[Vraagje over duplocilline LA]

1 uur terug, Suus1978 zei:

Ik herken dit niet van behandelingen met duplo, ik heb misschien wel een alternatieve tip: d-mannose. Dat is een natuurlijk suiker dat heel effectief is bij blaasontstekingen (de bacteriën hechten aan de d-mannose i.p.v. aan de blaaswand en daardoor worden ze heel makkelijk uitgeplast). Het is niet zo bekend, maar het was jaren geleden een tip van mijn huisarts en het werkt bij mensen erg goed weet ik inmiddels uit eigen ervaring. Het wordt ook gebruikt bij huisdieren, inclusief konijnen en cavia's. Als je in het Engels zoekt, zul je er heel veel informatie over vinden. Misschien iets om eens met de da te bespreken (in de hoop dat hij of zij open staat voor dit soort alternatieven)? Ik hoop echt dat het snel definitief beter gaat, want je hebt al heel wat zorgen gehad als ik het zo lees.

Hartelijk dank voor de nuttige tip.  Deze kende ik nog niet!  Heb je zelf ervaringen met D-mannose bij je konijnen?

[Vraagje over duplocilline LA]

3 minuten geleden, Jamesthebunnybutler zei:

Wat je beschrijft klinkt alsof er meer aan de hand is dan enkel een blaasontsteking. Is er recent opnieuw een röntgenfoto gemaakt? Het ophouden van urine/niet kunnen plassen kan namelijk ook wijzen op blaaszand of een blaassteen. Dat lijkt me in dit geval wat waarschijnlijker. Keutelt het konijn nog wel en eet en drinkt het goed? Een sloom konijn klinkt niet goed en zou ik zeker mee terug naar de dierenarts gaan voor aanvullend onderzoek. Ik kan me niet voorstellen dat dit door de duplocilline komt, ik heb het nog nooit meegemaakt in ieder geval. Enige dat zou kunnen is dat het in de bloedbaan is gekomen en een dysbacteriose veroorzaakt, maar dan zie je ook flinke diarree (waterdun).

 

Ik heb onlangs een konijn op duplocilline gehad en die is 30 seconden na de laatste injectie overleden. Daarvoor 0,0 symptomen, at goed, keutelde goed, plaste goed. Dat zou een acute allergische reactie kunnen zijn geweest, maar waarschijnlijk speelde er meer en heeft stress een laatste zetje richting een hartinfarct gegeven of zoiets. Daar lijkt bij jou zeker geen sprake van en eigenlijk komt het dus ook nooit voor (ik heb denk ik al wel 100 konijnen op dit middel in de opvang gezien en ook eigen konijnen er probleemloos op gehad).

 

Lijkt dus echt of er iets meer aan de hand is helaas...

Ze eet nog behoorlijk goed, keutelt normaal, elke dag en nacht ook perfecte blinde darm keuteltjes.  Dus dysbacteriose lijkt me sterk in dat geval want dat uit zich zoals je zegt vooral in diarree.

 

Ik heb zelf ook reeds gedacht aan blaaszand en/of -stenen.  Gezien de voorgeschiedenis en de stress die onderzoeken als een rontgen met zich meebrengen stellen we dat soort dingen altijd uit tot het niet meer anders kan want we willen een ziek konijntje niet nog het laatste zetje geven door een overdaad aan stress want daar is ze gewoon heel gevoelig voor.

 

Het is een vreemde situatie.  Ik ben intussen zelf al een beetje ervaringsdeskundige geworden maar hier kan ik echt m'n vinger niet op leggen.  Ze slaapt vaak hele dag maar ze is wel aanhankelijk, toegankelijk en vraagt nog steeds zelf om eten te krijgen.  Die vermoeidheid kan volgens mij wel een gevolg van de AB zijn.  Als je AB krijgt als mens kan je daar immers ook een paar dagen behoorlijk last van hebben.  Alleen het vreemde patroon met het urineren kan ik niet plaatsen.  Dit was totaal niet aanwezig voor we de AB hebben gestart en na de AB is dit pas gestart.  Vandaar dat ik het verband legde met de Duplo kuur.

[Vraagje over duplocilline LA]

Hoi allen,

 

ons konijntje van 6.5 jaar oud heeft een geschiedenis van blaasontstekingen.  Twee jaar en half geleden werd ze voor het eerst slachtoffer van een blaasontsteking.  We zijn er toen meer naar de dierenkliniek gegaan waarna er een rontgenfoto en echo werd genomen.  Het is echter een enorm stresskonijn en de stress van de onderzoeken had er dermate ingehakt dat ze toen een gigantische gasbuik had opgelopen.  We hebben haar hier toen een maand lang elke drie uur voor moeten behandelen en ze is hier wonderwel doorgekomen.  Nadat de gasbuik was opgelost hebben we dan nog 14 dagen orale antibiotica moeten toedienen waarna de blaasontsteking verdwenen was en alles weer goed ging.

 

Tot voor kort ging alles al die tijd weer goed tot we enkele weken geleden opnieuw de symptomen van een blaasontsteking begonnen op te merken.  Dus opnieuw naar de dierenarts met een urinestaal.  Daaruit bleek dat ze een bacteriele blaasontsteking heeft die enkel kon worden opgelost met injecties van Duplocilline LA.  Hiervan hebben we er in totaal vijf gegeven met telkens 72 uur er tussen.  Daarna opnieuw urine binnen gebracht.  Uit de urinetest bleek dat het SG intussen terug richting de normale kant ging, dat er geen bloed meer in de urine zat, etc.  Dus het leek te werken.  Enkel de cultuur kon niet worden genomen omdat ze in het labo het urinestaal hadden laten vallen, dus daar moet nu nog een nieuw staal voor worden binnen gebracht.

 

Na 2 à 3 injecties zagen we echt een verbetering.  Konijntje werd weer beter, speelser, at veel meer.  Maar daarna na injectie vier en vijf werd ze een stuk lomer.  Ze slaapt intussen zowat heel de dag.  Maar echt slapen dan, gewoon stikkapot zijn en altijd maar nood hebben om te slapen.  Ook haar plasgewoonten zijn behoorlijk vreemd geworden.  Ze is een huiskonijn die los loopt in huis en telkens plichtsbewust haar toilet in haar hok opzoekt.  Nu stelde ze die toiletbezoeken echter plots uit tot laat op de avond.  Soms kon ze haar urine wel 14 uur aan een stuk inhouden en dan had je op een hele dag slechts 1 of 2 kleine plasjes.  Een dag later leek dan alles eruit te moeten en plaste ze plots wel 15 keer in twee uur tijd wat duidelijk voor een soort ongemak zorgde.  Ik heb de vraag gesteld aan de DA of dit een gevolg kan zijn van de Duploclilline aangezien dit een fenomeen is dat we voor we met de AB startten nog nooit hadden gezien en nu is dat plots een gegeven.  De DA zei dat de enige bijwerking van Duplo een allergische reactie is, maar dat kon ik zelf ook reeds uit de bijsluiter opmaken.  

 

Zijn er nog mensen die nare bijwerkingen zoals dit hebben meegemaakt na een duplokuur? 

[verloop gasbuik: hoe lang?]

2 hours ago zei Boefje:

Ik zou nu stoppen met infacol en emeprid en langzaam afbouwen met ciseral. Die andere 2 zijn overbodig. Ik heb heel vaak konijnen van een gasbuik afgeholpen en heb echt nog nooit infacol gebruikt. Empeprid is meer voor de maag dus dat is ook niet zonodig. Ze eet immers weer goed. Probiotica kan je blijven  geven. Trouwens welke gebruik je want niet alle probiotica is geschikt. Ik gebruik het meestal om de darmen te laten herstellen van langdurig medicatie gebruik. 

We hadden reeds Protexyn van Bio Lapis en de dierenarts had ook nog Rodicolan mee gegeven.  Beiden zouden een gunstige invloed hebben op de darmwerking.

 

Het enige wat vreemd is is dat ze nu redelijk destructief is.  Muren, meubels, tapijten, niets is nog echt veilig.  Terwijl ze dat vroeger allemaal nooit deed.  Alsof ze ergens met een frustratie zit die ze kwijt moet op een of andere manier.

[verloop gasbuik: hoe lang?]

Weer even een update:

 

Intussen zijn we twee weken ver en eet ze terug normaal.  Heel veel hooi, groenten en sinds gisteren ook weer wat biks.

 

Ze toont ook weer oprecht interesse in eten.  Als de frigo open gaat staat ze weer op wacht om te kijken of er voor haar niks lekkers uit valt.

 

Sinds gisteren zijn de keuteltjes ook weer normaal van kleur en grootte.

 

Wel is het luide borrelende en klotsende geluid in de darmen nog steeds voortdurend aanwezig.  We hebben tot nu altijd Ciseral, Emeprid en Infacol blijven geven, alsook probiotica voor de darmen.  Allen maag- en darmstimulerende middelen.  Misschien dat dat er voor zorgt dat de interne huishouding in de darmen maar blijft rommelen.  Gezien alles er nu terug netjes in en uit gaat gaan we met die darmstimulerende middelen een keer mee stoppen en kijken of dat enige verandering brengt.  

 

Qua gedrag valt het op dat er de laatste 48 uur geen tandengeknars meer was, dus de pijn zou ook volledig over moeten zijn.  Wel zit ze hele tijd met haar voorpoten te slaan zoals ze doen voor ze zich gaan wassen.  Maar dat is nu zowat heel de tijd eigenlijk.  De pootjes hebben ook wel wat van al die medicatie over zich gekregen dus dat heeft er wellicht mee te maken.  Gisteren alvast de voorpootjes even gewassen met warm water dus eens kijken of het potengetrommel daar mee mindert.

 

Het valt ook op dat ze vooral s'nachts onrustig is momenteel.  Loopt behoorlijk wat rond in haar hok en zit dan wat te knagen aan de rand van haar hok.  Iets dat ze vroeger nooit deed.  

 

Uiteindelijk is het een enorm zware twee weekse voor haar geweest waarin ze van ver is moeten terug knokken om weer wat gezond te worden.  Daar kwam bij de stress van het bezoek aan de kliniek en ook de stress van haar elke dag een keer of zes op schoot te moeten nemen om dan telkens 5-6 spuitjes in het bekje te moeten duwen.  Ze is het gewend om vrij rond te lopen en ze houdt er niet van opgetild te worden, dus dat is voor haar elke keer stress.  

 

Dus ik wil het nu nog wel een paar dagen geven waarin ze hopelijk terug rust kan vinden zodat de stress uit haar systeem kan.  Hopelijk is ze daarna terug helemaal de oude.  We zijn op goede weg, maar toch zijn er nog een paar kleine zaken die vraagtekens oproepen en waar je je toch weer een stukje zorgen over gaat maken.

[verloop gasbuik: hoe lang?]

Nog even een update:

 

We hebben sinds eergisteren ook Ciseral drops beginnen geven.  Er is al merkelijk verbetering zichtbaar.  Ze eet al behoorlijk goed terug.  Behoorlijk wat hooi en af en toe een volledig blad andijvie/witlof gaan er vlotjes in.  Biks is ze nog voorzichtig in, daar eet ze er een stuk of drie van en dan is het klaar.

 

De pijn lijkt ook grotendeels verdwenen.  We zien haar nog amper tandenknarsen en intussen is ze alweer haar nieuwsgierige zelve en wordt ze opnieuw een stuk speelser en actiever.

 

Wat wel nog steeds is is dat de darmen ongelofelijk hard blijven borrelen en rommelen wat volgens mij toch wijst op gas dat nog steeds aanwezig is in de darmen.  Of zie ik dat verkeerd?  Want dat gerommel was er een week terug ook toen ze nog hele dag apathisch lag te knarsen en amper wat wilde eten.  Terwijl ze nu eigenlijk voor 80% terug haar normale zelve is.

 

Keutelen lukt nog niet zoals voorheen.  Er komen steeds meer keutels, maar voorlopig blijven dat nog steeds van die malse, blindedarm achtige creaties met soms een beetje slijm bij.  Wellicht een teken dat de darmen nog herstellende zijn.

[verloop gasbuik: hoe lang?]

22 minuten geleden zei Boefje:

En probeer wat biks te weken in een beetje water op een schoteltje. Beetje prakken als stevig papje en kijken of je nijn dat ook wil eten. 

Dat hebben we inderdaad ook reeds geprobeerd om SS biks te weken, maar daar haalt ze haar neus voor op.  

 

Het is ook niet zo dat we non stop peterselie geven.  Eigenlijk hebben we dat net nu voor het eerst aangeboden.  Daarvoor altijd andijvie, wortellof etc aangeboden.  Maar het viel gewoon enorm op dat ze voor die peterselie een moord zou begaan terwijl al de rest haar maar matig interesseert.  Het zijn vaak toch kieskeurige dames 😀

 

Alleszins hartelijk dank voor je vele input!  Much appreciated!

[verloop gasbuik: hoe lang?]

1 minuut geleden zei Boefje:

Heb je paardenbloemblaadjes geprobeerd? Wortelloof eten ze meestal ook graag. Als ze ergens niet goed tegen kunnen kan dat natuurlijk ook gas veroorzaken. Wortellof andijvie en witlof zijn wel veilige groenten om te geven. Weinig gasvorming 

We hebben andijvie, wortelloof, witloof en paardenbloemkruiden.  Al die zaken neemt ze wel aan, maar in zeer geringe hoeveelheden.

[verloop gasbuik: hoe lang?]

14 minuten geleden zei Boefje:

Probeer ook wat andere groenvoer uit wat ze wel gewend is. Gek genoeg geef ik alleen paardenbloemblad als Noellie ziek is omdat ze dat vaak gewoon wel heel graag eet en vaak als eerste weer wel eet.

 

Meestal als dat gebeurd dan probeer ik voorzichtig ook weer andere groenvoer en vervang dit omdat paardenbloem veel calcium bevat en  Noellie nierstenen had. Maar als dat het enige is wat ze wil eten geef ik wel zoveel ze wil. Beetje verspreid. Kruiden zoals peterselie weet ik niet of daar een limiet op zit. Sommige kruiden mag je niet teveel van geven omdat het gewoonweg niet gezond is.

 

Ik heb daar zelf niet zoveel verstand van want mijn konijn is erg gevoelig voor groenvoer en zit  nu op een calcium arm dieet dus Noellie krijgt niet zoveel verschillend groenvoer. Ik kan daar verder niet zoveel over zeggen. 

het andere groenvoer zoals andijvie of wortelloof neemt ze aan, maar telkens met heel kleine beetjes.  Daarom waren we zo verbaasd om haar als een wilde tekeer te zien gaan toen ze die peterselie kreeg.

 

Maar omdat ze het niet gewend is weten we nu niet goed wat te doen.  Want bij nieuwe voeding is de gouden regel altijd om te starten met kleine beetjes om hen te laten wennen.  Alleen nu met dat gas is het misschien wel wijselijk om haar toch vooral maar te laten eten wat ze wil zodat er tenminste iets in gaat.

 

Kruiden zoals peterselie moet je inderdaad wat voorzichtig mee zijn.  Max 35 gram per week als ik het goed heb.  Maar opnieuw, dat is het ideale scenario in een normale situatie.  Nu zitten we een beetje met een crisis situatie dus toch eerder geneigd om wat dat betreft een beetje buiten de lijntjes te kleuren nu.

[verloop gasbuik: hoe lang?]

Ze krijgt hier nu net plots om een of andere reden een enorme trek in peterselie.  Meestal als ze iets eet zijn dat heel kleine beetjes, maar die peterselie vliegt ze op alsof ze gans de plant zou opeten.

 

Nu, we hebben zaken zoals peterselie in huis gehaald omdat ze in een zieke periode altijd enorm selectief is.  Alleen zit peterselie niet in haar normaal dieet dus ze is het niet gewend dit te eten.

 

Dus nu zit ik een beetje met het dilemma: haar laten eten zoveel ze wil zodat er toch iets 'normaals' in haar systeempje zit of toch maar oppassen dat er niet ook nog eens diarree van komt.

 

 

[verloop gasbuik: hoe lang?]

32 minuten geleden zei Eefje:

Ik gebruik meestal emeprid en cisaral allebei. Emeprid is meer een maagledigingsmiddel, cisaral stimuleert het achterste deel van de darmen. De combinatie wordt vaak gebruikt.

dan halen we die Ciseral ook nog even in huis.  Dan hebben we echt wel gans de EHBO kit tegen gas in huis lijkt me 😀

 

Hopelijk is dit de missing link want dat gas is een verdomd taaie klant.  Met massages en al de eerder opgesomde hulpmiddeltjes hebben we wel het gevoel dat we het grotendeels weg krijgen.  We merken ook telkens een verlichting en toename van eetlust na een massage sessie.  Maar zodra we haar enkele uurtjes rust gunnen hoor je de eerste luide borreltjes alweer opdoemen en begint het ganse verhaal opnieuw.  

[verloop gasbuik: hoe lang?]

1 uur geleden zei Boefje:

Blijf pijnstiller geven en veel groenvoer. Probeer wat te minderen met dwangvoer. Ik zou de hoeveelheid minderen maar nog wel regelmatig blijven geven. Heb je geen ciseral gekregen? Dat is juist een darmstimulerend middeltje. Ik zou die toch echt gaan proberen. Bij dierenarts ophalen. Gewoon vragen of je dat mag krijgen. En als je konijn weer goed eet zou ik pijnstiller afbouwen en de urine in de gaten houden. Wat je ook nog kan doen is urine laten onderzoeken. Misschien dat ze dan wat meer kunnen zien.

 

Bedankt voor je reactie!

 

Ciseral drops hebben we niet, wel Emeprid wat ook een darmstimulerend middel is.  Volgens de dierenarts was Emeprid perfect geschikt hiervoor.  Geen idee of Ciseral dan meer soelaas zou bieden dan Emeprid.

 

Urine laten nakijken was initieel de bedoeling van ons bezoekje aan de dierenkliniek.  Ze moesten dan prikken en urine uit het lichaam halen maar op de foto bleek dat er op dat moment te weinig urine in de blaas zat.  En urine opvangen in een potje of zo lijkt me behoorlijk onbegonnen werk te zijn.

[verloop gasbuik: hoe lang?]

Onze Nederlandse dwerghangoor was sinds begin januari niet zo lekker.  Een keer of drie is het voorgevallen dat ze plots niet meer at.  Al kregen we dat wel telkens snel verholpen.  Zij heeft dat wel vaker gehad omdat ze als langharige wel eens last heeft van verstoppingen, dus zo abnormaal was het niet en zolang het dezelfde dag weer verbeterde maakte we ons er nooit echt veel zorgen in.

 

Wel zagen we dat ze laatste tijd minder zindelijk was en dat haar urine een soort krijtspoor leek achter te laten.  Dus vermoeden we een te veel aan calcium.  Dus zijn we gaan nakijken hoeveel calcium ze met alles wat ze eet binnen krijgt en dat is echt het absolute minimum.

 

Tien dagen geleden wilde ze plots weer niet eten en kregen we haar niet meteen weer in gang.  Dus zijn we die zondag toch maar even naar de dokter van wacht in de dierenkliniek gereden met de boodschap dat we een vermoeden hadden van een eventuele blaasontsteking of blaaszand.  De tanden werden nagekeken, dat was helemaal in orde.  De temperatuur was goed.  Lichamelijk onderzoek bracht niets vreemds aan het licht.  Toen echo genomen die ook niet veel duidelijkheid gaf.  Dan ook nog een foto genomen en ook die gaf geen uitsluitsel over blaasproblemen.  Wel waren op de foto reeds kleine belletjes gas merkbaar.  Niet onlogisch gezien de darm toen al een ganse dag stil lag.

 

Dus opnieuw naar huis gereden en de boodschap gekregen om Metacam pijnstilling te geven en te dwangvoeren met SS.

 

Echter de stress van wat er zich gedurende 45 minuten in die kliniek heeft afgespeeld heeft er toen zo ingehakt dat ze enkel nog verder achteruit ging en de paar belletjes op de foto plots een heuse gasbuik werd.

 

De darmimmobiliteit was toen compleet, er was ook helemaal geen geluid meer te horen.  Toen ben ik haar op geregelde tijdstippen buikmassage beginnen geven waardoor we de darm weer aan de praat hebben gekregen.  Luide borrelende geluiden gaf dit.  

 

Intussen op eigen houtje verder gezocht en naast Metacam en dwangvoeren ook nog volgende zaken beginnen toedienen:

 

- Infacol tegen gas

- Emeprid om de darmstimulatie te bevorderen

- Protexin als probiotica om de darmflora weer op orde te krijgen

- Vitamine B complex om opgelopen tekorten weer aan te vullen

- tijdelijk een elektrolytische oplossing gegeven tegen uitdroging omdat ze toen weinig dronk

 

Intussen hebben we sinds enkele dagen weer wat kleine keuteltjes.  Deze zijn klein, zwart en hard.  Heel soms zit er een klein beetje geel slijm aan zo'n keuteltje maar dat blijkt normaal te zijn en teken te zijn dat de darmen zich herstellen na darmimmobiliteit.

 

Ze eet stilaan ook weer wat zelfstandig al blijft het weinig.  Een beetje wortelloof, een klein stukje andijvie, een beetje kruiden, een beetje ruccola, een beetje vers geknipt gras...drinken gaat intussen wel weer goed.

 

Het knarsetanden is ook al behoorlijk geminderd, dus de pijn lijkt het grootste deel van de dag onder controle te zijn.  Het luide borrelende geluid is ook grotendeels verdwenen en heeft plaats gemaakt voor lichte maaggeluidjes zoals het bij een gezond konijn zou zijn.  Intussen blijf ik elke dag de buik een keer of 6 gedurende een kwartier tot half uur masseren.  Daar kan ze duidelijk van genieten omdat ze telkens achteruit zakt en blijft liggen, of zich recht zet en begint te wassen.

 

Lichaamstemperatuur is al die tijd stabiel en goed gebleven.

 

Ze rust veel maar is niet apathisch.  Af en toe komt ze naar ons toe gerend, ze is nog steeds benaderbaar, ze wast zich nog steeds intensief zoals toen ze tip top in orde was.

 

Dus er is zeker beterschap merkbaar, al is het telkens maar een paar kleine procentjes.  Alleen vraag ik me stilaan af of het wel genoeg is en of het normaal is dat je tegen dag tien nog altijd geen normale keutels en geen normale eetlust hebt.  Het is ook een beetje een stresskonijn.  Ganse dag kan ze vrij in huis lopen of in haar hokje lopen zoals ze zelf wil dus ze is het niet gewend om opgetild te worden.  Nu wordt ze plots een keer of zes per dag opgetild en gaan er elke keer vijf spuitjes de mond in.  Dus dat geeft ook weer een stuk stress wat het herstel waarschijnlijk ook vertraagd.

 

Het alternatief is opnieuw naar de dierenkliniek maar dat is dan weer gelijk stress maal tien dus dat wil ik haar eigenlijk niet aan doen want we hebben vorige keer gezien dat dat eigenlijk meer schade brengt dan goed doet.  Alleen wil ik het nu nog tot het einde van de week geven om te kijken of we hier zelf nog meer beterschap in kunnen brengen door verder te gaan op de ingeslagen weg.  Als dat niet het geval is en we zijn twee weken ver dan zullen we wel weer moeten naar de DA gaan lijkt me.

 

Heeft er hier iemand weet van vergelijkbare cases waar een konijn dermate lang diende te herstellen van een gasaanval?

[probleem met achterpoot]

Bedankt voor het duimen en voor je bericht Marjolein.  

 

Wij hopen ook dat de poot niet gebroken is omdat we beseffen dat we dan wel vertrokken zijn voor een paar maanden ellende.  Vanochtend zag er alvast hoopvol uit wat dat betreft al willen we nog niet te vroeg juichen.

 

Wat Metacam betreft, in het verleden reageerde hij daar telkens zeer goed op.  Stopte alleszins nooit met eten en we letten ook telkens heel goed op met de dosering.

 

Ik volg je wat betreft het opsluiten in het hok want we zagen vandaag ook al dat hij dacht van 'nu ik er nog eens uit kan ga ik gelijk al m'n kunstjes boven halen'.  Maar al bij al valt het nog wel reuze mee in zijn hok.  Hij heeft een hok van bijna anderhalve meter met twee verdiepingen.  Dit is eigenlijk een buitenhok maar staat bij ons gewoon in huis.  Echt rennen is er dan niet bij maar hij heeft nog wel voldoende ruimte om in het hok wat over en weer te hobbelen.  Hij maakt ook nog steeds gebruik van beide verdiepingen maar z'n laddertje gaat hij nu wel een stuk voorzichter op en af tov voor z'n ongevalletje.

 

 

[probleem met achterpoot]

Onze Nederlandse dwerghangoor van anderhalf jaar oud heeft vorige week z'n linkerachterpoot bezeerd toen hij schrok van iets en wegrende.  We zagen vrijwel onmiddellijk dat hij begon te manken en hebben z'n pootje gecheckt.  Geen wondjes, kapotte nagels, bot dat er uit steekt of zo en de poot staat ook nog zoals hij hoort te staan.  Manken werd daarna het pootje ingetrokken houden.  Dan hebben we de DA gebeld en die vermoedde verrokken banden.  Dus vanaf toen hebben we drie dagen verplichte bedrust gegeven waarbij hij z'n hok niet meer uit mocht.  Tijdens die dagen konden we op zich weinig merken van verbetering of verslechtering aan de poot wat niet onlogisch is aangezien zoiets moeilijk waarneembaar is op zo'n kleine ruimte.  Wel zagen we dat hij die bewuste poot nog gebruikte om aan z'n oren mee te krabben.  Voor de rest gedraagt hij zich eigenlijk compleet normaal.  Hij is dol op z'n eten, vertoont geen tekenen van pijn, z'n gedrag is nog steeds hetzelfde als altijd, heeft goede lichaamstemperatuur en laat merken dat het hem niet zint dat hij zo lang in het hok moet blijven.  Normaal gezien als wij thuis komen gaat het deurtje open en loopt hij naar eigen wil vrij in huis rond.

 

Vanochtend hebben we hem er eens uit gelaten om te kijken of er nu al dan niet enige beterschap is.  Waar hij drie dagen geleden de poot nog introk en niet gebruikte begint hij er nu zachtjes aan al terug wat op te lopen.  Het is nog wat manken en sukkelen maar er is dus wel degelijk verbetering zichtbaar.  Al wordt hij dan al snel overmoedig en wil hij al eens een spurtje trekken of met z'n speeltjes aan de slag gaan.  Dus onmiddellijk terug naar de DA gebeld om te kijken wat we hier mee moeten.  Zij adviseerde ons om hem opnieuw drie dagen in het hok te houden en hem zo op rust te zetten.  Verder moeten we nu drie dagen elke dag een dosis metacam geven.

 

Iemand hier die al soortgelijke gevallen heeft meegemaakt?  Uiteindelijk is er altijd de vrees voor een breuk maar als ik hem dan net zag huppelen op die poot en je ziet hem er mee aan z'n oren krabben dan vraag ik me oprecht af of hij dat zou kunnen met een gebroken poot.  

 

Als er donderdag geen winst is gaan we alleszins mee naar de kliniek voor een foto.  Voorlopig wilde de DA dat nog even uitstellen en ook wijzelf wilden dit liefst niet te snel aangezien ons konijn eerder het bange type is.  Doordat hij vrij in huis rond loopt is het moeilijk om hem op te tillen.  In de wagen panikeert hij ook elke keer en laatste keer dat we met hem in de kliniek waren sprong hij twee meter de lucht in toen de DA hem benaderde.  Dus zolang we niet weten of het echt nodig is willen we hem die stress dan ook besparen.