten of het wel zin had. De Novacam likte ze zo uit het spuitje, zonder stress. Helaas werd twee weken terug een tumor gevonden, vermoedelijk bij de darmen, maar door vocht in de buik was lastig te zien waar het precies zat. Omdat ze nog steeds fit was besloot ik nog heel even van haar te genieten, al was ik er op voorbereid dat we op korte termijn afscheid van haar zouden moeten nemen. Afgelopen vrijdag is Rosa, voor mijn gevoel, heel onverwacht overleden. Ik was er op voorbereid dat ik die moeilijke beslissing zou moeten nemen en haar zou moeten laten inslapen, voordat ze zou gaan lijden. Of dat ik te laat zou zijn en ze ineens stilletjes in een hoekje zou zitten, of niet zou komen eten. Maar woensdag hadden we nog uitgebreid geknuffeld, donderdagavond nam ze haar Novacam nog probleemloos en ging ze daarna nog lekker zitten eten. Vrijdagochtend zat ze nog op haar favoriete plekje te soezen in de ochtendzon. Daarna was ze even het nachthok in gegaan. Rond 11.50u kwam ze samen met Benji het huisje uitgerend, naar het deurtje van de ren toe. Daar viel ze om. Eerst dacht ik nog dat ze even ging rollen en weer op zou staan. Maar ze bleef liggen. Ik was heel snel bij haar, ik zag het gebeuren. Maar ze was er niet meer. De dierenarts denkt dat ze een hartstilstand heeft gehad. Ergens ben ik 'blij' dat ze niet geleden heeft, geen lijdensweg of stress van met spoed naar de dierenarts. De moeilijke beslissing heb ik niet hoeven nemen. Maar ondanks dat ze ziek was, was dit wel veel onverwachter dan ik had gedacht. En ik mis haar ontzettend, mijn lieve grote vriendelijke reus 😞-
1
-
-
Nou, het bloedprikken zou zaterdag gebeuren, maar vrijdagmiddag werd ik gebeld dat de dierenarts die er zaterdag was nog nooit eerder bij een konijn geprikt had en dat ook niet aandurfde..dus werd de afspraak naar maandagmiddag verschoven. Vervolgens was de dierenarts ziek en was de keuze: wachten of laten prikken door een dierenarts die het nog niet eerder had gedaan, maar wel wilde doen.. Uiteindelijk toch maar besloten te laten prikken, langer wachten leek mij ook niet slim. Nou, bij poging 4 lukte het pas…zo zielig om te zien 😕 Vanochtend Rosa weer naar de dierenarts gebracht, ik zag gistermiddag dat ze een aantal keer probeerde te plassen maar er niks uit kwam en één keer kwam er maar een beetje. Eigenlijk was het vandaag vol, maar ik mocht haar toch brengen zodat ze haar tussendoor konden onderzoeken. Ze hebben röntgenfoto’s gemaakt en urineonderzoek gedaan. Bloedonderzoek was nu ook binnen. Vanmiddag weer opgehaald. Uit de onderzoeken blijken er twee problemen te zijn. EC vond de dierenarts voor nu niet aannemelijk.
Het kleinste probleem is artrose. Haar knieën zijn echt enorm slecht. In principe kun je daar pijnstilling voor geven en dan kan ze daar nog wel eventjes op door, zolang ze het fijn vindt.
Alleen het grootste probleem zijn haar nieren. Die blijken ontzettend slecht en ze heeft nierstenen. Oorzaak is niet goed te achterhalen. Het kan zijn dat haar nieren er ‘gewoon’ mee op aan het houden zijn, pech/erfelijkheid misschien. In dat geval is pijnstilling extra slecht voor de nieren en is er sowieso niks aan te doen zeiden ze. Maar er is ook nog een kansje dat ze een nierbekkenontsteking heeft. Een blaasontsteking die erger geworden is, is dat. In dat geval kan antibiotica de ontsteking tekkelen en zal haar nierfunctie herstellen.
Dan zou ze met pijnstilling voor de artrose dus best nog eventjes mee kunnen gaan. Dus we gaan het in elk geval proberen. Er zou met een dag of 3-4 verbetering te zien moeten zijn, de antibiotica kuur is 10 dagen en dan moeten we zien hoe het gaat, hoe lang ze het fijn heeft op de pijnstilling. Maar echt enorm oud zal ze niet gaan worden 😕
De antibiotica (Trimethoprim-Sulfadiazine) moet ze een 10 daagse kuur van en de pijnstilling (Novacam) moet ze nu in ieder geval 3 dagen en daarna kan ik een beetje afbouwen tot we een dosering hebben die goed is. Op voorwaarde dat haar slechte nierfunctie dus van een ontsteking komt en herstelt met de antibiotica.
Wat kan ik nu voor haar doen? Naast de medicatie. Alle tips zijn welkom!
Voor de nieren heb ik:
-Science Selective Urinairy Health brokken
-Gedroogde (of verse) paardenbloembladeren
-Goudsbloem
-Echinacea
-Verse selderij
-Timothy hooi ipv andere hooisoorten
Voor de artrose las ik:
-Warmte en geen vocht (ze zit nu buiten, moet ik overwegen haar binnen te halen?)
-‘Seniorenwoning’ ze heeft nu een ren en een dubbelhok, daar komt een enkel benedenverdieping voor terug (met behoud van de ren uiteraard)
-Ik las ergens dat er mensen zijn die hun konijn glucosamine evt in combinatie met chondroitine geven? Welke is het beste geschikt voor konijnen? En makkelijk te geven?
-Ik dacht ook te lezen dat berkenblad goed kan helpen?
-Wilgentak werkt ook pijnstillend toch? Of kan dat nu niet met de medicatie of de nieren?
-Ergens las ik ook dat vloeibare groenlipmossel, curcumine en/of zwarte bessenblad goed zou zijn voor de gewrichten en pijnstillend werkt. Is dat zo? En zijn deze dingen wel geschikt voor een konijn?
En dan zoek ik nog tips en adviezen hoe ik de medicatie er het beste in kan krijgen..
Normaal als ik een ziek konijn heb, dan haal ik die met partner tijdelijk binnen in de ‘ziekenboeg’, een kooi van 120x60cm. En zodra de medicatie klaar is gaan ze weer lekker naar buiten, maar dat is nog nooit langer dan een dag of 3 geweest. Nu moet Rosa de antibiotica 10 dagen (2x per dag) en de pijnstilling (1x per dag) zal dus levenslang zijn. Haar levenslang in die kooi zetten is natuurlijk geen optie, veel te klein. Haar in de ren laten is een ding, want ze laat zich niet erg vangen, dus hoe ik nu 2x per dag alles moet gaan geven..geen idee nog. Ik ga het proberen, maar het zal ons beide stress gaan geven ben ik bang. Mijn ren is helaas ook niet echt praktisch, ik kan er zelf alleen maar gehurkt in. Voor het schoonmaken is dat wel te doen, maar om haar dus levenslang elke dag te vangen, dat wordt nog wel een ding. Dus ik zoek tips en tricks, zijn er manieren waarop ik haar levenslang elke dag die Novacam kan geven zonder te vangen? Iets waarmee ze het vrijwillig zou nemen? Als ik het ergens op doe heeft ze dat wel door, of niet?
En hoe kan ik haar kwaliteit van leven het beste meten? Wat zouden jullie doen?
-
Bedankt voor de reacties!
N.a.v. van jullie reacties toch nog weer contact opgenomen met de kliniek, na wat overleg met de andere dierenarts die op dat moment aanwezig was, had bloedonderzoek toch wel zin.. Ze hebben ook nog telefonisch overleg gehad met Wilhelminapark, maar die konden er niet zo veel over zeggen op afstand, alleen dat zij ook met bloedonderzoek zouden beginnen. Zaterdag wordt er bloed afgenomen, ze hebben zelf een lab, dus de uitslag zou dan wel bijna meteen bekend moeten zijn. Als we er zaterdag zijn ga ik ook nog even doorvragen over EC. En afhankelijk van de uitslag van het bloedonderzoek de optie van röntgenfoto’s bespreken. Bij deze kliniek zitten 1 of 2 DA’s die wel echt konijnkundig zijn, maar niet allemaal helaas. Zaterdag in elk geval de afspraak bij een van de goede.
Ze is zo fit en heeft echt flinke eetlust, daar moet gewoon nog iets te doen zijn. Ik geef haar nu om de paar uur wat lekkers. Andere brokjes gemengd met de oude, kruiden, snacks etc. En elke keer als ik het deurtje van de ren open doe komt ze meteen aangehupt om te kijken wat ik nu weer voor haar heb. Dan gaat ze ook meteen lekker zitten eten. En ze wordt steeds brutaler, haha, eerst bleef ze netjes binnen, nu komt ze al met de voorpootjes buiten de ren, om het onkruid weg te snoepen 🙂 Dus ik pluk ook her en der wat voor haar.
Wat ik me ook nog afvroeg, mensen die zich helemaal fit voelen en toch afvallen kunnen een lintworm hebben… Zouden konijnen dat ook kunnen krijgen? Of zou je dat met het blote oog aan de keutels zien?
Ik weet dat konijnen pijn en ziekte heel goed kunnen verbergen, maar ik heb echt het gevoel dat ze geen pijn oid heeft..en ze eet zo graag, als er ergens achterin een haakje zat, zou ze toch niet zo’n eetlust hebben?
-
Hoi,
Eerst even kort voorstellen: ik heb 4 nijnen, twee aparte koppels. De oudste is intussen bijna 8, een rex widder is dat die samen met haar jonge vriendje het nog prima doet 😄 Het andere stel is een Vlaamse Reus van bijna 5 en haar nét iets groter dan een dwerg, huis-tuin-keuken vriendje van ruim 5 jaar oud. We wonen in Noord-Holland en daar zitten ze alle vier lekker buiten, twee aparte rennen.
Korte samenvatting: Mijn Vlaamse Reus woog in januari nog 7,8 kilo, ietsje te veel. Eind augustus woog ze 6,3 kilo, te weinig en afgelopen maandag woog ze nog maar 5,7 kilo, veel te weinig. Ze lijkt verder gezond. Wat kan er zijn?
Uitgebreide versie:
Ik maak mij ernstig zorgen om Rosa, mijn Vlaamse Reus. Eind december wordt ze 5. Nog nooit ziek geweest, behalve toen ze wat jonger was eens een keer of twee oormijt. Afgelopen januari woog ze bij de jaarlijkse APK en inentingen nog 7,8 kilo. Dat was eigenlijk ietsje te veel. Maar toen woonde ze nog bij mijn ex, die altijd de brokjes uit de losse pols (ruim) gaf. In april kreeg ik mijn eigen huis en vanaf in de loop van de maand kwamen ze bij mij wonen. Ik weeg de brokjes altijd precies af. Daarnaast krijgen ze al hun hele leven diverse kruiden, gedroogde bloemen en bladeren en natuurlijk vers groen. Twee maanden terug wilde ze ineens niks eten, ze lag ook lusteloos en er was duidelijk iets. Meteen naar de DA gegaan. De DA kon geen bijzonderheden vinden, ook de buik was eigenlijk wel oké. Ze heeft een injectie Primperid en Tolfedine gehad. Ciseral en dwang voeding kreeg ik mee, maar eenmaal thuis was ze zo snel weer opgeknapt dat ik die niet eens meer gegeven heb. Het enige wat op viel bij de DA toen was dat ze 6,3 kilo woog, behoorlijk afgevallen dus. Ik weet het aan voorheen te veel brokjes en nu strak gewogen porties, de DA zag ook geen andere oorzaken dus ik ben meer brokjes gaan voeren. Ze krijgen Versele Laga Cuni Adult, voorheen 190 gram, na het bezoek eind augustus 210gram. Haar vriendje weegt ongeveer 2,5 kilo.
Nu viel het mij sinds een week op dat er best wat brokjes blijven liggen telkens. Ik was het eten tijdelijk boven in hun hok gaan geven ivm naaktslakken, maar omdat ik wilde uitsluiten dat het te maken had met het naar boven gaan, ben ik het eten voor het weekend weer beneden gaan geven. Maar helaas, geen verschil. Er blijft nog steeds zeker 1/3 liggen. Omdat ik niet zeker wist wie er minder was gaan eten ben ik maandag met beide bij de DA geweest. Benji, het vriendje van Rosa, was prima in orde, sinds januari bijna 300 gram aangekomen, goede tanden etc. Maar Rosa woog maandag nog maar 5,7 kilo. De dierenarts kon duidelijk haar heupbot voelen en ze weegt nu echt veel te weinig.
De dierenarts heeft haar helemaal onderzocht, dat wil zeggen:
-tanden en kiezen nagekeken
-oren en ogen bekeken
-hart en longen geluisterd
-kaak gevoeld, netjes glad
-buik gevoeld, geen bijzonderheden, soepel en de darmen werken gewoon
-temperatuur was goed
-kont was schoon
Verder is ze gewoon zichzelf, keutelt ze gewoon normaal, ze drinkt normaal (eerder weinig dan veel) en ze heeft gewoon goede eetlust. Als ik eten geef komt ze enthousiast en eet dan ook, gedurende de dag zie ik haar ook meermaals eten. Benji is wel aangekomen, maar het is niet zo dat Rosa niet mag eten van hem oid, ik zie ze regelmatig samen knabbelen. Oh en goed om te noemen: ze is gesteriliseerd (baarmoeder helemaal er uit) toen ze een maand of 9 was, dus voor ze 1 jaar was.
De dierenarts gaf aan dat wat ze nu ook aan onderzoeken zou doen, alles wat ze zouden vinden toch niet te behandelen is. Haar advies was daarom om andere brokken te proberen, in de hoop dat het om simpelweg smaakverandering gaat en ze dan wel meer gaat eten. Verder veel lekkers geven en duimen dat ze aan gaat komen. Over 2 of 3 weken dan zelf weer even wegen. Maar eigenlijk kunnen we niks als ze niet aankomt..
Nu heb ik hier wat moeite mee.. Is het echt zo dat alle mogelijke oorzaken (nieren, lever, kanker of andere zaken) toch niet te behandelen zouden zijn? Is er echt geen mogelijke oorzaak te bedenken die wel te behandelen zou zijn? De dierenarts bood nog aan haar door te verwijzen naar Wilhelminapark, maar zei er bij dat het waarschijnlijk niks op zou leveren en dan alleen maar stress zou geven.. We wonen zeker een uur rijden van Utrecht, dus daar naartoe gaan zou best een rit zijn en allerlei onderzoeken is natuurlijk ook heel stressvol (en prijzig). Als het zin heeft, laat ik met alle liefde alle mogelijke onderzoeken doen. Maar als het haar alleen maar stress gaat geven en vervolgens behandeling toch niet mogelijk is…ja dan help ik haar er niet mee. En moet ik nog wel weer 2 weken afwachten? Het voelt alsof we kostbare tijd verliezen als ik nu alleen maar andere brokken ga proberen en veel lekkers aanbieden..
Heeft iemand ideeën, tips voor het aankomen, suggesties qua oorzaken? En wat zouden jullie doen, toch naar Wilhelminapark voor een rits onderzoeken, of heeft dat echt geen zin?
Alvast heel erg bedankt voor het lezen iig!
-
Vandaag bij onze eigen DA geweest, plottwist: geen stifttandje meer te vinden... De plekken in zijn bekkie waren zo goed als hersteld. De dierenarts vermoedt dat hij misschien een beetje anders is gaan eten omdat het gevoelig was en dat dat nu dan weer hersteld. Thuis ben ik gaan zoeken en wonder boven wonder vond ik in de ren inderdaad een afgebroken tandje.. Het gekke is alleen wel dat de dierenarts ook geen restantje kon vinden in z'n kaak, je zou verwachten dat er nog een klein puntje zit oid.. maar niks te zien..
Zijn buikje was wat gevoelig toch, dus de DA heeft nog 5 dagen Novacam en Ciseral voorgeschreven. Dan zien hoe het gaat daarna. Voor nu ziet hij er goed uit, rent door de ren en staat als eerste bij het eten.
-
6 uur geleden zei Dollie:
Stiftandjes (goed) trekken is heel moeilijk maar het is doorgaans niet zo heel erg als het niet lukt. Die tandjes zijn zo dun dat ze vanzelf weer breken gewoon tijdens het eten o.i.d. Niet ideaal, maar elke keer onder narcose ervoor is nog veel minder ideaal. Gezien het feit dat je konijn sinds augustus geen klachten gehad heeft lijkt me ook dat de stiftand het probleem niet is, dat groeit namelijk zo snel dat het binnen een maand zeker alweer te lang was geworden. Waarschijnlijk zijn het toch z'n kiezen die het probleem zijn. Uiteraard als hij dan toch onder narcose is dan is het nog wel de moeite waard om het nogmaals te trekken, maar ik zou nooit een konijn enkel voor de stiftandjes onder narcose doen.
Hoi, daar heb je wel een goed punt! Hij heeft inderdaad nu pas last. Het lastige is dat de DA gister geen oorzaak kon zien voor de wondjes en plekken in zijn bekkie...maar die komen niet uit de lucht natuurlijk. Ik heb nu voor morgen een afspraak bij onze eigen DA. Ik wil hun toch eerst laten kijken of zij wel iets zien, bij z'n kiezen. Als zij niks zien dan gaan we denk ik toch de trip naar Utrecht maken, hoewel dat wel ver is dus ik ben er nog niet helemaal uit. Als zij wel een oorzaak zien dan moeten we het vanaf daar bekijken. Kan het zijn dat hij wondjes krijgt van het eten? Van de brokken bijvoorbeeld, dat die te veel schuren langs zijn wangen? Of kan dat het niet zijn?
Groetjes Mirjam
-
11 uur geleden zei Evee:
In Utrecht, wilhelminapark.
Hoi, thanx voor de tip! Deze had ik inderdaad via Google gevonden. Heb je ook zelf goede ervaringen met ze toevallig?
-
Hoi,
Is er een DA gespecialiseerd in gebitsproblemen bij konijnen?
Het probleem is dat onze Onyx van 8,5 jaar weer geopereerd moet worden aan zijn gebit en ik ben echt heel bang dat hij de narcose niet gaat redden. We hebben hem 1,5 jaar terug uit de opvang geadopteerd en toen waren al zijn voortanden al getrokken, reden onbekend. Eind augustus bleek een van de voortanden (boven) horizontaal terug te zijn gekomen, recht tussen zijn bovenlippen in, ik dacht een stift tandje als ik het mij goed herinner. En wat haakjes had hij ook. Daar is hij toen voor onder narcose geweest, tand getrokken, ze dachten de wortel ook te hebben. Wakker worden uit de narcose ging erg moeizaam, hij had twee spuitjes nodig om wakker te worden uiteindelijk.
Nu wilde hij vanochtend niet eten en had duidelijk pijn. We zijn bij een spoed DA geweest (onze eigen da doet geen spoed) en daar bleek dus dat het voortandje toch weer teruggekomen is..helaas. Verder zagen zijn wangen er van binnen wat ruwig uit, maar ze zag geen haakjes oid. Nadat de Novacam zijn werk deed knapte Onyx snel op, vanmiddag at hij al weer zelfstandig!
Maar nu.. Die tand zal er weer uitgetrokken moeten worden en er moet even naar z'n wangen gekeken of daar een oorzaak voor te zien is. Maar die narcose...daar ben ik heel bang voor. En de vorige keer dat die tand getrokken werd is maar 4 maanden terug. Als de wortel er nu weer niet uitgaat, moet het over 4 maanden weer.. Dus wat nu? Onze eigen DA nog een keer de operatie laten doen en hopen dat ze de wortel dit keer wel mee kunnen krijgen? En dat de narcose goed gaat natuurlijk. Of misschien een andere DA? Zijn er DA's die niet alleen gewoon konijnkundig zijn, maar die ook echt gespecialiseerd zijn in konijnen gebitten? Want ik vrees echt voor die narcose, hij is ook niet de jongste meer natuurlijk. Maar hij is, los van z'n gebit, wel nog super fit en levendig. Je zou hem geen 8,5 schatten 😊
Ik hoop dat jullie advies hebben! Handig misschien nog om te zeggen, we wonen in Noord-Holland, regio Alkmaar/Heerhugowaard.
Groetjes,
Mirjam
-
Hoi hoi,
Sinds onze konijnen buiten zitten kom ik allemaal nieuwe vragen tegen, haha. Daarnaast ben ik na maanden 'handjes' voeren weer eens gaan wegen hoeveel gram we ze eigenlijk geven...en daar een klein beetje van geschrokken 🙃 Ik ben wel benieuwd hoe jullie dat doen met brokken voeren.
-Hoeveel gram brokken geven jullie per kilo lichaamsgewicht? En wat voeren jullie verder?
-Hoe vaak geven jullie brokken? Een of meerdere keren per dag of maar een paar keer per week?
-Geven jullie in de zomer net zo veel brokken als in de winter?Wij geven op dit moment 170 gram brokken, dagelijks verdeeld in twee porties (ochtend/avond) aan ons koppel van samen 6,5/7 kilo (24-26gram/kg)en 360 gram brokken (ook in twee porties) aan ons koppel van 2,4 & 6,3 kilo (samen een kleine 9 kilo, zo'n 40gram/kg). Wij geven dus iedere dag twee porties brokken, daarnaast krijgen ze ook twee keer per dag een beetje gedroogde kruiden (nog niet gewogen) en ook twee keer per dag vers groenvoer (nooit gewogen ook 😬), kruiden en groen variëren we dagelijks/wekelijks mee. Ik zal eens gaan wegen hoeveel ze daar nou eigenlijk van krijgen. Uiteraard is er altijd onbeperkt hooi voor ze aanwezig 😀 Ik voer overigens de Versele Laga Cuni Adult brokken...na even rekenen kwam ik er dus achter dat we momenteel zo'n 16 kilo brokken per maand voeren aan vier konijnen 😯 Overigens zijn alle vier de konijnen op een gezond gewicht (ribben niet zichtbaar, wel voelbaar), maar ik vraag me toch af of we niet wat veel brokken voeren, meer dan de aanbevolen 20-25 gram/kg in ieder geval, haha. Zeker ons 2,4/6,3 kilo koppel (klein-middel huis-tuin-keuken hangoortje en Vlaamse Reus) krijgt toch wel wat veel brokken vermoed ik. Toevallig gister bij de DA geweest voor een enting, gewicht van beide was prima, ze hoeven zeker niet op dieet, maar mogen ook niet echt meer gaan aankomen. In mijn hoofd klinkt het logisch om zomers wat (20-40gram per dag) minder brokken te voeren, maar misschien is dat een heel gek idee?
-
Ahh, top! Bedankt voor de uitleg! 😊 Overigens waren haar oren net al wat warmer weer :)
-
Hoi hoi,
Onze vier konijnen zitten sinds twee maanden buiten en zijn 'first time buitenbunnies'. Nou merkte ik net dat Rosa's oren best koud voelen (Vlaamse Reus). Haar gedrag is normaal, levendig, vrolijk gedagzeggen en lekker eten. Ze zitten droog en kunnen beschut zitten als ze willen (in het hok), in de ren komt de wind wel. Toevallig moest ik de DA bellen om een entafspraak te maken, volgens de assistente zeggen koude oortjes niet zo veel en moet het allemaal wel goed zijn.. Maar ik ben toch nog niet helemaal gerustgesteld. Betekenen koude oren niet dat ze het koud heeft?
Groetjes
-
Dierenkliniek Oudorp (Alkmaar) staat in de lijst, wij zijn kort met onze konijnen bij deze dierenkliniek geweest, maar zijn daar heel snel weggegaan door een van de assistentes. Na een blaasgruis operatie wilde een van onze konijnen (Luna) na het wakker worden niet eten en keutelde zij ook niet meer. Ondanks dwangvoeding en medicatie keutelde zij na 1,5 dag nog steeds niet. Toen wij aangaven dat we haar dan mee naar huis wilde nemen omdat we dachten dat het haar misschien goed zou doen om in haar eigen omgeving te zijn en vooral weer bij haar broer te zijn, was de assistente keer op keer streng: nee, zij mocht pas mee naar huis als ze zelf at en weer keutelde. Omdat dit na 1,5 dag dus nog steeds niet het geval was zijn wij gaan pushen: jullie kunnen in de kliniek niks meer voor haar doen, de tijd dringt en die medicatie kan ik zelf ook geven thuis, we willen haar meenemen. Dit mocht niet van de assistente. Had ik toen braaf geluisterd, had Luna het waarschijnlijk niet overleefd.. Na flink pushen vond de assistente dat de de DA Luna eerst nog moest onderzoeken en dat we het dan met de DA moesten bespreken. Gelukkig was de DA minder star, onderzoeken bleek onmogelijk (Luna vindt dierenartsen niet zo lief en had ondanks alles nog voldoende vechtlust 🙈) maar zij zei wel meteen: neem haar maar mee naar huis, probeer het maar, een laatste redmiddel. Zo gezegd, zo gedaan, mevrouw sprong thuis haar reismandje uit, nam meteen een hap hooi, werd helemaal wakker toen ze haar broer weer zag en zat binnen 5 minuten op het toiletje, waar zij keurige keuteltjes legde... 🐇
Hoewel de dierenartsen goed gehandeld hebben, zijn wij hier te kort geweest om te beoordelen of zij konijnkundig zijn. Maar dat de betreffende assistente absoluut niet konijnkundig is...dat is misschien wel een waarschuwing waard. Ik heb even op hun website gekeken en deze assistente staat er nog steeds op als werkzaam bij de kliniek.
-
Zojuist zei Evee:
Nee dat maakt niet uit, je kan ze gewoon in 1x laten zetten (advies is wel om beiden op een verschillende plek te zetten zodat je bij reactie weet welke inenting de reactie geeft).
Ahh, weet ik dat ook weer 😀 -
Hmm, onze dierenarts rekent geloof ik 35,- per vaccinatie incl onderzoek (niet op een entdag, die doet die van ons niet). De vaccinatieprijs klinkt niet duur, maar die gezondheidscheck/consult er bij lijkt mij wel wat duur, zeker op een entdag.
Overigens adviseerde mijn DA om de myxo/rhd1 en de rhd2 enting niet tegelijk te doen, maar een paar weken er tussen te houden. Het zou volgens haar niet goed zijn om meerdere entingen te combineren...maar ik weet niet of dat ook klopt 🤔
Tips voor eenzaam konijn (tijdelijke overbrugging)
in Gedrag archief
Geplaatst:
Thanx. Ze waren heel lief met Benji en ik vond ze erg kundig overkomen. Ik heb wel een heel goed gevoel bij die opvang. Maar ik moet zeggen dat ik Benji wel echt mis en ik overweeg nog steeds om hem terug te halen...eigenlijk heb ik gewoon heel veel spijt.. Dan maar wel weer vier konijnen.. Maar binnen 24uur was Benji al gereserveerd..als hij uitgeplaatst wordt dan hoop ik gewoon heel erg dat hij een super lief vriendinnetje krijgt met een super lief baasje ❤️ Maar mocht hij niet uitgeplaatst worden en weer beschikbaar komen..dan ga ik hem zelf ophalen..